Μεγάλο μέρος του πληθυσμού που έχει στην κατοχή του το λευκό κουτάκι της Nintendo που ακούει στο όνομα Wii, συμφωνεί ότι το Wii Remote είναι ότι καλύτερο για τα FPS μετά το κλασσικό ποντίκι και το πληκτρολόγιο. Όμως είναι εξ’ ίσου αποδεκτό ότι ελάχιστα παιγνίδια του είδους εκμεταλλεύονται τις δυνατότητές του. Η High Voltage και η Sega μας παρουσίασαν το Conduit με την υπόσχεση ότι το Wii θα βρει την δικιά του FPS Μέκκα. Είναι όμως αυτό που μας υποσχέθηκαν, δημιουργώντας τόσο hype; Για πάρτε μία καρεκλίτσα. Έχουμε πολλά να πούμε.

Στο The Conduit ακολουθούμε την ιστορία του πράκτορα (όχι του ΟΠΑΠ) Michael Ford που δέχεται μία μυστική αποστολή από τον αινιγματικό John Addams, με σκοπό την καταπολέμηση ενός πολύ επικίνδυνου τρομοκράτη με το κωδικό όνομα Prometheus και την επαναφορά μιας πρωτότυπης τεχνολογίας που ανήκει σε μία οργάνωση ονόματι The Trust Βάλτε μέσα στην όλη κατάσταση και μία επικείμενη απόβαση εξωγήινων πλασμάτων στην Washington, μαζί με θεωρίες συνωμοσίας πασπαλισμένες με νευροτοξίνη και έχετε ένα σενάριο που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι όμοιο με μία χολιγουντιανή παραγωγή αμφίβολης ποιότητας.

Eδώ κύριοι βλέπετε τον πράκτορα 007 εναντίoν κάποιων απομιμήσεων του... Masterchief.

Περνώντας στο gameplay, πέρα από την προσοχή που έχει δώσει στην παραμετροποίηση του χειρισμού, η High Voltage φαίνεται ότι δανείστηκε αρκετά στοιχεία από το Metroid Prime 3 σε θέματα “κλειδώματος” του στόχου, ενώ τα κουμπιά ακόμα και στην αρχική ρύθμιση είναι αρκετά καλά κατανεμημένα για απροβλημάτιστο παιχνίδι. Οι δυνατότητα αναγνώρισης κίνησης του Wii Remote, δυστυχώς περιορίζεται στις melee επιθέσεις και στην ρίψη χειροβομβίδων. Ταυτόχρονα, η αίσθηση ότι το παιγνίδι δεν θα σας αφήσει ποτέ μόνους χωρίς κάποιον νέο εχθρό είναι αρκετά θετική, σε συνδυασμό πάντα με τον πανικό που γίνεται κάθε φορά στο πεδίο της μάχης.

Στο πλευρό σας έχετε ένα πλούσιο οπλοστάσιο από κανονικά “γήινα” όπλα, όπλα παραγωγής των τρομοκρατών και όπλα εξωγήινης προέλευσης, που μάλιστα δίνουν την εντύπωση ζωντανού οργανισμού και κουνιούνται με ένα κάπως ανατριχιαστικό τρόπο (μπλιάχ). Κάποια έχουν και την δυνατότητα για sniping, και ομολογώ ότι στην περίπτωση του Conduit είναι αρκετά διασκεδαστικό να παίρνεις τα κεφάλια των αντιπάλων με αυτόν τον τρόπο. Πέρα από τα όπλα, υπάρχει και το All Seeing Eye (εν συντομία ASE), μία πρότυπη μηχανή εντοπισμού και αποκρυπτογράφησης που κάνει και ημιαπασχόληση ως ηλεκτρονικός hacker (ας μην το σχολιάσω αυτό). Το ΑSE θα το χρησιμοποιήσετε κυρίως για τον εντοπισμό μυστικών κλειδαριών, τον αφοπλισμό αόρατων ναρκών, το άνοιγμα ειδικών «οργανικών» κλειδαριών που τοποθετούν οι εξωγήινοι και την συλλογή μυστικών trust data disks. Το ASE δεν είναι τίποτα άλλο από ένας απαστράπτον φακός αναζήτησης και η χρήση του στο παιγνίδι δεν είναι καθοριστική. Κρίμα γιατί θα μπορούσαν να υλοποιήσουν την ιδέα πιο εποικοδομητικά.

Θα έλεγα κάτι για το Portal τώρα, αλλά... έχε χάρη που τρώω cake και δεν μπορω.

Τα γραφικά του τίτλου δεν με ενθουσίασαν. Μπορεί οι χαρακτήρες να έχουν ένα σωρό bump texturing, εφέ φωτισμού και γυαλίσματος και το νερό να είναι ωραίο και κυματιστό, αλλά όλα αυτά είναι σαν να τα τοποθέτησε κάποιος σε ένα περιβάλλον βγαλμένο από ένα μέτριο παιγνίδι του PlayStation 2. Είναι σαν να μας λένε οι προγραμματιστές “κοιτάξτε τι τέλειους εξωγήινους έχουμε”, παραμελώντας το περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από υφές χαμηλής ανάλυσης, μουντά χρώματα, λίγα πολύγωνα, ενώ ο δυναμικός φωτισμός του παιγνιδιού τα κάνει να φαίνονται ακόμα πιο άθλια.

Το μεγάλυτερο θέμα είναι ότι το περιβάλλον στερείται οποιασδήποτε διαδραστικότητας. Όλες οι λάμπες, οι οθόνες κλπ είναι αλεξίσφαιρες, ενώ μερικοί τοίχοι δεν αποκτούν καν σημάδια από τις σφαίρες. Τα μοναδικά πράγματα που σπάνε θα τα καταλάβετε αμέσως, αφού το στόχαστρό σας κοκκινίζει όταν τα στοχεύετε. Το εν λόγω πρόβλημα μπορώ να πω ότι με διχάζει λίγο. Από την μία η αίσθηση που αποκομίζεται μπορεί να ερμηνευθεί ως κάτι πιο retro, αλλά από την άλλη, αλλά shooters υποδεέστερης ποιότητας στο Wii έχουν πολύ πιο διαδραστικά περιβάλλοντα και η έλλειψη προσοχής σε αυτόν τον τομέα κρίνεται τουλάχιστον τραγική.

ΑΑΑ! Τι κάνεις ΕΣΥ ΕΔΩ! Πίσω στο Killzone γρήγορα!

Όμως παρ’ όλη την αδικημένη παρουσία του σκηνικού του παιγνιδιού, δεν μπορούμε να πούμε ότι το level design αυτό καθαυτό είναι άσχημο. Ας πούμε ότι έχει μία κλασσική πεπατημένη προσέγγιση, η οποία σε ορισμένες στιγμές μας μεταφέρει στις παλιές καλές ημέρες του Goldeneye 64. Υπάρχουν επίπεδα που διαδραματίζονται σε εξωτερικούς χώρους, σε εσωτερικούς χώρους που απαρτίζονται από αλλεπάλληλους διαδρόμους και δωμάτια, καθώς και σε δαιδαλώδη τμήματα του συστήματος υπονόμων της Washington.

Το voice cast του παιγνιδιού απαρτίζεται κυρίως από τρία άτομα, αφού οι μόνες φωνές που ακούτε είναι του πρωταγωνιστή Michael Ford, του John Addams και του Prometheus, με τον τελευταίο να μην είναι ιδιαίτερα πειστικός στον ρόλο του. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι ασύρματοι και ραδιόφωνα σκόρπια στις πίστες του παιγνιδιού, που σας ενημερώνουν για τις επιπτώσεις που έχουν τα γεγονότα του παιγνιδιού στους πολίτες και καταδεικνύουν πώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ο στρατός βρίσκονται σε αμηχανία μπροστά στα γεγονότα που θυμίζουν λίγο “Independence Day”.

Στο Conduit θα γίνετε... μανιακοί με το sniper. Είναι τόσο καλό.

Εκεί που το The Conduit πραγματικά ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό, είναι στο multiplayer μέρος, που είναι ότι καλύτερο έχουμε δει στο Wii. Υποστηρίζει μέχρι 12 παίκτες και έχει γύρω στα 13 διαφορετικά modes, τα οποία μπορούν να παιχτούν με ομάδες ή σε free for all. Πέρα από τους κλασσικούς τύπους Deathmatch και Capture the Flag, υπάρχουν μερικά πολύ διασκεδαστικά και πρωτότυπα modes όπως το ASE football, όπου οι παίκτες καλούνται να κρατήσουν το ASE μέχρι να τους το πάρει κάποιος με kill. Φυσικά κερδίζει αυτός που το κράτησε περισσότερο. Φανταστείτε λοιπόν αυτό το mode, με 12 άτομα, μέσα στους σχετικά μικρούς χάρτες του παιγνιδιού και τα βολικότατα controls. Απόλαυση. Θα μπορούσε κάποιος να πάρει τον τίτλο μόνο και μόνο για την διασκέδαση που προσφέρει το multiplayer.

Δύο μόνο προβλήματα εντόπισα. Πρώτον, δεν υπάρχει προστασία από cheating – την πρώτη φορά που μπήκα online βρήκα έναν τύπο που έκλεβε με super speed και σφαίρες που περνούσαν μέσα από τοίχους - και δεύτερον, αρκετές φορές όταν πολλοί παίκτες μαζεύονται σε μικρό χώρο, υπάρχει ένα ελαφρύ lag. Ας μην αναφερθούμε βέβαια στο σύστημα των friend codes… είναι περιττό νομίζω.

Νομίζω οτι πρέπει να αλλάξουμε καθαρίστρια...

Εν κατακλείδι, αξίζει το The Conduit μία θέση στην συλλογή των κατόχων του Wii; Παρά τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν από την High Voltage, η απάντηση είναι θετική. Πρόκειται για ένα διασκεδαστικό shooter, το οποίο, αν επιλέξετε να εκλάβετε τις αδυναμίες του ως retro προσέγγιση, θα σας ανταμείψει με αρκετές ώρες single-player παιχνιδιού και ακόμα περισσότερες στο multiplayer, ειδικότερα αν έχετε φίλους που διαθέτουν Wii και Wii Speak.

+ Ποιοτικά μοντέλα χαρακτήρων
+ Όμορφα εφέ νερού και φωτισμού
+ Βολικότατος και πλήρως παραμετροποιήσιμος χειρισμός
+ Μεγάλη ποικιλία εχθρών και όπλων
+ Το multiplayer είναι ονειρικό για τα δεδομένα του Wii

- Μέτριο σενάριο
- Γραφικά στα περιβάλλοντα κάτω του μετρίου
- Απαράδεκτη έλλειψη οπουδήποτε interactivity στα περιβάλλοντα
- Κακή χρήση της ιδέας του ASE
- Αφύλακτο από τους cheaters στο multiplayer

Βαθμολογία: 7.5

Πλατφόρμα: Wii
Έκδοση Sega
Ανάπτυξη: High Voltage
Διάθεση: Zegetron
Είδος: FPS
Παίκτες: 1-12
Επίσημο site: http://www.conduitgame.com/
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 10/7/2009
PEGI: 16