The Binding of Isaac Review
Προσοχή: Εάν είστε υπερβολικά (το τονίζω) θρησκόληπτοι ή/και στη συλλογή σας ανήκουν δύο-τρία θύματα βίαιων ξεσπασμάτων, όπως πληκτρολόγια/ποντίκια/χειριστήρια και λοιπά τιμαλφή, αυτό το παιχνίδι δεν κάνει για εσάς. Παρακαλώ προσπεράστε! Ωραία, για τους δύο-τρεις που μείνατε σας καλωσορίζω σ'ένα απ'τα πιο αλλοπρόσαλλα παιχνίδια που έχω δει τελευταία. Το The Binding of Isaac είναι το νέο δημιούργημα του Edmund Mcmillen της Team Meat (Super Meat Boy), και του Florian Himsl. Πρόκειται για ένα (βαθιά ανάσα) top-down real-time action-RPG random-generated dungeon-crawler, εν συντομία roguelike (ουφ).
Πρωταγωνιστής στο παιχνίδι είναι ο Super Mea... Isaac, τον οποίο καλούμαστε να σώσουμε από την “δαιμονισμένη” μητέρα του, στα σκοτεινά ενδότερα του σπιτιού του, αφού η δεύτερη τον κυνηγάει μανιασμένα για να αποδείξει την πίστη της στον Κύριο. Αν αυτό σας θυμίζει κάτι, η μνήμη σας δεν σας γελά. Αν πάλι όχι, μάλλον δικό σας ήταν το ροχαλητό που ακούγονταν από τα πίσω θρανία! Το Binding of Isaac δανείζεται την ιστορία του Αβραάμ και του Ισαάκ, εξ'ού και η αρχική προειδοποίηση, και δίνει μια δικιά του, πιο ελεύθερη ερμηνεία. Τολμώ να πω πως είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με αρκετές προεκτάσεις για τον ανήσυχο νου, προπαντός διασκεδαστική.
Πριν προχωρήσω, διάλειμμα για... ορολογία. Με τον όρο roguelike, στην ουσία αναφερόμαστε σε RPG παιχνίδια, με στοιχεία από τον κόσμο των Dungeons and Dragons, με την ονομασία να προέρχεται από τον προπάτορα του είδους Rogue, του 1980. Στους roguelike τίτλους, κάθε ξεκίνημα είναι μοναδικό, αφού το περιεχόμενο δημιουργείται κάθε φορά τυχαία, για ποικιλία και replayability, ενώ ο χαρακτήρας μας έτσι και πεθάνει... δεν ξανασηκώνεται. Κι αυτό είναι που κάνει το BoI ξεχωριστό στις μέρες μας, αλλά και μια καλή πρόκληση, για όποιον ψάχνει κάτι παραπάνω από απλή hack 'n' slash δράση.

Τι Dead Island μου λέτε εσείς τώρα...
Να σημειώσω εδώ ό,τι, το BoI, δεν είναι καθαρόαιμο roguelike, αλλά δανείζεται πολλά στοιχεία από το είδος. Για παράδειγμα, μιλάμε για ένα dual-stick shooter (βλ. Renegade Ops, Gattling Gears), και, αντί της συνήθους turn-based, η δράση εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο. Οι πίστες, κάθε φορά που ξεκινάει το πανηγύρι, επιλέγονται από μια γκάμα 1000+, οπότε δύσκολα θα συναντήσετε ξανά τις ίδιες, και ο χάρτης είναι κάθε φορά διαφορετικός, ενώ και τα αφεντικά που θα αντιμετωπίσετε δεν είναι πάντα τα ίδια. Από και και πέρα η αρχή είναι: μπαίνω μέσα, καθαρίζω, τουμπανιάζω κι αν δεν ψοφήσω στην πορεία πηγαίνω παρακάτω!
Δεν θα κουράσω με λεπτομέρειες, για να μην αποσυντονίσω. Άλλωστε μεγάλο κομμάτι της διασκέδασης είναι η εξερεύνηση του τι έχει να προσφέρει το παιχνίδι. Η δράση στο BoI, θυμίζει αυτή του Zelda στο NES, αφού προχωράμε από οθόνη σε οθόνη (υπενθυμίζω ο χάρτης είναι κάθε φορά διαφορετικός, με μόνα σταθερά στοιχεία τα treasure και shop rooms), και καθαρίζουμε ότι βρεθεί μπροστά μας, ή μάλλον ό,τι εμπνεύστηκε η νοσηρή φαντασία του Edmund Mcmillen. Καθώς μιλάμε για παιχνίδι ενός εκ των δημιουργών του Super Meat Boy, πόσο μάλλον ενός roguelike τίτλου, παρούσα είναι και η απαραίτητη, σαδιστική, δυσκολία, όχι σε άμεση μορφή όπως στο SMB, αλλά έμμεση. Κάθε φορά που πεθαίνουμε, πρέπει να ξεκινήσουμε την περιπέτεια μας κυριολεκτικά από την αρχή. Δε πα να είμαστε στον τελευταίο αρχηγό με το καλύτερο αντικείμενο και όλα τα στατιστικά στο max; Ένα στραβοπάτημα στη γλίτσα, ένα strafe αριστερά αντί για δεξιά, και... φτου κι απ'την αρχή!

Χαροπαλεύοντας με την Οκνηρία, υπό την επήρεια φαρμακευτικών σκευασμάτων (drugzorz)!
Μην σας αποκαρδιώνει αυτό όμως. Το BoI αποζημιώνει με την διασκεδαστική του δράση και την πληθώρα unlockable αντικειμένων. Προσωπικά με έχει απορροφήσει για τα καλά, κι όσες φορές κι αν πεθάνω θέλω να ξεκινήσω από την αρχή. Δεν χορταίνω να γεμίζω τα νοσηρά δημιουργήματα του Ed... δάκρυα, κακάο, ηλεκτροσεισμό (!) και άλλα ωραία. Το χιούμορ των δημιουργών είναι εξαιρετικό, τα αντικείμενα ευφάνταστα με εντυπωσιακά -ή ευτράπελα- αποτελέσματα για τον ήρωα ή τους αντιπάλους του, ενώ μετά από 30 playthroughs (μην τσιτώνεστε 30 λεπτά περίπου παίρνει το καθένα), δεν έχω βρει ούτε τα μισά. Πολύ καλή πινελιά αποτελούν και οι διάχυτες αναφορές σε ταινίες και άλλα παιχνίδια.
Στο BoI ελέγχουμε τα πάντα με το πληκτρολόγιο και το ποντίκι, ενώ όσοι θέλουν να παίξουν με χειριστήριο, υπάρχουν προγράμματα όπως τα JoyToKey και ControlMK (συνίσταται το πρώτο), αφού προς το παρόν δεν υποστηρίζεται επίσημα. Μοναδικό μελανό σημείο, πέρα από κάποια bugs που ο developer υποσχέθηκε να διορθώσει, είναι η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο το παιχνίδι - Java. Γιατί Ed αγόρι μου; Γιατί; Δεν ήταν λίγες οι φορές που πέθανα λόγω της απότομης πτώσης του frame rate όταν υπήρχαν πολλοί εχθροί στην οθόνη, εξαιτίας της φουλ χρήσης CPU από την Java. Είναι απορίας άξια η επιλογή αυτής της γλώσσας για να γράψουν το παιχνίδι, αφού και άλλοι χρήστες αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα με μένα. Άλλοι με τούμπανο PC δεν αντιμετώπισαν τέτοια προβλήματα, αλλά αν είναι να δίνουμε 1000+ ευρώ για να τρέχουμε Java εφαρμογές... ζήτω που καήκαμε. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί λόγο να αποφύγει κάποιος το BoI. Όφειλα, πάντως, να ενημερώσω.

Shopping Therapy!
Οπτικά, το BoI θυμίζει πάρα πολύ το SMB, με το ιδιαίτερο στιλ του Edmund Mcmillen να επιστρέφει στο πιο νοσηρό του. Ιδιαίτερης μνείας χρήζει η απεικόνιση των αντικειμένων με τα οποία εξοπλίζουμε τον Isaac, αφού ανάλογα με το αντικείμενο αλλάζει και η εμφάνισή του, με ποικίλα, διασκεδαστικά και μη, αποτελέσματα. Τα ηχητικά εφέ δένουν σωστά με την δράση, ενώ η μουσική δημιουργεί μια γλαφυρή ατμόσφαιρα αλλάζοντας ανάλογα με τα τεκταινόμενα και, παρότι δεν φτάνει την ποιότητα και την ένταση αυτής του SMB, κάνει καλά τη δουλειά της.
Το είχα γράψει στο SMB και το αναφέρω ξανά: το Α και το Ω σε ένα παιχνίδι είναι το gameplay του, και το Binding of Isaac αποτελεί μια ιδιοφυή indie δημιουργία, απλή αλλά ταυτόχρονα και με βάθος. Είμαι βέβαιος πως θα το δούμε να φιγουράρει σε πολλές λίστες top indie παιχνιδιών για φέτος. Οι random-generated πίστες του The Binding of Isaac, μαζί με τον απλό χειρισμό προσφέρονται για πολλές ώρες αστείρευτης διασκέδασης, και αξίζει τα λεφτά του με το παραπάνω. Ξεπεράστε τους όποιους ενδοιασμούς μπορεί να έχετε λόγω της δυσκολίας του ή της roguelike φύσης του και δεν θα το μετανιώσετε!
+ Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά... διαφορετική!
+ Μεγάλη ποικιλία σε unlocks
+ Παρ'ότι σε Java, ο χειρισμός ανταποκρίνεται πολύ καλά
+ Χιούμορ- Καταραμένη Java
- Έλλειψη υποστήριξης χειριστηρίου
- Κάποια bugs και crashes τα οποία ο developer υποσχέθηκε ότι θα διορθώσειΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5
Πλατφόρμα: PC
Έκδοση: Indie
Ανάπτυξη: Edmund Mcmillen (Team Meat), Florian Himsl
Διάθεση: Steam
Είδος: Roguelike
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://store.steampowered.com/app/113200/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 28/9/2011
PEGI: -