State of Decay Review
Με τα παιχνίδια με ζόμπι να έχουν κατακλύσει την αγορά, για να πετύχεις σε αυτό το είδος πλέον πρέπει να προσφέρεις κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Η Undead Labs καταφέρνει να μας δώσει ένα πραγματικό παιχνίδι επιβίωσης, χωρίς να επικεντρώνεται και τόσο στις μάχες ή την ιστορία. Το State of Decay έχει στοιχεία που μπορούν κάποιους να τους κρατήσουν για ώρες ατελείωτου gaming, αλλά έχει και αδυναμίες που μπορούν να απωθήσουν όσους θέλουν μία πιο action εμπειρία.
Το State of Decay σας ρίχνει κατευθείαν στη δράση, χωρίς κάποια ιδιαίτερη επεξήγηση των γεγονότων ή έστω ένα στοιχειώδες tutorial, με το αρχικό button mashing να μην προϊδεάζει σωστά για την συνέχεια. Είστε επιζών σε μία ακόμα αποκάλυψη με ζόμπι και πρέπει να επιβιώσετε. Απλά τα πράγματα. Το ξεχωριστό στοιχείο του State of Decay είναι ότι η επιβίωση αποκτά ουσιαστικό νόημα, με μόνιμους θανάτους χαρακτήρων, γεγονότα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια που η κονσόλα σας είναι σε αδράνεια, αντοχή που μειώνεται όσο περισσότερο χρησιμοποιείτε κάποιον χαρακτήρα, και άλλα πολλά. Οπότε, πριν μπω στο ζουμί πρέπει να προειδοποιήσω: αν θέλετε μία γραμμική εμπειρία με προσεγμένη ιστορία και χαρακτήρες, σταματήστε τώρα το διάβασμα και στραφείτε προς... The Last of Us μεριά.
Το σύστημα μάχης σας καλεί σε ένα ατελείωτο button mashing, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο βάθος σε αυτό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σχεδόν τα πάντα, από κούτσουρα μέχρι και φτυάρια για τις κοντινές μάχες με τα ζόμπι, όμως με σχεδόν όλα τα melee όπλα να προκαλούν την ίδια ζημιά αλλά και να έχουν ίδια διάρκεια χρήσης. Από την άλλη, μπορείτε να εξοπλιστείτε με ένα από τα πολλά όπλα που υπάρχουν στο παιχνίδι, αν βέβαια είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε τον απαραίτητο χώρο στο inventory σας για τις σφαίρες. Γενικά, το σύστημα μάχης είναι προβληματικό, όποιον δρόμο και αν διαλέξετε. Γι αυτό ευθύνεται και το γεγονός ότι το παιχνίδι θέλει κατά κάποιον τρόπο να σας αποτρέψει από τις άσκοπες μάχες, χωρίς όμως να περιορίζει όποιους θέλουν να το παίξουν Ράμπο.
Αν πάλι θέλετε να παίξετε σαν Solid Snake, πρέπει να εξοπλιστείτε με υπερβολική υπομονή. Μπορεί να δίνεται απλόχερα και να ενθαρρύνεται η επιλογή μίας πιο stealth προσέγγισης, όμως αυτό δε σημαίνει ότι όλα είναι αρμονικά. Σκύβοντας, περπατώντας αργά και ψάχνοντας για εφόδια, σίγουρα οι περιπτώσεις επίθεσης κάποιου ζόμπι μειώνονται σημαντικά, όμως άλλο τόσο μειώνεται και το ενδιαφέρον και αυξάνεται ο χρόνος ολοκλήρωσης κάποιας αποστολής. Στον αντίποδα, υπάρχει η επιλογή για «γρήγορο ψάξιμο», μειώνοντας το χρόνο αλλά προσελκύοντας τους εχθρούς. Υπάρχουν και αμάξια, για γρήγορη μετάβαση από την μία περιοχή στην άλλη, αλλά και εξολόθρευση ορδών ζόμπι που μπορεί να υπάρχουν στο δρόμο σας.
Κάθε χαρακτήρας μπορεί να ανέβει επίπεδο, ανάλογα με τα «μονοπάτια» που διαλέγετε. Αν τρέχετε πολύ αυξάνεται η αντοχή σας, αν πυροβολάτε ανεβαίνετε επίπεδο στα shooting skills, αν ψάχνετε βελτιώνεται η ικανότητά σας για scouting κ.ο.κ. To θέμα είναι πως το παιχνίδι θέλει να σας υπενθυμίζει συνεχώς την μοναδικότητά του, περιορίζοντας τη χρήση ενός χαρακτήρα, όχι απλά με την μείωση της αντοχής του με κάθε ενέργεια (όπως συμβαίνει σε άλλους τίτλους), αλλά με σταθερή μείωση της συνολικής αντοχής. Δηλαδή με κάθε ενέργεια ναι μεν μειώνεται η αντοχή για ορισμένο χρόνο, αλλά με την πάροδο του χρόνου μειώνεται και το συνολικό ποσοστό αντοχής. Αυτό σας καλεί σε μία πιο έξυπνη εναλλαγή των χαρακτήρων, κάνοντας απαραίτητη τη ξεκούρασή τους.
Η επιβίωση των επιζώντων είναι και το κύριο καθήκον σας, με το survival στοιχείο να βρίσκεται στα καλύτερά του. Κύριος στόχος σας είναι να παρέχετε τα απαραίτητα εφόδια στη βάση σας. Αυτό σημαίνει πως πρέπει συνέχεια να ψάχνετε για νέους πόρους σε σπίτια, καντίνες και μαγαζιά, αναζητώντας τρόφιμα και φάρμακα που χρειάζονται οι υπόλοιποι της ομάδας. Επιπλέον, πρέπει να αφήνετε στο inventory της βάσης σας και την κατάλληλη ποσότητα πυρομαχικών, ώστε να μπορούν να αμυνθούν ενάντια στις όποιες επιθέσεις γίνονται εν αγνοία σας, αλλά και χρήσιμα οικοδομικά υλικά για την ανακατασκευή της. Η συνανταστροφή με άλλους επιζώντες εκτός της ομάδας σας μπορεί να βοηθήσει στην ανταλλαγή προϊόντων ή στις διάφορες αποστολές σας, όμως πρέπει να βρείτε μία μέση λύση για να υπάρχει ισορροπία μεταξύ της δικής σας ομάδας και των υπολοίπων.
Αν ένας χαρακτήρας πεθάνει, αυτό σημαίνει ότι πάει, τελείωσε. Δεν μπορείτε να τον επαναφέρετε. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι που μπορεί να τύχει μόνο στο χαρακτήρα που χρησιμοποιείτε, αλλά και στους υπόλοιπους. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς σας, σας δίνεται αρκετές φορές η επιλογή να σώσετε ή να αφήσετε στη τύχη τους έναν ή μία ομάδα ανθρώπων, με την ελεύθερη επιλογή να ορίζει τη συνέχεια. Επίσης, αν δεν πηγαίνετε αρκετά τρόφιμα και φάρμακα στη βάση σας, σιγά σιγά χάνετε το ανθρώπινο δυναμικό σας. Τέλος, αν δεν βοηθάτε τους εκτός ομάδας επιζώντες, μην περιμένετε να έχετε κάποιου είδους ευνοϊκή μεταχείριση από την μεριά τους. Με λίγα λόγια, το αίσθημα της πραγματικής επιβίωσης δίνεται στην καλύτερη δυνατή μορφή που έχουμε δει μέχρι σήμερα σε παιχνίδι με ζόμπι.
Η όλη περιπέτειά σας στο State of Decay μπορεί να διαρκέσει από 8 έως και... αμέτρητες ώρες, αν αναλογιστείτε τους διάφορους τρόπους παιχνιδιού αλλά και τις πολλές επιπρόσθετες αποστολές. Το θέμα είναι κατά πόσο τα τεχνικά προβλήματα επηρεάζουν τον καθένα. Ξεπερασμένη μηχανή γραφικών, πτώσεις frame rate που μπορούν να σας βγάλουν τα μάτια, προβληματική κάμερα και τρελά bugs, όπως πχ να είστε σε ένα επανδρωμένο σπίτι, χαλαροί, και ξαφνικά να πετάγεται το ζόμπι από το ταβάνι ή να διαπερνάει τον τοίχο. Τα τελευταία βέβαια ελπίζουμε να λυθούν, αλλά οφείλω να σας προειδοποιήσω για την αρχική εμπειρία. Ο ηχητικός τομέας από την άλλη είναι«ουδέτερος», δηλαδή δεν υπάρχει κάποιο συγκλονιστικό soundtrack, αλλά ούτε και επαναλαμβανόμενοι σπαστικοί ήχοι (πέραν των νεκροζώντανων).
Εν κατακλείδι, το State of Decay μπορούμε να πούμε ότι είναι μία κατηγορία από μόνο του. Θα μπορούσε να μετονομαστεί άνετα σε «State of Decay: The Real Survival in Zombie Apocalypse Simulator». Τα τεχνικά προβλήματα πολλά, τα περιθώρια για βελτιώσεις ακόμα περισσότερα, αλλά μην ξεχνάτε πως μιλάμε για ένα πραγματικά μοναδικό παιχνίδι με τιμή μόνο 20 Ευρώ. Αξίζει; Σίγουρα. Θα αρέσει σε όλους; Σίγουρα όχι. Όμως τα στοιχεία που το κρατάνε πίσω δεν σημαίνει ότι το υποβιβάζουν στο μέτριο, ούτε κατά διάνοια. Το State of Decay είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια με ζόμπι που έχουμε δει μέχρι σήμερα, και ελπίζουμε η συνέχειά του να έρθει με μεγαλύτερο budget και πιο ολοκληρωμένη μορφή.
- Πραγματική εμπειρία επιβίωσης
- Πολλές ώρες ενασχόλησης
- Άπειρες επιπρόσθετες αποστολές
- Μοναδικό στο είδος του
- Αδιάφορη ιστορία
- Πολλά τεχνικά προβλήματα
- Αδύναμο σύστημα μάχης
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | Xbox 360 (review), PC |
ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Undead Labs |
ΕΚΔΟΣΗ: | Microsoft |
ΔΙΑΘΕΣΗ: | XBLA, Steam |
ΕΙΔΟΣ: | Survival horror |
ΠΑΙΚΤΕΣ: | Single-player |
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: | http://undeadlabs.com/about-state-of-decay/ |
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: | 5/6/2013 (Xbox 360), 2013-2014 (PC) |
PEGI: | 18 |