Το Leisure Suit Larry είναι σειρά παιχνιδιών adventure με χιουμοριστικό περιεχόμενο για ενήλικες που υπάρχει από την δεκαετία του '80. Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Dry, έχουμε στα χέρια μας το sequel, Wet Dreams Dry Twice.

Μετά από ένα ταξίδι στο χρόνο και μια αποτυχημένη απόπειρα γάμου, ο Larry συνεχίζει από το σημείο που μας άφησε στο Wet Dreams Don’t Dry. Ο τρόπος αφήγησης της σύνοψης του προηγούμενου παιχνιδιού γίνεται αρκετά “στεγνά”, με χαρακτήρες απλά να σας αφηγούνται τί συνέβη, ποιους γνωρίσατε και την κατάληξή τους, οπότε αν ενδιαφέρεστε για την ιστορία του τότε καλύτερα να ξεκινήσετε με εκείνο. Παρόλα αυτά, η κεντρική υπόθεση δεν ήταν ποτέ το δυνατότερο σημείο των παιχνιδιών Leisure Suit Larry κι έτσι μπορούμε να πούμε ότι δεν χάνετε και πολλά. Εξάλλου, όσο εξελίσσεται το σενάριο μαθαίνετε όλα όσα χρειάζεστε, πολλές φορές με αρκετές επαναλήψεις, οπότε η επιλογή είναι δική σας.

Ξεκινάτε με τις προετοιμασίες ενός γάμου με μια νύφη που δεν έχετε γνωρίσει ποτέ στη ζωή σας, αν και ο πατέρας της ορκίζεται ότι είναι η ομορφότερη του νησιού (το οποίο είναι αλήθεια, αφού δεν υπάρχει άλλη γυναίκα στο νησί). Ξαφνικά έρχεται μια ανατροπή που σας οδηγεί στο να σταματήσετε ό,τι κάνετε για να ψάξετε την Faith, ένα κορίτσι για το οποίο δηλώνετε πως είναι η μοναδική σας αληθινή αγάπη. Εκεί που νομίζατε ότι είχε χαθεί, ξαφνικά βρέθηκαν σημεία ζωής της. Στην πορεία συναντάτε πληθώρα χαρακτήρων, όπως έναν υπερβολικά νευρικό και παρανοϊκό μπάρμαν, μια γυναίκα βγαλμένη από την περιγραφή της Greenpeace που ανησυχεί πολύ για τη μόλυνση των υδάτων, και ομοφυλόφιλες γυναίκες-φρουρούς που δεν έχουν ξαναδεί άντρα στη ζωή τους (κυριολεκτικά). Ένας πλακατζής, πάλι, έχει το δικό βιβλίο με ρατσιστικά και προσβλητικά ανέκδοτα, αλλά δεν έχει κοινό που να θέλει να τον ακούσει. Οι χαρακτήρες είναι δεκάδες, με κάποιους να επιστρέφουν από τον προηγούμενο τίτλο και άλλους να εμφανίζονται για πρώτη φορά. Ωστόσο, οι... “κακοί” της υπόθεσης ούτε πείθουν ούτε προκαλούν σπουδαίο γέλιο. Ένας, μάλιστα, μοιάζει με καρικατούρα του Psy (Gangam Style).

Ένα... εχμ... λουλούδι.

Όπως σε όλα τα παιχνίδια της σειράς, εκτός από τους αλλόκοτους χαρακτήρες δεν λείπουν οι αστείες λεπτομέρειες με υπονοούμενα στα περιβάλλοντα, όπως δέντρα και καρύδες τοποθετημένες με συγκεκριμένο τρόπο, μια πλαστική πάπια με στήθη, ένας πίνακας με φυτά που ανοίγουν μόνο κατά τη διάρκεια του σεξ (με τον Larry να ορκίζεται ότι αν τον είχε στο δωμάτιό του τα φυτά δεν θα έκλειναν ποτέ), μια εικόνα τρένου που μπαίνει σε τούνελ, και πολλά πολλά άλλα. Το χιούμορ, το “ζουμί” κάθε παιχνιδιού Leisure Suit Larry, αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία συνεχίζει τα “σόκινγκ” αστεία για τα οποία είναι γνωστή η σειρά, από την άλλη το κάνει με μέτρο και φανερή πρόθεση να μην προσβάλει κανέναν, ουσιαστικά λογοκρίνοντας τον εαυτό του. Αυτό γίνεται ξεκάθαρο από τα πρώτα μόλις λεπτά, όπου ο ίδιος ο Larry περνάει από εκπαίδευση ευαισθησίας, όπου η Pi (τεχνητή νοημοσύνη εγκατεστημένη στο κινητό του) του μαθαίνει τί είναι πρέπον και τί όχι στον 21ο αιώνα. Το παιχνίδι κάνει επίσης γνωστές τις καλές προθέσεις του με παραδείγματα όπως γυναίκες που θέλουν να... περάσουν λίγη ώρα με τον Larry χωρίς ο ίδιος να χρειαστεί να προσπαθήσει πολύ, κάτι ασυνήθιστο για τη σειρά, αφού μέρος του χιούμορ της μέχρι τώρα είχε να κάνει με τις ερωτικές αποτυχίες του πρωταγωνιστή. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές το παιχνίδι περνάει επιτυχημένα την κατά κάποιο τρόπο “ισότητα” που έχει έρθει στο φλερτ σήμερα και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.

Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι κλασικός για point and click adventure τρίτου προσώπου. Αν και η επιλογή “new game” εμφανίζει ένα gamepad, όλα γίνονται με το ποντίκι όπως σε όλα τα παραδοσιακά adventure. Μετακινείστε και αλληλεπιδράτε, εμφανίζετε αντικείμενα/άτομα στο χώρο και τα εξετάζετε, ανοίγετε inventory, ενώ ένα γρήγορο διπλό κλικ στις εξόδους σας μεταφέρει αυτόματα στην επόμενη τοποθεσία. Υπάρχει επίσης και η επιλογή της φωτογράφισης αντικειμένων που χρησιμεύει στην επίλυση κάποιων γρίφων. Όλα τα μενού είναι σαφή και πρακτικά, ακόμα και αν δεν έχετε παίξει ποτέ κάποιο point and click adventure στο παρελθόν. Από τα καλύτερα σημεία είναι ο χάρτης άμεσης μετακίνησης μεταξύ μεγάλων αποστάσεων, και η εμφάνιση των tasks στο PiPhone σας, έτσι ώστε να γνωρίζετε τον επόμενο στόχο σας ανά πάσα στιγμή, χωρίς να ανησυχείτε αν θα ξεχάσετε κάτι αν δεν παίξετε το παιχνίδι για μέρες.

Οι γρίφοι ξεκινούν με απλές αποστολές, όπως να φτιάξετε μια σπασμένη χορδή κιθάρας και να ανοίξετε μια κλειδωμένη ντουλάπα, και γίνονται πιο πολύπλοκοι, όπως να συνδυάσετε αντικείμενα που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους με μια πρώτη ματιά ή να επισκευάσετε χαλασμένους διακόπτες και να συλλέξετε τα απαραίτητα σχέδια για την κατασκευή μιας σχεδίας. Οι περισσότεροι γρίφοι είναι λογικοί ή τουλάχιστον δείχνουν να έχουν μια λογική λύση μετά από την απαραίτητη εξερεύνηση και συζήτηση με άλλους χαρακτήρες, όμως δεν λείπουν και οι αλλοπρόσαλλες καταστάσεις όπου δύσκολα πάει το μυαλό σας. Οι γρίφοι λύνονται με οποιαδήποτε σειρά, με το σενάριο να εξελίσσεται όσο ολοκληρώνετε στόχους και κάνετε τις σωστές επιλογές διαλόγων. Σε κάποια σημεία του παιχνιδιού η αλληλεπίδραση με κάποια αντικείμενα οδηγεί σε άμεσο και προσωρινό game over, οδηγώντας σας σε μια σύντομη αστεία περιγραφή του τρόπου με τον οποίο πεθάνατε, χωρίς να γίνεται ενοχλητικό καθώς σας μεταφέρει σύντομα στο σημείο όπου “πεθάνατε” χωρίς να χρειαστεί να φορτώσετε προηγούμενο save.

Πέρασε. Κάθισε.

Τα καρτουνίστικα γραφικά συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο με το προηγούμενο παιχνίδι (πχ ο Larry φοράει ακριβώς τα ίδια ρούχα). Αν δεν έχετε παίξει το προηγούμενο, έχετε υπόψη ότι ο Larry ψήλωσε, μεγάλωσε και το βλέμμα του έχει χάσει τη σπιρτάδα που ξέραμε παλιά. Μοιάζει πλέον περισσότερο με πραγματικό άνθρωπο, παρά με καρτούν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Συνολικά, τα γραφικά κρατούν την αίσθηση του καρτούν και του χιούμορ, όμως όχι πάντα με καλαίσθητο τρόπο. Πχ σκηνές με βρώμικες τουαλέτες και νεκροταφεία γεμάτα σταυρούς δεν ανοίγουν ακριβώς την όρεξη σε όλους. Άλλες φορές τα γραφικά δείχνουν ξεπερασμένα, ενώ θα μπορούσαν να είναι πιο λεπτομερή και πιο κοντά στην εποχή μας (όπως, άλλωστε, και το χιούμορ που θέλει να περάσει το παιχνίδι). Αυτό δεν σημαίνει πως λείπει το χιούμορ από τις πάνω από 50 περιοχές, ζωγραφισμένες με το χέρι, που επισκέπτεστε. Τα σύντομα cutscenes, μια σειρά από εικόνες που αποτελούν το λεγόμενο Instacrap, φανερώνουν την ολοκλήρωση κάποιου στόχου ή τη μετάβαση σε επόμενη σημαντική τοποθεσία. Τα ηχητικά εφέ βρίσκονται στα αναμενόμενα επίπεδα, με λεπτομέρειες όπως πόρτες που ανοιγοκλείνουν και κουμπιά που πιέζονται να προσθέτουν στο περιβάλλον. Η εναλλακτικά απαλή και χιουμοριστική μουσική, πότε απλή και πότε με την παρουσία σαξόφωνου, ταιριάζει με το θέμα του παιχνιδιού. Όσον αφορά το voice acting, η φωνή του Larry ταιριάζει με την εικόνα του, με όλους τους ηθοποιούς να κάνουν πολύ καλή δουλειά.

Ο Larry επιστρέφει δριμύτερος, με περίπου 10 ώρες παιχνιδιού, σε ένα sequel που παίζεται και αυτοτελώς. To Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice είναι ένα adventure με κλασικό χειρισμό και γρίφους point and click που αξίζει για το ιδιαίτερο χιούμορ του και τις τρελές καταστάσεις στις οποίες μπλέκεται ο πρωταγωνιστής του.