Πολλά έχουν γραφτεί τις τελευταίες μέρες για το Mass Effect 3. Μερικοί απογοητεύτηκαν από το τέλος του, άλλοι από το ίδιο το παιχνίδι, ενώ κάποιοι… γέλασαν με την προσθήκη του multiplayer. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο κατεβατό για το τέλος, αλλά δεν είναι η ώρα για κάτι τέτοιο. Φαντάζομαι μερικοί ήδη έχετε δει την βαθμολογία κάτω κάτω και ετοιμάζεστε να πετάξετε γιαούρτια. Προτού το κάνετε όμως, διαβάστε και το κείμενο. Αμαρτία δεν είναι να γράφω τόσα πράγματα και να μην τους δίνετε σημασία; Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Το σενάριο του ME3 λίγο πολύ το ξέρουμε όλοι. Ο/Η Commander Shepard καλείται να σώσει την Γη και να στείλει τους Reapers από εκεί που ήρθαν. Ναι, όπως θα διαπιστώσετε κι οι ίδιοι, υπάρχουν διάφορες τρύπες στην πλοκή, δεν υπάρχει αμφιβολία… ή μήπως η BioWare έστησε ένα από τα πιο τρελά και απίστευτα σενάρια που βάζουν σε σκέψεις ακόμα και τους ίδιους τους παίκτες; Είναι γεγονός άλλωστε ότι αρκετές από τις τρύπες μπορούν να δικαιολογηθούν με κάποια υποθετικά σενάρια, ενώ όλα αλλάζουν τροπή με μια μαγική λέξη: indoctrination. Εικάζω δε ότι η BioWare επίτηδες άφησε έτσι “ανοιχτό” το τέλος του παιχνιδιού. Μου θυμίζει την φάση με το Inception, όπου οι μισοί έλεγαν ότι η σβούρα πέφτει στο τέλος, ενώ οι άλλοι μισοί ότι δεν πέφτει. Είναι στο χέρι του θεατή/παίκτη να δεχτεί ή όχι το σενάριο και να το δικαιολογήσει (μέχρις ενός σημείου).
Περιττό να πω ότι έχω δει -γενικότερα- πολύ χειρότερα τέλη. Τι να πούμε δηλαδή για το RAGE ή για το Deus Ex: Human Revolution; Ή μήπως για το Hard Reset; Ή να ανοίξω το στόμα μου για τα 16 υποτιθέμενα τέλη του The Witcher 2 που στην ουσία ήταν ένα ψέμα και τίποτα παραπάνω, αφού το τελικό sequence είναι μονάχα ένα; Ναι, κάποιοι θα απογοητευτείτε, αλλά πιστέψτε με, ίσως έχετε πέσει θύμα ενός από τα πιο εκπληκτικά σενάρια και τέλη όλων των εποχών. Γι’ αυτό να έχετε ανοιχτό μυαλό μέχρις ότου αποφασίσει η Bioware να μιλήσει για το τέλος του παιχνιδιού.
Ο τεχνικός τομέας του Mass Effect 3 δυστυχώς είναι για κλάματα. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι το παιχνίδι δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και τρέχει σε μεγάλη γκάμα υπολογιστικών συστημάτων. Το κακό της υπόθεσης είναι ότι υποφέρει από πολλά γραφικά λάθη/προβλήματα. Το tiling των textures σε μερικές επιφάνειες είναι τραγικό, υπάρχουν πολλά low-res textures, σε αρκετές cutscenes η Shepard (θα χρησιμοποιώ θηλυκό γένος καθώς αυτό έχω επιλέξει) κρατάει λάθος το όπλο, οι διάλογοι αρκετές φορές δεν ακούγονται και ξεκινούν μετά από κάμποση ώρα, η επική μουσική είναι απελπιστικά χαμηλά (ακόμα κι όταν χαμηλώσετε όλα τα υπόλοιπα ηχητικά εφέ), αρκετά animations είναι γελοία και το γυναικείο μοντέλο της ηρωίδας είναι επιεικώς απαράδεκτο. Την είχα αφήσει μοντελάκι στο ΜΕ2, ενώ στο 3 έχει μια κωλάθρα να (με όλο το συμπάθειο κιόλας). Χώρια που αρκετά μοντέλα δεν μπορούν να γίνουν imported από το ME2, κάτι που κατακρεουργεί ένα σημαντικό ατού της σειράς.
Βέβαια δεν είναι όλα χάλια. Το ME3 διαθέτει εξαιρετικά μοντέλα χαρακτήρων που απαρτίζονται από έναν σεβαστό αριθμό πολυγώνων, ενώ το σύστημα φωτισμού είναι πάρα πολύ καλό. Οι PC gamers μπορούν να ενεργοποιήσουν μεταξύ άλλων ambient occlusion, καθώς και υψηλότερα επίπεδα AA. Η Bioware χρησιμοποίησε επίσης μερικά σύγχρονα ειδικά εφέ, όπως το DoF και το motion blur, ενώ οι πίστες -αν και μικρές σε έκταση- είναι καλοσχεδιασμένες και δίνουν μια ωραία, ευχάριστη νότα στις μάχες.
Ηχητικά, τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα, αν εξαιρέσουμε εννοείται τα τεχνικά προβλήματα που ανέφερα προηγουμένως. Το voice acting των βασικών χαρακτήρων είναι εξαιρετικό (ο Martin Sheen κάνει όπως πάντα εξαιρετική δουλειά με τον Illusive Man) κι ως εκ τούτου, χτυπάει άσχημα το μέτριο voice acting των δευτερευόντων χαρακτήρων. Η δε μουσική είναι απίστευτη και θέλω να “μπουκετώσω” την Bioware που έχει μειώσει την έντασή της στο παιχνίδι. Μέχρι στιγμής, το soundtrack του Mass Effect 3 είναι το καλύτερο του 2012, πράγμα που λέει από μόνο του πολλά. Τα εύσημά μου στον Clint Mansell, δημιουργό της μουσικής. Τέλεια δουλειά Mansell, απλά, τέλεια.
Στα του gameplay, τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά όσο θα περίμενα. Κι αυτό γιατί το Mass Effect 3 έχει απλοποιηθεί σε σημαντικούς τομείς. Ακόμα και στο RPG/Story mode, το παιχνίδι είναι περισσότερο action απ’ ότι θα περίμεναν οι οπαδοί του είδους. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι η Shepard μπορεί να επιλέγει χωρίς κανένα πρόβλημα τις Renegade/Paragon προτάσεις στις διάφορες συζητήσεις. Η μοναδική περίπτωση που δεν μπόρεσα να επιλέξω μία από αυτές, ήταν στο τέλος. Συγγνώμη κιόλας αλλά κάτι τέτοιο το θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, αφού εκμηδενίζει τον λόγο ύπαρξης του Paragon/Renegade system. Επιεικώς, απαράδεκτο.
Το σύστημα αναβάθμισης είναι σχετικά καλό, αν και θα περίμενα κάτι παραπάνω από το RPG μέρος. Ο παίκτης μπορεί να αναβαθμίσει την στολή της Shepard, καθώς και τις ικανότητες και τα όπλα της. Υπάρχουν αρκετές αναβαθμίσεις και μερικές από αυτές είναι καίριες για συγκεκριμένα είδη εχθρών. Ο αριθμός των όπλων έχει αυξηθεί, αλλά ειλικρινά, δεν είδα να προσφέρουν κάτι το σημαντικό. Παρά ταύτα, θεωρώ πάρα πολύ καλό το ότι υπάρχουν. Δυστυχώς όμως, οι αναβαθμίσεις των όπλων είναι σχετικά λίγες και θα σας ξενερώσουν. Το δε UI με το οποίο προσδίδετε νέα χαρακτηριστικά στα όπλα σας είναι χείριστο και χτυπάει άσχημα στο μάτι.
Το σύστημα scanning των διαφόρων πλανητών επιστρέφει και είναι παρόμοιο με αυτό του ME2. Η μοναδική διαφορά τώρα είναι ότι καλείστε να σκανάρετε πρώτα τους γαλαξίες για να βρείτε ποιοι πλανήτες έχουν ορυκτά, ενώ μπορείτε να μαζέψετε μονάχα ένα ορυκτό από κάθε πλανήτη. Α ναι, και η ηλίθια προσθήκη των Reapers που σας σπάνε τα @@ με το να εμφανίζονται όταν κάνετε scan. Θεωρώ επίσης τραγικό το να μην εμφανίζονται οι πλανήτες που εμπεριέχει ένας γαλαξίας όταν είστε στο κεντρικό, γαλαξιακό σύστημα. Κι αυτό γιατί υπάρχουν κάποιες αποστολές στις οποίες σας λένε να πάτε στον Χ πλανήτη για να βρείτε κάτι. Ε λοιπόν, θα πρέπει σαν λαλάκες να μπαίνετε σε κάθε γαλαξία, να βλέπετε το σπαστικό video του Mass Relay (που δεν μπορείτε να το προσπεράσετε), να ψάχνετε να βρείτε αν ο πλανήτης είναι σε αυτόν τον γαλαξία, να βγαίνετε, και φτου κι από την αρχή.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αφήσω αρκετές τριτοκλασάτες αποστολές που δεν έδιναν λεπτομέρειες για το πού να ψάξω ή στις οποίες δεν υπήρχε highlight πάνω από τον εκάστοτε Γαλαξία (πράγμα που γίνεται στις δευτερεύουσες αποστολές). Μα είναι δυνατόν να σου λέει “Ο Χ asari θέλει ένα ορυκτό”; Σώπα ρε μάγκα. Καμία βοήθεια δεν παίζει; Που είναι το ορυκτό ή που είναι ο asari στο Citadel για να μην ψάχνω σαν γκασμάς; Όχι; Ε τον πούλο.
Τώρα που πιάσαμε τις δευτερεύουσες αποστολές, ας μιλήσουμε λίγο και για τις κύριες. Δυστυχώς το ME3 υποφέρει από επαναλαμβανόμενες αποστολές. Επί των πλείστων καλείστε να εξολοθρεύσετε ένα κύμα αντιπάλων, να συλλέξετε κάποιες πληροφορίες, να σκοτώσετε το επόμενο κύμα και να προχωρήσετε λίγο παραπέρα. Όαση σε αυτό το βαρετό μοτίβο είναι η digital αποστολή με τον Legion. Παρόλο που δεν κάνετε κάτι ουσιαστικό (και θυμίζει puzzle game η όλη φάση), είναι κάτι διαφορετικό που σπάει την μονοτονία των προηγούμενων αποστολών. Κι αυτό θεωρώ ότι είναι ένα σημαντικό μειονέκτημα του ME3, καθώς αν δεν ήταν η ιστορία να με παρακινεί, θα το είχα κλείσει προτού καλά καλά το ολοκληρώσω.
Οι μηχανισμοί μάχης, από την άλλη μεριά, έχουν βελτιωθεί, αν και η επιλογή της Bioware να χρησιμοποιήσει στο ίδιο κουμπί το σύστημα κάλυψης με την τούμπα/αποφυγή ήταν λάθος. Αρκετές φορές θα δείτε τον χαρακτήρα σας να πηδάει μια επιφάνεια αντί για να κρύβεται πίσω της ή και το αντίθετο. Κοινώς, να μην κάνει αυτό που θέλατε. Η melee επίθεση είναι αρκετά χρήσιμη, ενώ η δυνατότητα να σταματάτε τον χρόνο ώστε να δίνετε εντολές (πράγμα που υπήρχε και στα προηγούμενα παιχνίδια) παραμένει το ίδιο εκπληκτική. Η ΑΙ των συντρόφων σας κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα και θα τους δείτε να χρησιμοποιούν αρκετές από τις ικανότητές τους από μόνοι τους. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τις ικανότητες που διαθέτουν και όχι στην τύχη, κάτι που αν μη τι άλλο κάνει τις μάχες σας λίγο πιο εύκολες και περισσότερο απολαυστικές.
Έκπληξη μου προκάλεσε και η προσθήκη του multiplayer. Μα είναι δυνατόν σε ένα single-player RPG να προσθέτεις multiplayer; Κι όμως, το multi είναι σχετικά καλό, αν και καταντάει γρήγορα μονότονο. Τέσσερις παίκτες καλούνται να φέρουν εις πέρας συγκεκριμένες αποστολές. Στην ουσία δηλαδή καλείστε να αντέξετε 11 κύματα επιθέσεων από εχθρούς. Μπορείτε να δείτε ένα βίντεο από το multiplayer που κατέγραψα εδώ, για να πάρετε μια γεύση. Σε αντίθεση με αυτό του Dead Space 2 (παιχνιδιού κυρίως single-player που του έβαλαν multiplayer για το γαμώτο της υπόθεσης), μπορώ να πω ότι το co-op του ME3 το χάρηκα. Ανούσιο μεν, διασκεδαστικό δε. Και εννοείται ότι θα προτιμούσα να έδινε παραπάνω βάρος στο single-player μέρος η BioWare και να μην το πρόσθετε καν (ή να μην πειραματιζόταν καν με το FPS που τελικά ακυρώθηκε). Τι να κάνεις όμως, έπρεπε να το βάλουν για να είναι… cool ή για να προσελκύσουν περισσότερους action gamers. Ακόμα ένα χτύπημα κάτω από την ζώνη, κοινώς, για τους fans της σειράς.
Προτού κλείσω, οφείλω να αναφερθώ στο day-one DLC (όπως ο azazel στο review του SF X Tekken). Η BioWare έλεγε ότι το DLC προστέθηκε αφού ολοκληρώθηκε το παιχνίδι. Εντάξει, ας το δεχτούμε αυτό. Θεωρώ απαράδεκτο, όμως, αφενός να χρεώνουν, αφετέρου να κόβουν σημαντικό μέρος του παιχνιδιού ώστε να το πουλήσουν ως DLC. Γιατί ναι, ο επιπλέον χαρακτήρας είναι σημαντικότατος και προσφέρει ζουμερές πληροφορίες σε αρκετές αποστολές. Και ναι, ο χαρακτήρας ήταν βασικός στο σενάριο που είχε διαρρεύσει πριν αρκετό καιρό, πράγμα που αποδεικνύει ότι κόπηκε εσκεμμένα στην συνέχεια. Η συγκεκριμένη στάση της BioWare είναι απαράδεκτη και έχει έναν μικρό αντίκτυπο στην τελική βαθμολογία του παιχνιδιού. Γιατί δεν γίνεται κύριοι, εταιρίες όπως η Flying Wild Hog και CD Projekt RED να προσφέρουν δωρεάν DLC -που όντως δημιουργήθηκε μετά την κυκλοφορία του παιχνιδιού- και η Bioware (μαζί με την Capcom) να αρμέγουν τις αγελάδες τους κόβοντας μέρη των τίτλων τους, ώστε να βγάλουν από την μύγα ξίγκι. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έλεγα ότι το DLC είναι ο καρκίνος του gaming.
Εν ολίγοις, το Mass Effect 3 απογοητεύει σε πολλούς τομείς. Σίγουρα πρόκειται για ένα καλό παιχνίδι, το οποίο οφείλουν οι φανατικοί της σειράς να παίξουν. Είναι γεγονός όμως ότι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Πολλά πράγματα έχουν απλοποιηθεί, οι αποστολές είναι επαναλαμβανόμενες, το τέλος θα ξινίσει σε μερικούς, υπάρχουν αρκετά τεχνικά θέματα και η γενικότερη αίσθηση που αφήνει είναι ενός “Mass Effect 2.5”, όχι 3. Κρίμα, γιατί περίμενα περισσότερα πράγματα από μια εταιρία με το όνομα της Bioware!
+ Ιστορία
+ Καλύτερoι μηχανισμοί μάχης
+ Χαλαρές απαιτήσεις
+ Διαρκεί αρκετές ώρες
+ Καλοδεχούμενο multiplayer
+ Μουσικάρα
+ Καλό σύστημα αναβάθμισης ικανοτήτων
+ ΑΙ των συντρόφων– Τεχνικός τομέας
– Οι συζητήσεις απλοποιήθηκαν και χάνεται το νόημα του Paragon/Renegade system
– Μικρά επίπεδα
– Το voice acting των δευτερευόντων χαρακτήρων θυμίζει low budget τίτλους
– Επαναλαμβανόμενες αποστολές
– Μερικές τρισάθλιες δευτερεύουσες αποστολές
– Day-one DLC με περιεχόμενο που είναι κομμένο από το παιχνίδι, την στιγμή που άλλοι δίνουν δωρεάν DLC
– Τρύπες στην πλοκή
– Απλοποιημένο scanning system (και συνεχίζω να πιστεύω ότι το Mako ήταν πολύ καλό στο ME1)
– Μέγα λάθος να χρησιμοποιείται το ίδιο κουμπί για κάλυψη και αποφυγήΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0
Πλατφόρμα: PC (review), Xbox 360, PS3
Έκδοση: EA
Ανάπτυξη: Bioware
Διάθεση: EA Hellas
Είδος: Action RPG
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.masseffect.com
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 9/3/2012
PEGI: 18