Το Silent Hill: Book of Memories δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με τα κλασικά Silent Hill. Η μόνη κληρονομιά που έχει μείνει στον τίτλο του PS Vita είναι το όνομα και μερικά από τα πολύ γνωστά φρικιά, όπως ο Pyramid Head. Nα ξεκαθαρίσω επίσης πως ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με τα διάσημα αυτά παιχνίδια τρόμου. Έχω παίξει ελάχιστα τo τέταρτο Silent Hill, και θυμάμαι πως κάποτε δοκίμασα και το Homecoming, όμως το αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο με την εμπειρία που είχα με τα παιχνίδια Siren: παγερή αδιαφορία. Πού ξέρετε, ίσως γι αυτό να είμαι καταλληλότερος να κρίνω αντικειμενικά το Book of Memories, προσπερνώντας την αρνητικότητα που το συνοδεύει από τότε που ανακοινώθηκε.

Το Silent Hill: Book of Memories είναι ένα καθαρόαιμο dungeon crawler, με σαφή έμφαση στις μάχες. Σκεφτείτε κάτι σαν ένα Diablo στο PS Vita, χωρίς φυσικά το άπειρο loot, αλλά με μερικά ψήγματα παραφυσικών φαινομένων, όπως διασυνδέσεις υποσυνείδητου με την πραγματικότητα, παιχνίδια του μυαλού και λοιπά. Πρώτη απόρροια της φύσης του παιχνιδιού, είναι η διαφορετική χρήση του ονόματος του Silent Hill. Πλέον, δεν έχετε να κάνετε με ήρωες που έχουν εγκλωβιστεί στη στοιχειωμένη πόλη, αλλά με χαρακτήρες που την ημέρα των γενεθλίων τους λαμβάνουν ένα μυστηριώδες βιβλίο από κάποιον αποστολέα με διεύθυνση το Silent Hill. Οι υπόνοιες και οι σπόντες βέβαια υπάρχουν (όπως το παράξενο βλέμμα του ταχυδρόμου), αλλά μέχρι εκεί. Το BoM ποτέ δεν προσποιείται πως είναι κάποιου είδους πνευματικός διάδοχος των προηγούμενων παιχνιδιών. Οι αλλαγές στην προσέγγιση της ιστορίας δε σταματούν εδώ βέβαια, αφού (για πρώτη φορά νομίζω) καλείστε, με τη βοήθεια ενός character creator, να φτιάξετε τον δικό σας ήρωα. Πλέον οι πληγωμένοι άνθρωποι με επιβαρυμένο παρελθόν έχουν αντικατασταθεί από σχεδόν τυχαίους χαρακτήρες, που η προσωπικότητα τους δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο στη ροή της ιστορίας.

Όχι πως υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σενάριο, ή έστω, όχι πως το Book of Memories καταφέρνει να το παρουσιάσει σωστά. Μέσες άκρες, και με συγκεχυμένες αναφορές, κάποια στιγμή καταλαβαίνετε πως το μυστηριώδες βιβλίο που λαμβάνει ο πρωταγωνιστής στο εισαγωγικό cutscene, περιγράφει στις σελίδες του γεγονότα από το παρελθόν του, και προχωρώντας στο παιχνίδι μπορείτε να ξαναγράψετε τη ροή τους προς όφελος σας. Πολλαπλά τέλη υπάρχουν, αλλά μέχρι να φτάσετε εκεί και να δείτε την τελική cutscene δύσκολα καταλαβαίνετε προς τα που οδεύει η ιστορία. Το κάρμα του ήρωα, που κανονίζει αυτά τα πράγματα, ποτέ δε διευκρίνιζεται πώς λειτουργεί, και ακόμα και οι online κοινότητες προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν το ρόλο του και το πώς επηρεάζει το παιχνίδι. Το όλο σενάριο παρουσιάζεται με διάφορα notes διάσπαρτα στους χάρτες, αλλά κανείς δεν ξέρει (ακόμα) αν αυτά αλλάζουν ανάλογα με το πώς παίζετε, ή όχι.

Υπάρχουν τα περιστασιακά αφεντικά...

Η κατάσταση όσον αφορά το gameplay πάντως είναι σαφέστατα πιο ξεκάθαρη. Κάθε φορά που ζείτε ένα συμβάν του παρελθόντος, εισέρχεστε κατά κάποιο τρόπο στο μυαλό του ανθρώπου (ο οποίος μπορεί να είναι φίλος, συνάδελφος, αδελφός κλπ) που το επηρέασε, το οποίο χωρίζεται σε ζώνες. Κάθε ζώνη είναι ένας μίνι λαβύρινθος μέσα στον οποίο εσείς πρέπει να περιηγηθείτε, να βρείτε τα κομμάτια που απαρτίζουν το παζλ της τελικής εξόδου, να φτάσετε στην έξοδο και να λύσετε το εν λόγω παζλ, ούτως ώστε να προχωρήσετε στην επόμενη ζώνη. Η προοπτική είναι ισομετρική τρίτου προσώπου και η κάμερα δεν αλλάζει θέση, όμως αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Εφόσον η κάθε ζώνη αποτελείται από δωμάτια ενωμένα με διαδρόμους, η επιλογή της κλίσης της κάμερας από τους developers ήταν εύκολη υπόθεση, και πράγματι, δεν ενοχλεί καθόλου η κατάσταση αυτή. Προφανώς, η επιλογή αυτή έχει και τα καλά της, αφού το παιχνίδι είναι και ικανοποιητικά όμορφο, και τρέχει απροβλημάτιστα, χωρίς σχεδόν καθόλου πτώσεις frame rate.

Τα περιεχόμενα κάθε ζώνης είναι πάνω κάτω αυτά που φαντάζεστε. Φρικιά, φυσικά, που θέλουν να σας ξεσκίσουν, διάφοροι -κρυφοί- αποθηκευτικοί χώροι που περιέχουν όπλα, σφαίρες και άλλα, όπως και κρυφά καλούδια, δηλαδή κλειδιά για κλειδωμένα δωμάτια μέσα σε μια ζώνη ή τα notes που ανέφερα πιο πάνω. Τα φρικιά είναι πάνω κάτω γνωστά από προηγούμενα Silent Hill και σε συνδυασμό με την ασφαλή, τρόπον τινά, προοπτική, δύσκολα τρομάζουν. Αυτό που θα σας αγχώσει πάντως είναι οι μάχες αυτές καθαυτές, αφού τα melee όπλα καταστρέφονται πανεύκολα και τα πυρομαχικά εξαντλούνται πολύ γρήγορα. Με δεδομένο επίσης πως κάθε πλάσμα επιτίθεται με τον τρόπο του και θέλει τη στρατηγική του, το παιχνίδι σας βάζει συχνά πυκνά στη διαδικασία να σκεφτείτε πώς να αξιοποιήσετε τα διαθέσιμα εφόδια.

Και βασικά εκεί ακριβώς είναι που το Book of Memories πετυχαίνει διάνα το σκοπό του. Μπορεί να έχει μια εντελώς διαφορετική φύση από τα προηγούμενα Silent Hill, όμως καταφέρνει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο να σας κρατά σε εγρήγορση. Και σα να μην έφτανε αυτό, εισάγει και μερικά στοιχεία RPG, τα οποία σας επιτρέπουν να πειράξετε τις ιδιότητες του χαρακτήρα σας. Strength, Agility, Intelligence, όλα τα γνωστά πρότυπα είναι εδώ, και ενώ ο τρόπος εξέλιξης δεν έχει τρομερές επιπτώσεις στο gameplay, το level up του ήρωα είναι μια αναμενόμενη και, τελικά, ευχάριστη προσθήκη στο συνολικό πακέτο. Βάλτε μέσα και το co-op που προσφέρεται, το οποίο όλως παραδόξως λειτουργεί άψογα, αν εξαίρεσει κανείς την έλλειψη drop-in/drop-out, και το συνολικό πακέτο του παιχνιδιού είναι αρκετά ικανοποιητικό.

...όπως επίσης και κάποια special δωμάτια.

Οπότε, πώς κρίνεται το Silent Hill: Book of Memories; Δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδραση των σκληροπυρηνικών οπαδών των κλασικών Silent Hill, αλλά προσωπικά πέρασα αρκετά καλά με το παιχνίδι στο PS Vita. Η δομή του gameplay και των ζωνών προσφέρεται για μικρές δόσεις gaming στο ξεκάρφωτο. Αν είστε προκατειλημμένοι μόνο και μόνο επειδή είναι εντελώς διαφορετικό, προσπαθήστε να ξεπεράσετε τους ενδοιασμούς σας, και πού ξέρετε, μπορεί να ανακαλύψετε ένα αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι.

+ Διασκεδαστικό gameplay
+ Το co-op δουλεύει
+ Αρκετά μεγάλο

- Δαιδαλώδες, χωρίς νόημα σενάριο
- Μπορεί να γίνει επαναλαμβανόμενο

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

Πλατφόρμα: PS Vita
Ανάπτυξη: WayForward Technologies
Έκδοση: Konami
Διάθεση: Zegetron
Είδος: Action, hack and slash
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: konami-europe.com
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 2/11/2012
PEGI: 16