Έχω σκοτώσει. Έχω σκοτώσει πολλούς. Ναζί, τρομοκράτες, αυτονομιστές, εξτρεμιστές, ζόμπι, εξωγήινους, ρομπότ. Έχω σφάξει δράκους με κόπο, hit points και ιδρώτα. Έχω ελευθερώσει λαούς ολόκληρους και έχω σώσει τη Γη αμέτρητες φορές. Έχω υπάρξει ήρωας, πολεμιστής, στρατηγός,σαμουράι,θεός, λυτρωτής και μάγος. Με λίγα λόγια είμαι ένας μέσος gamer. Δε μπορώ να πω ότι δε το έχω ευχαριστηθεί, έχω διασκεδάσει αφάνταστα με αγαπημένα παιχνίδια όπως τα Gears of War, Elder Scrolls και Grand Theft Auto για να αναφέρω μόνο μερικά. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι νόμιζα πως ήξερα πάνω κάτω τι να περιμένω από ένα παιχνίδι. Αν μου έλεγε λοιπόν κανείς πριν ένα χρόνο ότι το κορυφαίο παιχνίδι του 2013 για μένα θα είναι ένας... “προσομοιωτής γραφειοκρατίας” όπου ο παίκτης είναι ένας απλός καταπιεσμένος δημόσιος υπάλληλος, θα του έλεγα πρώτον να μη με ενοχλεί όταν παίζω Dark Souls και δεύτερον να μην λέει παλαβομάρες. Ο λόγος για το Papers, Please, ένα “δυστοπικό θρίλερ εγγράφων” από τον Lucas Pope, το οποίο είναι η μεγαλύτερη έκπληξη που έχω συναντήσει στην πορεία μου ως gamer. Περισσότερα...