Η Scavengers Studio μας δίνει το Season, ένα πρωτότυπο παιχνίδι με επίκεντρο τη φύση και το πώς ο άνθρωπος συνυπάρχει με αυτήν, πολλές φορές εις βάρος της. Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι που ο παίκτης κάνει με τον δικό του ρυθμό, χωρίς το άγχος του game over ή την υποχρεωτική λύση γρίφων.

Η νεαρή Estelle με το ανδρόγυνο look (πολύ κοντά μαλλιά, φαρδύ γκρι παντελόνι, φαρδύ λευκό πουκάμισο, μεγάλα γυαλιά κι ένα φούτερ δεμένο γύρω από τον λαιμό να πέφτει στην πλάτη) καλείται να εξερευνήσει έναν νέο κόσμο για πρώτη -και πιθανότατα τελευταία- φορά, με σκοπό να συλλέξει αναμνήσεις λίγο πριν το τέλος της τρέχουσας εποχής του. Έναν κόσμο με περισσότερες ομοιότητες με τον δικό μας παρά διαφορές, που δείχνει να πλησιάζει προς το τέλος του καθώς ένα καταστροφικό και αναπόφευκτο γεγονός απειλεί να εξαφανίσει τα πάντα. Η Estelle (το όνομά της σημαίνει «αστέρι» στα λατινικά) μόλις που προλαβαίνει να καταγράψει όλα όσα θεωρεί σημαντικά, ώστε να τα μάθουν οι επόμενες γενιές των μελλοντικών εποχών. Μόνο που το τί μπορεί να καταγράψει περιορίζεται σε ένα λεύκωμα με πεπερασμένο αριθμό εικόνων, ήχων και σκέψεων. Έτσι, εσείς ως Estelle, καλείστε να επιλέξετε όλα όσα αξίζει να θυμούνται οι επόμενες γενιές και όσα μπορούν να ξεχαστούν για πάντα.

Το παιχνίδι είναι μοναχικό στο μεγαλύτερο μέρος του, με την ηρωίδα να εξερευνά κοιλάδες, λόφους, μαγικά δάση με καταρράκτες, ακόμη και αγροκτήματα με αγελάδες με χαριτωμένα ονόματα (πχ Toupet), ενώ κάθε τόσο συναντάτε άτομα που διηγούνται τις δικές τους ιστορίες για το παρελθόν και το επερχόμενο τέλος του κόσμου. Μια καλλιτέχνης που έχει αποσυρθεί και δεν είναι πια ευχαριστημένη με τα δημιουργήματά της και μια γυναίκα που δεν μπορεί να αποφασίσει τι να αφήσει πίσω, είναι μόνο δύο παραδείγματα ατόμων που δίνουν την ευκαιρία να αναλογιστείτε τί πραγματικά μετράει στη ζωή, το πώς απλά αντικείμενα κουβαλούν μαζί τους σημαντικές αναμνήσεις και το αν τελικά ισχύει η εντύπωση ότι ο χρόνος κυλάει γρηγορότερα όσο μεγαλώνουμε.

Πέρα από την ανέμελη εξερεύνηση με μια κάμερα κι ένα ποδήλατο σε έναν εγκαταλελειμμένο κόσμο, που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει αποφύγει τις τεχνολογικές εξελίξεις, από τις καλύτερες στιγμές του παιχνιδιού ξεχωρίζουν εκείνες όπου έχετε την ευκαιρία να επιλέξετε αν θα κρατήσετε την εμπειρία της στιγμής για τον εαυτό σας, κλείνοντας τα μάτια και το μικρόφωνο, ή αν θα την καταγράψετε, πιστός στην αποστολή σας. Ανεξάρτητα από το πόσο αυτές οι επιλογές επηρεάζουν το φινάλε, η ίδια η ευκαιρία μιας τέτοιας επιλογής μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόσο τελικά αξίζουν όλες αυτές οι φωτογραφίες που τραβάμε με το κινητό μας κάθε λεπτό ή αν απλά πρέπει να το κλείσουμε και να ζήσουμε τη στιγμή.

Ο χειρισμός είναι παρόμοιος με point and click adventure τρίτου προσώπου. Ένα χέρι εμφανίζεται επάνω από αντικείμενα με τα οποία μπορείτε να αλληλοεπιδράσετε, ενώ μόλις τα πλησιάσετε το χέρι αλλάζει σε ειδοποίηση που δείχνει ποιο κουμπί πρέπει να πατήσετε για την αντίστοιχη ενέργεια. Μερικές φορές εξετάζετε μόνο ένα στοιχείο, ενώ άλλες φορές πολλά μαζί, χωρίς προβλήματα. Σε αντίθεση με τα adventure, δεν λύνετε γρίφους, παρά βγάζετε φωτογραφίες, ηχογραφείτε ξεχωριστούς ήχους, διαβάζετε πόστερ που μαρτυρούν τη ζωή των κατοίκων, βρίσκετε συλλεκτικά αντικείμενα και στη συνέχεια φτιάχνετε το λεύκωμα της κάθε μικρής περιοχής που ανακαλύπτετε. Το τί θα περιέχει η κάθε σελίδα του λευκώματος εξαρτάται από εσάς. Η φάρμα θα έχει φωτογραφίες αποκλειστικά με αγελάδες ή λίγο από όλα; Θα βάλετε φίλτρο ή όχι; Μήπως να περιέχει και ήχους από μέλισσες; Λεπτομέρειες που προσφέρονται στο παιχνίδι, χωρίς όμως να μετρούν ουσιαστικά. Είτε φωτογραφίσετε ένα σπίτι είτε τον ουρανό, είτε ηχογραφήσετε το τίποτα, το λεύκωμα τα δέχεται όλα εξίσου ως σημαντικά, γεμίζοντας κάθε φορά τον δείκτη ολοκλήρωσης της κάθε περιοχής. Όταν φτάσετε να έχετε συμπληρώσει όλες τις σελίδες των περιοχών, τότε γνωρίζετε ότι η ιστορία σιγά σιγά φτάνει στο τέλος της.

Το δυσκολότερο μέρος του παιχνιδιού έχει να κάνει με τα λιγοστά σημεία όπου πρέπει να καταγράψετε κάτι συγκεκριμένο, ενώ συνήθως αρκεί να φωτογραφίσετε ή να ηχογραφήσετε ό,τι σας αρέσει. Από εκεί προκύπτει η χαμηλή δυσκολία του παιχνιδιού, αφού φτιάχνετε το λεύκωμα του κόσμου ακόμα και φωτογραφίζοντας ασήμαντα πράγματα ή το ίδιο άγαλμα από διαφορετικές πλευρές. Το παιχνίδι δεν είναι φωτογραφικό σαφάρι, για να σας ζητά να βρείτε και να φωτογραφίσετε το τελευταίο λουλούδι ή να ηχογραφήσετε τους ήχους των τελευταίων εξωτικών πουλιών του κόσμου. Αντιθέτως, επιτρέπει τα πάντα, ακόμα και να προσπεράσετε περιοχές που δεν σας ενδιαφέρουν.

Φυσικά, το ταξίδι δεν θα μπορούσε να γίνει με τα πόδια. Έχετε μαζί σας πάντα ένα ποδήλατο που είναι αρκετά γρήγορο για να καλύπτετε μεγάλες αποστάσεις, χωρίς την ανάγκη της δυνατότητας fast travel (αν και σε κάποια σημεία θα ήταν πρακτικό, αλλά προφανώς θα μείωνε ακόμα περισσότερο τη σύντομη διάρκεια του παιχνιδιού). Αν, πάλι, το παρκάρετε κάπου μακριά ή δεν το βρίσκετε, με ένα κλικ στην επιλογή του μενού το ξαναφέρνετε δίπλα σας. Αρχικά, ο χειρισμός του ποδηλάτου είναι ευχάριστος και αξίζει να τον δοκιμάσετε, θυμίζοντας λίγο ένα πραγματικό ποδήλατο, αφού κάνετε πεντάλ πατώντας εναλλάξ τη δεξιά και αριστερή σκανδάλη, νιώθοντας τους κραδασμούς στο DualSense όποτε περνάτε επάνω από χαλίκια, και πατώντας γρηγορότερα στην ανηφόρα. Παρόλα αυτά, μετά από μία ώρα παιχνιδιού, το συνεχές πεντάλ κουράζει και πιθανότατα να προτιμήσετε την απλή έκδοση της οδήγησης αποκλειστικά με τον μοχλό του χειριστηρίου.

Τα γαλήνια τοπία, με το έντονο πράσινο όπου κι αν κοιτάξετε, την ομίχλη, τις αγελάδες, ακόμη και οι μυστήριες κατασκευές που παραπέμπουν σε θεότητες, σας φέρνουν κοντά στη φύση. Καθίστε σε ένα παγκάκι για να σχεδιάσετε το λιμάνι, εξερευνήστε έναν μικρό χώρο ανασκαφών, θαυμάστε τις εντυπωσιακές γέφυρες, απολαύστε τη στιγμή. Το παιχνίδι αντλεί έμπνευση από πραγματικές τοποθεσίες από όλο τον κόσμο και αυτό κάνει τις περισσότερες να δείχνουν οικείες. Βέβαια, εκτός της εισαγωγής όπου ξεκινάτε μέσα στο σπίτι σας, κινείστε μόνο σε εξωτερικούς χώρους. Τυχαίνει να περάσετε έξω από σπίτια, όμως δεν μπορείτε να μπείτε, κι έτσι η εμπειρία περιορίζεται σχετικά. Εκτός αυτού, δεν έχουν όλες οι περιοχές το ίδιο επίπεδο λεπτομέρειας ή αλληλοεπίδρασης, με ορισμένες να υστερούν οπτικά, όπως πχ να αποτελούνται απλά από γρασίδι για πολλά μέτρα. Από την άλλη, το animation είναι υπέροχο, με κάθε κίνηση να δείχνει απόλυτα φυσική. Κάποιες λεπτομέρειες άξιες αναφοράς περιλαμβάνουν τη δυνατότητα επιλογής μεγέθους της γραμματοσειράς και κάποια «σπασίματα» στο frame rate προς το τέλος του παιχνιδιού.

Ηθοποιοί δίνουν τις φωνές τους σε όλους τους χαρακτήρες, οι οποίοι όμως δεν κουνούν καθόλου το στόμα τους. Αυτό τους κάνει να δείχνουν σαν να σκέφτονται με ένα συννεφάκι πάνω από το κεφάλι τους, παρά να συζητούν μεταξύ τους, ειδικά από τη στιγμή που τα μάτια τους ανοιγοκλείνουν και έχουν σχεδιαστεί με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο κατά τα άλλα. Επίσης, το ότι πρέπει να κάνετε κλικ κάθε φορά ώστε προχωρήσει το συννεφάκι της συζήτησης είναι κατά κάποιον τρόπο «παλιάς σχολής». Η περιγραφική και συναισθηματική αφήγηση των γεγονότων και των αναμνήσεων από την Estelle ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα. Εφέ όπως βροχή, κελαηδήματα και τρεχούμενο νερό συμπληρώνουν τον ηχητικό τομέα. Η διακριτική μουσική συντροφεύει την ηρωίδα στην περιπέτειά της, πότε μελαγχολική και πότε αισιόδοξη.

Το Season: A Letter to the Future είναι ένα σύντομο, αλλά συνάμα όμορφο ταξίδι σε έναν κόσμο που μοιάζει με τον δικό μας και κινδυνεύει με εξαφάνιση. Ανακαλύπτετε τα πάντα μέσα σε κάτι παραπάνω από πέντε ώρες, αν και αυτό εξαρτάται από τον χρόνο που περνάτε αγναντεύοντας τα τοπία ή αφιερώνοντας χρόνο για να τραβήξετε την τέλεια φωτογραφία. Θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερες δυνατότητες για εξερεύνηση και αλληλοεπίδραση πέρα από απλή οπτικοακουστική καταγραφή, τουλάχιστον στις μεγάλες εκτάσεις που μένουν αναξιοποίητες, όπως χωράφια, χωματόδρομοι, δάση και άλλα. Παρόλα αυτά, καταφέρνει να είναι ένα παιχνίδι που σας κάνει να αναρωτηθείτε για τη σχέση μας με τη φύση, για το πώς αξίζει να αναζητούμε την ομορφιά στη ζωή μας ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες και το πώς λίγη μαγεία, ακόμα κι αν τη βγάλουμε από το μυαλό μας, μπορεί να κάνει τη διαφορά.