Έλα μωρή Warner αρρώστια, δείξε στην Sony πως γίνεται το backwards compatibility το σωστό το (μ)πρόστυχο, που μας αναγκάζει τρία χρόνια τώρα να έχουμε συνδεδεμένο το PS2 μας στην τηλεόραση. Κοίτα Sony, απλά τα πράγματα, παίρνεις ένα παιχνίδι του PS2, το βγάζεις σε Blu-Ray και voilà: backwards compatible ready! It really does everything!

The Lord of the Rings: Aragorn's Quest λοιπόν. Ο Sam Gamgee έχει γίνει δήμαρχος του Shire και ετοιμάζει πανηγύρι για να υποδεχτεί τον βασιλιά Aragorn. Κατά την διάρκεια των προετοιμασιών διηγείται στα παιδιά του την ιστορία του Aragorn και το πώς έγινε βασιλιάς. Κατά διαστήματα κάνει διαλείμματα για να επιβλέψει τις προετοιμασίες και τότε εμείς παίρνουμε τον ρόλο του Frodo, ενός εκ των υιών του Sam και παίζουμε κάποια πολύ βαρετά tutorials που μας μαθαίνουν τον χειρισμό του παιχνιδιού αλλά και διάφορα side-quests για τα τεμπέλικα hobbits. Όταν τελειώσουμε το εκάστοτε tutorial αναλαμβάνουμε τον χειρισμό του Aragorn μέσα από τα flash backs της ιστορίας του Sam.

Δεν θέλω ούτε να σε βλέπω Aragorn, son of Arathorn, Hier to the throne of Gondor.

Και ενώ όλοι περιμένουμε να ακούσουμε την ιστορία που ξέρουμε από τα βιβλία και τις ταινίες του σύμπαντος του LotR, ο Sam μας εκπλήσσει δυσάρεστα αφηγώντας μας μια παρόμοια ιστορία αλλά όχι αυτή που θυμόμαστε. Μιλάμε για στυγνή, αδυσώπητη παραποίηση. Αν αντί για «Lord of the Rings: Aragorn's Quest» το ονόμαζαν «Τσικιτίτας: Η Παουλίνα έχει Κλιμακτήριο» κανείς δεν θα καταλάβαινε την διαφορά. Γιατί να καταστρέψεις μια ιστορία σαν αυτή του Τόλκιν; «Και τότε η Χιονάτη έσφαξε τους εννιά νάνους, πήρε το ακτινίδιο που της έδωσε η τσιγγάνα μάγισσα το φύτεψε στο χώμα και το κατούρησε». Αυτό κάνει και το παιχνίδι… Πολύ εύκολα ταινίες έχουν προσαρμοστεί σε παιχνίδια με ελάχιστες απώλειες στην ιστορία, γιατί να μην συμβαίνει το ίδιο και εδώ;

Αν το χειριστήριο του PS3 δεν ήταν ασύρματο πραγματικά θα νόμιζα ότι παίζω στο PS2. Πήραν την έκδοση του PS2 και έκαναν ένα πολύ απλό port στον διάδοχο του. Με μπόλικο screen tearing και animation εφάμιλλο του South Park. Τουλάχιστον τα γραφικά είναι πολύχρωμα. Μέτρια και τα CGI videos, σαν κυριακάτικα καρτούν από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης με χάλια εφέ φωτισμού-σκιών. Χόρτα και δέντρα που ξεφυτρώνουν μπροστά μας (το θαύμα της ζωής) βουνά και λαγκάδια στον ορίζοντα που εξαφανίζονται, ξαναεμφανίζονται, ξαναεξαφανίζονται και γενικά όποτε γουστάρουν συμμετέχουν και αν βαριούνται λείπουν από το παιχνίδι (και δεν τα αδικώ). Ή το παιχνίδι έχει πάρει LSD ή οι δημιουργοί του (μπορεί και οι δύο).

Δεν πας να δεις αν έρχομαι ρε Gimli, son of Glóin, of the Dwarves.

Και ερχόμαστε στον χειρισμό. Θέλω να ξέρω αν έχουν παίξει ποτέ οι developers του παιγνίου τούτου, κάποιο άλλο παιχνίδι του είδους στο PS3; Όχι; Το ‘ξερα… Δεν εξηγείται αλλιώς ή έλλειψη χειρισμού κάμερας στο παιχνίδι και ο χειρισμός του κέρσορα στο μενού με τον δεξί αναλογικό. Με τον ΔΕΞΙ! Γιατί σου λέει, να τον μπερδεύουμε τον δύσμοιρο gamer που θα αγοράσει την παινχιδάρα μας με χρήση και των δύο αναλογικών; Θα τους χωρίσουμε, ένας για χειρισμό του χαρακτήρα και ένας για το μενού, απλά!

Έχουμε δύο κουμπιά επίθεσης, με τον σταυρό κατεύθυνσης επιλέγουμε το όπλο μας, με το L2 σημαδεύουμε συγκεκριμένο εχθρό, με το R2 σημαδεύουμε με το τόξο μας, με το Χ βρίσκουμε τον δρόμο μας. Όχι, όχι, όχι δεν πατάμε απλά Χ την ώρα του παιχνιδιού (μα πόσο αφελείς είμαστε). Για να έχουμε την βοήθεια στην περιήγηση μας (GPS) θα πρέπει να σταματήσουμε να κινούμαστε να περιμένουμε να εμφανιστεί η ένδειξη Find Path να πατήσουμε Χ για να εμφανιστεί μια σειρά από φωτεινές λάμψεις που μας οδηγούν για καμιά δεκαριά μέτρα παρακάτω. Αν συνεχίζουμε να θέλουμε βοήθεια θα πρέπει να ξανασταματήσουμε και να επαναλάβουμε την προηγούμενη διαδικασία. Αν περιτριγυρίζεστε από εχθρούς καλή τύχη! Μα γιατί δεν κοιτάς τον χάρτη θα μου πείτε. Για να δούμε τον χάρτη πρέπει να πατήσουμε start, μετά με τον πολύ ευαίσθητο κέρσορα (χρειάζονται χειρουργικές κινήσεις), που χειριζόμαστε με τον δεξί αναλογικό, να επιλέξουμε τον χάρτη από τις επιλογές και να ζουμάρουμε-ξεζουμάρουμε με τον σταυρό κατεύθυνσης για να δούμε ολόκληρο τον χάρτη.

Δεν μας χέζεις κι εσύ ρε Legolas, son of Thranduil, of the Wood Elves και εσύ και ο Thranduil και τα Wood Elves.

Εκτός από τον μετρητή υγείας στην οθόνη υπάρχει και ο μετρητής ενέργειας. Όταν αυτός γεμίσει μπορούμε να μπούμε στο Battle Cry mode όπου οι σύντροφοι μας ρίχνονται στην μάχη σαν να έχουν πιει τον μαγικό ζωμό του Πανοραμίξ. Βέβαια μπορούμε να είμαστε εντελώς παρτάκιδες και να χρησιμοποιήσουμε την ενέργεια για να κάνουμε εφετζίδικες επιθέσεις με το σπαθί μας. Μπορούμε να αναβαθμίσουμε τα όπλα αλλά και την άμυνα του Aragorn και των συμπολεμιστών του αγοράζοντας Artefacts από τα χρήματα που πέφτουν από τα πορτοφόλια των Orcs που σκοτώνουμε αλλά και «μυρίζοντας» διάφορα φυτά που είναι διάσπαρτα στις πίστες (δεν κάνω πλάκα). Αν υπάρχει κάποιος άλλος εκεί γύρω που επιθυμεί να ανεβάσει με γεωμετρική πρόοδο την μυωπία του αλλά και να παραπληροφορηθεί για την ιστορία του LotR, υπάρχει και η επιλογή για co-op με τον δεύτερο παίχτη να μπορεί να συμμετέχει ελέγχοντας τον Gandalf.

Η μουσική που έχει χρησιμοποιηθεί είναι αυτή των ταινιών οπότε είναι default επική. Το ίδιο ισχύει και για τις φωνές των χαρακτήρων, με κάποιους από τους ηθοποιούς της ταινίας να δανείζουν τις φωνές τους. Αλλά τι να σου κάνει κι αυτό, αν ακούς τον Aragorn και στην οθόνη βλέπεις την Μαγιά τη Μέλισσα. Τα ηχητικά εφέ είναι λίγο «δεύτερα» με τα βήματα και τα τόξα να ακούγονται σαν ποπ κορν που σκάει.

Να και το αστέρι της Βηθλεέμ, μέρες που ‘ρχονται.

Αυτό το παιχνίδι είναι τόσο διασκεδαστικό όσο η έμπολα, τόσο hardcore όσο το Just Dance με mini-games από το Wii Party και τόσο εντυπωσιακό όσο γιαγιά που κάνει topless, με ρόλεϊ στα μαλλιά και γιαούρτι στο πρόσωπο. Τα καρτουνίστικα γραφικά θα ταίριαζαν στο σύμπαν του Άρχοντα αν γινόντουσαν με μεθόδους 2010 και όχι 2004. Δεν είναι κακό για μικρότερες ηλικίες και γενικά δεν το λες unplayable, αλλά και μόνο η παραποίηση ενός πολύ όμορφου παραμυθιού όπως είναι ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών αρκεί για πολύ σιχτίριασμα.

+ Μουσική παρμένη από τις ταινίες
+ Το co-op

- Γραφικά
- Χειρισμός
- Ο χειρισμός κάμερας μπορεί να έρθει με DLC
- Παραποίηση-βιασμός της ιστορίας

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4.5

Πλατφόρμα: PS3 (review), Wii, PS2, PSP, DS
Έκδοση: Warner
Ανάπτυξη: TT Fusion
Διάθεση: Zegetron
Είδος: Action adventure
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.aragornsquest.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 29/10/2010
PEGI: 12