Paradise Killer review

elchrys, 16/10/2020

Στον Παράδεισο η αλήθεια κι η πραγματικότητα διαφέρουν. Για να βρείτε τη δική σας αλήθεια, πρέπει να τον εξερευνήσετε μόνοι σας. Τουλάχιστον, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στο Paradise Killer, ένα open-world adventure εξερεύνησης, που λαμβάνει χώρα σε κάποια εναλλακτική φανταστική πραγματικότητα με θεούς και δαίμονες.

Ο πρώτος Παράδεισος-νησί δημιουργήθηκε από το Syndicate, για την λατρεία των αρχαίων νεκρών θεών. 24 νησιά αργότερα, ακόμα δεν έχει επιτευχθεί η δημιουργία του τέλειου νησιού, με δαίμονες να μπαίνουν στη μέση και να τα χαλούν όλα. Οι θυσίες των πιστών τους δεν αρκούν. Κάθε νησί πεθαίνει και στη θέση του γεννιέται ένα άλλο. Όμως, το 25ο φαίνεται διαφορετικό. Δείχνει να πλησιάζει την τελειότητα. Έως ότου όλα τα μέλη του συμβουλίου δολοφονούνται ένα βράδυ. 3 εκατομμύρια μέρες μετά την εξορία της -επειδή κάποτε έθεσε τον Παράδεισο σε κίνδυνο- η Lady Love Dies γίνεται ξανά επικεφαλής έρευνας και αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο. Εάν όλα αυτά ακούγονται κάπως περίεργα... είναι, όμως μόνο στην αρχή. Όσο συνηθίζετε τη θεματολογία του κοσμικού τρόμου, θεών και δαιμόνων, τόσο περισσότερο προσαρμόζεστε στο “κλίμα” του παιχνιδιού. Μετά από λιγότερο από μία ώρα παιχνιδιού δεν θα σας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το ότι πέφτετε από εκατοντάδες μέτρα ύψους χωρίς να πάθετε τίποτα, ότι κοντά σε έναν τεράστιο κυλινδρικό μηχανισμό υψώνεται μια πελώρια πυραμίδα, ή ότι μπορείτε να ψωνίσετε αναψυκτικά από αυτόματα μηχανήματα σε ένα νησί όπου δεν κυκλοφορεί κανείς άλλος. Όλα συνηθίζονται αρκετά γρήγορα. Σημασία έχει να θυμάστε πως, ως Lady Love Dies, αναλαμβάνετε να βρείτε τους δολοφόνους του συμβουλίου.

Όσο μιλάτε με τους υπόπτους στο νησί συλλέγοντας στοιχεία και μαθαίνοντας για το άλλοθί τους, τόσο περισσότερο πλησιάζετε στην αλήθεια, χωρίς το παιχνίδι να σας “παίρνει από το χεράκι” εξηγώντας σας το αυτονόητο. Στο τέλος του παιχνιδιού είστε έτοιμοι για τη μεγάλη δίκη, όπου επιλέγετε τον αληθινό δράστη μέσα από μια σειρά στοιχείων που ανακαλύψατε, ή κατηγορείτε έναν αθώο κατά λάθος. Ο δράστης υπάρχει, αλλά για να μάθετε τί ακριβώς συνέβη πρέπει να γυρίσετε όλο το νησί.

Σκηνή εγκλήματος.

Τα ροζ πλαίσια επιλογής, η απαλή μουσική με σαξόφωνο, η θάλασσα στην κεντρική οθόνη και το mouse pointer σε σχήμα... καρδούλας προδιαθέτουν για μια καλοκαιρινή και ρομαντική εμπειρία. Η εισαγωγική ατμόσφαιρα μπορεί να επηρεάζεται από ένα τεράστιο χειριστήριο, όπου εμφανίζονται τα πλήκτρα χειρισμού, που καλύπτει το δεξί μισό της οθόνης, όμως ευτυχώς αυτό είναι παροδική αποτυχία των σχεδιαστών. Είτε πρόκειται να παίξετε με χειριστήριο, είτε με ποντίκι, το χειριστήριο εμφανίζεται κάθε φορά στο κεντρικό μενού, αλλά το υπόλοιπο παιχνίδι δεν προσφέρει παρόμοιες αρνητικές εκπλήξεις. Το παιχνίδι παίζεται με προοπτική πρώτου προσώπου. Περπατάτε με τα πλήκτρα WASD, ενώ κοιτάζετε γύρω με το ποντίκι και αλληλεπιδράτε με το πλήκτρο που εμφανίζεται στην οθόνη (συνήθως το Ε). Η ταχύτητα βαδίσματός σας είναι υπερβολικά γρήγορη οπτικά, κάτι που απλοποιεί την μετακίνησή σας όμως δείχνει μη φυσική (ισχύει, δεν είστε άνθρωπος, όμως η κίνηση παραμένει αμήχανη ακόμα και για μια οντότητα όπως είναι η Lady Love Dies). Μια καρδιά στο κέντρο βοηθάει να κεντραριστείτε, ενώ όταν πλησιάζετε κάτι με το οποίο μπορείτε να αλληλοεπιδράσετε εμφανίζεται ένα μεγάλο μενού που υποδεικνύει την πιθανή ενέργεια. Επίσης, αξίζει να θυμάστε πως πνίγεστε κάτω από το νερό και κάνετε respawn στο πλησιέστερο save point.

Με ένα πάτημα του Ctrl εμφανίζονται τα άβαταρ όλων των χαρακτήρων με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε, μαζί με την απόσταση την οποία σας χωρίζει, και ένα θαυμαστικό να υποδεικνύει ότι έχουν να σας πουν κάτι καινούριο ή σημαντικό. Έτσι, μπορείτε να επιλέξετε να μιλήσετε σε όλους του υπόπτους σε ακτίνα 200 μέτρων, και αναλόγως να μάθετε μια πληροφορία-κλειδί δωρεάν ή δωροδοκώντας τους με blood crystals, το νόμισμα του παιχνιδιού. Διαφορετικά, έχετε την επιλογή μετάβασης σε κάποιον που βρίσκεται μακριά σας, μέσω fast travel. Εφόσον δεν υπάρχει λειτουργία auto save, σώζετε μόνοι σας στα μοναδικά -κυριολεκτικά- ροζ τηλέφωνα σε κάθε τοποθεσία (γρήγορα μαθαίνετε πως το ροζ είναι το κυρίαρχο χρώμα του παιχνιδιού). Για να ξεκλειδώσετε την δυνατότητα fast travel από ένα τηλέφωνο σε ένα άλλο, πρέπει να ξοδέψετε ένα blood crystal. Υπάρχουν αρκετά blood crystals στον κόσμο κι έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μήπως ξεμείνετε.

Η έρευνα της σκηνής του εγκλήματος είναι από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του παιχνιδιού, με αναλύσεις και συναρπαστικές περιγραφές, όμως το open-world gameplay στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου μπορεί να φανεί χαοτικό αν προτιμάτε να “καθοδηγείστε” από αποστολές που ακολουθούν μια λογική σειρά. Το πού πάτε και με ποιον μιλάτε στη συνέχεια σε ολόκληρο το νησί εξαρτάται από εσάς. Όσο συλλέγετε στοιχεία, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεστε το επόμενο βήμα. Τα στοιχεία αυτά, δε, έχουν τη μορφή collectibles, δηλαδή πρόκειται για σκόρπια αντικείμενα που ξεχωρίζουν στο χώρο με το πλαίσιό τους. Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με εσάς και διακρίνονται εύκολα, όμως άλλα είναι σε δυσπρόσιτα σημεία. Υπάρχουν τοποθεσίες όπου πρέπει να κάνετε άλμα σε συγκεκριμένο σημείο για να φτάσετε ή να δείτε κάποιο στοιχείο, να περπατήσετε γύρω από έναν φράχτη ή να σκαρφαλώσετε σε μέρος που ίσως να μην πάει το μυαλό σας. Αυτά τα σημεία δεν είναι τόσο δύσκολα, όσο δεν “κολλάνε” με τη φιλοσοφία του παιχνιδιού και φαίνεται να προστέθηκαν με σκοπό την αύξηση του βαθμού δυσκολίας εύρεσης των στοιχείων-collectibles. Ο φορητός υπολογιστής σας, γνωστός και ως Starlight, αναβαθμίζει το λειτουργικό σύστημα Syndicate OS με βελτιώσεις και skins, περιέχει όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, τις καταθέσεις των μαρτύρων, τον χάρτη του νησιού και άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, οπότε αξίζει να ανατρέχετε σε αυτόν κατά καιρούς.

Μόδα από τον παράδεισο.

Εκτός από την απλή συλλογή αντικειμένων στον κόσμο, υπάρχουν επίσης γρίφοι-mini games με στόχο το χακάρισμα υπολογιστών, όπου καλείστε να επιλέξετε τα σωστά ιερογλυφικά ώστε να συμπληρώσετε την εικόνα που βλέπετε. Υπάρχει ένα ακόμη είδος κλασικού γρίφου, όπου πρέπει να συνδυάζετε αντικείμενα που βρίσκετε στο περιβάλλον με άλλα μέσα στο περιβάλλον, προκαλώντας μια μικρή δράση-αντίδραση που σας οδηγεί σε περισσότερα στοιχεία, όπως για παράδειγμα η λειτουργία ενός γερανού σε εργοστάσιο. Αυτή η ποικιλία των εύκολων -η αλήθεια είναι- γρίφων κάνει το παιχνίδι ξεκούραστο και σπάνια βαρετό, αφού αν δεν νιώθετε έτοιμοι για έναν γρίφο τότε πηγαίνετε να μιλήσετε σε έναν ύποπτο. Αν, πάλι, δεν έχετε όρεξη για πολύ gaming, τότε απλά περιπλανιέστε στο νησί συλλέγοντας τυχόν collectibles που συναντάτε.

Τα τρισδιάστατα γραφικά, σε έντονα χρώματα, του Παραδείσου καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα που ταιριάζει με το θέμα της ιστορίας. Ο Παράδεισος κρύβει τόσο ομορφιές όσο και σκοτεινά μέρη. Ωστόσο, το επίπεδο λεπτομέρειας δεν είναι ομοιόμορφο. Ορισμένες περιοχές, όπως το εξωτερικό ενός τεράστιου εργοστασίου, δείχνουν μισο-ολοκληρωμένες ή φτιαγμένες για demo, σε αντίθεση με άλλες, όπως μια πανέμορφη ήσυχη γέφυρα έξω από ένα γαλήνιο σπίτι. Επίσης, έχετε ελάχιστη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, που περιορίζεται στη συλλογή αντικειμένων και το πάτημα κουμπιών. Ακόμα και όταν πατάτε μέσα σε λίμνη με ψάρια, εκείνα δεν αντιδρούν. Από την άλλη, η εναλλαγή μέρας/νύχτας και η περιστασιακή βροχή δίνουν την αίσθηση ότι όσο διαφορετικός κι αν είναι αυτός ο κόσμος, δεν παύει να έχει ομοιότητες με τον δικό μας.

Οι χαρακτήρες που συναντάτε παρουσιάζονται ως 2D χάρτινες φιγούρες, όμως μόλις ξεκινήσετε διάλογο μαζί τους το gameplay αλλάζει σε κλασικό διάλογο παιχνιδιών anime, (πχ Ace Attorney) με τον καθένα να καταλαμβάνει ολόκληρη την οθόνη καθώς μιλάει και εσάς να επιλέγετε τις ερωτήσεις/απαντήσεις. Οι προσωπικότητες των ηρώων ακολουθούν την ιδιορρυθμία ολόκληρου του παιχνιδιού: Ο ημίγυμνος γιατρός έχει κλινική στο... κότερό του, ένας άνετος σκελετός κυκλοφορεί με πουκάμισο, το είδωλο του νησιού είναι η εντυπωσιακή Crimson Acid που ζει... στους υπονόμους, ενώ ο καλύτερός σας φίλος είναι μια (σχεδόν) ινδική θεότητα που σας κάνει άσεμνες χειρονομίες και εμφανίζεται τακτικά με αλλοπρόσαλλα ρητά. Αυτό είναι μόνο ένα δείγμα θεών και δαιμόνων που συναντάτε στο νησί, όπου συχνά αδυνατείτε να ξεχωρίσετε μεταξύ των δύο. Μιλώντας μαζί τους, μαθαίνετε το άλλοθι του καθενός, συλλέγετε πληροφορίες, διαπιστώνετε αντιφάσεις και ανεβάζετε τον δείκτη σχέσης τους μαζί σας. Αν γνωρίσετε κάποιον πολύ καλά, τότε είναι διατεθειμένος να σας πει ένα μυστικό που ίσως να κάνει κάποια διαφορά.

Επιτέλους σπίτι.

Όσον αφορά τον ηχητικό τομέα, το voice acting περιορίζεται σε μόνο μερικές λέξεις αντί για ολόκληρο ή μέρος του κειμένου διαλόγου. Συνήθως η πρωταγωνίστρια ακούγεται να εκφράζει ένα επιφώνημα ή σύντομη πρόταση, ως αντίδραση σε κάτι που ειπώθηκε. Τόσο τα ηχητικά εφέ όσο και η μουσική θυμίζουν αρκετά Ace Attorney και Ιαπωνία, όμως δεν ξενίζουν τόσο αν αναλογιστούμε τον όλο σουρεαλισμό του παιχνιδιού. Τέλος, η επιλογή ενεργοποίησης/απενεργοποίησης mature content ρυθμίζει το εάν θα φαίνονται ή θα λογοκρίνονται οι βρισιές στο κείμενο διαλόγων και ως ομιλία στα ανάλογα μέρη.

Συνδυάζοντας στοιχεία adventure, ανοιχτού κόσμου και φαντασίας, το Paradise Killer είναι ικανό να σας κρατήσει το ενδιαφέρον για αρκετές ώρες. Άλλωστε, εσείς επιλέγετε το πότε θα πάτε σε δίκη για να υποδείξετε τον δολοφόνο. Οι γρίφοι του είναι αρκετά απλοί, όμως η ατμόσφαιρα και οι ξεχωριστοί χαρακτήρες συντελούν στη δημιουργία ενός value for money τίτλου που θα εκτιμήσετε αν ψάχνετε ένα παιχνίδι μυστηρίου διαφορετικό από τα συνηθισμένα.