Ένα αγόρι, ένα κορίτσι, ένας πλατωνικός έρωτας, μερικά πλοκάμια, μια γριά που έχει παντρευτεί το αυγό της και δεκατρείς πύργοι γεμάτοι με τέρατα και μυστήριο, συνθέτουν το Pandora's Tower! Τι; Ναι το ξέρω ότι φωνάζει Ιαπωνία από μακριά (το άκουσα κι εγώ). Όμως ας μην είμαστε προκατειλημμένοι, τα πλοκάμια άλλωστε τα έχει η κοπέλα!

Η ιστορία συνοπτικά: σε μια κοπελιά, την Elena, που τραγουδάει παραδοσιακά γιαπωνέζικα της τάβλας σε ένα πανηγύρι, εμφανίζεται ένα φωσφοριζέ tribal τατουάζ στην πλάτη και μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε τέρας με πλοκάμια (ρε κόλλημα με τα tentacles οι Ιάπωνες). Ένας ξανθός νεαρός, ο Aeron, που είναι και το ειδύλλιον, θέλει να τη σώσει. Έτσι μια κοντή μαύρη γριά, η Mavda, που κουβαλάει στην πλάτη της ένα τεράστιο αυγό που έχει ένα γυμνό κρανίο για κεφάλι και που το παρουσιάζει ως άντρα της, του λέει ότι για να σωθεί η καλλιτέχνιδα πρέπει να της δώσει να φάει το τσιτσί από τα τέρατα που κρύβονται μέσα στους δεκατρείς πύργους για να ξεκουμπιστεί η κατάρα. Έλα όμως που η τραγουδιάρα είναι χορτοφάγος και έλα που και οι δυο τους είναι από φυλές που μισιούνται θανάσιμα και βρίσκονται συνεχώς σε πόλεμο και έλα που αν δεν φάει τα κρέατα η τσούπα γίνεται σαν ξώγαμο του Φρανκενστάιν με τον Κθούλου.

Δεν σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία; Ένας νεαρός θέλει να σώσει το έτερον ήμισυ, θυσιάζοντας “άκακα” πλάσματα, σύμφωνα με εντολές που παίρνει από μια αμφιβόλου προελεύσεως πηγή; Ακριβώς! Ίδιο με το χιλιοστό εκατοστό όγδοο επεισόδιο από τα Ατίθασα Νιάτα! Εντάξει, θυμίζει λίγο και το Shadow of the Colossus, ειδικά στην περίπτωση των τεράτων που δεν μας έκαναν τίποτα και σιγά σιγά μαθαίνοντας την ιστορία τους μπορεί και να τα λυπηθούμε που τα σκοτώνουμε για την ατάλαντη.

Μια γριά μονοδοντού άντρα γύρευε παντού.

Το Pandora's Tower είναι action JRPG, το οποίο λαμβάνει χώρα σε κάποιο κάστρο που χωρίζεται σε ξεχωριστούς πύργους, που επισκεπτόμαστε γραμμικά. Σε κάθε πύργο πρέπει να λύσουμε διάφορους γρίφους και να εξουδετερώσουμε εχθρούς προσπαθώντας να φτάσουμε στον εκάστοτε αρχηγό για να τον αποτελειώσουμε και να επιστρέψουμε στον αύλειο χώρο του κάστρου -Observatory- όπου μας περιμένει η καταραμένη με την γριά για να της δώσουμε το κρέας και να ξεκινήσουμε για τον επόμενο πύργο. Το παιχνίδι έχει real-time μάχες όπου χρησιμοποιούμε διαφόρων ειδών σπαθιά (το default ή αυτά που βρίσκουμε κατά την διάρκεια της περιπέτειας) και μια αλυσίδα με ένα δόρυ στην άκρη (σαν αυτή του Scorpion). Η αλυσίδα είναι το clue του παιχνιδιού, αφού, εκτός από την αναγκαιότητά της σε μάχες, τη χρησιμοποιούμε και για την περιήγηση μας στο κάστρο ή να τραβήξουμε μοχλούς, να αλυσοδέσουμε εχθρούς και να τους σαπίσουμε στο ξύλο (kinky) κ.α.

Στους πύργους μαζεύουμε διάφορα αντικείμενα και χρήματα, είτε σκοτώνοντας εχθρούς ή διαλύοντας κουτιά. Τα χρήματα ή τα αντικείμενα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να αναβαθμίσουμε τα όπλα μας, να τα συνδυάσουμε για να φτιάξουμε χρήσιμα φίλτρα ή να τα πουλήσουμε στην γριά για να αγοράσουμε κάποια άλλα χρήσιμα υλικά ή αναβαθμίσεις. Όλα αυτά γίνονται στο Observatory όπου βρίσκουμε την Elena και την γρια, και όπου πάμε αφού σκοτώσουμε τον αρχηγό κάθε πύργου για να δώσουμε το τσιτσί στην καταραμένη, για να αποθηκεύσουμε ή να πάρουμε αντικείμενα από το μπαούλο, για να σώσουμε το παιχνίδι ή για να κάνουμε τις εμπορικές συναλλαγές με την βάβω.

Εκτός της μπάρας ενέργειας και της μπάρας δύναμης της αλυσίδας (που μας δείχνει με πόση δύναμη τραβάμε την αλυσίδα και κατ' επέκταση πόση περισσότερη ζημιά θα κάνουμε στον αντίπαλο), στα αριστερά της οθόνης υπάρχει ένα κυκλικό χρονόμετρο που μας δείχνει πόσος χρόνος απομένει μέχρι η Elena για γίνει μόνιμα τέρας. Αν χάσουμε απλά την ενέργεια μας κατά την διάρκεια ενός επιπέδου, τότε θα ξεκινήσουμε από το τελευταίο checkpoint. Αν όμως τελειώσει ο χρόνος και η Elena μας χαιρετήσει, τότε ξεκινάμε από την αρχή τον τελευταίο πύργο, βλέποντας ένα δακρύβρεχτο τέλος. Συνήθως ο χρόνος είναι αρκετός, εκτός κι αν χαθούμε στο κάστρο ή είμαστε ψυχάκηδες και θέλουμε να ψάξουμε και την παραμικρή γωνία! Καθώς μπαίνουμε στο κάστρο η έξοδος για το Observatory δεν κλειδώνει, οπότε μπορούμε οποιαδήποτε στιγμή να γυρίσουμε και να δώσουμε στην Elena μια μπουκίτσα κρέας για να μας δώσει λίγο παραπάνω χρόνο. Όχι τίποτ' άλλο, αλλά κι αυτή η μπογδάνω ίσα που δαγκώνει την πετσούλα! Φάε μωρή, που τρέχω μια ώρα στα μπουντρούμια για πάρτη σου και μόνο μαχαιροπίρουνα και μπρικ δεν μου ζήτησες.

Σαν να παίζω Soul Reaver είναι... στα γραφικά!

Εντός του Observatory μπορούμε να πιάσουμε κουβέντα με την καταραμένη και την γριά για να μας δώσουν “χρήσιμες” πληροφορίες. Εκτός απ' το να ρισκάρουμε την ζωή μας, η Elena θέλει και δώρα, γιατί αλλιώς μας κάνει μούτρα. Μπορούμε να αγοράσουμε κάτι από την γριά και να της το προσφέρουμε ή να της δώσουμε αν βρούμε κάτι άχρηστο για να τα έχουμε καλά μαζί της και να μην μας κάνει τα ακατονόμαστα με τα πλοκάμια της όταν γίνει σαν τον Κθούλου. Δεν φτάνει που μας φεύγει ο κώλος να την ξανακάνουμε άνθρωπο... Άσε που και να την σώσω τι θα καταλάβω; Αφού το πιο κοντινό που έχουν φτάσει σε σεξ είναι όταν ένωσαν τα μικρά τους δαχτυλάκια και μια χρυσή σπίθα εμφανίστηκε επάνω τους (το οποίο ισοδυναμεί με τριπλό οργασμό τουλάχιστον).

Δεν έχουμε δυνατότητα χειρισμού της κάμερας, αφού ο σταυρός στο χειριστήριο του Wii χρησιμοποιείται για εύκολη πρόσβαση στα αντικείμενα του inventory μας. Παρόλα αυτά οι γωνίες θέασης είναι πολύ καλές και στις περισσότερες περιπτώσεις μας δείχνουν τον χώρο που έχει σημασία. Το Α χρησιμοποιείται για την βασική επίθεση με το σπαθί και το Β για την αλυσίδα με το δόρυ σημαδεύοντας την οθόνη με το Wiimote. Αφού καρφώσουμε κάποιον εχθρό με την αλυσίδα, αφαιρούμε από την ενέργειά του τραβώντας την αλυσίδα μιμούμενοι την κίνηση με το χειριστήριο. Και η Elena αναρωτιέται: ακόμα και έτσι θα μ' αγαπάς;

Ψιλομάπα τα γραφικά του Pandora's Tower. Oι πίστες είναι εντάξει, αλλά οι χαρακτήρες, αν και από κοντά δεν είναι και εντελώς χάλια, απλά κοινότυποι, όταν απομακρύνονται στην οθόνη δύσκολα ξεχωρίζεις κεφάλι από κώλο. Α, και το αίμα είναι... μωβ! Μπράβο παιδιά καταπληκτική ιδέα! Ναι μεν ξεριζώνω την καρδιά από το τέρας και την δίνω στην τραγουδιάρα να την φάει, αλλά κάνοντας το αίμα και την καρδιά μωβ κατευθείαν το παιχνίδι γίνεται κατάλληλο για όλη την οικογένεια! Χάλια το lip syncing, σαν μεξικάνικη σαπουνόπερα, αλλά τουλάχιστον οι φωνές της μεταγλώττισης είναι μια χαρά.

Ακόμα και έτσι θα μ' αγαπάς; - Έχεις δει πως είσαι χριστιανή μου;

Ένα ακόμα αρνητικό του παιχνιδιού είναι ότι οι εχθροί, αν περάσουμε δεύτερη φορά από το ίδιο σημείο, επανεμφανίζονται. Αν και δεν είναι ανάγκη να τους σκοτώσουμε, καθώς σημασία έχει απλά να ανοίξουμε τη πόρτα για τον αρχηγό του επιπέδου. Το παιχνίδι επίσης δεν μας εξηγεί πολλές από τις λειτουργίες του, που κλασικά μαθαίνονται μέσω trial και error. Για παράδειγμα: υπάρχει αντικείμενο που επιτρέπει την τηλεμεταφορά του Aeron από το κάστρο κατευθείαν στην Elena για να επιμηκύνουμε τον χρόνο μέχρι να μεταμορφωθεί ή για να πάρουμε κάποιο potion από την Μavda. Το αντικείμενο αυτό όμως δεν είναι και πολύ κατατοπιστικό στην περιγραφή του με αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιείται όταν το έχουμε ανάγκη.

Τo Pandora's Tower, όντας ένα από τα πιο αναμενόμενα παιχνίδια του Wii για φέτος (καλά αυτό δεν λέει και πολλά), δεν ανταποκρίνεται τελικά στις υψηλές προσδοκίες. Είναι ένα καλό παιχνίδι με κάποια έξυπνα στοιχεία και τα διαφορετικά τέλη του δίνουν αρκετή διάρκεια, αλλά γίνεται κουραστικό μετά από κάποιο σημείο. Προτείνεται στους λάτρεις της γιαπωνεζίλας και του εντελώς πλατωνικού έρωτα με μια μεγάλη δόση αγχωτικής εξερεύνησης!

+ Έξυπνη χρήση του Wiimote
+ Σενάριο που αν και μπλέκει τα μπούτια του, έχει ενδιαφέρον
+ Διάρκεια

- Γραφικά
- Δεν δίνει αρκετές πληροφορίες για σημαντικά στοιχεία
- Το χρονόμετρο περιορίζει την εξερεύνηση και τελικά κουράζει

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

Πλατφόρμα: Wii
Έκδοση: Nintendo
Ανάπτυξη: Ganbarion[1]
Διάθεση: Nortec
Είδος: Action RPG
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://www.nintendo.co.uk
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 13/4/2012
PEGI: 12