Λίγα άλλα παιχνίδια θυμάμαι να περιμένω τόσο πολύ όσο το L.A. Noire. O συνδυασμός της ενδιαφέρουσας θεματολογίας του (εποχή και στιλ), της πρωτότυπης φύσης του (έρευνες εγκλημάτων) και της “επαναστατικής” τεχνολογίας του (ρεαλιστικές εκφράσεις προσώπων), με έκαναν όχι απλά να το θέλω, αλλά και να είμαι περίεργος να δω τελικά... τι είναι αυτό το παιχνίδι. Το τι είναι, λοιπόν, το αναλύω παρακάτω. Μπορώ όμως από τώρα να σας διαβεβαιώσω ότι είναι όχι απλά καλό, αλλά εξαιρετικό!

Στο L.A. Noire αναλαμβάνετε τον ρόλο του αστυνομικού Cole Phelps, στο Λος Άντζελες του 1947. Η πόλη, όπως και ολόκληρη η Αμερική, σιγά σιγά επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς μετά το τέλος ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ο ίδιος ο Phelps πολέμησε ενάντια στους Γιαπωνέζους στον Ειρηνικό και επέστρεψε στο Λος Άντζελες για να πολεμήσει το έγκλημα και μάλιστα να γίνει το ανερχόμενο αστέρι του LAPD. Το L.A. Noire έχει μία γενικότερη ιστορία, η οποία ξετυλίγεται όσο προχωράτε, με τον ήρωα και το backstory του να είναι ο συνδετικός κρίκος των βασικών μερών του σεναρίου. Το backstory δεν το αναφέρω τυχαία. Υπάρχουν συχνά μικρά flashbacks που δείχνουν το παρελθόν του Phelps και συγκεκριμένα τις πράξεις του στον πόλεμο, οι οποίες επηρεάζουν τα γεγονότα και τις σχέσεις του στο παρόν. Παράλληλα, μέσω εφημερίδων που μαζεύετε, ξεκλειδώνετε βίντεο που αποκαλύπτουν ακόμα περισσότερες πτυχές της ιστορίας. Εξάλλου, προς το τέλος αναλαμβάνετε τον έλεγχο ενός άλλου χαρακτήρα, ενώ από το ίδιο το τέλος περίμενα πολλά περισσότερα. Αλλά αυτά καλό είναι να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.

Τι είναι τελικά το L.A. Noire; Aς το αποκαλέσουμε open-world mystery action game με γραμμική εξέλιξη. Αναλαμβάνετε διαφόρων ειδών υποθέσεις, όπως ανθρωποκτονίες, φωτιές-εμπρησμούς κλπ, ανάλογα με το αστυνομικό τμήμα του Λος Άντζελες όπου βρίσκεστε. Ερευνάτε το εκάστοτε έγκλημα, λύνετε την υπόθεση, και αμέσως ξεκινάει η επόμενη. Η διαδικασία επίλυσης των υποθέσεων είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει το L.A. Noire από τα υπόλοιπα παιχνίδια εκεί έξω. Ξεχάστε τη φιλοσοφία “shoot first, ask questions later”, που υιοθετούν 9 στα 10 παιχνίδια στις μέρες μας, Εδώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Εδώ δεν είστε υπερστρατιώτης, αλλά ντετέκτιβ. Εδώ δεν είστε στο παρόν ή στο μέλλον, αλλά στο 1947, χωρίς κινητό, υπολογιστή, ή οποιουδήποτε άλλου είδους gadgets. Πρέπει να βασίζεστε στα στοιχεία που συλλέγετε και στο ένστκτό σας.

Ο ταλαντούχος κύριος Phelps.

Η συλλογή στοιχείων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του gameplay που θα σας ενθουσιάσει. Φτάνετε στη σκηνή του εγκλήματος και καλείστε να εξετάσετε τόσο το πτώμα, όσο και τον περιβάλλοντα χώρο για στοιχεία. Εξετάζετε το πρόσωπο του θύματος, το σώμα του, ψάχνετε τα ρούχα του, και τσεκάρετε τα περιβάλλοντα. Δεν φαντάζεστε τι μπορείτε να βρείτε. Πολλές φορές το πιο απίθανο αντικείμενο είναι αυτό που μπορεί να “ξεκλειδώσει” την υπόθεση. Η ίδια η διαδικασία της εξέτασης είναι απόλυτα ικανοποιητική και σας κάνει να νιώσετε σαν πραγματικός ντετέκτιβ. Πιάνετε τα αντικείμενα, και τα περιεργάζεστε με τον μοχλό και τα κουμπιά του χειριστηρίου, ώστε να ανακαλύψετε σημαντικές λεπτομέρειές τους. Στην όλη νουάρ ατμόσφαιρα παλιού φιλμ συμβάλλει τα μέγιστα και η μουσική, η οποία με τον τρόπο της επηρεάζει το gameplay. Κάθε φορά που βρίσκεστε κοντά σε κάποιο στοιχείο, ακούτε νότες πιάνου, ενώ τρέμει και το χειριστήριό σας. Ειδικά αυτό με τη μουσική είναι ιδιοφυής τρόπος έμμεσης βοήθειας από το παιχνίδι προς εσάς. Δεν παύει όμως να είναι βοήθεια, που σημαίνει ότι αν θέλετε μεγαλύτερh πρόκληση, μπορείτε να απενεργοποιήσετε τέτοιου είδους hints.

Παράλληλα, μιλάτε με τον ιατροδικαστή και διάφορους μάρτυρες που μπορεί να έχουν δει κάτι και αργά ή γρήγορα έρχεστε πρόσωπο με πρόσωπο με υπόπτους. Οι ερωτήσεις προς τους μάρτυρες και οι ανακρίσεις των υπόπτων είναι το άλλο στοιχείο που θα λατρέψετε. Μπορείτε να αντιδράσετε στις απαντήσεις που σας δίνουν, με τρεις διαφορετικούς τρόπους: true, doubt και lie. Όπως καταλαβαίνετε, κάθε τρόπος αντίδρασης εξαρτάται από το αν πιστεύετε ότι λένε αλήθεια, αν δεν είστε τόσο σίγουροι ότι λένε την αλήθεια, και αν είστε σίγουροι ότι λένε ψέματα. Αν τους κατηγορήσετε ότι ψεύδονται, πρέπει να επιλέξετε ένα στοιχείο από αυτά που έχετε συλλέξει, ώστε να υποστηρίξετε τον ισχυρισμό σας. Μπορείτε επίσης να ζητήσετε βοήθεια από το παιχνίδι, μέσω των λεγόμενων intuition points, που κερδίζετε κάθε φορά που ανεβαίνετε rank με την πρόοδό σας. Εφόσον έχετε τουλάχιστον ένα intuition point, μπορείτε να τον χρησιμοποιήσετε για να αφαιρέσετε μία από τις τρεις πιθανές απαντήσεις σας, ή να δείτε ποια απάντηση επέλεξαν οι περισσότεροι παίκτες. Και αυτό, ιδιοφυές.

Ερευνώντας τη σκηνή του εγκλήματος...

Σε κάθε περίπτωση, μία από τις αντιδράσεις σας είναι σωστή και οι άλλες δύο λάθος. Όμως ακόμα κι αν κάνετε λάθος σε όλες τις ερωτήσεις κατά την διάρκεια της ανάκρισης ενός υπόπτου ας πούμε, δεν χάνετε. Απλά προχωράτε την υπόθεση αλλιώς, μέσω άλλων στοιχείων κα διαλόγων. Θεωρητικά, το ιδανικό είναι να τα πάτε τέλεια στις ανακρίσεις και να “ψαρεύετε” πολύτιμα στοιχεία από τους χαρακτήρες, που θα σας βοηθήσουν να τελειώνετε μια ώρα αρχίτερα. Πάντως, η χρήση των intuition points δεν μπορεί να είναι ούτε ιδιαίτερα συχνή, και το κυριότερο, ούτε απαραίτητη. Η πραγματική ευχαρίστηση του L.A. Noire είναι να ανακαλύπτετε μόνοι σας τα στοιχεία, χωρίς βοήθεια.

Εδώ μπαίνει στο κόλπο η πρωτοποριακή και πολυδιαφημισμένη τεχνολογία MotionScan, που κάνει τις εκφράσεις των προσώπων φοβερά ρεαλιστικές, δίνοντάς σας τη δυνατότητα να καταλάβετε αν είναι ήρεμοι ή αγχωμένοι, και εν τέλει αν λένε αλήθεια ή ψέματα. Είναι όντως έτσι; Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στο παιχνίδι, ναι, έτσι είναι. Οι εκφράσεις των προσώπων των χαρακτήρων είναι απίστευτα ρεαλιστικές, ανατριχιαστικά ρεαλιστικές κάποιες φορές, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα που ίσχυαν. Με βάση αυτές συνήθως μπορείτε να καταλαβαίνετε την συναισθηματική κατάσταση των χαρακτήρων και να κρίνετε αν λένε αλήθεια ή όχι. Όντως πρόκειται για μία μικρή επανάσταση στο gaming, και αυτό θα το σκέφτεστε συνεχώς κάθε φορά που κάνετε την εν λόγω διαδικασία. Είναι προφανές πως το παιχνίδι θέλει να σας κάνει να κρίνετε με βάση τα πρόσωπα. Γι αυτό σας δίνει τη δυνατότητα να τα κοιτάτε ακόμα και όταν τσεκάρετε το μπλοκάκι σας κατά την διάρκεια των διαλόγων, εξετάζοντας τα στοιχεία. Στο L.A. Noire νιώθετε ότι έχετε να κάνετε με πραγματικούς ανθρώπους, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο video game. Σε αυτό συμβάλλουν σημαντικά και οι αμέτρητοι διάλογοι που έχουν ηχογραφηθεί για να καλύψουν κάθε πιθανή κατάσταση.

Αστυνομικό θρίλερ χωρίς ξεφωνίσματα από τον αρχηγό δεν υπάρχει...

Χωρίς καθόλου δράση δεν πας πουθενά, και ευτυχώς οι δημιουργοί του τίτλου το γνωρίζουν αυτό. Το L.A. Noire έχει αρκετή δράση, ειδικά προς το τέλος. Δεν είναι όλοι οι ύποπτοι που συναντάτε συνεργάσιμοι. Κάποιοι από αυτούς το βάζουν στα πόδια και τότε πρέπει να τους κυνηγήσετε και να τους πιάσετε, άλλοτε με τα πόδια, άλλοτε με το αμάξι. Τα κυνηγητά γενικώς είναι διασκεδαστικά και κινηματογραφικά, ενώ ειδικά σε αυτά με αυτοκίνητα έχει ενεργό ρόλο ο εκάστοτε συνεργάτης σας. Στη δράση φυσικά συμπεριλαμβάνεται και το πιστολίδι, το οποίο θυμίζει GTA IV, όπως περιμέναμε. Ζoom πάνω από τον ώμο για στόχευση, σύστημα κάλυψης κλπ. Δεν είναι κάτι το φοβερό, αλλά έχει τις στιγμές του και διασκεδάζει. Το ΑΙ των εχθρών θα μπορούσε να είναι καλύτερο, όπως και ο χειρισμός. Καλύτερο θα μπορούσε να είναι και το ξυλίκι που καλείστε να παίξετε σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι μηχανισμοί ξύλου είναι ψιλο-της πλάκας, σαν του Mafia 2.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα Λος Άντζελες του 1947 που αναπαριστάται εκπληκτικά. Από τα αμάξια μέχρι τις ενδυμασίες, τα πάντα είναι βγαλμένα από τη δεκαετία του '40. Η πόλη είναι μεγάλη σε έκταση, αν και όχι ιδιαίτερα γεμάτη με πράγματα να κάνετε. Καθώς κυκλοφορείτε στους πολυσύχναστους δρόμους, στον αστυνομικό ασύρματό σας γίνονται αναφορές για διάφορα εγκλήματα που συμβαίνουν, τα οποία μπορείτε να αναλάβετε. Πρόκειται για δευτερεύουσες προαιρετικές αποστολές που προσφέρονται για απόκτηση πόντων εμπειρίας. Μπορείτε επίσης να ανακαλύψετε κρυμμένα αμάξια, καθώς και διάφορα ιστορικά μνημεία της πόλης. Πάντως, αν και όλα αυτά είναι ωραία, το στοιχείο που προσφέρει το περισσότερο replay value στο παιχνίδι είναι η δυνατότητα να ξαναπαίξετε όποια κύρια αποστολή θέλετε, ώστε να την προχωρήσετε με διαφορετικό τρόπο και να κάνετε σωστές επιλογές αυτή τη φορά. Η τελική βαθμολογία κάθε υπόθεσης σας δείχνει πόσο καλά τα πήγατε.

Λίγη δράση είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Το L.A. Noire σε γενικές γραμμές είναι κουκλί. Όμορφα, πολύχρωμα γραφικά, διανθισμένα με το στιλ παλιάς ταινίας, και αυθεντικότητα παντού. Mέχρι και ασπρόμαυρο φίλτρο γραφικών υπάρχει. Πέρα από τα ρεαλιστικά πρόσωπα, το L.A. Noire τα πάει καλά και στους περισσότερους άλλους τεχνικούς τομείς. Πολύ όμορφα μοντέλα αυτοκινήτων, εκτεταμένες ζημιές, ωραία εφέ και καλά animations. Aπό την άλλη, μας τα χαλάει το frame rate, κυρίως όταν γίνεται χαμός. Εξάλλου, ο ήχος δεν έχει ψεγάδια. Τα εφέ είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει σε video game, ειδικά αυτά των πυροβολισμών και των καταστροφών/τρακαρισμάτων. Οι ερμηνείες των ηθοποιών εκπληκτικές, και μάλιστα με τις απαιτήσεις αυξημένες, αφού δεν έπρεπε απλά να ακούγονται σωστά, αλλά και να συμπεριφέρονται ρεαλιστικά μπροστά στις κάμερες του motion capture. Άριστα παίρνει και η μουσική, η οποία ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του τίτλου και μοιάζει βγαλμένη από κλασικές ταινίες μυστηρίου. Η λέξη-κλειδί εδώ είναι η αυθεντικότητα.

Το L.A. Noire δεν είναι τόσο πρωτοποριακό, αλλά μάλλον πρωτοποριακά διαφορετικό. Κάνει κάποια πράγματα που στη θεωρία φαντάζουν απλά, αλλά μέχρι τώρα κανένα παιχνίδι δεν τολμούσε να κάνει. Όπως το Red Dead, έτσι και το L.A. Noire είναι τρανό παράδειγμα του τι μπορεί και πρέπει να προσφέρει ένα σοβαρό video game στον παίκτη, δηλαδή να τον μεταφέρει σε έναν πιστευτό κόσμο και να τον κρατά καθηλωμένο εκεί. Προσπεράστε τις όποιες αδυναμίες του παιχνιδιού και τσιμπήστε το χωρίς δεύτερη σκέψη!

+ Προσεγμένη ιστορία
+ Αυθεντικό πάντα και στα πάντα
+ Πρωτότυπο και διασκεδαστικό gameplay
+ Εντυπωσιακά γραφικά, με τα ρεαλιστικά πρόσωπα να ξεχωρίζουν
+ Ο ηχητικός τομέας αγγίζει την τελειότητα

- Υπερβολικά γραμμικό κάποιες φορές
- Οι μηχανισμοί δράσης μπορούσαν να είναι καλύτεροι
- Κάποιοι θα το βρουν επαναλαμβανόμενο
- Frame rate
- Άλλο ένα παιχνίδι με “άδειο” τέλος

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

Πλατφόρμα: Xbox 360 (review), PS3
Έκδοση: Rockstar
Ανάπτυξη: Team Bondi
Διάθεση: CD Media
Είδος: Open-world mystery action
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://www.rockstargames.com/lanoire/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 20/5/2011
PEGI: 18