Resident Evil: Revelations Review

, Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012 0  

To Resident Evil ξεκίνησε με ζόμπι, καθαρό τρόμο και ηλίθιους διαλόγους, κορυφώθηκε με μια τεράστια βιολογική συνομωσία παγκόσμιας κλίμακας, και άλλαξε πρόσωπο κάπου στο 2005. Παρ’ όλη την νοσταλγία για το παλιό στιλ, η σειρά πλέον έχει πάρει τον δρόμο της ως μια πιο action εμπειρία. Ή μήπως όχι;

Στο Resident Evil Revelations έχουμε την Jill και τον συνάδελφό της Parker να ψάχνουν για τον Chris και την Jessica (Jessica; Parker; Resident Evil είναι αυτό η Sex and the City;) σε ένα μυστηριώδες εγκαταλελειμμένο κρουαζιερόπλοιο που λέγεται Queen Zenobia. Το τι γίνεται στη συνέχεια μπορείτα να το φανταστείτε, αφού το πλοίο δεν είναι και τόσο εγκαταλελειμμένο όσο φαίνεται... Η ιστορία που διηγείται το παιχνίδι έχει αρκετά προσεγμένη πλοκή. Δεν αναλαμβάνετε μόνο την Jill (αν και παίζετε περισσότερο με αυτήν), αλλά και τον Chris σε μερικούς αναχρονισμούς της ιστορίας και σε άλλες τοποθεσίες. Έτσι τα γεγονότα ξετυλίγονται και από τις δύο πλευρές, προσφέροντας μια απολαυστική εμπειρία.

Το Revelations κάνει για τα σύγχρονα Resident Evil ότι έκανε το Code Veronica για τα παλιά: φέρνει παλιά στοιχεία εκεί που πρέπει και ανανεώνεται στα απαραίτητα, ώστε να θεωρείται μια από τις πιο «αυθεντικές» εμπειρίες. Για την ακρίβεια, το Revelations είναι περισσότερο horror παρά action, με μουρλαμένους “μολυσμένους” αντιπάλους. Σε αυτό βοηθάνε πολλά πράγματα. Το level design βρίθει από κλειστές γωνίες, σκοτεινιά και μουντάδα, οι εχθροί κινούνται γρήγορα και σπασμωδικά, ενώ οι σκηνές που εκτυλίσσονται με εσάς να πρέπει να δράσετε άμεσα, θα σας κάνουν να θέλετε να κάνετε διαλείμματα μετά από κάθε επεισόδιο (σε στιλ Alan Wake) για να πάρετε ανάσα.

Αυτή η εικόνα χαρακτηρίζει ολόκληρο το παιχνίδι: τρομακτικό, κλειστοφοβικό και πολύ σκοτεινό.

Ο χειρισμός είναι παρόμοιος με αυτόν που έχουμε συνηθίσει στα Resident Evil 4 και 5. Παίζετε σε τρίτο πρόσωπο, με την στόχευση είτε να γίνεται σε πρώτο, είτε σε προοπτική πάνω από τον ώμο. Διαλέγετε και παίρνετε, κοινώς. Το παιχνίδι γίνεται 100% πιο playable με το νέο μαραφέτι του 3DS Circle Pad Pro, που βοηθάει τόσο στην κίνηση όσο και στην κατανομή των κουμπιών, ώστε να μην χρειάζεται να σπάτε τα δάχτυλά σας όπως γίνεται όταν παίζετε μονάχα με το 3DS. Την ίδια στιγμή, η οθόνη αφής μεταμορφώνεται σε ένα αρκετά εύχρηστο inventory και σας επιτρέπει να βλέπετε με μια ματιά τα διαθέσιμα όπλα, ενώ με λίγα αγγίγματα μπορείτε να περιηγηθείτε στα αντικείμενα κλειδιά και τα archives.

Ένα από τα νέα gadgets που έχετε στη διάθεσή σας είναι το Genesis. Πρόκειται για ένα scanner που σας επιτρέπει να “σαρώνετε” τους εχθρούς για υπολείμματα ιών αλλά και να ανακαλύπτετε αντικείμενα στο περιβάλλον. Η χρήση του θυμίζει λίγο Metroid Prime, ενώ αν δεν παραλείψετε το scanning, το παιχνίδι σας ανταμείβει με διάφορα καλούδια, πέρα από τα έξτρα πυρομαχικά που ανακαλύπτετε πεταμένα δεξιά και αριστερά.

Το παιχνίδι όμως δεν είναι τέλειο. Υπάρχουν περιπτώσεις που η κάμερα παραείναι “κλειστή” και βρίσκεστε ακάλυπτοι αρκετά συχνά από επιθέσεις εκτός οθόνης. Ενώ οι εχθροί κινούνται αρκετά γρήγορα, τα animations όταν πεθαίνουν είναι υπερβολικά αργά, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν έχουν πεθάνει και κάνοντάς σας να σπαταλάτε πολύτιμα πυρομαχικά. Η κίνηση αποφυγής επίσης είναι προβληματική, λόγω της δυσκολίας στο να προβλέψετε τις κινήσεις των εχθρών και του τρόπου που έχει ενσωματωθεί. Όμως όταν πετυχαίνει είναι αρκετά ικανοποιητική, κυρίως λόγω του animation που ακολουθεί.

Kαι να θυμάστε πάντα κορίτσια, κρατήστε το όπλο σας καθαρό!

Το replayability του τίτλου είναι αρκετά μεγάλο, αφού διαθέτει έναν ικανοποιητικό αριθμό από modes. Το Raid είναι η multiplayer επιλογή, που επιτρέπει σε δύο παίκτες να παίξουν μέρη από το παιχνίδι σε local ή online co-op. Το συγκεκριμένο mode, αν και περιορισμένο, είναι αρκετά διασκεδαστικό και θυμίζει πολύ Mercenaries. Παίζοντάς το κερδίζετε αναβαθμίσεις για όπλα και άλλα καλούδια. Επίσης, μέσω SpotPass λαμβάνετε νέες αποστολές στο Mission Mode, που επίσης σας ανταμείβει με εξτρά, δίνοντας στο παιχνίδι αρκετό «ψωμί» ώστε να μείνει στο 3DS σας μετά το πέρας του αρχικού campaign.

Ας περάσουμε στον τεχνικό τομέα. Το Revelations είναι απλά ότι πιο όμορφο έχει βγεί στο 3DS μέχρι τώρα. Το στοιχείο του τρόμου δίνεται μέσα από τα μουντά χρώματα και τις κλειστοφοβικές τοποθεσίες, ενώ η χρήση του φωτός/σκοταδιού είναι αριστοτεχνική στην δημιουργία ατμόσφαιρας. Οι εχθροί δεν είναι τα τυπικά ζόμπι ή οι αφρισμένοι μολυσμένοι, αλλά αφαιρετικά ανθρωπόμορφα και θυμίζουν κάτι από Silent Hill. Βρίσκετε βέβαια σε άλλες τοποθεσίες μολυσμένους λύκους, ενώ έρχεστε αντιμέτωποι με μεγάλα και αποκρουστικά bosses σε έντονες οπτικά και από πλευράς gameplay μάχες, που θα σας κάνουν να θέλετε ένα μικρό διάλειμμα, όπως ανέφερα παραπάνω. Τα μοντέλα των χαρακτήρων και τα περιβάλλοντα βρίθουν από λεπτομέρεια που ανεβάζουν τα στάνταρ στο 3DS οσον αφορά τα γραφικά. Το μόνο πρόβλημα βέβαια είναι ότι το περιβάλλον δεν καταστρέφεται, ακόμα και βόμβες μεγατόνων να πέσουν. Τέλος, το 3D δίνει έξτρα βάθος στην εικόνα, αλλά περιορίζεται μόνο στην αισθητική βελτίωση. Πολλές φορές ίσως δείτε μερικά διπλά είδωλα, κυρίως σε αντικείμενα που φωτίζουν στο σκοτάδι. Πάντως, προσθέτει στην εμπειρία χωρίς να την υποδαυλίζει.

Aν και δεν είμαι ο Barry, μπορώ να έχω ένα Σαντουιτς, Jill;

Το Resident Evil Revelations είναι ένα must-have για τους κατόχους 3DS, πόσο μάλλον για τους λάτρεις της σειράς. Παρά τα όποια προβλήματα, είναι ένα βήμα στην σωστή κατεύθυνση για τo Resident Evil franchise, ενώ ανυψώνει το 3DS στα μάτια των απαιτητικών όσον αφορά τα γραφικά παικτών. Jill Sandwich κανείς;

+ Τρομερά γραφικά για 3DS
+ Επιτέλους το Resident Evil τρομάζει ξανά
+ Πολύ καλή ιστορία με αγαπημένους ήρωες
+ Τα Raid και Mission mode αυξάνουν το replayability

- “Κλειστή” κάμερα
- Προβληματική κίνηση αποφυγής
- Xρειάζεστε Circle Pad Pro για να παίξετε σοβαρά

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

Πλατφόρμα: 3DS
Έκδοση: Nintendo
Ανάπτυξη: Capcom
Διάθεση: Nortec
Είδος: Survival horror
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.residentevil.com/revelations/index.php
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 27/1/2012
PEGI: 16