Q.U.B.E. Review

, Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 0  

Μία (από τις αρκετές) πολύ ελπιδοφόρα εξέλιξη που συνέβη τα τελευταία χρόνια είναι η δημιουργία του Indie Fund. Μια ομάδα από εξαιρετικά ταλαντούχους ανεξάρτητους developers συσπειρώθηκε με σκοπό τη χρηματοδότηση διάφορων indie τίτλων. Η ιαδικασία αυτή καθαυτή είναι πολύ πιο χαλαρή συγκριτικά με τη χρηματοδότηση από ένα μεγάλο studio και συνεπώς οι developers έχουν την ελευθερία να συγκεντρωθούν περισσότερο στο παιχνίδι τους, παρά στα deadlines και τις εξωφρενικές απαιτήσεις που ακούμε κατά καιρούς. Αυτή όμως η αλήθεια δεν αφορά το παρόν κείμενο – εδώ θα ασχοληθούμε με το Q.U.B.E., το πρώτο παιχνίδι που βγαίνει με τις ευλογίες του Indie Fund.

Q.U.B.E. ή αλλιώς Quick Understanding of Block Extrusion, ένα φοιτητικό project (το αντίστοιχο της δικής μας πτυχιακής) που μεταλλάχθηκε σχετικά γρήγορα σε έναν ολόκληρο και αρκετά δουλεμένο τίτλο. Τρεις φοιτητές από το πανεπιστήμιο του Newport, εμπνευσμένοι από το μινιμαλιστικό μεν, προσβάσιμο δε, κόσμο του πρώτου Portal, αποφάσισαν να παίξουν με τους νόμους της φυσικής και την αίσθηση του χώρου ώστε τελικά να δημιουργήσουν ένα άκρως εθιστικό puzzle game, ιδανικό γι’ αυτούς που λάτρεψαν παιχνίδια όπως το Mirror’s Edge. Τίτλους δηλαδή που απαιτούν από τον παίκτη πολύ καλή αίσθηση του χώρου.

Όπως και στο Portal (σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε δηλαδή) τα περιβάλλοντα του Q.U.B.E. δίνουν την αίσθηση πως ο ήρωας είναι κλεισμένος μέσα σε ένα ερευνητικό εργαστήριο, από το οποίο προσπαθεί να ξεφύγει. Πράγματι, κάτι τέτοιο συμβαίνει, σε γενικές γραμμές φυσικά, και αυτό το στηρίζει και η τελική σεκάνς του παιχνιδιού, αλλά και η ίδια η δομή του, που αφήνει υπαινιγμούς πως κάτι δεν πάει καλά - από τα κατεστραμμένα περιβάλλοντα αργότερα μέσα στο λαβύρινθο του τίτλου μέχρι τη μουσική του, που δεν τη λες και αισιόδοξη.

Οι γρίφοι δυσκολεύουν όσο προχωράτε.

Όπως και να’χει βέβαια, αυτά είναι εικασίες δικές μου. Το Q.U.B.E. αποτυγχάνει οικτρά στο να σου δώσει να καταλάβεις γιατί ο ήρωας κάθεται και ασχολείται με αυτά τα puzzles σε πρώτη φάση, ενώ επίσης αποτυχία είναι το γεγονός ότι ο παίκτης συχνά αισθάνεται αποκομμένος από το παιχνίδι. Δεν δημιουργείται δέσιμο με τον ήρωα, κάτι που θεωρείται απαραίτητο για τα πιο φιλόδοξα indie games, ενώ το κίνητρο για να συνεχίσεις να παίζεις, απλά δεν υπάρχει. Το κάνεις γιατί είτε σου αρέσουν οι γρίφοι, είτε γιατί είσαι τελειομανής και θες να δεις το 100% στο Steam.

Πάντως οι γρίφοι είναι εξαιρετικοί. Και όχι μόνο επειδή είναι έξυπνοι σα γρίφοι, ακόμα και ο τρόπος που παρουσιάζονται θυμίζει επαγγελματισμό επιπέδου Valve. Τα νέα στοιχεία παρουσιάζονται σε απλά puzzles, σχεδόν trials, και στα ανώτερα επίπεδα συγχωνεύονται όλα μαζί δημιουργώντας πολύπλοκους και, πάνω απ’όλα, πολυμορφικούς γρίφους. Το όλο concept παρουσιάζεται υπό τη μορφή «τοποθετώ τους κύβους έτσι ώστε να συμβεί κάτι» - κάτι που θα μπορεί να ξεκλειδώσει μια πόρτα, ή να δημιουργήσει μια νοητή σκάλα μέχρι το επόμενο παζλ.

“Πώς τοποθετείς όμως κύβους;” Είναι πιο εύκολο απ’ότι φαντάζεστε. Με τη βοήθεια της προοπτικής πρώτου προσώπου, ο παίκτης αντί να δει δύο ιδρωμένες παλάμες, βλέπει δύο φουτουριστικά γάντια, που έχουν τη δυνατότητα να μετακινούν έναν κύβο ή μια συστοιχία από κύβους, ούτως ώστε να βολεύουν τον ήρωα. Η όλη διαδικασία γίνεται μάλλον απροβλημάτιστα, και μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις θα μπορούσε κανείς να ενοχληθεί από την αδιοριστία που μπορεί να προκαλέσει ένας γρίφος.

“Ποια κίνηση να κάνω μετά; Πώς να τοποθετήσω το κουτί αυτό;” Ερωτήματα που θα συναντήσετε μεν, δε θα σας ενοχλήσουν όμως για πάρα πολύ δε. Το παιχνίδι σε καμμία περίπτωση δεν αφήνει στον παίκτη μόνο μια ευκαρία. Είτε θα μπορεί να πειράξει τη θέση των κύβων, είτε θα υπάρχει μια επιλογή reset στο επίπεδο που θα επιστρέφει τα πάντα στην αρχική τους θέση. Και τα δύο είναι χρήσιμα, γιατί, μη γελιέστε, θα πέσετε σε αδιέξοδο πολλές φορές. Αυτό που είναι όντως απογοητευτικό στο Q.U.B.E. είναι πως από το δεύτερο walkthrough θα θυμάστε τους γρίφους νερό, που με πιο απλά λόγια σημαίνει πως υπάρχει σχεδόν μηδενικό replayability.

Τα περιβάλλοντα είναι όμορφα μεν, απλοϊκά δε.

Αυτό όμως δεν είναι σίγουρα δείγμα προχειρότητας, αφού όλα τα άλλα στο παιχνίδι (εκτός από, όπως ανέφερα, την ύπαρξη κινήτρου ή backstory) δείχνουν πως έγινε καλή δουλειά με μεράκι. Τα περιβάλλοντα είναι όμορφα και ποικίλουν, παρόλο που ακολουθούν όλα το ίδιο μοτίβο, ενώ οι απαιτήσεις δεν είναι τίποτα το φοβερό, παρότι μιλάμε για τίτλο βασισμένο στο UDK της Epic. Οι ήχοι που στηρίζουν το όλο εγχείρημα είναι φυσικοί και αναμενόμενοι – προσωπικά θα ήθελα κάτι παραπάνω, αλλά ούτως ή άλλως το όλο concept του Q.U.B.E. δε δίνει το έδαφος για ιδιαίτερη μουσική ή εφέ.

Εν τέλει το Q.U.B.E. είναι ένα καλό puzzle game, με κάποια στραβοπατήματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με τον πυρήνα του παιχνιδιού, τους γρίφους δηλαδή. Όντως, κάποιοι από αυτούς κουράζουν, αλλά το Q.U.B.E. καταφέρνει να είναι εθιστικό και να εισάγει πολύ καλά τα νέα στοιχεία του. Η τιμή των 10€ στο Steam μπορεί βέβαια να φαίνεται υψηλή, αλλά η ιδιαίτερότητα του Q.U.B.E., να είναι δηλαδή το πρώτο παιχνίδι που στηρίζεται από το Indie Fund, τη δικαιολογεί εν μέρει. Αν είστε fan τέτοιων παιχνιδιών τσιμπήστε, αλλιώς περιμένετε για το επόμενο Humble Indie Bundle.

+ Έξυπνοι γρίφοι
+ Όμορφο οπτικά
+ Το πρώτο παιχνίδι στηριγμένο από το Indie Fund

- Ακριβό
- Δε δίνει κίνητρο/δεν υπάρχει backstory
- Ίσως κουράσει όσους δεν είναι φανατικοί του είδους

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

Πλατφόρμα: PC
Έκδοση: Toxic Games
Ανάπτυξη: Indie Fund
Διάθεση: Downlaodable
Είδος: Puzzle
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://qube-game.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: Δεκέμβριος 2011
PEGI: