Τη στιγμή που η πολύχρονη αναμονή των φαν του Diablo λάμβανε τέλος, το ίδιο συνέβαινε και με τη δική μας, εξίσου μακρά αναμονή. Αναφέρομαι σε εμάς, που δεν μας απασχολούν πράγματα όπως το loot, το leveling, το crafting κλπ, αλλά το bullet time, τα πολυβόλα και… τα παυσίπονα. Ναι, η επιστροφή του Max Payne είναι γεγονός. Παρότι κυκλοφόρησαν πριν από μία ολόκληρη δεκαετία, τα Max Payne (ειδικά το 2) εξακολουθούν να βάζουν τα γυαλιά σε πολλά σημερινά 3rd-person shooters, τόσο από παικτικής, όσο και από σεναριακής άποψης. Έτσι, το Max Payne 3 είχε εξαρχής πολύ δύσκολο έργο: να ανταποκριθεί στις τεράστιες προσδοκίες των fans της σειράς και να φανεί αντάξιο του ονόματος που κουβαλάει. Η διαφορετική ομάδα ανάπτυξης (Rockstar αντί για Remedy), οι διάφορες αλλαγές σε σχέση με τους προηγούμενους τίτλους και οι πολλές αναβολές της κυκλοφορίας του παιχνιδιού, έκαναν αρκετούς να ανησυχούν για το τελικό αποτέλεσμα. Οι όποιες ανησυχίες όμως αποδεικνύονται εκτός πραγματικότητας, καθώς η Rockstar κάνει το θαύμα της για πολλοστή φορά.
Τα Max Payne ξεχωρίζουν για την εκπληκτική ιστορία τους και το Max Payne 3 συνεχίζει αυτή την παράδοση. Κάποια χρόνια μετά τα γεγονότα του δεύτερου παιχνιδιού, ο Max Payne έχει πάρει την κάτω βόλτα και αποφασίζει να κάνει μια νέα αρχή, ταξιδεύοντας στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, για να δουλέψει ως σωματοφύλακας μιας πλούσιας οικογένειας της πόλης. Παρόλα αυτά, δεν έχει καταφέρει να ξορκίσει τους δαίμονες του παρελθόντος. Θρηνώντας ακόμα για την απώλεια της γυναίκας και του παιδιού του, το έχει ρίξει στο ποτό και στα χάπια. Σα να μην έφτανε αυτό, μια τοπική συμμορία απαγάγει τα μέλη της οικογένειας που προστατεύει κι έτσι ο ίδιος αναγκάζεται να εμπλακεί σε μια υπόθεση πολύ πιο περίπλοκη από ότι φαίνεται αρχικά, ερχόμενος αντιμέτωπος με τον βρώμικο υπόκοσμο του Σάο Πάολο. Συμμορίες, παραστρατιωτικές οργανώσεις, διεφθαρμένοι αστυνομικοί και πολιτικοί… απ’ όλα έχει ο μπαξές.
Η ιστορία του Max Payne 3 είναι ενδιαφέρουσα από την αρχή έως το (προβλέψιμο) τέλος, με τις καθιερωμένες ανατροπές και flashbacks, αν και όσο πάει μπερδεύεται λίγο (μάλλον θα χρειαστείτε δεύτερο playthrough για να την κατανοήσετε πλήρως). Την παράσταση κλέβουν δύο στοιχεία. Πρώτον, η αυθεντικότητα. Το παιχνίδι δεν διαδραματίζεται θεωρητικά στη Βραζιλία, αλλά ουσιαστικά. Η Rockstar έχει κάνει εκπληκτική δουλειά στην ενσωμάτωση του τοπικού στοιχείου σε κάθε τομέα, από τη γλώσσα που μιλάνε οι χαρακτήρες, μέχρι τα ρούχα τους, και την όλη ατμόσφαιρα. Δεύτερον, ο ίδιος ο Max Payne, που είναι ένα ανθρώπινο ερείπιο.. Όπως στα προηγούμενα παιχνίδια, έτσι και σε αυτό ο Max αφηγείται τα γεγονότα καθώς παίζετε, με εκπληκτικούς μονολόγους που αναδεικνύουν ότι είναι μια τραγική φιγούρα εκτός κλίματος σε αυτό το μέρος του κόσμου, και βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας. Ο Max Payne είναι από τους πιο προσεγμένους και καλογραμμένους χαρακτήρες στην ιστορία του gaming, και στο συγκεκριμένο παιχνίδι θα ταυτιστείτε με αυτόν περισσότερο από ότι έχετε ταυτιστεί με οποιονδήποτε άλλο ήρωα οποιουδήποτε άλλου τίτλου.
Ωραία η ιστορία, απολαυστικό το gameplay. Παικτικά, το Max Payne 3 συνδυάζει κλασικά στοιχεία των προκατόχων του, με νέα που κυριαρχούν στην εποχή μας (μην ξεχνάτε ότι η σειρά απουσίαζε για σχεδόν μία ολόκληρη δεκαετία). Το σήμα κατατεθέν του Max Payne βέβαια είναι το bullet time, η αργή κίνηση που μπορείτε να ενεργοποιείτε για κάποια δευτερόλεπτα κάθε φορά, αποκτώντας πλεονέκτημα στις μάχες. Το bullet time επιστρέφει και σε συνδυασμό με το κλασικό “πέταγμα” (shootdodge) του Max Payne, αποτελεί έναν ουσιαστικό και θεαματικό τρόπο εξόντωσης των εχθρών. Όχι όμως και το μόνο. Τα σημαντικότερα νέα στοιχεία είναι η κάλυψη και η στόχευση με προοπτική πάνω από τον ώμο, που κάνουν το gameplay πιο tactical. Στους μεγαλύτερους βαθμούς δυσκολίας μάλιστα, ο τρόπος παιχνιδιού θυμίζει αρκετά Gears of War και αυτό, πιστέψτε με, είναι πολύ καλό. Μιλώντας για δυσκολία, να σημειωθεί ότι μπορείτε να επιλέξετε υποβοηθούμενη στόχευση ή εντελώς ελεύθερη. Αν επιλέξετε το δεύτερο, πιθανόν να υποφέρετε με το χειριστήριο, αλλά προσωπικά το προτιμώ από το γελοίο auto-aim. Όπως πάντα, την υγεία σας την αναπληρώνετε με παυσίπονα που βρίσκετε σε διάφορα σημεία.
Το Max Payne 3 σας μεταφέρει κυρίως σε διάφορες περιοχές του Σάο Πάολο, από νυχτερινά κλαμπ μέχρι το γήπεδο ποδοσφαίρου, το αστυνομικό τμήμα αλλά και τη φτωχική φαβέλα της πόλης, μέρη όπου ο Max αντιμετωπίζει αδίστακτους συμμορίτες, παραστρατιωτικούς κλπ, καθώς προσπαθεί να δώσει ένα τέλος στο νέο εφιάλτη που ζει. Μάλιστα, σε κάποια flashback επιστρέφετε στα παλιά λημέρια του Max, στο χιονισμένο New Jersey, όπου αντιμετωπίζετε Ιταλούς μαφιόζους και βλέπετε πώς και γιατί αποφασίζει ο πρωταγωνιστής να πάει στη Βραζιλία. Αν και αυτά τα flashback εξυπηρετούν σεναριακούς σκοπούς, είναι περισσότερο φόρος τιμής στα προηγούμενα παιχνίδια. Στην κατανόηση της ιστορίας συμβάλλουν και διάφορα αντικείμενα που βρίσκετε καθώς παίζετε, τα οποία κάνετε “examine” και μαθαίνετε κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες για τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω σας.
Το κάθε επίπεδο ουσιαστικά είναι μια σειρά από συμπλοκές – ένας εναντίον όλων. Χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, η Rockstar έχει κάνει το πιστολίδι ακόμα πιο τρελό από τα παλιά παιχνίδια. Απίστευτη, κινηματογραφική δράση, με τις σφαίρες να πέφτουν βροχή, τα περιβάλλοντα να καταστρέφονται εντυπωσιακά, το αίμα να πετάγεται παντού και τους εχθρούς να συμπεριφέρονται σαν πραγματικοί άνθρωποι (τις περισσότερες φορές τουλάχιστον). Η αίσθηση των όπλων είναι κορυφαία και απόλυτα ικανοποιητική, ενώ το animation και τα rag doll physics πρέπει να είναι ότι καλύτερο έχουμε δει σε shooter. Οι εχθροί πεθαίνουν με απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο ανάλογα με το πού τους πετυχαίνετε, ενώ αν καθαρίζετε τον τελευταίο που έχει μείνει στην περιοχή ή είστε με το ένα πόδι στον τάφο, για περισσότερο δράμα βλέπετε τον θάνατό του σε αργή κίνηση από κοντινή kill cam, καθώς γεμίζετε μολύβι το σώμα του. Τα δε melee kills είναι ακόμα πιο βάναυσα. Κανένα άλλο 3rd-person shooter δεν φτάνει σε κινηματογραφικότητα το Max Payne 3.
Πέρα από το νορμάλ gameplay, το παιχνίδι είναι γεμάτο με σκηνές που μοιάζουν βγαλμένες από χολιγουντιανές ταινίες δράσης. Για παράδειγμα, σε κάποια φάση ο Max παίρνει φόρα και τσουλάει πάνω σε ένα μακρύ τραπέζι σε αργή κίνηση, κι εσείς πρέπει να καθαρίσετε όσους περισσότερους εχθρούς μπορείτε κατά τη διάρκεια αυτής της σκηνής. Άλλες φορές το παιχνίδι μετατρέπεται σε κανονικό on-rails shooter, καθώς επιβαίνετε σε κάποιο όχημα και πυροβολάτε ότι κινείται (με το bullet time πάντα διαθέσιμο). Ακόμα και οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Όπως για παράδειγμα το ότι ο Max μπορεί να κρατάει δύο διαφορετικά όπλα, ένα σε κάθε χέρι, ή ότι μετά την κίνηση shootdodge μπορεί να παραμένει ξαπλωμένος στο πάτωμα και να λιανίζει τους εχθρούς. Η ικανοποίηση που νιώθετε καθώς τα κάνετε αυτά (και άλλα πολλά) είναι τεράστια. Ο Max Payne είναι one-man army και το παιχνίδι δεν το κρύβει αυτό, αλλά αντιθέτως καταφέρνει να το παρουσιάσει ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Βέβαια, η όλη κινηματογραφικότητα και το σούπερ-ντούπερ animation έχει και ένα αρνητικό: σε κάποιες περιπτώσεις η ανταπόκριση του χαρακτήρα στις εντολές δεν είναι άμεση και μπερδεύει.
Αν το single-player είναι αναμενόμενα καλό, το multiplayer του Max Payne 3 μπορούμε να πούμε ότι είναι ευχάριστη έκπληξη, καθώς προστίθεται για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς. Μετά το GTA IV και το RDR, η Rockstar μας δίνει ένα ακόμα φοβερά οργανωμένο και προσεγμένο multiplayer μέρος. Εδώ οι ομάδες είναι τα διάφορα γκρουπ (συμμορίες, παραστρατιωτικοί κλπ) του παιχνιδιού. Το πρώτο που καλείστε να επιλέξετε είναι το είδος της στόχευσης: με βοήθεια ή χωρίς, καθώς πάντα παίζετε με παίκτες που χρησιμοποιούν ότι κι εσείς. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ένα πλήρες σύστημα προόδου και εξατομίκευσης χαρακτήρα, από την εμφάνιση, μέχρι τις ειδικές ικανότητες και τον εξοπλισμό. Καθώς φτιάχνετε το loadout του χαρακτήρα σας, πρέπει να έχετε υπόψη παράγοντες όπως τον τρόπο παιχνιδιού σας και το βάρος όσων κουβαλάει που επηρεάζει την αναπλήρωση υγείας και την αντοχή. Τα modes ποικίλουν, με το Gang Wars που έχει (χαλαρή) σχέση με την ιστορία, να ξεχωρίζει. Έως 16 παίκτες συγκρούονται ομαδικώς ή ο καθένας μόνος του, σε καταιγιστικές μάχες με γρήγορο ρυθμό και προσωπικές αντιπαλότητες. Μέχρι και bullet time μπορείτε να χρησιμοποιείτε, επηρεάζοντας εχθρούς και φίλους που βρίσκονται στο οπτικό σας πεδίο. Ετοιμαστείτε να ξοδέψετε ανέλπιστα πολλές ώρες στο multiplayer.
Το Max Payne 3 είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά παιχνίδια που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Έχει γίνει εκπληκτική δουλειά σε όλους τους τομείς των γραφικών, από τα μοντέλα των χαρακτήρων μέχρι τα περιβάλλοντα, ενώ εντυπωσιάζει η ποικιλία εχθρών και περιοχών. Η εμφανισιακή εξέλιξη του Max ακολουθεί την ψυχολογική εξέλιξή του κατά την διάρκεια της περιπέτειας. Το πιστολίδι δεν είναι απλά θεαματικό και εφετζίδικο, αλλά και ιδιαίτερα βίαιο, με πολύ αίμα, τρύπες από τις σφαίρες στα σώματα και… φάτσες πόνου. Για το animation τα είπαμε, ότι καλύτερο υπάρχει αυτή τη στιγμή σε παιχνίδι του είδους. Μόνη παραφωνία το frame rate, το οποίο σε κάποιες -ευτυχώς λίγες- περιπτώσεις πέφτει σε επίπεδα… παγώματος. Καθώς έπαιζα, καταλάβαινα ότι το 360 ζορίζεται να φέρει εις πέρας τη δουλειά, αλλά εν τέλει τα καταφέρνει (όπως και το PS3). Τα ηχητικά εφέ κινούνται σε ανάλογα υψηλά επίπεδα, ενώ ο James McCaffrey δίνει ρέστα ως Max Payne. Για την ακρίβεια, αποδεικνύει ότι πολύ απλά ΕΙΝΑΙ ο Max Payne, και ότι οι fans είχαν δίκιο που απαίτησαν επιτακτικά την επιστροφή του.
Ένα από τα βασικά στοιχεία που κάνουν το Max Payne 3 τόσο καλό, είναι η ατμόσφαιρα. Το παιχνίδι σας απορροφά στον κόσμο του από το εισαγωγικό βίντεο και δεν σας αφήνει ούτε στιγμή. Τεράστιο ρόλο σε αυτό το θέμα, παίζει η μουσική. Ότι και να πω για τη μουσική του MP3 είναι λίγο. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα soundtracks που έχω ακούσει σε video game, ανεξαρτήτως είδους. Υπεύθυνοι γι αυτή την αριστουργηματική δουλειά οι Health, τους οποίους δεν ήξερα, αλλά ο person με διαβεβαίωνε για το ταλέντο τους. Το μαγευτικό κεντρικό theme του παιχνιδιού είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Η μουσική είναι πανταχού παρούσα στο Max Payne 3, από την αρχή ως το τέλος, και συμβάλλει τα μέγιστα στην δημιουργία ατμόσφαιρας. To καταιγιστικό πιστολίδι με μουσική υπόκρουση το σαγηνευτικό “Combat Drugs”, είναι μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ούτε κι εσείς. Παίξτε το Max Payne 3 και θα θέλετε να τσιμπήσετε το soundtrack. Κορυφαίο.
Στο δια ταύτα, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία: το Max Payne 3 δεν αξίζει απλά τα λεφτά του, αλλά αποτελεί τον ορισμό αυτού που αποκαλούμε “ΑΑΑ game”. Αναμενόμενα καλό single-player που σας δίνει πολλούς λόγους να ξαναπαίξετε (collectables, Arcade mode κλπ) και ανέλπιστα καλό multiplayer με βάθος. H επιστροφή του Max Payne είναι θριαμβευτική και προσφέρει απόλαυση στο… Max. Τσιμπάτε χωρίς δεύτερη σκέψη.
+ Το απόλυτο κινηματογραφικό πιστολίδι
+ Απίστευτη ατμόσφαιρα και μουσική
+ Ο Max Payne ως χαρακτήρας
+ Η ερμηνεία του James McCaffrey
+ Εθιστικό multiplayer με βάθος
+ Θα σας κρατήσει απασχολημένους για καιρό
+ Ενδιαφέρουσα ιστορία…– …η οποία όσο προχωράει μπερδεύεται
– Ίσως φανεί επαναλαμβανόμενο σε κάποιους
– Έλλειψη αμεσότητας στο χειρισμό
– Λίγες αλλά βαρβάτες πτώσεις του frame rateBΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0
Πλατφόρμα: Xbox 360 (review), PS3, PC
Έκδοση: Rockstar
Ανάπτυξη: Rockstar
Διάθεση: CD Media
Είδος: 3rd-person shooter
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.rockstargames.com/maxpayne3/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 18/5/2012 (X360, PS3), 1/6/2012 (PC)
PEGI: 18