Mόλις λίγο καιρό μετά το Spider-Man: Miles Morales στο launch του PS5, η... μηχανή που λέγεται Insomniac ξαναχτυπά με την πιο μεγάλη αποκλειστικότητα της κονσόλας μέχρι τώρα. Το Ratchet and Clank: Rift Apart είναι μια εξαιρετική επίδειξη του τί μπορεί να κάνει το PS5. Κυρίως γιατί η Insomniac φρόντισε, μαζί με τον λεπτομερή κόσμο και την προσοχή στον τεχνικό τομέα, να μας δώσει, πάνω απ’ όλα, ένα ποιοτικό παιχνίδι.

Η ιστορία του Ratchet and Clank: Rift Apart έχει ως εξής: Οι Ratchet και Clank παίρνουν μέρος σε μια μεγάλη φιέστα που γιορτάζει τα ηρωικά τους κατορθώματα που έσωσαν αρκετές φορές τον γαλαξία από τα χέρια του Dr. Nefarious. Μέρος της φιέστας είναι το να δωρίσει ο Clank ένα dimensionator στον Ratchet για να μπορέσει να ψάξει για τα υπόλοιπα lombax που έχουν χαθεί στις διάφορες διαστάσεις. Φυσικά, δεν αργεί να ανακατευτεί ο Dr. Nefarious σε όλο αυτό, με αποτέλεσμα, κατά την διάρκεια της αρχικής μάχης να διαλύεται το όπλο και οι διαστάσεις να αρχίσουν να ανακατεύονται και τα όριά τους να καταρρέουν. Οι ήρωές μας καταλήγουν σε μια διάσταση όπου ο Nefarious έχει νικήσει και έχει φτιάξει την δικιά του αυτοκρατορία. Εκεί ο Clank συναντάει την Rivet (που έχουμε δει στα trailer). Ένα άλλο lombax που συμμετέχει στην επανάσταση με στόχο να εκθρονιστεί ο αυτοκράτορας Nefarious προτού κάνει τα πάντα ρομπότ-υποτακτικούς του. Σε αυτό το σημείο ξεκινάει η νέα περιπέτεια μεταξύ διαστάσεων, με νέους εκπληκτικούς χαρακτήρες αλλά και παλιούς που επιστρέφουν σαν διαφορετικές εκδοχές τους.

Αν περιμένετε ιστορία επιπέδου The Last of Us ή έστω Spider-Man, θα απογοητευθείτε. Πρόκειται για μια ιστορία που θυμίζει περισσότερο ταινία της Pixar και, με βάση το στιλ του παιχνιδιού και το κοινό στο οποίο απευθύνεται, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται. H Rivet δεν είναι απλός θηλυκός κλώνος του Ratchet, αλλά ένας από τους πιο καλογραμμένους χαρακτήρες που έχουμε δει σε παιχνίδι, με εντελώς δική της προσωπικότητα. Θα τολμούσα να πω το ίδιο συμπαθής με τον Ratchet αλλά σίγουρα περισσότερο αλητάκι. Όλοι οι χαρακτήρες, ακόμα και δευτερεύοντες, έχουν κάποια θέματα που πρέπει να ξεπεράσουν κατά την διάρκεια της περιπέτειας, όπως το άγχος του αγνώστου, η αυτοεικόνα, το αίσθημα ευθύνης και η συγχώρεση.

Τεράστια, γεμάτα ζωή περιβάλλοντα.

Το gameplay είναι το γνώριμο της σειράς Ratchet and Clank, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει και αρκετές προσθήκες και αλλαγές. Έχουμε το κλασικό shooting τρίτου προσώπου, αλλά και τις επιθέσεις με το omniwrench. Οι μάχες σε γενικές γραμμές είναι χαοτικές και απολαυστικότατες, με όπλα που αγοράζετε από την Miss Zurkon σπαταλώντας τις βίδες και τα παξιμάδια που μαζεύετε από τις πίστες, αλλά και με τις αναβαθμίσεις που μπορείτε να κάνετε μαζεύοντας raritanium. Υπάρχει πραγματικά απίστευτη ποικιλία όπλων, όπως το phase pistol και το enforcer που είναι στην ουσία το κλασικό πιστόλι laser και το ανάλογο της καραμπίνας αντίστοιχα, και το topiary sprinkler με το οποίο τοποθετείτε turrets που ποτίζουν τους εχθρούς και τους μετατρέπουν σε θάμνους για να τους “κουρέψετε” με την ησυχία σας. Τα όπλα ανεβαίνουν level με μέγιστο το 5. Όσο αυξάνετε level, διάφορες αναβαθμίσεις γίνονται διαθέσιμες, όπως πιο μεγάλη χωρητικότητα πυρών, πιο μεγάλη αποτελεσματικότητα σε διάφορους τύπους εχθρών, πιο μεγάλη εμβέλεια κτλ που μπορείτε να ξεκλειδώσετε ξοδεύοντας raritanium στο κατάστημα της Ms. Zurcon. Το DualSense και οι αναδραστικές του σκανδάλες χρησιμοποιούνται εξαίσια. Κάποια όπλα έχουν διαφορετικά modes, ανάλογα με το πώς πατάτε την σκανδάλη. Πχ το enforcer μπορεί να ρίξει μια βολή αν πατήσετε την σκανδάλη μέχρι την μέση ή να αδειάσει όλο τον γεμιστήρα αν πατήσετε την σκανδάλη μέχρι το τέρμα.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει πλέον αποφυγή με την μορφή του phantom dash. Μπορείτε να αποφεύγετε πυρά, ενώ με καλό συγχρονισμό, μπορείτε να κάνετε μεγαλύτερη ζημιά με αντεπιθέσεις. Ταυτόχρονα, υπάρχουν τα rifts, διαστασιακά ρήγματα διάσπαρτα σε διάφορα μέρη της πίστας, που στις μάχες βοηθάνε πάρα πολύ στο να αλλάξετε γρήγορα θέση, δίνοντάς σας περισσότερες επιλογές για στρατηγική. Τέλος, υπάρχουν και πανοπλίες. Μπορείτε να ντύσετε τον χαρακτήρα σας με διάφορες πανοπλίες και να αλλάξετε τα επιμέρους στοιχεία (κεφάλι, σώμα, πόδια) για να έχετε κάποιο μικρό κέρδος όπως πιο δυνατό melee ή λιγότερη φθορά από τα χτυπήματα. Οι μάχες καθεαυτές είναι πολύ πιο μεγάλες και χαοτικές απ' ότι στα προηγούμενα Ratchet, με πολλούς και δύσκολους τύπους εχθρών να έρχονται κατά πάνω σας. Αυτό σημαίνει πως το dash για αποφυγή, η έξυπνη χρήση των όπλων και η χρήση των rifts είναι ζωτικής σημασίας. Κυρίως γιατί πολλές φορές απαιτείται, διαχείριση πλήθους εχθρών συνεχόμενη κίνηση και πολλές φορές γρήγορη αλλαγή θέσης καθώς μπορούν να σας στριμώξουν εύκολα.

Οι μάχες είναι χάρμα οφθαλμών.

Έπειτα έχουμε το platforming που κι αυτό έχει υποστεί βελτιώσεις. Τo phantom dash και η νέα δυνατότητα να τρέχετε σε συγκεκριμένους τοίχους είναι η πιο μεγάλη διαφορά. Tο rift tether σας επιτρέπει να περνάτε μέσα από rifts σε άλλα μέρη της πίστας. Φανταστείτε ότι πλέον το dash, το διπλό άλμα και το ελαφρύ παρκούρ, μπορούν να συνδυαστούν για να έχετε μια συνεχή ροή στο platforming, κάνοντάς το πολύ πιο ομαλό. Εκεί που το ταλέντο σας στο platforming δοκιμάζεται πραγματικά είναι κάποια pocket-dimensions που εμφανίζονται δεξιά και αριστερά, πολλές φορές μισοκρυμμένα. Σε αυτά υπάρχουν μερικές εξαιρετικά δύσκολες προκλήσεις, αλλά στο τέλος κάθε μίας αποκτάτε ένα νέο κομμάτι πανοπλίας, συν τα bolts και το raritanium που μαζεύετε κατά την διάρκεια της πρόκλησης.

Η ροή του παιχνιδιού σπάει συχνά-πυκνά με επιμέρους minigames. Υπάρχει το hacking με την Glitch, που θυμίζει πολύ εκείνο το παιχνίδι Ghost In the Shell του 1997 που παίζετε με το αραχνοειδές Fuchicoma. Η Glitch είναι ένα αξιαγάπητο πρόγραμμα-ρομπότ με θέματα αυτοεκτίμησης το οποίο εισέρχεται σε κυκλώματα που έχουν μολυνθεί από ιούς με σκοπό να τα καθαρίσει. Μπορείτε να αναρριχηθείτε σε τοίχους και ταβάνια ενώ έχετε στην διάθεσή σας κατευθυνόμενους πυραύλους και ένα πολυβόλο laser για να καταπολεμήσετε ιούς και τις φωλιές τους που τους παράγουν ώστε να ανοίξετε πόρτες για τον Ratchet. Το δεύτερο minigame είναι ένα περίεργο puzzle με τον Clank. Το αξιαγάπητο ρομπότ καλείται να οδηγήσει νοητά ολογράμματα του εαυτού του που τρέχουν ατέρμονα σαν lemmings σε μια πύλη, χρησιμοποιώντας σφαίρες που αλλάζουν την ταχύτητα αλλά και την βαρύτητα, ανάλογα με το πού τις τοποθετείτε. Αυτά τα επιμέρους κομμάτια, οι μάχες, κάποιες σεκάνς υψηλής ταχύτητας, “δένονται” με το platforming. Γενικώς η ροή του παιχνιδιού είναι υποδειγματική. Τίποτα δεν κρατάει περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Ακόμα και οι μάχες με όλο τον χαμό τους, δεν καταντάνε ποτέ κουραστικές.

Η Rivet είναι αναμφίβολα η ψυχή του παιχνιδιού.

Ίσως το μόνο πρόβλημα που θα έβλεπα στο παιχνίδι, είναι ότι οι Ratchet και Rivet μοιράζονται το ίδιο οπλοστάσιο/τραπεζικό λογαριασμό και δεν υπάρχει δυνατότητα επιλογής του ενός ή του άλλου. Το παιχνίδι διστυχώς είναι αρκετά γραμμικό και η ιστορία του είναι ο βασικός οδηγός, οπότε όταν είναι να παίξετε με τον Ratchet, παίζετε με τον Ratchet. Αν η ιστορία απαιτεί να παίξετε με την Rivet, παίζετε με την Rivet. Πολλές φορές μάλιστα χρειάζεται να παίξετε τους ίδιους πλανήτες – με διαφοροποιημένο level design φυσικά. Το υπέροχο ταξίδι μπορεί να κρατήσει κοντά στις 15 με 16 ώρες αν κάνετε αρκετά sidequests. Βέβαια αυτόν τον χρόνο διπλασιάστε τον αν θέλετε να βρείτε όλα τα μυστικά. Μερικά sidequests είναι ελαφρώς ενοχλητικά, αφού αποτελούν τα κλασικά fetch-quests, λες και έχετε όρεξη να ψάχνετε να βρείτε τις διαγαλαξιακές παντόφλες κάποιου τυχαίου ΑΙ χαρακτήρα. Υπάρχει new game + αν θέλετε έξτρα δυσκολία (το παιχνίδι στο normal είναι αρκετά εύκολο) και να αναβαθμίσετε όλα σας τα όπλα μέχρι το τέρμα. Υπάρχει ακόμα μια προαιρετική αρένα για μάχες, από την οποία παίρνετε κομμάτια πανοπλιών.

Ας περάσουμε στον τεχνικό τομέα, για τον οποίον αν είχα κοτσίδες θα τις τραβούσα. Το επίπεδο λεπτομέρειας είναι αδιανόητο. Οι διάφοροι κόσμοι είναι τεράστιοι και εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, με όμορφα περιβάλλοντα που σας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Από την μολυσμένη και γεμάτη neon επιγραφές Nefarious City, μέχρι τον κατεστραμμένο πλανήτη Blizar Prime, και από τις ζούγκλες του Sargasso που είναι γεμάτες ζωή, μέχρι τον πετρώδη Savali. Επίσης εντυπωσιάζουν στοιχεία όπως το τρίχωμα και το δέρμα των lombax, το μέταλλο και το γυαλί στις πανοπλίες και τον εξοπλισμό τους. Ακόμα και τα μάτια των χαρακτήρων έχουν ray-traced αντανακλάσεις σε πραγματικό χρόνο. Τα επίπεδα όχι μόνο διαθέτουν ray-traced φωτισμούς, αλλά και το πόσο τραχιά ή λεία είναι η κάθε επιφάνεια αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι αντανακλάσεις. Το animation επίσης απίστευτα λεπτομερές και εκφραστικό. Μιλάμε για επίπεδα playable Pixar και δεν αστειεύομαι καθόλου. Ακόμα και η κίνηση των χαρακτήρων έχει το χαρακτηριστικό stretch and compress για να φαίνονται πιο ζωντανοί και όχι σαν να είναι ένας ηθοποιός motion capture μέσα σε μια στολή μασκότ (να τα βλέπει η Sonic Team αυτά). Στις μάχες επικρατεί πανδαισία από εφέ όπως σπίθες, πυρά, καπνός, κεραυνοί και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Να σημειώσω πως έπαιξα το παιχνίδι στο fidelity mode, αλλά υπάρχουν και δύο performance mode με έμφαση στο frame rate (το ένα μάλιστα έχει και ray tracing).

Επίσης σημαντικό είναι ότι οι χρόνοι φόρτωσης είναι μηδενικοί. Στην αρχή με τον πανικό που περνάτε μέσα από rifts δεξιά και αριστερά αλλά και αργότερα που ηρεμεί η κατάσταση. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου με ένα rift βλέπετε δύο διαφορετικές εκδοχές της ίδιας περιοχής, με όλα τα εφέ κανονικά φορτωμένα και στις δύο πλευρές. Υπάρχουν ακόμα περιοχές με μωβ κρυστάλλους που μόλις τους χτυπήσετε αλλάζετε διάσταση, με το παιχνίδι να φορτώνει στην κυριολεξία ολόκληρη την πίστα, αφήνοντας στην μνήμη μόνο το μοντέλο του χαρακτήρα. Οπτικά είναι ότι πιο νέας γενιάς κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή.

Τα boss είναι ότι περιμένουμε από ένα παιχνίδι RnC, με τεράστιες αρένες, εκατοντάδες μικρότερους εχθρούς και απόλυτο χάος.

Ο ήχος παίζει και αυτός σημαντικό ρόλο στο “χτίσιμο” της εκπληκτικής ατμόσφαιρας του παιχνιδιού. Πρώτα απ’ όλα, η μουσική είναι επιπέδου σύγχρονης ταινίας υπερηρώων. Ωραίες ενορχηστρώσεις, ακόμα και σε μερικά κομμάτια που αλλάζουν ελαφρώς ανάλογα με το πού βρίσκεστε. Το 3D audio του PS5 πραγματικά “λάμπει” στο παιχνίδι. Ακούτε τί έρχεται και ακριβώς από πού, ενώ στις μάχες το ηχητικό πατιρντί είναι τουλάχιστον οργασμικό. Ακόμα και το ηχείο του DualSense συμβάλλει στην όλη εμπειρία, κάνοντάς την ακόμα πιο έντονη και μοναδική. Οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί στους ρόλους τους, με τη Jennifer Hale στο ρόλο της Rivet να ξεχωρίζει, κάνοντας τον χαρακτήρα της τόσο αξιαγάπητο.

Το Ratchet and Clank: Rift Apart ξέρει τί θέλει και ξέρει τί είναι. Δεν αποτελεί για το PS5 κάποια “επανάσταση” τύπου God of War ή The Last of Us, αλλά φέρνει τη σειρά Ratchet and Clank στη νέα γενιά με τον καλύτερο τρόπο. Είναι απίστευτα όμορφο και καλοφτιαγμένο, παικτικά, τεχνικά και σεναριακά. Δυστυχώς, με το PS5 είδος υπό εξαφάνιση αυτή τη στιγμή, για πολλούς φαντάζει σαν ένα πολύ ωραίο γλυκό που δεν έχεις κουτάλι για να το φας. Αν όμως έχετε PS5, το Ratchet and Clank: Rift Apart αποτελεί (μία ακόμα) απαραίτητη αγορά.