Naughty Bear Review
Τα βίαια παιχνίδια παραμένουν βίαια ακόμα και αν οι άνθρωποι και το αίμα αντικατασταθούν με γλυκούλικα λούτρινα αρκούδια, γεμάτα με αφρολέξ. Αυτή είναι η λογική του Naughty Bear, στο οποίο καλείστε να εξοντώσετε τα άλλα αρκουδάκια που όχι μόνο δεν σας παίζουν, αλλά προσπαθούν με ότι μέσο έχουν να σας ξεφορτωθούν. Κρίμα όμως που το “naughtiness” δεν προέρχεται από εκεί που περιμέναμε.
Το Naughty Bear χωρίζεται σε επτά επεισόδια, δηλαδή επτά λόγους για τους οποίους καλείστε να ξεσκίσετε τις πάνινες σάρκες των άλλων αρκουδιών. Η βασική αποστολή στο παιχνίδι είναι να μαζέψετε αρκετούς πόντους ώστε να περάσετε στο επόμενο στάδιο και να βρείτε το αρκουδάκι που θα πρέπει να τιμωρήσετε δολοφονώντας το. Οι πόντοι μαζεύονται με πολλούς τρόπους: είτε σκοτώνοντας με τα χεράκια σας τα άλλα αρκουδάκια, είτε τρομάζοντάς τα μέχρι να αυτοκτονήσουν από την απελπισία, είτε σαμποτάροντας τα διάφορα αντικείμενα του περιβάλλοντος όπως πικάπ, ψησταριές, κουζίνες ώστε να γίνουν φονικά βοηθήματα. Μπορείτε επίσης να ολοκληρώσετε τα side-quests που είναι συνήθως κάψιμο κάποιων αντικειμένων ή η τιμωρία με συγκεκριμένο τρόπο.
Το βασικό παιχνίδι λοιπόν έχει ως εξής: σκοτώνουμε και τρομοκρατούμε και πάμε παρακάτω. Αν σας φαίνεται επαναλαμβανόμενο, να σας διαβεβαιώσω ότι ΕΙΝΑΙ. Το κάθε επεισόδιο αποτελείται από μικρούς χώρους που δεν είναι ποτέ πάρα πολλοί, ενώ κάνετε τα ίδια πράγματα συνέχεια (δηλαδή σκοτώνετε ότι βρίσκετε). Την κατάσταση σώζουν τα challenges που έρχονται μαζί με κάθε επεισόδιο (πέντε στο καθένα) και προσθέτουν λίγη ποικιλία. Καλείστε λοιπόν να ξαναπαίξετε ένα από τα επτά επεισόδια είτε για να σκοτώσετε τους πάντες, είτε για να μαζέψετε πόντους χωρίς να λερώσετε τα χέρια σας με την… γέμιση των αντίπαλων αρκούδων ή για να μαζέψετε συγκεκριμένο score μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα. Όμως και πάλι το Naughty Bear καταντά προβλέψιμο και βαρετό, και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στο χειρισμό.
Μιλώντας για τον χειρισμό, ας πούμε ότι τον περισσότερο καιρό θα πατάτε ένα κουμπί, το Χ που επιτίθεστε. Τα υπόλοιπα κουμπιά έρχονται στο προσκήνιο όταν μαζεύετε πυροβόλα όπλα (τα οποία χρησιμοποιείτε με την κλασσική σκανδάλη) ή όταν βρίσκεστε μπροστά σε καταστάσεις που είναι context sensitive, δηλαδή σας δίνονται πληροφορίες για το τί μπορείτε να κάνετε εκείνη την στιγμή, όπως πχ να σπάσετε ένα παράθυρο και να πηδήξετε μέσα ή να σαμποτάρετε συσκευές και να αποτελειώσετε με θεαματικό τρόπο τα άλλα αρκούδια. Θα έχετε την ευκαιρία λοιπόν να γευτείτε τον πιο άστατο και συνάμα τον πιο βαρετό χειρισμό. Οι εντολές εμφανίζονται όποτε γουστάρουν, Όταν χρησιμοποιείτε κάποιο όπλο για μάχη σώμα με σώμα, το αρκούδι σας σταματάει για λίγο να ανταποκρίνεται. Η στόχευση με τα πυροβόλα όπλα είναι επίπονη, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που θα βρεθείτε κοντά σε κάποιο αντικείμενο και αντί να βαράτε το αντίπαλο αρκουδάκι με μανία, θα σπρώχνετε κοντινά έπιπλα χωρίς λόγο.
Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο απελπιστικά, οι δημιουργοί δεν μπήκαν καν στον κόπο να βάλουν νέα περιβάλλοντα. Όλες οι αποστολές πραγματοποιούνται στον ίδιο τόπο με αλλαγές στο πού τοποθετείται το καθετί. Όμως όσο καλός και να είναι ο σχεδιασμός των επιπέδων, το να χρησιμοποιούνται τα ίδια και τα ίδια μέρη μιας πίστας το μόνο που καταμαρτηρά είναι εγκληματική τεμπελιά ή εγκληματική απληστία, καθώς είναι πολύ πιθανό να δούμε νέα περιβάλλοντα να προστίθενται μέσω DLC.
Τα γραφικά του Naughty Bear, ενώ δεν είναι ιδιαίτερα άσχημα ή ιδιαίτερα όμορφα, με κάνουν να αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ μπήκαν στον κόπο να βγάλουν το παιχνίδι στα HD συστήματα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα παιχνίδι του PS2 χωρίς πολλές παραχωρήσεις, αφού ήδη το draw distance είναι μικρό και τα γραφικά δεν αποτελούνται από πολλά πολύγωνα. Τα αρκουδάκια είναι αρκετά μαλλιαρά και κατά περίσταση φαίνονται και μερικές ραφές τους, αλλά δεν υπάρχει κάποια λεπτομέρεια που να αιτιολογεί ΓΙΑΤΙ αυτό το παιχνίδι βγήκε σε HD κονσόλες, αφού η παραγωγή είναι σαφώς κατώτερη στους περισσότερους τομείς. Ακόμα χειρότερα, δεν υπάρχει τίποτα που να αιτιολογεί γιατί το frame rate πέφτει σε κάποιες περιστάσεις. Μυστήριο.
Τα αρκούδια γενικά έχουν αρκετή ποικιλία. Θα συναντήσετε από τα απλά χρωματιστά αρκουδάκια μέχρι νίντζα, αρκουδορομπότ και ζόμπι. Όμως το AI, εκτός του ότι είναι το ίδιο για όλα, είναι και τόσο ηλίθιο που απλά πέφτει στα δολοφονικά χέρια σας σχεδόν με την θέλησή του. Για παράδειγμα, ο εκπαιδευμένος αρχηγός των Ninja Bears είναι ο πρώτος που το σκάει με βάρκα μετά από μερικές μπούφλες. Πολλές φορές, ενώ τα εχθρικά αρκούδια τρέχουν πανικοβλημένα, σταματάνε για να ζεστάνουν τα χέρια τους στις κοντινές φωτιές ή να χορέψουν στο κοντινό πικάπ. Το βασικότερο όλων; ΚΑΝΕΝΑ δεν μπαίνει στα παρτέρια με τα χόρτα στα οποία κρύβεστε. Οπότε αν τα βρείτε σκούρα, τα παρτέρια είναι οι «τοίχοι από ατσάλι» που ζητάτε.
Ο ήχος είναι… και δεν είναι. Τις περισσότερες φορές ακούγεται ένα χαζοχαρούμενο κομματάκι που θυμίζει εκείνες τις μπιζουτιέρες που έπαιζαν το “ne me quitter pas” όταν τις άνοιγες μέσω ενός κουρδιστού μηχανισμού. Οι κραυγές των αρκουδιών είναι εκνευριστικές, ενώ όταν επιτίθεστε σε οτιδήποτε ακούτε ένα μονότονο “γκουπ” που θυμίζει μαξιλάρι μετά από εξαντλητικό μαξιλαροπόλεμο. Ο αφηγητής θυμίζει κάτι από Φωτούλη (αυτόν τον τρομακτικό κλόουν που πήγαν μέσα για παιδεραστία) και ακούγεται υπερβολικά δυνατά σε σχέση με οτιδήποτε άλλο στο παιχνίδι, καταντώντας κουραστικότατος.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και το online mode με το οποίο δεν ασχολείται κανένας. Σοβαρά μιλάω, δεν βρήκα ψυχή για random match ή έστω για custom. Σε περίπτωση που βρείτε κάποιον, πείτε και σε εμένα ρε παιδιά. Υποτίθεται ότι υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά modes, αλλά εφόσον δεν μπορώ να παίξω είναι αδύνατον να σας μεταφέρω την εμπειρία μου. Μάλλον αυτό είναι δείγμα ότι όσοι (τυχεροί;) πήραν το παιχνίδι, δεν σπατάλησαν παραπάνω ώρες από την ζωή τους για το online.
Κλείνοντας, θα πω ότι το μοναδικό “naughty” πράγμα σχετικά με το Naughty Bear είναι μερικοί developers που είναι εγκληματικά τεμπέληδες πάνω σε μια καταπληκτική ιδέα, με σκοπό το χρήμα από τα άτομα που – ίσως – αρέσκονται στο να μισούν τα κατά τα άλλα συμπαθέστατα λούτρινα κουκλάκια. Η εμπειρία είναι un-bear-able και αν το ζαχαρώνετε, μάλλον θα απογοητευτείτε οικτρά. Κρατήστε τα ευρώ σας καλύτερα για το Summer of Arcade.
+ Καλές ιδέες και χιούμορ
- Κακός χειρισμός
- Επαναλαμβανόμενο
- Αδιάφορος ήχος
- Γραφικά καλά για... PS2
- Άδειο online (ούτε οι developers δεν παίζουν...)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.0
Πλατφόρμα: Xbox 360 (PS3)
Έκδοση: 505 Games
Ανάπτυξη: Artificial Mind and Movement
Διάθεση: Dionic
Είδος: Action
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.naughtybearthegame.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 25/6/2010
PEGI: 16