Προτού ξεκινήσω την κριτική του Red Orchestra 2, οφείλω να ξεκαθαρίσω κάτι βασικό: το παιχνίδι απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Αν είστε οπαδοί του CoD, προσπεράστε το καλύτερα γιατί θα φάτε την ήττα της ζωής σας. Το Red Orchestra 2 απαιτεί τακτική και είναι άκρως ρεαλιστικό. Μια σφαίρα είναι ικανή να σας στείλει στα πευκάκια. Και μολονότι είμαι φανατικός οπαδός του GRAW 2, οφείλω να παραδεχτώ ότι το “ξύλο” που έφαγα στο Red Orchestra 2 δεν περιγράφεται. Να φανταστείτε ότι ακόμα με πονάει ο “ποπός” μου αφού οι αντίπαλοι δεν χρησιμοποίησαν ούτε καν λίγη βαζελίνη. Ναι, αν δεν πάρετε στα σοβαρά το Red Orchestra 2, θα ψοφάτε σαν μύγες.
Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, το Red Orchestra ξεκίνησε σαν mod του Unreal Tournament 2003, και στην συνέχεια μετατράπηκε σε κανονικό παιχνίδι. Η σειρά Red Orchestra διαδραματίζεται κατά την διάρκεια του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου και δίνει έμφαση στον ρεαλισμό. Το Red Orchestra 2 είναι το sequel του επιτυχημένου παιχνιδιού της Tripwire και είναι στην ουσία ένα multiplayer παιχνίδι. Εντάξει, υπάρχει campaign mode, αλλά αυτό στην ουσία έχει το ρόλο εκπαίδευσης προτού ορμήσετε στις online σφαγές. Ειλικρινά, δεν έχει νόημα να αναλύσω το single-player μέρος κι αν σκέφτεστε να το αγοράσετε γι αυτό και μόνο, επίσης καλά θα κάνετε να το ξεχάσετε. Απλά κι αγαπημένα.
Ο τεχνικός τομέας του Red Orchestra 2 είναι αρκετά καλός, χωρίς όμως να διεκδικεί δάφνες. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι ότι το παιχνίδι, στην παρούσα του μορφή, είναι σταθερό και τρέχει πολύ καλά στα περισσότερα υπολογιστικά συστήματα. Στο PC που έγινε η δοκιμή (Intel Q9650 στα 4.2Ghz με GTX295 και 4GB RAM), το παιχνίδι έτρεχε -σταθερά- με 60fps σε 1080p. Εν ολίγοις, ξεχάστε ότι είχατε ακούσει παλιότερα για τις απαιτήσεις του.
Όπως προανέφερα, οπτικά το Red Orchestra 2 είναι όμορφο. Το καμάρι της Tripwire χρησιμοποιεί την Unreal Engine 3 και έρχεται με soft particles και god rays. Οι υφές είναι σχετικά καλής ανάλυσης, ενώ οι χαρακτήρες είναι λεπτομερείς. H αλληλεπίδραση και η καταστροφή των περιβαλλόντων από την άλλη μεριά έχουν περάσει σε τρίτη μοίρα, καθώς το RO2 θυμίζει τίτλο του 2009. Αυτό βέβαια δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί το παιχνίδι επικεντρώνεται σε άλλους τομείς. Το μοναδικό μου παράπονο αφορά τις στολές των στρατιωτών που δεν είναι καθόλου φιλικές σε όσους έχουν δυσχρωματοψία/αχρωματοψία. Η Tripwire δεν συμπεριέλαβε κάποια επιλογή για όσους παίκτες έχουν αυτή την πάθηση και, εφόσον έχω λίγη δυσχρωματοψία, αρχικά δυσκολεύτηκα στον εντοπισμό των εχθρών, ειδικά όταν αυτοί ήταν σε μακρινή απόσταση. Αν έχετε δυσχρωματοψία λοιπόν, ίσως τα βρείτε σκούρα. Αν έχετε αχρωματοψία, την κάτσατε την βάρκα.
Ηχητικά τα πράγματα κυμαίνονται σε παρόμοια επίπεδα. Οι ήχοι των όπλων είναι ικανοποιητικοί και οι φωνές των στρατιωτών προσδίδουν μια πολεμική ατμόσφαιρα. Καλή φάση, δεν λέω, αλλά το έχουμε δει αυτό σε τόσα παιχνίδια. Όλα ακούγονται καλά αλλά δεν άκουσα κάτι νέο, κάτι το διαφορετικό, κάτι που να κάνει το Red Orchestra 2 να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα παρόμοια παιχνίδια ΄Β Παγκοσμίου.
Το ζουμί του Red Orchestra 2 είναι το gameplay του και μολονότι υπάρχουν τέσσερα είδη παιχνιδιού, η κοινότητά του ασχολείται με ένα και μόνο είδος, οπότε θα ασχοληθούμε μονάχα με αυτό. Σαφώς και κάποιος μπορεί να παίξει Τeam Deathmatch, αλλά σοβαρά τώρα… προτιμάτε να παίζετε με bots παρά online με άλλους παίκτες; I think not. Παρά ταύτα, οφείλω απλά να αναφέρω όλα τα είδη που περιλαμβάνει το Red Orchestra 2, που είναι τα εξής: Campaign, FireFight, Countdown και Territory. Στο Campaign, ένας μεγάλος χάρτης χωρίζεται σε 10 μέρη όπου δύο ομάδες μάχονται μεταξύ τους. Το FireFight είναι το κλασικό TDM, ενώ το Countdown είναι παρόμοιο με το Rush του Battlefield, όπου σε έναν χάρτη μια ομάδα αμύνεται και η άλλη επιτίθεται. Η μοναδική διαφορά είναι ότι δεν υπάρχουν respawns, πράγμα που σημαίνει ότι αν πεθάνετε, παραμένετε νεκροί μέχρις ότου ολοκληρωθεί κάποιο objective. Τέλος, στο Territory καλείστε να καταλάβετε συγκεκριμένα κτίρια για όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο. Παρόλο που το Countdown φαίνεται το καλύτερο είδος, η κοινότητα ασχολείται με το Territory κι έτσι θα παίζετε πρωτίστως αυτό.
Όπως ανέφερα και στον πρόλογο, το Red Orchestra 2 δίνει έμφαση στον ρεαλισμό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσέχετε και να μην τρέχετε σαν λαγοί στις πίστες. Θα τρέχετε όταν είστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει κάποιο “καμπέρι” εκεί κοντά. Θα τρέχετε ανά μικρά διαστήματα και θα κρύβεστε όλη την ώρα, διαφορετικά θα δείτε μια ωραία σφαίρα να περνάει μέσα από το κράνος σας. Σε αυτό βοηθάει το νέο σύστημα κάλυψης που ενσωμάτωσε η Tripwire και είναι αρκετά καλό. Με το πάτημα ενός κουμπιού ο χαρακτήρας κολλάει στην επιφάνεια και με το δεξί πλήκτρο μπορείτε να βγαίνετε από την κρυψώνα σας και να πυροβολείτε. Βεβαίως μπορείτε να πυροβολείτε και στα τυφλά, αφού υπάρχει και αυτή η δυνατότητα. Κι αν δεν σας αρέσουν αυτά τα νέα κόλπα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα κλασικά lean και prone, ενώ οι θάμνοι είναι ιδανικά μέρη για να κρύβεστε και να σέρνεστε. Έτσι έπρεπε κύριοι να είναι όλα τα παιχνίδια. Εύγε μωρή Tripwire.
Σε όλα αυτά προσθέστε την βαρύτητα που εφαρμόζεται στις σφαίρες (όχι τύπου Counter-Strike που είναι δίπλα ο αντίπαλος και πυροβολείτε πάνω από το κεφάλι για να κάνετε headshot, εδώ έχουμε ρεαλιστικό bullet-drop), τη δυνατότητα να προσαρμόσετε τα iron sights ώστε να στοχεύετε καλύτερα μακρινούς στόχους, το ότι όταν τρέχετε λαχανιάζετε και δεν μπορείτε να στοχεύσετε καλά, τη δυνατότητα να κρατήσετε την ανάσα σας -με το Shift- για να στοχεύσετε καλύτερα, το γεγονός ότι με μια σφαίρα αιμορραγείτε και καλείστε να φροντίσετε τις πληγές σας, το ότι δεν υπάρχει κάποιο διαθέσιμο crosshair και την τεράστια διασπορά των πολυβόλων όταν δεν στοχεύετε, και έχετε στα χέρια σας ένα παιχνίδι στο οποίο τα λάθη δεν συγχωρούνται. Ξεχάστε, επίσης, το in-game μενού με το οποίο δίνετε εντολές. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια απαιτείται η χρήση Teamspeak για καλύτερο συντονισμό των κινήσεων της ομάδας σας.
Μια από τις ιδιαιτερότητες του Red Orchestra 2, είναι οι ρόλοι που καλούνται να παίξουν οι συμμετέχοντες. Το παιχνίδι υποστηρίζει 64 παίκτες. Σε αντίθεση όμως με τα υπόλοιπα, δεν μπορούν όλοι να είναι Assault ή Snipers. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαλέξετε προσεκτικά τον ρόλο σας. Αν δεν είστε καλοί Assault, μην κάνετε το λάθος να πάρετε αυτόν τον ρόλο γιατί ενδέχεται κάποιος άλλος συμπαίκτης σας να είναι πολύ καλύτερος και να συνεισφέρει περισσότερο στην ομάδα απ’ ότι εσείς. Αν δεν μπορείτε να υπολογίσετε το bullet-drop και την κατεύθυνση στην οποία κινείται ο αντίπαλος, μην τολμήσετε να γίνετε Sniper. Αν επιλέξετε μια support class, τοποθετείστε το οπλοπολυβόλο σε καλό σημείο και ρίξτε αβέρτα προς το μέρος των αντιπάλων. Μην σας νοιάξει το επί της % ποσοστό, αφού ρόλος σας είναι να προσφέρετε κάλυψη και κατασταλτικά πυρά.
Εν κατακλείδι, το Red Orchestra 2 τα σπάει. Ναι, απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό κι αν δεν είστε διατεθειμένοι να μάθετε και να προσέχετε πως παίζετε, θα νευριάσετε απίστευτα. Ναι, βγήκε με πολλά bugs, αλλά τα περισσότερα έχουν διορθωθεί, ενώ τρέχει κομπλέ σε πολλά υπολογιστικά συστήματα. Επιπροσθέτως, η Tripwire δεν σταματάει την υποστήριξη του τίτλου και θα προσθέσει εντός των επόμενων μηνών ένα νέο Red Orchestra Classic mode, το οποίο θα προσφέρει παρόμοιες επιλογές με εκείνες του αρχικού τίτλου (μεταξύ άλλων, δεν θα αιμορραγείτε). Σαφώς και υπάρχουν μερικά προβλήματα όπως το lag ακόμα κι όταν παίζετε με 100ms. Σαφώς και το παιχνίδι επιδέχεται μερικές διορθώσεις και προσθήκες, όπως καλύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος και color-blind επιλογή. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το Red Orchestra 2 δεν είναι καλό παιχνίδι. Αν θέλετε να παίξετε μια ρεαλιστική multiplayer εμπειρία, αποκτήστε το με κλειστά μάτια.
+ Ρεαλισμός
+ Σφιχτό και σωστά δομημένο gameplay
+ Τα περισσότερα bugs έχουν εξαλειφθεί
+ Φανταστική υποστήριξη του παιχνιδιού από την Tripwire
+ Κάτι διαφορετικό από την μάζα των υπολοίπων FPS παιχνιδιών– Περιορισμένη αλληλεπίδραση και καταστροφή
– Δεν υπάρχει color-blind επιλογή
– Η αιμορραγία πολλές φορές καταντάει εκνευριστική
– Ο κώδικας δικτύου χρειάζεται βελτίωσηΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5
Πλατφόρμα: PC
Έκδοση: Tripwire
Ανάπτυξη: Tripwire
Διάθεση: Steam
Είδος: FPS ΄Β Παγκοσμίου
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.heroesofstalingrad.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: Σεπτέμβριος 2011
PEGI: 18+