Ποιος έβαλε ζόμπι στο Yakuza μου; Επίσης ζήτησα έξτρα Kazuma. Που είναι ο προϊστάμενός σου; Εσείς με την φόρα που πήρατε θα μου σερβίρετε και ζόμπι σε παιχνίδι του Suda51... όχι στο Call of Duty ήθελα να πω... εεεεε στο Red Dead Redemption εννοούσα. Τα παρατάω, βάλε ότι θες...

Κάποιοι απήγαγαν την Haruka, στο Kamurocho εξαπλώνεται οξεία ζομπίτιδα και μια γριά γκαιτζίν (μη Γιαπωνέζα) παίζει ένα πολύ μυστήριο παιχνίδι. Η γριά αφού είναι μπαλαμή αντιμετωπίζεται με δυσπιστία, ειδικά από την στιγμή που μου πήρε μερικές ώρες να διαπιστώσω ότι τελικά είναι γέρος και τον λένε Peter. Αλήθεια Peter, το κραγιόν, η σκιά στα μάτια, το κόκκινο καρέ μαλλί και τα σκουλαρίκια ήταν απαραίτητα; Στην αρχή νόμιζα ότι κάπνιζε άφιλτρα με την φωνή που είχε, αλλά αργότερα, κι αφού διαπίστωσα ότι το γένος που χρησιμοποιούταν στους υπότιτλους δεν ήταν τυπογραφικό λάθος και παρατήρησα ότι το στήθος ήταν πλάκα, υπενθύμισα στον εαυτό μου ότι παίζω γιαπωνέζικο παιχνίδι!

Χειριζόμαστε τέσσερις χαρακτήρες των οποίων οι ιστορίες χωρίζονται σε τέσσερα κεφάλαια όπως και στο Yakuza 4. Τον νταβατζή του προηγούμενου παιχνιδιού, Akiyama, με το κακόγουστο σακάκι και την “καυτή” γραμματέα, το boss του Yakuza 2, Goda (για όσους τον θυμούνται), που έχει πλέον εντοιχισμένο ένα πολυβόλο στο χέρι του (πολύ βολικό), τον θεότρελο Majima με το σακάκι από δέρμα δεντρογαλιάς και φυσικά τελευταίο και καταϊδρωμένο τον πάλαι ποτέ πρωταγωνιστή, τον σκληροτράχηλο yakuza που δεν χαμογελάει πότε, σαν να έχει κάνει απανωτά μπότοξ, Kazuma Kiryu.

Για άκου να σου πω κοπελιά... Αααα, εξκιούζ μι μίστερ, σας πέρασα για μια γειτόνισσα.

Το Yakuza Dead Souls ξεφεύγει από την συνταγή των προκατόχων του και από παιχνίδι beat 'em up γίνεται shooter! Οι χαρακτήρες μας δεν χρησιμοποιούν πια κλωτσομπουνίδια αλλά πολυβόλα, χειροβομβίδες, μολότοφ και λοιπά ειρηνικά μέσα εναντίων τον απέθαντων που έχουν κατακλύσει την πόλη. Το Kamurocho είναι πλέον χωρισμένο σε δύο πλευρές, την ζομποποιημένη και την “υγιή” όπου όλα λειτουργούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ο τρόπος περιήγησης παραμένει ίδιος, μόνο που οι τυχαίες συμπλοκές στον δρόμο την έχουν κάνει και στην θέση τους έχουν μπει ζόμπι που βρίσκονται παντού. Πολλοί δρόμοι είναι κλειστοί οπότε χρειάζεται να βρούμε παράδρομους και η μετακίνηση μας από την μία πλευρά της πόλης στην άλλη γίνεται μέσω των υπονόμων. Στην άλλη πλευρά της πόλης μπορούμε ακόμα να πάμε σε κ*λόμπαρα (hostess bars τα λέει για να ρίξει στάχτη στα μάτια), να παίξουμε παιχνιδάκια στα ουφάδικα της Sega, να κάνουμε καραόκε και άλλες ασχολίες σαν να μην τρέχει το παραμικρό.

Το Dead Souls δανείζεται ιδέες από άλλα zombie games όπως τα Resident Evil και Dead Rising. Τα μεταλλαγμένα bosses, ο μετρητής kills, τα τυχαία τοποθετημένα κιβώτια με πυρομαχικά και η βαθμολογία στο τέλος κάθε κεφαλαίου μας δείχνουν ότι οι δημιουργοί δεν ντράπηκαν να πάρουν κάμποσα πετυχημένα στοιχεία άλλων τίτλων και να βάλουν στο Yakuza με μικρές τροποποιήσεις.

Η στόχευση είναι αυτόματη σημαδεύοντας -υποθετικά- το κοντινότερο ζόμπι. Η χειροκίνητη στόχευση ενεργοποιείται αν έχουμε πατημένο το L2 και χρησιμοποιούμε τον αριστερό μοχλό, άρα το “τρέχω και πυροβολώ με το σκόπευτρο” το ξεχνάμε. Με R1 πυροβολούμε, με το X οπισθοχωρούμε, η αλλαγή μεταξύ όπλων γίνεται με τον σταυρό κατεύθυνσης και με τον κύκλο κλωτσάμε για να απομακρύνουμε τα ζόμπι που τρίβονται πάνω μας. Η αυτόματη στόχευση αν και δεν είναι προβληματική θέλει λίγη συνήθεια, αφού δεν μπορούμε να μετακινούμαστε χωρίς να χάνει ο χαρακτήρας μας τον στόχο του. Η κάμερα σ' αυτό δεν βοηθάει καθώς είναι μεν ελεύθερη αλλά δεν παίρνει και την καλύτερη θέση τις περισσότερες φορές. Ειδικά όταν το παιχνίδι το παίζει κουλτούρα και μας βάζει σε κάτι κλειστοφοβικούς διαδρόμους, ένα δυο καντηλάκια κατεβαίνουν!

Καλά ούτε σολάριουμ δεν έχετε στην Ιαπωνία; Τι ασπρίλα είναι αυτή;

Το φαινομενικά ατελείωτο install μας προδιαθέτει για πολλές cutscenes, αλλά θα εκπλαγείτε ευχάριστα όταν διαπιστώσετε ότι όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά μειώθηκαν οι σκηνές σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο. Και πάλι είναι αρκετές και μεγάλες αλλά όχι σε βαθμό να απενεργοποιείται το χειριστήριο από την αχρησία! Φυσικά Yakuza χωρίς ατελείωτους διαλόγους εντός και εκτός cutscenes δεν γίνεται, οπότε προετοιμαστείτε για πολύ διάβασμα! Η cheesy μουσική είναι σαν CD αίθουσας αναμονής παρακμιακού οδοντιατρείου, και οι διάλογοι είναι στα γιαπωνέζικα με αγγλικούς υπότιτλους, οπότε έχω όλη την καλή διάθεση να πιστέψω ότι οι ηθοποιοί δεν είναι αγγούρια. Τα γραφικά δεν έχουν αλλάξει εδώ και τρία παιχνίδια. Εντάξει μπορεί να είναι λεπτομερείς οι πρωταγωνιστές και το Kamurocho να σφύζει από ζωή αλλά κάντε κάνα update στην μηχανή γραφικών βρε παιδιά, ούτε η Activision να 'σασταν. Όταν στην οθόνη γίνεται της κακομοίρας από ζόμπι και εκρήξεις, η δράση γίνεται καταντά να θυμίζει Μάτριξ, δηλαδή αργή κίνηση, με τα καρέ να πέφτουν απανωτά σαν τα δάκρυα της Candy Candy.

Κάθε φορά που κάνουμε level up, αφού λάβουμε τα απαραίτητα experience points μέσω σκοτωμών και διαμελισμών, παίρνουμε soul points που μπορούμε να ξοδέψουμε για να ενεργοποιήσουμε νέες ικανότητες όπως περισσότερη αντοχή, πιο γρήγορο γέμισμα όπλου, αύξηση των θέσεων για αντικείμενα κ.α. Ευτυχώς, αντίθετα με το Yakuza 4, το level up που κάναμε και οι ικανότητες που ξεκλειδώνουμε μεταφέρονται στον επόμενο χαρακτήρα και δεν ξεκινάμε απ' το μηδέν.

Χάιδεψε το, δε δαγκάνει...

Πολλές φορές το παιχνίδι μας δίνει κάποιον σύμμαχο για να συμπορευτούμε. Όταν συνοδευόμαστε από κάποιον μπορούμε να του δώσουμε απλές εντολές ή να του ανανεώσουμε την υγεία ή να τον βοηθήσουμε να ξεκολλήσει από κάποιον τοίχο που τρέχει άσκοπα για να περάσουμε στην επόμενη αίθουσα και να τον αφήσουμε να τον φαν τα ζόμπι. Υπάρχουν μερικές βαρετές boss fights, όπου οι εχθροί είναι μεγάλοι και επιβλητικοί αλλά ο τρόπος εξολόθρευσης τους είναι μονότονος και επαναλαμβανόμενος και τα απανωτά κύματα εχθρών δείχνουν ότι η συνταγή των Yakuza δεν είναι φτιαγμένη για shooter. Ένα μικρό σημείο του παιχνιδιού όπου ρίχνουμε λίγο παραδοσιακό ξύλο είναι σαν όαση, αλλά μετά ξεκινάμε και πάλι τις πιστολιές!

Χαχα σε ξεγέλασα, αυτό είναι το ξύλινο!

Αν πάρουμε το παιχνίδι σαν πείραμα δεν θα το λέγαμε αποτυχημένο, αλλά σίγουρα δεν απευθύνεται σε κοινό που δεν έχει καμιά επαφή με την σειρά. Σ' εκείνους που δεν έχουν ασχοληθεί με τα προηγούμενα Yakuza και ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το Dead Souls λόγω ζόμπι θεματολογίας, θα φανεί λίγο δύστροπο στον χειρισμό και ακαταλαβίστικο σεναριακά. Δεν είναι unplayable ούτε προβληματικό. Αλλά σε ένα παιχνίδι όπου η ιαπωνική εσάνς ξεχειλίζει, το οποίο έχει ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό, δεν του πετάς δυο ζόμπι και όπλα αφήνοντας τους περισσότερους μηχανισμούς ίδιους, περιμένοντας μεγαλύτερη αποδοχή. Εν αναμονή του Yakuza 5...

+ Αρκετή διάρκεια με δευτερεύουσες αποστολές και mini-games εκτός της κεντρικής ιστορίας
+ Ενδιαφέροντες χαρακτήρες και σενάριο – επιτέλους χειριζόμαστε τον Majima

- Γραφικά που έχουν αρχίσει να δείχνουν κάποια ηλικία
- Συχνή πτώση frame rate
- Χειρισμός που θέλει χρόνο προσαρμογής

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

Πλατφόρμα: PS3
Έκδοση: Sega
Ανάπτυξη: Sega
Διάθεση: Zegetron
Είδος: Action adventure, shooter
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://www.sega.com/games/yakuza-dead-souls/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 16/3/2012
PEGI: 18