Κακά τα ψέματα, η σειρά SOCOM ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ελλάδα, κυρίως λόγω έλλειψης υψηλών, ικανών για ομαλό online multiplayer, ταχυτήτων Internet, επί εποχής PS2. Οι καιροί, όμως, άλλαξαν. Πλέον, σχεδόν όλοι μας έχουμε DSL και αντί για PS2, παίζουμε... PS3. Περνώντας στη νέα γενιά, η Zipper, δημιουργός των προηγούμενων τίτλων, παρέδωσε τη σκυτάλη στη Slant Six Games, η οποία μας προσφέρει το νέο SOCOM, ονόματι Confrontation. Δυστυχώς, δεν αποδίδει τα αναμενόμενα...

Το παιχνίδι, όλως παραδόξως, αποτελεί μια αποκλειστικά multiplayer εμπειρία, καθώς δεν υπάρχει ίχνος single-player. Και αυτός είναι ίσως ο λόγος που η Sony επικεντρώθηκε κυρίως στην ψηφιακή διάθεσή του μέσω PSN, αν και μπορείτε να βρείτε και στα καταστήματα. Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Το SOCOM U.S. Navy Seals: Confrontation, όντας σχεδιασμένο για μακράς διαρκείας multiplayer, δίνει στον παίκτη ένα σεβαστό αριθμό εργαλείων παραμετροποίησης. Μπορείτε ανά πάσα στιγμή να ορίσετε πώς θα θέλατε να απεικονίζεται ο χαρακτήρας σας στην οθόνη, είτε αυτός είναι Commando, είτε Mercenary. Από τις γραμμές του προσώπου μέχρι το ρουχισμό του, το παιχνίδι προσφέρει μια αρεστή ποικιλία επιλογών, που θα αφήσει ικανοποιημένο τον καθένα.

Αλλά πριν προσπαθήσω να αναλύσω τα του multiplayer, θέλω να πω και τα παρακάτω για την προσπάθεια της Slant Six Games. Όπως πιθανώς γνωρίζετε, το παιχνίδι πρώτα κυκλοφόρησε στην Αμερική τον Οκτώβριο toy 2008. Τότε, η εκεί κοινότητα το είχε κατακρίνει για μια σωρεία προβλημάτων, κυρίως τεχνικών, που απέτρεπαν την ομαλή ροή των online μαχών. Τώρα, αρκετούς μήνες μετά, και με μια σειρά από κάμποσα patches, τα περισσότερα προβλήματα που αφορούσαν το δίκτυο έχουν λυθεί (χαρακτηριστικά το παιχνίδι έφτασε αισίως στην έκδοση 1.42). Μόνο για αυτό η Slant Six είναι άξια συγχαρητηρίων, καθώς από την αρχή φάνηκε πως ενδιαφέρθηκε για την υποστήριξη του παιχνιδιού.

Η πρώτη εμφάνιση του SOCOM franchise στο PS3 δεν είναι η ιδανική

Όσον αφορά το gameplay τώρα, η σειρά SOCOM, από τα γενοφάσκια της, ήταν προοπτικής τρίτου προσώπου και αισθητά πιο αργή από τα υπόλοιπα multiplayer FPS games. Και αυτό έχει διατηρηθεί και στο Confrontation, γεγονός που υποθετικά θα ικανοποιήσει τους οπαδούς της σειράς. Σενάριο ουσιαστικά δεν υπάρχει, απλά γίνεται ένας διαχωρισμός όπως προανέφερα, μεταξύ Commandos και Mercenaries, ώστε να δίνεται μια απτή εξήγηση για την μάχη που διαδραματίζεται. Έχουμε να κάνουμε με μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση πολέμου, απ’ότι τουλάχιστον είμαστε συνηθισμένοι στις κονσόλες. Οι επτά χάρτες που δίνονται, αν και συνεισφέρουν σε αυτόν τον ρεαλισμό, είναι ως επί το πλείστον τεράστιοι, με αποτέλεσμα να φαίνονται κουραστικοί και... ατελείωτοι. Την κατάσταση χειροτερεύει και η κοινότητα του παιχνιδιού, που είναι σχετικά μικρή. Σπάνια θα παίξετε match με πάνω από 20 άτομα (πληροφοριακά ο τίτλος υποστηρίζει μέχρι 32 παίκτες, σε διάταξη 16 vs. 16). Τουλάχιστον, προβλήματα όπως disconnects, αφόρητο lag κλπ, δύσκολα θα βρείτε, ενώ ακόμα και αν σας τύχουν τέτοιες περιπτώσεις, είναι με μια λέξη παροδικές.

Τα matches αυτά καθαυτά, αν και σίγουρα ενδιαφέροντα, εντέλει καταντούν βαρετά. Πέρα από τα νέα controls του παιχνιδιού (συμπεριλαμβανομένων και των έξυπνων λειτουργιών του Sixaxis), υπάρχουν διάφορες τακτικές που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς στις μάχες, όπως να πάρει ένα όπλο τύπου sniper, να βρει ένα ιδανικό σημείο στο χάρτη και να δράσει από εκεί. Ευτυχώς, όποιον τρόπο και αν διαλέξει κανείς να παίξει, το παιχνίδι προνοεί και του προσφέρει τα ανάλογα εργαλεία, πάντα μέσω του έξυπνου χειρισμού. Χαρακτηριστικά, αν καλύπτεστε κάπου, μπορείτε να κουνήσετε προς τα πάνω το χειριστήριο και ο χαρακτήρας σας θα σηκωθεί, ούτως ώστε να μπορεί να πυροβολήσει. Κατά τ’άλλα όμως, ο “συμβατικός” χειρισμός είναι κάπως δύστροπος και ίσως ξενίσει τους μη-μυημένους.

Το σκύψιμο (πρέπει να) αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής σας

Το παιχνίδι, πέρα από τους επτά χάρτες, προσφέρει και επτά διαφορετικά modes. Όλα τα έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, τόσο σε τίτλους SOCOM, όσο και αλλού, ενώ οι στόχοι που θέτουν είναι λίγο πολύ γνωστοί – να μεταφέρουμε τους ομήρους, να ανατινάξουμε μια βάση, να σκοτώσουμε τους αντιπάλους και πάει λέγοντας. Εδώ η πρωτοπορία δυστυχώς πήγε περίπατο, γιατί, αν μη τι άλλο, το παιχνίδι είναι μια απ’τα ίδια στο τομέα αυτό.Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ και στο Bluetooth headset για το PS3, που έρχεται πακέτο με την retail έκδοση του Confrontation. Η σύνδεσή του με την κονσόλα είναι χαρακτηριστικά εύκολη, ενώ βοηθά σε μεγάλο βαθμό την ενδοεπικοινωνία της ομάδας, πράγμα χρήσιμο, αφού σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η κατάσταση θα ήταν ακόμη πιο βαρετή.

Από την άλλη πλευρά, ο τεχνικός τομέας αφήνει καλούτσικες εντυπώσεις. Οι υφές είναι μεν μέτριας ποιότητας, αλλά οι χάρτες είναι καλοσχεδιασμένοι και σωστά δομημένοι. Οι παίκτες απεικονίζονται όμορφα, αλλά ως εκεί, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εμφάνισης pop-in. Ο ήχος του τίτλου είναι ίσως το καλύτερο σημείο του, αφού οι μελωδίες που περιέχει ταιριάζουν στο κλίμα του πολέμου. Οι ήχοι των όπλων, αν και κάπως αδύναμοι, ικανοποιούν και τέλος, οι ήχοι του πεδίου μάχης δημιουργούν μια ευχάριστη αίσθηση... στους πολεμοχαρείς!

Με χρήση του SIXAXIS μπορείτε να ξεμυτίσετε από την κάλυψή σας για να δείτε τί γίνεται

Δυστυχώς για την Slant Six, το SOCOM: Confrontation δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι. Μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης, διαπίστωσα πως αν δεν είσαι ήδη fan της σειράς, το παιχνίδι καταντά βαρετό και ανούσιο. Aποφασίστε αν εσείς είστε ή όχι και πράξτε αναλόγως.

+ Ήχος
+ Επιλογές παραμετροποίησης
+ Οι επιλογές χειρισμού με το Sixaxis

- O «φυσιολογικός» χειρισμός
- Επαναλαμβανόμενες επιλογές παιχνιδιού
- Υπερβολικά μεγάλοι χάρτες

Βαθμολογία: 7.0

Πλατφόρμα: PS3
Έκδοση Sony
Ανάπτυξη: Slant Six
Διάθεση: Sony Hellas
Είδος: Third-person shooter
Παίκτες: 2-32
Επίσημο site: http://www.socom-hq.com/
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13/3/2009
PEGI: 16+