Super Meat Boy Review
Αν τα νεύρα σας είναι από γυαλί, στη συλλογή σας ανήκουν περισσότερα σπασμένα χειριστήρια/πληκτρολόγια από παιχνίδια, παίρνετε φαρμακευτική αγωγή (οποιουδήποτε τύπου) ή είστε φυτοφάγοι σταματήστε την ανάγνωση. Αν πάλι είστε κουλ και ψύχραιμοι, σαν τον Μπάμπη τον φλου ένα πράμα, σας καλωσορίζω στον κόσμο του Super Meat Boy.
Το Super Meat Boy είναι ένα 2D platform στα πρότυπα... κανενός παιχνιδιού που να έχω ξαναδεί, πόνημα της αμερικανικής Team Meat. Στο παιχνίδι καλούμαστε να οδηγήσουμε τον ήρωα μας ονόματι Super Meat Boy, ο οποίος είναι ένα... κομμάτι κρέας αν και πιο πολύ θυμίζει κύβο κρεατικών της knorr, μέσα από μια σειρά σαδιστικά δύσκολων πιστών στην αγαπητικιά του την Bandage Girl. Αντίπαλο δέος του υπερκρεαταγοριού ο σατανικός Dr. Foetus, που κατ'εμέ είναι ένα συμπαθέστατο έμβρυο, αλλά αφού όλοι τον αντιπαθούνε κι εγώ μαζί τους! Μέχρις εδώ όλα καλά. Αλλά γιατί θα πρέπει να ασχοληθεί κάποιος με το SMB; Είναι platform κι εσείς μόλις αγοράσατε τρεις κάρτες με SLI για να χτυπήσετε τριακοσάρια frame rates στο Crysis 2, ενώ η ιστορία του δεν διεκδικεί δάφνες.
Το SMB ξεχωρίζει εκεί που πολλοί άλλοι τίτλοι αποτυγχάνουν, τον χειρισμό. Τον ήρωα μας χειριζόμαστε με το πληκτρολόγιο ή κάποιο χειριστήριο το οποίο συνίσταται, αφού η απόκριση του πληκτρολογίου μου φάνηκε κάπως αργή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να παιχτεί με αυτό. Ο χειρισμός είναι άμεσος και απλός, ο ήρωας μας πηδάει, κάνει σπριντ και μπορεί να κολλήσει στιγμιαία σε τοίχους ώστε να ξεπεράσει τα ατελείωτα εμπόδια όπως πριόνια, λάβα, αλάτι (!;) και πραγματοποιεί αεροπλανικές μανούβρες που θα ζήλευε κάθε flight simulator.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι!
Tο παιχνίδι χωρίζεται σε κόσμους και ο κάθε κόσμος περιλαμβάνει ένα αριθμό από πίστες έξυπνα σχεδιασμένες με επίπεδα δυσκολίας που απλά δεν έχουμε ξαναδεί. Ξεκινάμε από τις αρχικές που λειτουργούν σαν tutorial, περνάμε στις δύσκολες, συνεχίζουμε στις ακατόρθωτες και μετά το χάος. Πραγματικά δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο σε παιχνίδι, η δυσκολία δεν σταματάει να κλιμακώνεται και τα επίπεδα σαδισμού που φτάνει είναι ατελείωτα. Αν προσθέσουμε σε αυτά τις dark ενσαρκώσεις κάθε πίστας που ξεκλειδώνουν αν κάνετε καλό χρόνο στην “light” εκδοχή της και τις έξτρα πίστες που μπορείτε να δημιουργήσετε με τον level editor ή να κατεβάσετε μέσω διαδικτύου μιλάμε για κανονικό μαστίγωμα που ούτε ο φανατικότερος ακόλουθος του opus dei μπορούσε να φανταστεί. Προσθέστε σε αυτές και τις bonus πίστες κρυμμένες σε μερικές πίστες, όπου σας δίνεται η δυνατότητα να ξεκλειδώσετε νέους ήρωες και ο πόνος δεν έχει τελειωμό!
Ο χειρισμός όμως είναι αυτός που θα σας καθηλώσει. Απαιτείται αρκετή δεξιοτεχνία και εξάσκηση για να οδηγήσετε τον ήρωα μέσα από τις παγίδες κάθε πίστας χωρίς να γίνει κιμάς. Το SMB τιμωρεί του εσφαλμένους χειρισμούς και ωθεί τον παίκτη να δοκιμάσει ξανά και ξανά, ενώ θα χαρίσει αρκετές στιγμές γέλιου ή εκνευρισμού. Σημειωτέον δεν ήταν λίγες, μέχρι στιγμής μετράω 2148 deaths, αλλά συνεχίζω ακάθεκτος! Παράλληλα το παιχνίδι αποζημιώνει, αφού η ικανοποίηση που εισπράττει ο παίκτης με την ολοκλήρωση κάθε πίστας είναι πέραν του δέοντος μεγάλη, ενώ στο τέλος βλέπουμε τις προσπάθειές μας συγκεντρωμένες σε replay.
Στον τεχνικό τομέα το SMB τα καταφέρνει πολύ καλά για την κατηγορία του. Από τα menu του παιχνιδιού μέχρι το σχεδιασμό κάθε πίστας, έχει δοθεί έμφαση στην λεπτομέρεια και ανεβάζει πολύ το αισθητικό αποτέλεσμα. Οι πίστες έχουν αποτυπωθεί με μεγάλη ευκρίνεια και τα backgrounds συμπληρώνουν την όλη εικόνα ανάλογα με τον κόσμο στον οποίο βρισκόμαστε, και την χρωματική παλέτα να κινείται στις αποχρώσεις του γκρίζου και του μαύρου προσφέροντας ένα όμορφο retro feeling. Στα συν συγκαταλέγονται και οι κρυφές πίστες όπου ξεκλειδώνουμε χαρακτήρες ή επιπλέον προκλήσεις για τον ήρωα μας, με τα γραφικά να θυμίζουν πραγματικά άλλες εποχές, σαν να παίζουμε σε ένα παλιό Amiga ή στις πράσινες οθόνες (για όποιους τις πρόλαβαν). Σημειωτέον ένας εκ των δημιουργών του SMB δούλεψε στον καλλιτεχνικό τομέα του Braid και το SMB ανταποκρίνεται των προσδοκιών μας!

Τι Flight Simulator μου λέτε. Το headcrab το κάνει καλύτερα!
Ο ηχητικός τομέας δεν πάει πίσω. Τα ηχητικά εφέ φέρνουν πάλι μια γλυκιά νοσταλγία, ενώ στις retro πίστες παίζουν σαν να τα ακούμε από το speaker του υπολογιστή παρά από μια σύγχρονη κάρτα ήχου. Άλλη μια λεπτομέρεια που μας αφήνει γλυκιά γεύση. Η μουσική, τέλος, που διανθίζει το παιχνίδι ποικίλει ανάλογα τον κόσμο στον οποίο βρισκόμαστε. Θα ακούσουμε rock και bit κομμάτια, που, αν και επαναλαμβανόμενα, σε καμμία περίπτωση δεν κουράζουν. Μεγάλη προσοχή δίνεται και στη λεπτομέρεια, με τις retro πίστες να συνοδεύονται από οχτάμπιτες εκτελέσεις των προηγούμενων, ή δικών τους κομματιών.
Το SMB έρχεται να χτυπήσει το κατεστημένο. Ξεχάστε χαρακτηριστικά όπως life regeneration και check points. Η Team Meat μας δείχνει πως και τα δύσκολα παιχνίδια μπορούν να διασκεδάσουν. Με μεγάλη διάρκεια αν προσθέσουμε στο “campaign” τις bonus πίστες που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε ή να κατεβάσουμε online, σε τιμή πολύ λογική κατ'εμέ αν αναλογιστούμε το τι προσφέρει. Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να υπομείνετε τα σαδιστικά επίπεδα δυσκολίας, σας έχουν λείψει τα παλιά, έχετε κάποιο πρόβλημα με τα κρέατα (ή τους κύβους της Κnorr) ή σας την έχει δώσει η πεθερά σας και θέλετε να την διώξετε, το SMB σίγουρα θα σας ικανοποιήσει!
+ Ο χειρισμός του
+ To retro feeling
+ Ο Super Meat Boy (είναι cult ο άτιμος)
+ Πλούσιο περιεχόμενο και πολλοί χαρακτήρες για να ξεκλειδώσετε
+ Η σαδιστική δυσκολία του...- ...που ενδέχεται να σας εκνευρίσει
- Μου άρεσε τόσο πολύ που δεν βρίσκω κάτι άλλοΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0
Πλατφόρμα: PC (review), Xbox 360
Έκδοση: Team Meat
Ανάπτυξη: Team Meat
Διάθεση: Downloadable
Είδος: Platform
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://www.supermeatboy.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 30/10/2010
PEGI: 12