Rock of Ages Review
Όταν παίζετε Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί, χάνετε συχνά από το χαρτί; Σας αρέσουν οι παραλίες με χαλίκια; Είναι οι Rolling Stones το αγαπημένο σας συγκρότημα; Όταν βλέπετε το Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark, στην αρχική σκηνή, υποστηρίζετε τον... βράχο που κυλάει να λιώσει τον Harrison Ford; Ήταν και εσάς το αγαπημένο σας quest στο WoW: Cataclysm αυτό που γίνεσαι μια τεράστια πύρινη μπάλα και εξαϋλώνεις ορδές από Leper Gnomes; Εντάξει σταματάω... Αν όμως η απάντηση σας στα παραπάνω είναι θετική, τότε χαμογελάστε λάτρες των πετρών και των ογκόλιθων, καθώς το Rock of Ages είναι ένα παιχνίδι για εσάς.
Η “ιστορία” μας ξεκινάει στον Άδη. Ο Σίσυφος, τιμωρημένος από τους θεούς, ανεβάζει έναν ογκόλιθο σε ένα βουνό μόνο και μόνο για να έρθει ένα διαβολάκι κάθε φορά που πάει να φτάσει στη κορυφή και να τον κάνει να το ξαναρίξει, ξανά και ξανά και ξανά. Όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος στη θέση του, ο Σίσυφος τα παίρνει και αποφασίζει να πάρει την πέτρα του και να κοπανήσει τον Άδη. Την απόδραση απο τον Κάτω Κόσμο ακολουθεί μια τρελή πορεία μέσα από την Ιστορία, από την Αρχαιότητα μέχρι την Αναγέννηση και το Ροκοκό, όπου ο Σίσυφος τα βάζει με διάσημους “καλούς” και “κακούς”, από τον Λεωνίδα και τον Αγαμέμνονα μέχρι τον Ναπολέοντα, τον Πλάτωνα και τον Χάρο τον ίδιο. Κάθε πίστα έχει για εισαγωγή ένα cutout-style animation με χαρακτήρες από παραστάσεις αρχαίων αγγείων και αναγεννησιακούς πίνακες, που θυμίζει ευχάριστα τη δουλειά του Terry Gilliam στο Monty Python's Flying Circus και βάζει τον παίκτη στο σωστό μήκος κύματος για το παιχνίδι.
Το κύριο μέρος του παιχνιδιού έχει στοιχεία από racing games και tower defense. Kάθε πίστα ξεκινάει στην κορυφή μιας κατηφορικής διαδρομής στη βάση της οποίας βρίσκεται το κάστρο του εχθρού. Απο την άλλη μεριά της κατηφόρας βρίσκεται το δικό σας κάστρο, του οποίου την πανέμορφη πύλη έχει βάλει στο μάτι ο αντίπαλος. Το gameplay χωρίζεται σε δύο τμήματα. Στο πρώτο ο παίκτης ελέγχει τον ογκόλιθο και προσπαθεί να τον οδηγήσει/τσουλήσει ανάμεσα από τα διάφορα εμπόδια της πίστας προκειμένου να κοπανήσει την πύλη του κάστρου με όση περισσότερη δύναμη και ορμή γίνεται. Στο δεύτερο τμήμα, περιμένοντας να φτιαχτεί ένας καινούργιος ογκόλιθος, ο παίκτης τοποθετεί αμυντικά κτίρια, καταπέλτες, βαρέλια με ΤΝΤ και... επιθετικές αγελάδες, μεταξύ άλλων, στην δικιά του κατηφόρα με σκοπό να καθυστερήσει και να αποδυναμώσει τον ογκόλιθο του εχθρού. Ανάμεσα στις πίστες βρίσκονται διάσπαρτες μάχες με αφεντικά, που λαμβάνουν χώρα σε μια αρένα, αντί για κατηφόρα, με αντιπάλους που ποικίλουν, από έναν φλογοβόλο δράκο μέχρι και έναν γιγαντιαίο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου. Οι μάχες είναι όμορφες μεν, άλλα όχι ιδιαίτερα δύσκολες, ούτε τόσο ευχάριστες όσο οι κύριες πίστες.

Μαντέψτε πού είναι το αδύναμο σήμειο του... (hint: είναι στο ύψος των κανονιών)
Το όλο θέλγητρο ενός τέτοιου παιχνιδιού βασίζεται, πιστεύω, εξολοκλήρου, στο πόσο καλά θα δώσει στον παίκτη την αίσθηση ότι είναι ένας τεράστιος ογκόλιθος που διαλύει τα πάντα στη πορεία του. Το Rock of Ages το πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό αυτό. Ο ογκόλιθος, που μπορεί να πάρει διάφορες αναβαθμίσεις και να γίνει φλεγόμενος, σιδερόφραχτος η ακόμα και να αποκτήσει φτερά, κατηφορίζει την πίστα με την απαραίτητη ορμή και ταχύτητα, κατεδαφίζοντας τα διάφορα κτίρια που συναντάει. Ο χειρισμός είναι αρκετά καλός, όμως μερικές φορές, ειδικά στους τελευταίους γύρους (όπου έχουν πλέον χτιστεί αρκετά οχυρώματα) είναι πολύ εύκολο να στουκάρει η πέτρα και να σταματήσει ή να χάσει ορμή, αφαιρώντας απο την αίσθηση της δύναμης που πρέπει να έχει ο παίκτης. Η αλήθεια είναι πως δε ξέρω αν θα προτιμούσα κάτι διαφορετικό. Το παιχνίδι έχει δύσκολο έργο, αφού πρέπει να ισορροπεί την ευχαρίστηση του να ελέγχεις μια τεράστια πέτρα που κατρακυλάει σε μια κατηφόρα, με την απαιτούμενη δυσκολία για να κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Αισθητικά το Rock of Ages είναι πανέμορφο. Παρόλο που χρησιμοποιεί την Unreal Engine, το ύφος που έχει το παιχνίδι είναι ανάλαφρο και χαρούμενο. Όλοι οι χαρακτήρες είναι δισδιάστατα sprites, πράγμα που δεν αφαιρεί καθόλου την ευχαρίστηση που νιώθετε όταν τους πατάτε. Τα backgrounds είναι εξαιρετικά καλοφτιαγμένα, με τεράστιους ήλιους που θυμίζουν ζωγραφιές από παλιούς χάρτες, πανέμορφα σύννεφα και αρχαίους τιτάνες να ορθώνονται στο βάθος. Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως το παιχνίδι έχει ενιαίο σχεδιασμό, πράγμα σημαντικό, με τα μενού, τη μουσική, τους ήχους, τις πίστες και τα εισαγωγικά βίντεο, όλα να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, τόσο σχεδιαστικά όσο και απο άποψη ύφους. Στον τομέα αυτό παίρνει άριστα και δείχνει πως δε χρειάζεσαι πολύγωνα και bloom effects για να φτιάξεις κάτι όμορφο.
Το multiplayer του Rock of Ages διαθέτει διάφορα modes. Μπορείτε για παράδειγμα να ανταγωνιστείτε με φίλους σας στις πίστες του single-player campaign. Tο προσωπικό αγαπημένο μου είναι το SkeeBoulder mode, όπου τρέχετε στην ίδια κατηφόρα με τον αντίπαλό σας (πράγμα που δίνει άφθονες ευκαιρίες να ξεχάσετε κάθε ίχνος ευγενούς άμιλλας), στη βάση της οποίας υπάρχει ένας στόχος με τρύπες, και όποιος καταφέρει να βάλει την πέτρα του στην τρύπα με τους περισσότερους πόντους κερδίζει (Skee Ball αλλά με βράχια δηλαδή). Απλό και διασκεδαστικό.

Το gameplay ώρες-ώρες τα σπάει.
Εν κατακλείδι, αυτό είναι και το καλύτερο που μπορεί να πει κανείς για το Rock of Ages. Ένα παιχνίδι απλό, το οποίο δεν προσφέρεται για πολύωρη ενασχόληση, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον με την όμορφη παρουσίασή του και μου προσέφερε διασκέδαση, απευθυνόμενο κατευθείαν σε εκείνο το κομμάτι του εγκεφάλου μου που χαίρεται να γκρεμίζει κάστρα στην άμμο. Δεν θα το χαρακτήριζα απαραίτητη αγορά, όπως για παράδειγμα το Braid ή το Limbo, όμως είναι ένα χαρούμενο και ελαφρύ downloadable game δημιουργημένο με όρεξη και μεράκι, και σίγουρα αξίζει τα λεφτά του. Όπως θα έλεγαν και κάποιοι που κάτι ξέρουν επί των κυλιόμενων πετρών, “It's only Rock and Roll but I like it!”
+ Πολύ καλό και ενιαίο art direction
+ Gameplay που σε κάνει να νιώθεις ΒΡΑΧΟΣ
+ Διάχυτο χιούμορ και τρελό campaign
+ Ο ήχος που κάνουν οι αντίπαλοι λίγο πριν τους λιώσετε- Mάχες με αφεντικά που δεν κολλάνε στο gameplay
- Δεν έχει μεγάλη αντοχή στο χρόνο
- Το tower defense μέρος θα μπορούσε να είναι καλύτεροΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0
Πλατφόρμα: Xbox 360 (review), PC, PS3
Έκδοση: Atlus
Ανάπτυξη: ACE Team
Διάθεση: Downloadable
Είδος: Action-strategy
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.atlus.com/rockofages/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: Αύγουστος 2011 (Χ360), Σεπτέμβριος 2011 (PC), 2011 (PS3)
PEGI: 12