Η Nintendo μπορεί να έχει χίλια κακά, αλλά έχει ένα καλό: καταφέρνει να επανεφεύρει τις σειρές της, παρόλο που μέχρι κάποια στιγμή είναι ένα “Katamari” από δοκιμασμένες φόρμουλες που πηγαίνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι, προσθέτοντας κάτι διαφορετικό σε κάθε νέο τίτλο. Το Zelda είναι το βασικό παράδειγμα, ειδικά όσον αφορά τα 3D παιχνίδια της σειράς. Από τότε που βγήκαν τα Ocarina of Time και Majora’s Mask, όλα τα 3D Zelda που ακολούθησαν είναι στην ουσία η ίδια συνταγή με διαφορετικό art style και κάποιες νέες προσθήκες, οι οποίες αν πετυχαίνανε, περνούσαν στο επόμενο παιχνίδι της σειράς. Αυτό όμως πηγαίνει μια σειρά μπροστά μέχρι ένα σημείο. Σε κάποια φάση χρειάζεται κάτι νέο που αλλάζει τη συνταγή. Το Breath of the Wild είναι αυτή η αλλαγή. Η Nintendo πέταξε πράματα που κρατούσαν πίσω τα παιχνίδια Zelda και δημιούργησε κάτι ολοκαίνουριο που σηματοδοτεί τη νέα εποχή του Legend of Zelda.

Ας ξεκινήσουμε με την ιστορία, που μας κρατούσε σε αγωνία από τη στιγμή που είδαμε τα πρώτα τρέιλερ του παιχνιδιού. Η Hyrule είναι κατεστραμμένη εδώ και 100 χρόνια. Ο Calamity Ganon έχει καταλάβει το κάστρο του βασιλείου και πλέον ότι ξέρατε είναι χαλάσματα. Ο Link, o οποίος πλέον έχει όνομα και δεν σας δίνεται η επιλογή να τον ονομάσετε όπως θέλετε, ξυπνάει στο Chamber of Resurrection μετα από ύπνο 100 χρόνων και με την μνήμη του σβησμένη. Μια μυστηριώδης φωνή τον φωνάζει να ολοκληρώσει την αποστολή του να νικήσει τον Calamity Ganon και να ελευθερώσει την Zelda για να ξαναχτίσουν τη Hyrule. Σε γενικές γραμμές, η ιστορία είναι... λίγη, τουλάχιστον όσον αφορά το τί θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Δεδομένης της ελευθερίας που σας δίνεται, μπορείτε να πάτε κυριολεκτικά με το βρακί στην φωλιά του Calamity Ganon και να προσπεράσετε όλη την ιστορία που μπορεί να υπάρχει στον τίτλο. Όμως, όταν κάνετε όλα τα story quests και δοκιμάσετε να μαζέψετε τις μνήμες που βρίσκονται διάσπαρτες και μιλώντας σε χαρακτήρες, ανακαλύπτετε το παρελθόν του Link με την Zelda, καθώς και διάφορες μικρές παράλληλες ιστορίες που εξελίσσονται στην Hyrule. Ακόμα και αν ψάξετε βέβαια, η ιστορία σας αφήνει να θέλετε... κάτι παραπάνω.

Ευτυχώς το Breath of the Wild δίνει ρέστα στο gameplay. H άγρια Hyrule είναι πραγματικά γεμάτη με δυνατότητες για νέες περιπέτειες. Ο Link μπορεί να σκαρφαλώνει στις περισσότερες επιφάνειες, όπως βράχια, τοίχους κλπ, ενώ το πράγμα που σας αποτρέπει να προσπεράσετε όλο το παιχνίδι είναι το πεπερασμένο stamina. Από τον ίδιο μετρητή εξαρτώνται και το sprint, το κολύμπι και το gliding με το περίεργο αλεξιπτωτάκι που παίρνετε ξεκινώντας το παιχνίδι. Ο μετρητής αντοχής και η υγεία αναβαθμίζονται βρίσκοντας και ολοκληρώνοντας shrines. Πρόκειται για μικρά dungeons τα οποία είτε περιέχουν κάποια μικρά challenges ή γρίφους, είτε είναι στο τέλος κάποιου sidequest έτσι ώστε να αποτελούν το “έπαθλο”. Μαζεύετε λοιπόν τα orbs από τους μουμιοποιημένους Sheikah στο τέλος κάθε dungeon. Κάθε τέσσερα orbs μπορούν να ανταλλαχτούν με καρδιές ή stamina vessels κάνοντας προσευχή στα αγάλματα της θεάς Hylia που βρίσκονται διάσπαρτα στις διάφορες πόλεις και μνημεία της Hyrule, αναβαθμίζοντας τις ικανότητες του link. Σε αυτούς τους γρίφους αλλά και σε μάχες στη Hyrule χρησιμοποιείτε τα runes του sheikah slate (ένα πολυεργαλείο σαν τάμπλετ), που σας επιτρέπουν να χρησιμοποιείτε βόμβες που είναι πλέον άπειρες, μαγνητισμό, να σταματάτε τον χρόνο ή να δημιουργείτε κομμάτια πάγου σε λίμνες και καταρράκτες.

Οι εχθροί μπορούν άνετα να σας φέρουν σε δύσκολη θέση αν είναι αρκετοί σε αριθμό.

Το σύστημα μάχης του Breath of the Wild είναι μια πιο free form εκδοχή αυτού των παλαιότερων τίτλων. Μπορείτε να κάνετε lock-on για να χρησιμοποιείτε την ασπίδα σας και ο Link ακολουθεί αυτόματα τον εχθρό που έχετε κλειδώσει. Κάνοντας αποφυγές ή χρήση της ασπίδα την κατάλληλη στιγμή, κάνετε αντίστοιχα perfect dodge και perfect parry. Αυτές οι κινήσεις σταματάνε για λίγο τον χρόνο για τους εχθρούς και μπορείτε να τους εξαπολύετε flurry attacks, δίνοντάς σας σαφές προβάδισμα στην μάχη. Στο παιχνίδι υπάρχει τεράστια ποικιλία όπλων, από σπαθιά που έχουν μέσα τους στοιχεία της φύσης όπως φωτιά και πάγο, δόρια, χατζάρες, μπαλτάδες, μπούμερανγκ και σφυριά, μέχρι μεγάλα φύλλα, κλαδιά, δαδιά, σκούπες και κουτάλες. Το ίδιο συμβαίνει με τις ασπίδες και τα τόξα που είναι διάσπαρτα στον κόσμο. Το κακό είναι ότι τα όπλα, τα τόξα και οι ασπίδες σπάνε. Τα όπλα που φθείρονται είναι ίσως ο πιο εκνευριστικός μηχανισμός gameplay σε παιχνίδι, κάτι που ισχύει και εδώ. Τα όπλα και οι ασπίδες έχουν έναν αριθμό δίπλα που λίγο-πολύ σας λέει πόσα χτυπήματα/βολές αντέχουν. Έπειτα το όπλο σπάει με μία εντυπωσιακή μπλε έκρηξη και εσείς μένετε εκτεθειμένοι στην μάχη μέχρι να επιλέξετε κάτι άλλο από το οπλοστάσιό σας.

Το πρόβλημα με τα όπλα εκτείνεται πιο βαθιά από το ότι κάθε τρεις και λίγο μενετε χωρίς κάποιο σοβαρό όπλο και βγάζετε ολόκληρες μάχες με rusty spears και ρόπαλα από bokoblins. Ο ρόλος τους έχει υποβαθμιστεί σημαντικά εφόσον είναι εύκολα αναλώσιμα, σε σημείο που βρίσκετε κάποιο όπλο σε ένα από τα χιλιάδες κρυμμένα σεντούκια και μένετε παγερά αδιάφοροι. Η μόνες εξαιρέσεις είναι το master sword που σπάει μεν, αλλά δεν φεύγει ποτέ από το οπλοστάσιό σας, απλά μένει εκεί και κάνει cooldown, και η hylian shield που σπάει, απλά είναι απίστευτα ανθεκτική. Ένα άλλο αντισταθμιστικό μέτρο για τα όπλα που σπάνε είναι οι αναβαθμίσεις των weapon, bow και shield stash σας. Σε αυτό σας βοηθάει ένα μεγάλο korok, ο Hestu. Υπάρχουν κρυμμένα εκατοντάδες μικρά παιδάκια korok που για να τα βρείτε, λύνετε μερικούς πολύ απλούς γρίφους ή απλά πέφτετε πάνω τους κατά τύχη. Αυτά τα παιδάκια σας δίνουν σπόρους και ο Hestu τους μαζεύει από εσάς με αντάλλαγμα περισσότερες θέσεις για όπλα και ασπίδες.

Αν δεν έχετε τα κατάλληλα όπλα για να αντιμετωπίσετε τα guardians, ΤΡΕΞΤΕ.

Πέρα από τα κλασικά βέλη, έχετε στην διάθεσή σας εκρηκτικά βέλη, βέλη που προκαλούν ηλεκτροσόκ, βόμβες και άλλα. Τα εν λόγω βέλη μπορούν να τα έχουν στην κατοχή τους και εχθρικοί τοξοβόλοι, κάνοντας τις μάχες πολύ πιο ενδιαφέρουσες. Τα τόξα παίζουν και αυτά ρόλο, αφού υπάρχουν μερικά που προσθέτουν ειδικές δυνατότητες όπως το να μπορείτε να πετάτε δύο βέλη ταυτόχρονα, ή να κάνουν παραπάνω ζημιά με συγκεκριμένο τύπο βέλους. Πηδώντας από κάποιο ύψωμα και τραβώντας το τόξο σας, ενεργοποιείται ένα slow motion που σας επιτρέπει να στοχεύετε τα κεφάλια των εχθρών. Η διάρκεια αυτής της slow motion στόχευσης που θυμίζει λίγο Max Payne, εξαρτάται από το stamina. Μπορείτε εν ολίγοις, αν έχετε αρκετά αναβαθμισμένο stamina, να αιωρείστε με το glider σας, να καρφώνετε βέλη στα κρανία των εχθρών σας και να συνεχίζετε το gliding για να ρίξετε λίγα ακόμα βέλη στους εχθρούς που βρίσκονται παρακάτω, σε ένα εντυπωσιακό combo. O Link δεν εμφανίζεται με την πράσινη περιβολή του όπως την γνωρίζαμε. Πλέον μπορείτε είτε να βρίσκετε πανοπλίες και στολές σε μαγαζιά ή διάσπαρτες στον κόσμο μέσα σε shrines ή από χαρακτήρες, οι οποίες προσφέρουν διάφορες ευκολίες και αλλαγές στα stats του χαρακτήρα. Μερικές βέβαια είναι λίγο περίεργες όπως οτιδήποτε έχει σχέση με gerudo, που είναι στην ουσία γυναικεία ρούχα, ενώ δεν λείπουν και τα ανάλογα αστεία καπέλα.

Οι εχθροί και τα αφεντικά είναι μια περίεργη ιστορία στο Breath of the Wild. Ναι, υπάρχουν τα divine beasts που είναι από μόνα τους dungeons και στο τέλος έχουν εκδοχές του Ganon που βασίζονται στα στοιχεία της φύσης. Παρόλα αυτά, υπάρχουν διάσπαρτα mini-bosses τα οποία μπορείτε να νικήσετε για να πάρετε κάποια έξτρα αντικείμενα όπως όπλα, υλικά και άλλα. Μερικά από αυτά είναι αρκετά εύκολα, όπως τα διάφορα hinox που βρίσκετε σε ανύποπτα μέρη, αλλά υπάρχουν και μερικά που θέλουν αρκετή υπομονή και προετοιμασία. Στο παιχνίδι υπάρχει και stealth gameplay, αλλά είναι περιορισμένο και προαιρετικό. Μπορείτε να σκύβετε και να κινείστε αργά έτσι ώστε να σκοτώσετε κάποιον εχθρό ενώ κοιμάται, να καβαλάτε και να εξημερώνετε άγρια άλογα ή να πιάνετε φώκιες τις άμμου στην έρημο της κοιλάδας των Gerudo για να κάνετε surf.

Τα άλογα αφού τα εξημερώνετε, μπορείτε να τα καταχωρείτε σε στάβλους που είναι διάσπαρτοι στη Hyrule. Εκεί μπορείτε να βλέπετε τα στατιστικά τους, όπως το πόσο δυνατά είναι ή τί χαρακτήρα έχουν, ενώ αν παρατήσετε κάποιο άλογο κάπου στον χάρτη, αναλαμβάνουν να το φέρουν πίσω. Έχετε υπόψη ότι τα άλογα μπορούν να πεθάνουν όπως όλα τα ζώα στο παιχνίδι. Υπάρχει τρόπος να τα επαναφέρετε, απλά για να αποφύγω πιθανά spoilers, σας συμβουλεύω να μην σκοτώνετε τα άλογα μόνοι σας. Αυτό όμως που σας λύνει τα χέρια στις μετακινήσεις είναι τα shrines και οι πύργοι. Οι πύργοι που συναντάτε ανοίγουν μέρη του χάρτη για να μπορείτε να προσανατολίζεστε, όμως προσφέρουν και fast travel. Το ίδιο και τα shrines, που είναι μάλιστα πολύ πυκνά στον χάρτη. Μόλις βρείτε αρκετά, δημιουργείται ένα ιδανικό δίκτυο από σημεία που μπορείτε να κάνετε fast travel, έτσι ώστε να μην σπαταλάτε άπειρες ώρες πηγαίνοντας από το ένα σημείο στο άλλο με τα πόδια ή με το άλογο, τη στιγμή που κάποια quests πραγματικά σας ζητάνε να πάτε από την μία πλευρά του χάρτη στην άλλη.

Μια βόλτα με άλογο στα λιβάδια της Hyrule, δεν απογοητεύει ποτέ!

Σημαντικό στοιχείο του Breath of the Wild είναι το μαγείρεμα και τα διάφορα αντικείμενα που μαζεύετε και χρησιμοποιείτε κατά την διάρκεια του ταξιδιού σας. Ένας από τους πιο βασικούς μηχανισμούς είναι το μαγείρεμα. Μαζεύετε διάφορα φρούτα, λαχανικά, μανιτάρια, κρέατα και άλλα και μπορείτε σε διάφορες στόφες να τα μαγειρεύετε. Υπάρχουν συνταγές διάσπαρτες στον κόσμο της Hyrule όπως στον τοίχο κάθε στάβλου που υπάρχει poster με τις τοπικές λιχουδιές. Πέρα από την αναπλήρωση των καρδιών σας, σας προσφέρουν και άλλα καλούδια όπως προσωρινές καρδιές (που δεν αναπληρώνονται όταν χαθούν), αντοχή σε κρύο/ζέστη, καλύτερο stealth ή αυξημένη επίθεση και άμυνα. Μπορείτε με την ίδια διαδικασία να μαγειρεύετε φίλτρα που σας προσφέρουν πολύ πιο έντονα stat boosts, αλλά αυτήν τη φορά χρησιμοποιείτε πιο... περίεργα υλικά όπως κέρατα από εχθρικά bokoblins, κομμάτια από ουρές, βατράχια, έντομα και γενικά γίνεστε τέρμα κακιά (καλή;) μάγισσα. Τα φίλτρα και τα φαγητά είναι βασικό μέρος της προετοιμασίας σας για τις μάχες, οπότε έχει αρκετή σημασία να ξέρετε συνταγές για να τα φτιάχνετε.

Αν και το gameplay του Breath of the Wild έχει αρκετά καλή συνοχή και όλοι αυτοί οι μηχανισμοί δουλεύουν περίφημα μεταξύ τους, δυστυχώς υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούσαν να γίνουν καλύτερα. Πέρα από την εκνευριστική κατάσταση με τα εύθραυστα όπλα, υπάρχουν υπερβολικά πολλά πράγματα που πρέπει να κάνετε αν θέλετε να δείτε ένα μεγάλο ποσοστό του παιχνιδιού και δεν σας ενδιαφέρει το speedrunning. Το κυνήγι των shrines είναι αρκετά χρονοβόρο και τα sidequests σας δίνουν μεν μερικά χρήσιμα πράγματα αλλά πολλές φορές δεν είναι τίποτα παραπάνω από κουραστικά fetch quests και σας αναγκάζουν να τρέχετε σε όλα τα μήκη και πλάτη της Hyrule. Υπάρχουν και μερικές καθαρά ενοχλητικές στιγμές, που ενώ προσπαθείτε να τρέξετε από κάποιον εχθρό και κρύβεστε πίσω από κάποιον τοίχο, καταλήγετε γαντζωμένοι σε αυτόν, να παλεύετε με τον χειρισμό για να κατεβείτε, ώστε να μην φάτε κάποιο αδέσποτο βέλος. Στα αρνητικά θα έβαζα και τα shrines που έχουν motion controls. ΟΚ, τα χειριστήρια του Switch έχουν ένα σωρό αισθητήρες, αλλά μερικές φορές και κυρίως σε φορητή κατάσταση, δεν είναι και ότι καλύτερο να γυρίζετε ολόκληρη την κονσόλα ανάποδα και να έχτε πρόβλημα να δείτε την οθόνη μόνο και μόνο για να φέρετε μια σφαίρα στη σωστή θέση.

Παρόλα τα μικρά θέματα, όμως, το Breath of the Wild παραμένει ένα από τα πιο καλοφτιαγμένα παιχνίδια των τελευταίων ετών. Μπορείτε να πάτε όπου θέλετε, να κάνετε τα quests με όποια σειρά θέλετε, ο χάρτης αν και τεράστιος, είναι γεμάτος από πράγματα που μπορείτε να δείτε και να κάνετε, ενώ οι εχθροί βρίσκονται κυριολεκτικά παντού. Ελευθερία τέτοιου είδους δεν βλέπουμε ούτε σε άλλα σύγχρονα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου, ενώ ο τρόπος που έχει υλοποιηθεί δένει με τα άλλα στοιχεία του gameplay χωρίς να καταντάει κουραστικό, όπως πχ να ζητάει μόνιμο baby sitting κάποια μπάρα ενέργειας ή κούρασης.

Η πιο cute Zelda με διαφορά.

Ο τεχνικός τομέας του Breath of the Wild είναι από μόνος του κάτι το ιδιαίτερο. Αυτό που κλέβει την παράσταση από τα πρώτα λεπτά κιόλας είναι τα τοπία της Hyrule. Οι δημιουργοί πήγαν τον σχεδιασμό τοπίων και το draw distance πολλά βήματα παρακάτω, φτιάχνοντας όμορφα τοπία, με καλά textures και αναπαράσταση βάθους. Για παράδειγμα, όταν φτάνετε στα Dueling Peaks, συνειδητοποιείτε ότι το βουνό που ήταν ορατό από τον πύργο του μεγάλου πλατό στην αρχή του παιχνιδιού πλέον ορθώνεται μπροστά σας. Το μοναδικό πρόβλημα είναι το pop-in, που ενώ δεν γίνεται μπροστά σας για να χαλάσει την αισθητική, εντούτοις αν δεν πλησιάσετε αρκετά δεν πρόκειται να δείτε τί υπάρχει στα περισσότερα μέρη. Αυτό σας εκνευρίζει λίγο όταν έχετε να σχεδιάσετε τον δρόμο σας σε ένα συγκεκριμένο σημείο, αλλά με το που πάτε εκεί εμφανίζεται ξαφνικά μια μεγάλη ομάδα από εχθρούς ή guardians και πρέπει να αλλάξετε για λίγο τον δρόμο σας ή να πολεμήσετε χάνοντας όπλα και προμήθειες. Αυτό όμως είναι απλά λεπτομέρεια συγκριτικά με τα όμορφα δάση, τις υπέροχες λίμνες, τα χαλάσματα, τα υψώματα με τις τρομερές θέες κλπ που συναντάτε. Πάντα κάτι στο background σας κινεί την περιέργεια για περισσότερη περιπέτεια.

Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι κάτι ανάμεσα σε Skyward Sword και Wind Waker. Έχουν έντονο cel shading, ελάχιστο texture στο δέρμα και τα χαρακτηριστικά τους και εκφραστικότητα που αγγίζει τα όρια του καρτούν. Είναι σαν να έβαλε το χέρι του ο Miyazaki. O Link είναι ο πλέον εκφραστικότατος που έχουμε δει στη σειρά, ενώ το animation είναι αρκετά ωραίο στο μάτι και τρομερά αστείο σε μερικές περιπτώσεις. Οι εχθροί έχουν αντίστοιχο σχεδιασμό και τα μεγάλα bosses είναι εντυπωσιακά. Ειδικά τα blight ganons είναι ευφάνταστα... σιχαμερά, κάτι λογικό, αφού είναι μορφές του απόλυτου κακού. Οι ΑΙ χαρακτήρες έχουν και αυτοί προσεχθεί αρκετά και βρίσκετε πολλούς και διαφορετικούς να τριγυρνάνε στον κόσμο, από ταξιδιώτες και εμπόρους μέχρι τύπους που σας δίνουν quests. Ακόμα και... crossdressers βρίσκετε που σας βοηθούν να μπείτε στην πόλη των gerudos που απαγορεύει τους άντρες. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και άλλα είδη πέρα από τους hylians. Οι γεροδεμένες κυρίες από τη Gerudo Valley είναι παντού, ενώ συναντάτε τυχαία gorons, rito και zoras να τριγυρνάνε αμέριμνα σε άλλα μέρη πλην του φυσικού τους βιοτόπου.

Το παιχνίδι σε μεγάλο βαθμό αφήνει πίσω του το πομπώδες και επικό μουσικό στιλ της σειράς και πολλοί θεωρούν ότι αυτό δεν είναι πρέπον για ένα έπος. Προσωπικά δεν συμφωνώ με το συγκεκριμένο παράπονο, θεωρώντας δεδομένο ότι μιλάμε για μια Hyrule που δεν είναι πια το επικό σκηνικό που έχουμε συνηθίσει, το κακό έχει νικήσει και δεν είναι κάποιο time travel όπως στο Ocarina of Time. Μιλάμε πλέον για χαλάσματα και μόνο. Η μουσική είναι ήρεμη, με πιάνο και βιολί και γίνεται χρήση της απόλυτης σιωπής ώστε να έχετε την ευκαιρία να ακούτε τη φύση. Ένα από τα πρώτα κομμάτια που ακούτε και τρανό παράδειγμα για το πόσο προσεγμένη είναι η μουσική στο να ταιριάζει με την κατάσταση της Hyrule, είναι όταν μπαίνετε στην αρχή του παιχνιδιού στο Temple of Time. Είναι το ίδιο theme με το Ocarina of Time αλλά μόνο πιάνο και με μεγάλες παύσεις, περνώντας πλέον μέσω ήχου την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ναός. Όμως η μουσική είναι πάντα εκεί να σας συνοδεύει. Ανάλογα με την ώρα, το μέρος και τον τρόπο που ταξιδεύετε, αλλάζει και η μουσική, ενώ υπάρχουν διαφορετικά κομμάτια στις μάχες, ανάλογα με το τί πολεμάτε κάθε φορά. Περιττό να πω ότι αν έχετε την special έκδοση του παιχνιδιού με το soundtrack, σίγουρα έχετε ακούσει το μουσικό θέμα της μάχης με τα bokoblins που ενσωματώνει ήχους από το Link to the Past!

Τα dungeons του παιχνιδιού είναι τα μεγάλα divine beasts.

Νέα προσθήκη σε αυτό το Zelda είναι το voice acting. Πριν αγχωθείτε, να σας πω ότι ο Link παραμένει σιωπηλός και αυτό είναι καλό γιατί ποιος ξέρει τί θα έλεγε αν ανοίξει το στόμα του. Όμως όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες της κεντρικής ιστορίας μιλάνε. Όχι πάντα, αλλά στις βασικές cutscenes ακούτε τις φωνές τους. Το voice acting σε γενικές γραμμές είναι... εντάξει. Οι πιο καλές φωνές είναι του King of Hyrule και της Impa, ενώ μέτρια θα χαρακτήριζα τη φωνή της Zelda. Ναι είναι μια ξωτικίνα πριγκίπισσα, αλλά μερικές φορές η εκφραστικότητα του χαρακτήρα με αυτήν της φωνής δεν συνάδουν. Η χειρότερη όλων είναι η Mifa, η πρωταθλήτρια των zora που έχει μια γλυκερή φωνή λες και η ηθοποιός ήθελε στην ουσία να κάνει μίμηση πεντάχρονου.

Το Zelda: Breath of the Wild αξίζει το χρόνο και το χρήμα που θα ρίξετε σε αυτό, μέχρι την τελευταία του “σταγόνα”. Αν και δεν είναι ο... μεσσίας του gaming όπως το αποκαλούν πολλοί, αποτελεί ένα από τα καλύτερα παιχνίδια των τελευταίων ετών, μία τεράστια περιπέτεια που πρέπει να ζήσει όχι μόνο όποιος αγαπάει τη Nintendo, αλλά κάθε gamer που σέβεται τον εαυτό του. Αν είστε κάτοχοι Switch ή Wii U, επιβάλλεται να το έχετε στη συλλογή σας.