Need for Speed Undercover Review
Ξέρετε, για να δημιουργηθούν παιχνίδια όπως το LBP, ή το Gears of War 2, οι developers χρειάζονται ένα αρκετά μεγάλο ποσό χρημάτων. Μα, που ακριβώς τα βρίσκουν αυτά τα χρήματα; Την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση αποτελούν ορισμένα παιχνίδια, όπως στην προκειμένη περίπτωση το Need for Speed Undercover, που δημιουργούνται με στόχο να πουλήσουν έναν αξιοπρεπή αριθμό κομματιών και να βελτιώνονται ελάχιστα με την πάροδο του χρόνου.
Και μιας που το θίξαμε, το Undercover, δυστυχώς δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τη μετριότητα που μάστιζε αλύπητα τους τελευταίος τίτλους της σειράς Need for Speed. Μια σειρά από τεχνικά προβλήματα και ένα μπαράζ λάθος αποφάσεων αποτρέπει το παιχνίδι από το να ξεφύγει από το παρελθόν του, με πολύ έντονα αποτελέσματα. Για να το δούμε όμως αναλυτικά...
Όπως μας είχε ενημερώσει το αφεντικό της EA, το NFSU θα ήταν ένα παιχνίδι που θα βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στο σενάριο. Και πράγματι, αντίθετα με το ProStreet, το Undercover θέτει ως κεντρικό άξονα, μια αξιοπρεπέστατη -πλην προβλέψιμη- ιστορία, η οποία περιλαμβάνει πράκτορες, προδοσίες και φυσικά ...αγώνες ταχύτητας. Για να προωθήσει όσο μπορεί το παιχνίδι, η εταιρία προσέλαβε μια σειρά από επαγγελματίες (;) ηθοποιούς, με την αιχμή του δόρατος να την αποτελεί η Maggie Q (Die Hard 4.0, Mission Impossible III), οι οποίοι πρωταγωνιστούν σε όλες τις cutscenes. Και από τη στιγμή που αυτές είναι πολλές και μικρής διάρκειας, καταντούν φυσικά κουραστικές.
Από την άλλη όμως, το παιχνίδι, ακόμα και μετά τις σκηνές δεν δίνει στον παίκτη ούτε καν το ελάχιστο hint για το ποιους αγώνες έχει σκοπό να κερδίσει ούτε για το πόσα λεπτά πρέπει να απασχολήσει την αστυνομία. Αυτό, αν και επιφανειακά μπορεί να καταντήσει ολίγον τι ενοχλητικό, σας παρέχει το δικαίωμα να διαλέξετε εσείς σε ποιούς αγώνες θα συμμετέχετε, πράγμα που αν μη τι άλλο, βοηθάει στη δημιουργία ενός είδος στρατηγικής, ή ακόμα μπορείτε να αποφύγετε το είδος των αγώνων που δεν σας αρέσει, να μαζέψετε πιο εύκολα μετρητά κλπ.

Μη το βλέπετε τόσο διασκεδαστικό, δεν είναι
Αυτοί οι 20 μήνες ανάπτυξης που η ΕΑ υποσχέθηκε πως θα αφιέρωνε στο παιχνίδι, είναι φανερό πως επηρέασαν θετικά τον τομέα του gameplay. Εδώ, κάνουν την εμφάνιση τους μερικοί νέου είδους αγώνες, όπως οι Outrun που εστιάζουν κυρίως στις κόντρες μεταξύ δύο αυτοκινήτων, ενώ ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως οι μάχες με τα αφεντικάτου παιχνιδιού δεν είναι απλές κόντρες – αντιθέτως αναλαμβάνετε να καταστρέψετε εξ’ ολοκλήρου το όχημα τους μέχρι να μην μπορούν να συνεχίσουν – τα του συστήματος φυσικής θα τ’αναλύσουμε πιο κάτω.
Όπως και να’χει όμως, οι αγώνες δεν είναι διαθέσιμοι από την αρχή. Το Undercover ενσωματώνει ένα αρκετά βασικό σύστημα επιπέδων του οδηγού, το Wheelman Rep(utation). Όπως και στα προηγούμενα Need for Speed, κατορθώματα κατά τη διάρκεια του αγώνα όπως αποφυγή τρακαρίσματος, πρώτη θέση, υψηλές ταχύτητες κλπ, πέρα από χρηματικά ποσά δίνουν στο παίκτη ένα είδος experience. Μετά από κάθε αγώνα εμφανίζεται ο πίνακας στατιστικών, όπου κάθε φορά αυξάνεται και κάποια ιδιότητα (π.χ. τη μία φορά βελτιώνεται η απόδοση της μηχανής όλων των αυτοκινήτων, την άλλη θα παρέχεται έκπτωση στα ανταλλακτικά κ.ο.κ.). Αν και πρωτότυπο, προσωπικά με παραξένεψε - αυτό το ρόλο δεν είχε το customization στα Need for Speed;
Γιατί και στο Undercover, το customization παίζει μεγάλο ρόλο είτε αυτό περιλαμβάνει τα οπτικά είτε τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου. Όσον αφορά τα πρώτα, το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα, μέσω της μηχανής Autosculpt να παραμετροποιήσετε σε μεγάλο βαθμό το αυτοκίνητο σας, ενώ μπορείτε να του αλλάξετε σασί, χρώμα κλπ... Όσον αφορά τα μηχανικά μέρη, αυτά ξεκλειδώνονται κατά τη διάρκεια του campaign, και φυσικά χωρίζονται σε κατηγορίες.

Άτιμη κιτρινίλα
Φυσικά, το νόημα του Undercover θα χανόταν στην πορεία, αν δεν περιλάμβανε μια λίστα από μοντέρνα αυτοκίνητα. Και εδώ είναι που ο τίτλος με ευχαρίστησε πλήρως. Το παχνίδι διαχωρίζει τα αυτοκίνητα του σε αμερικάνικα, ευρωπαϊκά και ιαπωνέζικα, ενώ μας δίνεται απλόχερα η ευκαιρία να τρέξουμε με αυτοκίνητα που σπάνια συναντάμε σε videogame, όπως η Bucatti Veyron, η BMW M6 και άλλα. Παραταύτα, η επιλογή της Black Box να περιλάβει την επιλογή “Buy with MS Points” (στο Xbox 360 τουλάχιστον) στην αγορά αυτοκινήτων (όπως επίσης και εξαρτημάτων) τη βρίσκω άδικη και ανήθικη. Άδικη, γιατί δεν είναι όλοι οι παίκτες έχοντες, με αποτέλεσμα να είναι σε μειονεκτική θέση στο multiplayer, και ανήθικη γιατί η EA ουσιαστικά δε ντρέπεται να ζητήσει τα χρήματα των καταναλωτών ακόμα και για τα πιο μικρά πράγματα.
Και μπορεί όλα τα παραπάνω να φαίνονται το λιγότερο ...ενθαρρυντικά και απολύτως φυσιολογικά για ένα Need for Speed, το Undercover όμως αποτυγχάνει οικτρά στην εφαρμογή τους. To AI των αντιπάλων σας είναι τραγικό, παρέχοντας σας μηδενικό βαθμό δυσκολίας στους αγώνες, τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι δύστροπα στην αρχή και βελτιώνονται αφού πληρώσετε για μηχανική αναβάθμιση, οι cutscenes δε λειτουργούν όπως θα’ πρεπε, ενώ είναι φανερό πως η προοπτική μίας open-ended πόλης δεν συμφέρει στο Undercover.
Και αυτό γιατί πολύ απλά, το παιχνίδι μας δείχνει πως κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται. Δεν υπάρχει η δυνατότητα πλοήγησης, δηλαδή το παιχνίδι αυτόματα παραπέμπει τον παίκτη στον κοντινότερο αγώνα, ενώ ακόμα και αγώνες σε μεγάλη απόσταση από την εκάστοτε θέση σας, γίνονται προσβάσιμοι, με το πάτημα ενός πλήκτρου. Επιπλέον η Tri-City (η πόλη όπου διαδραματίζεται το παιχνίδι), είναι ουσιαστικά νεκρή, χωρίς πεζούς, και με ελάχιστη κίνηση. Τέλος, παρόλο που χωρίζεται σε τρεις περιοχές, η λεπτομέρεια του περιβάλλοντος είναι πάνω-κάτω η ίδια, με αποτέλεσμα οι αγώνες που διαδραματίζονται σε αυτήν να καταντούν βαρετοί.

Πολύ καλή η απεικόνιση της ταχύτητας...
Ένα από τα μεγάλα ατού του τίτλου υποτίθεται πως είναι τα κυνηγητά με την αστυνομία, που έλλειπαν από το ProStreet. Διαφωνώ. Δεν υπάρχει κάτι που να μας κάνει να θέλουμε να παίξουμε κυνηγητό. Χαρακτηριστικά μπορείτε να τελειώσετε την καριέρα χωρίς να ασχοληθείτε με την αστυνομία για πάνω από 10 λεπτά! Συν τοις άλλοις, το AI των αστυνομικών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (αδικαιολόγητα για μερικούς), κάνοντας τους έτσι απλά πιο άγριους, και όχι πιο έξυπνους.
Για να κλείσω με το gameplay του τίτλου, άξιο αναφοράς είναι τουλάχιστον το ultiplayer, το οποίο μπορώ έυκολα να χαρακτηρίσω ως διασκεδαστικό. Αποτελείται από τρία μέρη: το Cops and Robbers, το Circuit Races και το Sprint Races. Τα δύο τελευταία είναι απλοί αγώνες, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο – το C & R όμως είναι κάτι το ξεχωριστό. Οι robbers προσπαθούν να παραδώσουν τα χρήματα στο κρυσφήγετο τους, τη στιγμή που οι cops προσπαθούν να τους σταματήσουν. Πραγματικά έξυπνο και διασκεδαστικό.
Μπορεί όμως το gameplay να είναι μέτριο, τα γραφικά του τίτλου όμως είναι ακόμα πιο άσχημα. Καταρχάς υπάρχει έντονο φαινόμενο σκαμπανεβάσματος του ρυθμού ανανέωσης, ειδικά όταν είναι πολλά αυτοκίνητα μαζεμένα, ενώ η γενικότερη ...κιτρινίλα που επικρατεί μας αποτρέπει από το να θαυμάσουμε την αξιοπρεπή αίσθηση της ταχύτητας. Επιπλέον τα αυτοκίνητα δεν είναι δημιουργημένα με τον ανάλογο αριθμό πολυγώνων όπως σε άλλα παιχνίδια, κάτι που προκαλεί απογοήτευση. Επιπροσθέτως, το σύστημα ζημιών που ενσωματώνει το παιχνίδι σίγουρα κάνει μερικούς ...simulators (βλέπε Forza 2) να ντρέπονται με τη λεπτομέρεια του, αλλά από τη στιγμή που δεν επηρεάζει το gameplay δεν αποτελεί κάτι το μοναδικό...
Τέλος, το πιο κορυφαίο συστατικό του παιχνιδιού είναι αδιαμφισβήτητα ο ήχος του. Το παιχνίδι περιλαμβάνει ένα αξιοπρεπές και για όλα τα γούστα soundtrack, τη στιγμή μάλιστα που καταφέρνει να ξεφύγει από την hip-hop κουλτούρα των προηγουμένων Need for Speed. Επίσης εντυπωσιακά είναι και τα ηχητικά εφέ που δημιούργησαν οι προγραμματιστές της Black Box, προκαλώντας το δέος του παίκτη για τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού (McLaren F1 κανείς;)...
Κλείνοντας αυτό το review θα φτάσω στο ακραίο σημείο να σας προτείνω να μην πάρετε το παιχνίδι. Δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μετριότητα, ενώ πιστεύω πως είναι το χαμηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει αυτή η αγαπημένη σειρά.Το ειρωνικό της όλης υπόθεσης είναι πως στο κουτί του παιχνιδιού περιλαμβάνεται και ένα διαφημιστικό του Burnout Paradise… Τραγική ειρωνία κύριοι, τραγική ειρωνία...
+Διασκεδαστικό multiplayer
+Αξιοπρεπής Ήχος
-Προβλήματα στον τεχνικό τομέα
-Γελοιοδώς εύκολο
-Τρομερά λάθη στο gameplay
-Ανούσιο
-Επαναλαμβανόμενο
Βαθμολογία: 5.5
Πλατφόρμα: Xbox 360 (PS3, Wii, PC, PS2, PSP, DS)
Έκδοση: EA
Ανάπτυξη: EA Black Box
Διάθεση: EA Hellas
Είδος: Racing
Παίκτες: 1-8
Επίσημο Site: www.needforspeed.com
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 21/11/2008
PEGI: 12+