Σχεδόν επτά χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του Europa Universalis 3, του τρίτου μέρους της σειράς που ανέδειξε την Paradox ως τη μετρ των grand strategy, ενός υποείδους που πολλοί θα έλεγαν πως η ίδια δημιούργησε. Μέσα σε αυτό το διάστημα η Paradox έχει ωρίμασει σαν εταιρεία. Άρχισε να δίνει το χρόνο που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη των παιχνιδιών, αποφεύγοντας να τα κυκλοφορεί πριν την ώρα τους, έβγαλε τίτλους που ζητούσαν οι φίλοι των παιχνιδιών της χωρίς -συνήθως- να τους απογοητεύει, και στήριξε κάθε νέα μεγάλη κυκλοφορία της με patch, επεκτάσεις και νέο περιεχόμενο, έτσι ώστε ακόμα και οι απογοητευμένοι να μπορούν να βρουν παρηγοριά και οι πορωμένοι να πορώνονται ακόμα περισσότερο. Πέρσι, το Crusader Kings 2 θα μπορούσαμε να πούμε ότι έφερε την Paradox περισσότερο στο προσκήνιο και η ανακοίνωση του νέου Europa Universalis, μετά απ’ όλα αυτά, γέννησε μεγάλες προσδοκίες. Είναι πολύ ευχάριστο αλλά και μάλλον αναμενόμενο ότι η “νέα” Paradox καταφέρνει να ανταποκριθεί σε αυτές. Περισσότερα...