Ο (αναγκαστικός) εκμοντερνισμός του Medal of Honor αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα του πως αλλάζουν οι εποχές στη βιομηχανία των video games. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είναι πια στη μόδα, τα Call of Duty σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους και ο ανταγωνισμός στα FPS είναι εντονότερος από ποτέ. Μπορεί το νέο MoH να σταθεί επάξια σε αυτές τις συνθήκες; Η απάντηση είναι και θετική και αρνητική…
Ξεχάστε τον Δεύτερο Παγκόσμιο, τις αποβάσεις στη Νορμανδία, τους Ναζί κλπ. Το Medal of Honor διαδραματίζεται στο σήμερα, στο Αφγανιστάν, όπου μαίνεται ένας πραγματικός πόλεμος από το 2001 έως σήμερα. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού αναλαμβάνετε τον ρόλο τριών Αμερικάνων στρατιωτών, που ανήκουν σε τρεις διαφορετικές ομάδες αντίστοιχα, και αντιμετωπίζετε Ταλιμπάν στα βουνά του Αφγανιστάν. Αυτά. Δεν έχω κάτι άλλο να σας πω, αφού ουσιαστικά δεν υπάρχει ιστορία. Καλά καλά ούτε ξεκάθαρα objectives δεν υπάρχουν, με τη σεναριακή έννοια. Προς το τέλος κάτι πάει να γίνει και εκεί που το campaign αρχίζει να αποκτά κάποιο ενδιαφέρον, ξαφνικά… credits! Nαι, το campaign του Medal of Honor είναι πολύ μικρό, ακόμα και για τα γενικότερα απογοητευτικά στάνταρ της κατηγορίας. Δεν μπήκα στον κόπο να το χρονομετρήσω – ποτέ δεν το κάνω άλλωστε – αλλά η διάρκειά του είναι πέρα για πέρα απογοητευτική.
Τώρα, ως προς το gameplay, έχουμε ένα FPS που δεν ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Βρίσκεστε σε μισοκατεστραμμένα χωριά, και κυρίως βουνά και λαγκάδια, και σκοτώνετε αμέτρητους Ταλιμπάν – ευτυχώς με ΑΙ χωρίς προβλήματα – οι οποίοι ακολουθώντας πιστά την γνωστή τους τακτική, ξεφυτρώνουν από παντού και συνεχώς. Στο πλευρό σας πολεμούν οι σύντροφοί σας, που κάθε άλλο παρά γλάστρες είναι. Αντίθετα, όχι απλά είναι αποτελεσματικοί, αλλά από την αρχή ως το τέλος τους ακολουθείτε. Πέρα από τα κλασικά μοντέρνα στρατιωτικά όπλα, σημαντικό ρόλο στις μάχες διαδραματίζουν οι “υποστηρικτικές” επιθέσεις όπως βομβαρδισμοί κλπ, που μπορείτε να καλέσετε σε αρκετές περιπτώσεις για να καταστρέψετε εχθρικά οχήματα και οχυρώσεις. Το campaign πάντως έχει τις “στιγμές” του, όπως το επίπεδο στο οποίο ελέγχετε τα όπλα ενός Απάτσι και… θερίζετε, οι φάσεις που καθαρίζετε με το sniper εχθρούς σε απέναντι πλαγιές, και κάποια πιστολίδια σε αργή κίνηση. Γενικώς, το campaign μπορεί να μην αποτελεί κάτι το ξεχωριστό, αλλά τουλάχιστον είναι ατμοσφαιρικό.
Αυτό που θα σας κρατήσει στο Medal of Honor είναι φυσικά το multiplayer, για το οποίο υπεύθυνη είναι η DICE. Επειδή ξέρω ότι αναρωτιέστε πως είναι συγκριτικά με το Call of Duty και το Battlefield θα σας πω το εξής: όπως φαινόταν από την πρώτη στιγμή, είναι… κάτι ανάμεσα. Το gameplay μοιάζει με CoD, ενώ κάποια “περιφερειακά” στοιχεία προέρχονται από το Bad Company. Έως 24 παίκτες – 12 εναντίον 12 – μπορούν να πάρουν μέρος σε ένα ματς ταυτόχρονα, με τους χάρτες να είναι εμπνευσμένοι από διάφορες περιοχές του Αφγανιστάν και σχεδιασμένοι με βάση κυρίως τις μάχες πεζικού. Παρόλα αυτά, στο Combat Mission mode μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ελαφριά τανκ, τα λεγόμενα Bradley που γνωρίσαμε στο Bad Company. Το ίδιο το Combat Mission μοιάζει με το Rush του BC, καθώς σε αυτό οι επιτεθέμενοι πρέπει να πάρουν κάποια objectives για να προχωρήσουν και οι αμυνόμενοι πρέπει να τα υπερασπιστούν. Το συγκεκριμένο mode είναι το highlight του multiplayer, γιατί αποτελεί κάτι καινούριο και προσφέρει άπλετη διασκέδαση και αγωνία. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν τα κλασικά Team Deathmatch, Capture the Flag και Objective Raid.
Στο multiplayer του Medal of Honor σκοτώνετε αλλά και πεθαίνετε συχνά, καθώς κατά βάση παίζεται όπως το Call of Duty. Πάνω απ’ όλα πρέπει να έχετε γρήγορα αντανακλαστικά και να προβλέπετε τις κινήσεις της αντίπαλης ομάδας. Όσους περισσότερους πόντους εμπειρίας αποκτάτε, τόσο ανεβαίνετε level και ξεκλειδώνετε νέα όπλα και εξαρτήματα για τις τρεις classes του παιχνιδιού (rifleman, special ops, sniper). Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σύστημα των killstreaks, το οποίο επίσης δουλεύει όπως στο CoD, δηλαδή αν κάνετε συγκεκριμένο αριθμό από συνεχόμενα kills αποκτάτε UAV, βομβαρδισμούς κλπ. Το έξυπνο της υπόθεσης είναι ότι κάθε φορά δεν κερδίζετε μόνο ένα killstreak reward, αλλά δύο – ένα αμυντικό και ένα επιθετικό. Με λίγα λόγια, καλείστε να κάνετε τη σωστή επιλογή τη δεδομένη στιγμή, τόσο για εσάς όσο και για την ομάδα σας. Ωραίο αυτό. Ολοκληρώνοντας όσον αφορά το multiplayer, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για το “Call of Duty της DICE”, με τα καλά και τα κακά του.
Δυστυχώς τα γραφικά του Medal of Honor σε γενικές γραμμές απογοητεύουν. Τα περισσότερα ψεγάδια εντοπίζονται στο single-player, το οποίο χρησιμοποιεί την Unreal Engine 3, και σε αυτά συμπεριλαμβάνεται η… αργοπορημένη εμφάνιση των textures σε όπλα και περιβάλλοντα και η περιορισμένη και ταυτόχρονα γελοία καταστροφή. Οι περισσότεροι τομείς κινούνται στη μετριότητα, από το animation και τους προσχεδιασμένους θανάτους μέχρι το ενοχλητικά χαμηλό frame rate που παρατηρείται κάποιες φορές στο multiplayer. To multi χρησιμοποιεί τη Frostbite engine, αλλά παρά την μικρότερη κλίμακα της δράσης, οπτικά είναι αρκετά πιο άσχημο από το κουκλί που ακούει στο όνομα Bad Company 2. Τουλάχιστον τα ίδια τα περιβάλλοντα δεν είναι επαναλαμβανόμενα, και αυτό αποτελεί κατόρθωμα γιατί η δράση διαδραματίζεται στο ίδιο μέρος. Από την άλλη, ο ήχος τα πάει πολύ καλύτερα, με εκπληκτικά εφέ, καλή μουσική και κυρίως ρεαλιστικότατους διαλόγους, που είναι γεμάτοι με στρατιωτικούς όρους και μοιάζουν βγαλμένοι κατευθείαν από τον πραγματικό πόλεμο στο Aφγανιστάν.
Εν τέλει, το νέο Medal of Honor αφήνει ανάμικτες εντυπώσεις. Η αχίλλειος πτέρνα του είναι το single-player, το οποίο διαρκεί λίγο και ως προς το gameplay δεν προσφέρει κάτι που να μην το έχουμε ξαναπαίξει όχι μία και δύο, αλλά 10 και 20 φορές στο παρελθόν. Αντίθετα, το multiplayer καταφέρνει να αποκτήσει τη δική του ταυτότητα και ξεχωρίζει όσο χρειάζεται από τους δύο βασικούς ανταγωνιστές του, το Call of Duty και το Battlefield. Το μεγάλο πρόβλημα του παιχνιδιού είναι ο ανταγωνισμός. Η σειρά έμεινε πίσω τα τελευταία χρόνια και τώρα τρέχει να προλάβει, μόνο που δεν παίζει μόνη της πλέον. Και γι αυτό, το Medal of Honor είναι αναγκασμένο να περιοριστεί στις πιο πίσω θέσεις…
+ Ατμοσφαιρικό campaign (αλλά μέχρι εκεί)
+ Διασκεδαστικό multiplayer, κυρίως λόγω του Combat Mission mode
+ Εκπληκτικός ήχος– Ποια ακριβώς είναι η ιστορία;
– To campaign είναι μικρό και δεν προσφέρει τίποτα το ξεχωριστό
– Απογοητευτικά γραφικά
– Δύσκολα θα εγκαταλείψετε το Call of Duty ή το Battlefield για χάρη τουΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5
Πλατφόρμα: PS3, Xbox 360, PC
Έκδοση: EA
Ανάπτυξη: Danger Close, DICE
Διάθεση: EA Hellas
Είδος: FPS
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: www.medalofhonor.com
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 15/10/2010
PEGI: 18