alt text

New Joe and Mac Caveman Ninja review

Το New Joe and Mac: Caveman Ninja μας έρχεται από το μακρινό παρελθόν του gaming. Πρόκειται για remake του arcade platformer Joe and Mac που βγήκε το 1991. Οι παλιότεροι ίσως θυμούνται το αρχικό παιχνίδι από τα «ουφάδικα», όπως και από την μεταφορά του σε σχεδόν κάθε διαθέσιμη gaming πλατφόρμα της εποχής. Μάλιστα, το sequel του κυκλοφόρησε απευθείας στο SNES και… εκεί είχε λήξει η σειρά. Εξ ου και η έκπληξή μας για την επιστροφή της, αφού σαν παιχνίδια είχαν την πλάκα τους, αλλά ποτέ δεν ήταν στα top της εποχής ώστε να θεωρούνται «κλασικά». Όσο για τους νεότερους παίκτες, μάλλον δεν το έχουν καν ακουστά. Ας δούμε λοιπόν αν αυτή η επιστροφή από το παρελθόν αποδίδει καρπούς.

Η ιστορία είναι πολύ απλή, όπως θα περίμενε κανείς από έναν arcade τίτλο των early 90s. Πρωταγωνιστές είναι ο Joe και ο Mac, δύο συμπαθέστατοι άνθρωποι των σπηλαίων. Όλα κυλούν όμορφα στην προϊστορική ζωή τους, μέχρι που μία αντίπαλη φυλή έρχεται και τους κλέβει τις γυναίκες. Φυσικά, αυτό οι δύο ήρωες δεν το αφήνουν να περάσει έτσι και ξεκινάνε την περιπέτειά τους με στόχο να πάρουν τα κορίτσια πίσω και να δείρουν αλύπητα όποιον βρουν μπροστά τους. Όλα αυτά τα γεγονότα, τα βλέπετε σε μερικές στατικές εικόνες οι οποίες αποτελούν τα «cutscenes» του παιχνιδιού, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα πως το budget του είναι αρκετά έως πολύ χαμηλό.

Το παιχνίδι είναι ένα 2D side-scrolling action/platformer. Στόχος σας είναι να ισοπεδώσετε τους διάφορους εχθρούς που βρίσκονται στον δρόμο σας. Εκτός από τους αντίπαλους σπηλαιάνθρωπους, πολεμάτε δεινόσαυρους, σαρκοβόρα φυτά, πτεροδάκτυλους, μαμούθ και διάφορα άλλα παλαιολιθικά πλάσματα. Στο τέλος κάθε πίστας, πολεμάτε ένα boss και αφού το νικήσετε, ελευθερώνετε μία από τις κοπέλες, προτού προχωρήσετε στην επόμενη πίστα. Σε κάποια σημεία, οι πίστες έχουν διάφορες διακλαδώσεις και πρέπει να επιλέξετε σε ποια απ΄ όλες θα προχωρήσετε. Ως εκ τούτου, πρέπει να παίξετε το παιχνίδι παραπάνω από μία φορές για να το δείτε όλο, αν και αυτό δεν είναι κάτι δύσκολο, αφού διαθέτει πέντε κόσμους και αν ξέρετε τί κάνετε μπορείτε να το βγάλετε σε λιγότερο από μισή ώρα.

Το αρχικό σας όπλο είναι πέτρινα τσεκούρια, τα οποία εκτοξεύετε στους εχθρούς, αλλά μπορείτε να βρείτε και διάφορα power-ups που σας επιτρέπουν να πετάτε πέτρινους κύκλους, μπούμερανγκ, μυτερές πέτρες κτλ. Μπορείτε επιπλέον, κρατώντας πατημένο το κουμπί επίθεσης, να «φορτώσετε» μία πιο δυνατή εκδοχή του όπλου σας, η οποία κάνει περισσότερη ζημιά στους εχθρούς. Εκτός από τα power-ups, όταν σκοτώνετε κόσμο, μαζεύετε διάφορα φρούτα και φαγητά. Εκτός από το ότι δίνουν παραπάνω σκορ, αναπληρώνουν και την ζωή σας, αφού αυτή μειώνεται σταθερά όσο προχωράτε (εκτός από τα boss fights), καθώς οι ήρωες είναι συνέχεια πεινασμένοι και υποθέτω πως χρειάζονται το paleo-diet τους. Το δίκοπο μαχαίρι εδώ, είναι πως το gameplay δεν έχει αλλάξει καθόλου από το 1991, κάτι που μπορεί να αρέσει στους νοσταλγούς, αλλά δεν είμαι σίγουρος πως ισχύει το ίδιο για τους υπόλοιπους. Όχι πως το παιχνίδι είναι κακό, απλά δεν είναι κάτι αξιομνημόνευτο. Ίσως θα ήταν καλύτερο ένα re-imagining με πιο φρέσκιες ιδέες.

To παιχνίδι διαθέτει δύο modes, το Arcade (που έχει τους πέντε κόσμους του αρχικού τίτλου) και το Extend που λειτουργεί σαν story mode με έξτρα σκηνές και πίστες. Ωστόσο, υπάρχουν και μερικά extras που θα προστεθούν με update στις αρχές του 2023, όπως training, boss rush και speedrun, συν δύο νέοι κόσμοι με επιπλέον πίστες στο Extend mode, καθώς και leaderboards. Όσο για το multiplayer, υπάρχει δυνατότητα για local co-op δύο παικτών, αλλά δυστυχώς όχι online (άλλο κακό του low budget).

Οπτικά, το παιχνίδι είναι αρκετά ευχάριστο, καθώς οι χαρακτήρες, τα backgrounds και τα animations είναι σχεδιασμένα στο χέρι και θυμίζουν καρτούν, με έντονο το χιουμοριστικό στοιχείο. Τα χρώματα είναι «ζωντανά» και οι διάφορες πίστες όμορφες. Επισκέπτεστε τροπικά δάση, παγωμένες σπηλιές, περιοχές γεμάτες λάβα και άλλα μέρη που ταιριάζουν στην όλη προϊστορική αισθητική. Σε γενικές γραμμές, ο εικαστικός τομέας είναι αξιοπρεπής, αν και λίγο απλοϊκός, σε σημείο που δίνει την εντύπωση ένός πολύ καλοδουλεμένου flash game. Κάτι που λείπει είναι η δυνατότητα παιχνιδιού με τα αρχικά, pixel art γραφικά, τα οποία πιστεύω πως έδιναν μεγάλο μέρος της προσωπικότητας στο original. Όσον αφορά τον ήχο, η μουσική είναι αδιάφορη και λειτουργεί περισσότερο ως ένα χαριτωμένο χαλί που συνοδεύει το gameplay. Το ίδιο ισχύει και για τα ηχητικά εφέ. Δεν υπάρχει voice acting πέρα από κάποιες κραυγές, κάτι που είναι ταιριαστό βέβαια, αφού το κύριο πράγμα που θα είχαν να πουν οι χαρακτήρες μάλλον θα ήταν το «ούγκα μπούγκα».

Δεν είμαι σίγουρος για το πού ακριβώς στοχεύει το New Joe and Mac: Caveman Ninja. Όπως προανέφερα, το αρχικό παιχνίδι δεν θεωρείται από τα κλασικά της εποχής και του είδους του, ούτε έχει κάποιο μεγάλο fanbase να το περιμένει. Δεν πιστεύω επίσης να είναι κάτι που ζητήθηκε από τους νεαρότερους παίκτες. Οπότε, η επιστροφή του 31 χρόνια μετά, με την μόνη ουσιαστική ανανέωση να είναι το οπτικό-ακουστικό μέρος, είναι μάλλον ανούσια. Ίσως λειτουργήσει ο παράγοντας της νοσταλγίας και να θέλετε να το δοκιμάσετε. Αν όμως δεν βλέπετε την ρετρο-λαγνεία ως ισχυρό θέλγητρο, μπορείτε να το αφήσετε στην προϊστορία.

  • Οπτικά ευχάριστο (αν και απλοϊκό)
  • Το Extend mode
  • Το ίδιο gameplay από το 1991
  • Δεν έχει να προσφέρει πολλά πράγματα
  • Μικρή διάρκεια
  • Αδιάφορη μουσική
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, Switch, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Mr. Nutz Studio
ΕΚΔΟΣΗ:Microids
ΔΙΑΘΕΣΗ:Enarxis