Eίναι γεγονός πως οι μέρες δόξας του Studio Liverpool της Sony (ή αλλιώς Psygnosis, για τους πιο παλιούς) έχουν περάσει. Από εκεί που είχε τη φήμη ενός από τα πιο κορυφαία στούντιο της βιομηχανίας, έχει καταλήξει να κυκλοφορεί αρκετά σπάνια νέα παιχνίδια, και μάλιστα μόνο Wipeout. Όχι πως αυτό είναι απαραίτητα κακό βέβαια, αφού από τη μία, η σειρά συντροφεύει τις κονσόλες της Sony από την εποχή του PS1, και από την άλλη τα πρόσφατα παιχνίδια ήταν αρκετά αξιόλογα. 2012 λοιπόν, και με το launch του PS Vita, το Studio Liverpool αναλαμβάνει πάλι να βγάλει ένα Wipeout, αυτή τη φορά ταξιδεύοντάς μας στο 2048.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα Wipeout κάνει την εμφάνιση του σε φορητό της Sony. Τα Wipeout Pure και Pulse του PSP έτυχαν πολύ θερμής ανταπόκρισης από gamers και κριτικούς, με αποτέλεσμα το 2048 να είναι δεδομένο εξαρχής. Πράγματι, το παιχνίδι είναι μια φυσική μετεξέλιξη των δύο προκατόχων του, χωρίς δηλαδή να φέρνει την επανάσταση που θα μπορούσε να φέρει, ή έστω, να ενσωματώνει κάποιες καινούριες ιδέες για τη σειρά.

Για άλλη μια φορά, στο ελαφρως μακρινό μέλλον, διοργανώνονται τουρνουά αγώνων με οχήματα αντι-βαρύτητας. Οι συναντήσεις αυτές, που εκτείνονται στη διάρκεια μιας τριετίας (2048, 2049, 2050 δηλαδή) περιλαμβάνουν πάμπολλα events, που μοιράζονται σε διάφορες κατηγορίες. Τα πολύ κλασικά Race (ένα sprint δηλαδή, σε λογική circuit όμως) και Τrial εμφανίζονται για άλλη μια φορά, ενώ την τετράδα συμπληρώνουν τα Combat και Zones. Στον πρώτο τύπο, ο παίκτης καλείται να προκαλέσει ζημιές στα αντίπαλα οχήματα (περισσότερα στη συνέχεια) με σκοπό να μαζέψει όσο πιο πολλούς πόντους γίνεται. Ο δεύτερος τύπος παιχνιδιού, που αντικειμενικά είναι και ο δυσκολότερος, δεν απαιτεί από τον παίκτη να κάνει κάτι, πέρα από το να καθοδηγεί το όχημα μέσα σε μια εικονική πίστα –με αυξανόμενη δυσκολία εννοείται- χωρίς όμως να συγκρουστεί πουθενά, γιατί αλλιώς καταστρέφεται.

Το παιχνίδι έχει τέσσερις υποκατηγορίες αγώνων: Race, Time Trial, Combat και Zone.

Τα τέσσερα αυτά modes παρουσιάζουν μια μέτρια ποικιλία στο παιχνίδι - σίγουρα ένα ακόμα δε θα έκανε κακό, αλλά δε μπορεί να πει κανείς πως κάτι λείπει. Γιατί, ενώ η τετράδα μπορεί να μοιάζει επαναλαμβανόμενη στο single-player campaign, το Wipeout 2048 την εκμεταλλεύεται έτσι ώστε να δίνει κίνητρο στον παίκτη να ασχοληθεί, με σκοπό βέβαια να ξεκλειδώσει καλούδια. Από τη μία, τα ίδια τα οχήματα του παιχνιδιού: αρχικά, μόλις ένα είναι διαθέσιμο, με τα υπόλοιπα να ξεκλειδώνονται αργότερα. Χωρισμένα σε πέντε μάρκες και τέσσερις υποκατηγορίες από την κάθε μάρκα, οι επιλογές που προσφέρονται όντως είναι αρκετές, αν και είναι οι μάρκες που υπάρχουν στο 2048 είναι μόλις οι μισές από του Wipeout HD. Από την άλλη, μόλις ολοκληρώσετε κάποιους αγώνες, ή φτάσετε σε ένα συγκεκριμένο rank, δίνονται ορισμένες bonus πίστες, υπό τη μορφή των speed laps. Δεν είναι φυσικά απαραίτητο να ασχοληθείτε μαζί τους, ούτε προσφέρουν κάτι διαφορετικό από ένα απλό time trial. Ανταγωνίζεστε μόνο με τους άλλους παίκτες για μια θέση στα παγκόσμια leaderboards.

Το rank από την πλευρά του μετριέται αναμενόμενα με xp, πόντους εμπειρίας με άλλα λόγια. Τερματίζοντας έναν αγώνα με βαθμό pass, κερδίζεντε ένα συγκεκριμένο ποσό εμπειρίας, ενώ, εφόσον ανταποκριθείτε σε κάποιους συγκεκριμένους και συνήθως αρκετά δύσκολους όρους, πετυχαίνετε το Elite Pass, κερδίζοντας έτσι το διπλάσιο ποσό εμπειρίας. Ανεβαίνοντας ranks, δεν κερδίζετε κάτι σημαντικό, πέρα φυσικά από τα οχήματα που ξεκλειδώνονται σε συγκεκριμένα επίπεδα. Η μαγκιά στο θέμα της εμπειρίας πάντως είναι πως μπορείτε να την αποκτήσετε τόσο στo single-player campaign, όσο και στo multiplayer campaign.

Ευτυχώς ή δυστυχώς (για μένα δυστυχώς) το Wipeout 2048 χειρίζεται το online multiplayer ως ένα ξεχωριστό campaign, όπου απλά, αντί για AI, οι αντίπαλοι σας είναι παίκτες που μπορεί να βρίσκονται οπουδήποτε. Χωρισμένο σε 20 υπο-τουρνουά (που το καθένα έχει μισή ντουζίνα αγώνες), το multiplayer του παιχνιδιού είναι πρακτικά τεράστιο. Μπορεί βέβαια τα objectives των πρώτων αγώνων να είναι πανεύκολα, αλλά η δυσκολία αυξάνεται εκθετικά, και μετά από κάποιους αγώνες τα πράγματα αποκτούν μεγάλο ενδιαφέρον. Συγκλονιστικό lag το παιχνίδι δεν παρουσιάζει online, μόνο ένα θεματάκι με το collision detection υπάρχει, που όμως μπορεί να οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες (αδύναμο σήμα wifi κλπ).

Οι πίστες είναι όμορφες, αν και θα προτιμούσα τις κλασικές.

Οι πίστες, τώρα, όπου διαδραματίζονται οι αγώνες, τόσο του single όσο και του multiplayer, είναι ολοκαίνουριες στο franchise. Έχοντας τη λογική πως το έτος 2048 πρωτοξεκίνησαν τα τουρνουά αντι-βαρύτητας, δεν υπάρχουν πίστες αποκλειστικά για τους αγώνες. Αντ’ αυτού οι αγώνες εξελίσσονται στην καρδιά μια μελλοντικής έκδοσης της Νέας Υόρκης, και συνεπώς θα δείτε περιβάλλοντα όπως εμπορικά κέντρα, στάδια baseball, πάρκα και λοιπά. Συνολικά, οι πίστες αυτές δεν αποτελούν κάτι το συγκλονιστικό, ενώ σπάνια προσφέρουν κάτι στο φουτουρισμό που ταιριάζει στη σειρά. Εν τέλη, παλιές και γνώριμες πίστες από τα προηγούμενα παιχνίδια σίγουρα θα λειτουργούσαν καλύτερα, αφού οι νέες δημιουργίες του Studio Liverpool δεν είναι καθόλου αξιομνημόνευτες, ούτε καθόλα διασκεδαστικές.

Από τη μεριά τους, τα οχήματα, αφού είναι χωρισμένα σε τέσσερις υποκατηγορίες, παρουσιάζουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους στο πώς ανταποκρίνονται. Η κατηγορία Fighter, ας πούμε, είναι πολύ δύστροπη σε κλειστές στροφές, μπορεί όμως να δεχτεί πολλή ζημιά, ενώ το αντίστροφο ισχύει για την κατηγορία Agility και πάει λέγοντας. Η ζημιά που μπορεί να δεχτεί ένα όχημα (μόνο σε συγκεκριμένες κατηγορίες αγώνων) είναι κάτι που πρέπει να έχετε κατά νου, καθώς η AI του παιχνιδιού είναι πολύ καλή, με συνέπεια, στους πιο δύσκολους αγώνες, να μπορείτε να βγείτε νοκ-άουτ πολύ εύκολα. Τα όπλα, τα οποία συλλέγονται μέσω pads, είναι διάσπαρτα στην πίστα και αναλώσιμα, ενώ αναλώσιμα είναι και τα perks (το παιχνίδι τα βαφτίζει deffensive weapons), του στιλ turbo ή autopilot.

Η κλασική δυσκολία (μιλάμε πάντα για το single player) που υπάρχει στα παιχνίδια Wipeout, κάνει την εμφάνιση της και στο 2048, με τους πιο προχωρημένους αγώνες να είναι εφιαλτικοί αν κυνηγάτε το Elite Pass. Το παιχνίδι παρόλα αυτά δίνει και κάποια βοηθήματα για τους αρχάριους, όπως το Pilot Assist που ευθυγραμμίζει το όχημα μετά από τις κλειστές στροφές, ενώ παρέχονται και τρεις ρυθμίσεις όσον αφορά τα πλήκτρα του Vita. Μία είναι η κλασική του Wipeout, μία που ανταποκρίνεται στα σύγχρονα racing games και μια που εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά της κονσόλας, την οθόνη αφής και το touchpad δηλαδή. Οσον αφορά την τελευταία, όσο και αν ήθελα να την αγαπήσω, κατέληγα φανερά εκνευρισμένος, με αποτέλεσμα να γυρνάω στον κλασικό χειρισμό.

Τα όχηματα είναι άψογα σχεδιασμένα.

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός πως το 2048 είναι από τα λίγα παιχνίδια που εκμεταλλεύονται το Crossplay μεταξύ Vita και PS3 (άμα έχετε το HD/HD Fury στο PS3). Απλά συνδέεστε και παίζετε, με τον περιορισμό ότι έχετε πρόσβαση μόνο στις πίστες των παιχνιδιών του PS3 και όχι αυτών του 2048. Κατα τ’άλλα δίνεται και η επιλογή να παίξετε με κάποιον φίλο σας μέσω ad-hoc, παρόλο που εν έτει 2012 οι περισσότεροι προτιμούν να παίζουν online.

Τεχνικά, το παιχνίδι με δίχασε. Από τη μία, είναι πανέμορφο, με τα οχήματα να είναι σχεδιασμένα άψογα, και τις πίστες να μην έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτές του PS3. Aπό την άλλη όμως το 2048 τρέχει στα 30fps, κάτι απαράδεκτο για παιχνίδι Wipeout. Και δεν είναι ότι δε μπορεί να ανταποκριθεί το Vita, αλλά μάλλον το Studio Liverpool δεν πρόλαβε να ασχοληθεί περισσότερο. Επίσης, είναι... συγκλονιστικό το γεγονός πως το loading του παιχνιδιού είναι τεράστιο. Και όταν λέω τεράστιο, το εννοώ. 30, ίσως και 40 δευτερόλεπτα για το φόρτωμα ενός αγώνα, και μάλιστα σε ένα φορητό που λειτουργεί αποκλειστικά με μνήμη flash! Ο ήχος από την άλλη μεριά είναι πολύ καλός. Τα ηχητικά εφέ των όπλων και των οχημάτων δεν αφήνουν κανένα παραπονεμένο, ενώ το soundtrack, που όπως πάντα αποτελείται από αμιγώς ηλεκτρονικά κομμάτια, θα ικανοποιήσει σίγουρα τους οπαδούς της σειράς.

Τελικά, το Wipeout 2048 είναι αρκετά καλό, αλλά περιορίζεται από κάποιες... «κατάρες», οι οποίες όμως δικαιολογούνται από το γεγονός πως το παιχνίδι είναι launch τίτλός. Αν μπορείτε να τις ξεπεράσετε, τότε το 2048 είναι ικανό να σας προσφέρει πάμπολλες ώρες διασκέδασης.

+ Πολύ περιεχόμενο
+ Σεβαστή ποικιλία από πίστες και οχήματα
+ Όμορφο
+ Πλήρες multiplayer…

- …που είναι ελαφρώς περιορισμένο
- 30 fps και τεράστιο loading
- Οι παλιές πίστες μάλλον θα λειτουργούσαν καλύτερα

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

Πλατφόρμα: PS Vita
Έκδοση: Sony
Ανάπτυξη: Studio Liverpool
Διάθεση: Sony Hellas
Είδος: Racing
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: eu.playstation.com
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 22/2/2012
PEGI: 7