Green Lantern: Rise of the Manhunters Review
Τα τελευταία χρόνια όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες μιας παρέλασης παιχνιδιών που είναι βασισμένα σε ταινίες υπερήρωων, δυστυχώς με απογοητευτικά αποτελέσματα. Σειρά παίρνει ο Green Lantern, ένας όχι και τόσο γνωστός ήρωας, που τυχαίνει να είναι και ο αγαπημένος μου απο την DC. Μπορεί το Green Lantern: Rise of the Manhunters να κάνει την διαφορά;
O ήρωάς μας είναι μέλος των Green Lantern Corps, μιας οργάνωσης που ιδρύθηκε απο τους αθάνατους εξωγήινους Guardians και έχει σκοπό να προστατεύσει τον γαλαξία απο κάθε απειλή. Όλοι οι Green Lantern έχουν ένα δαχτυλίδι, το οποίο μπορεί να δημιουργεί πανοπλίες, όπλα, αλλά και σχεδόν ότι φανταστεί ο ιδιοκτήτης του, και περιορίζεται μόνο απο την φαντασία του και την θέλησή του. Ο χαρακτήρας μας, ο Hal Jordan (καμμία σχέση με τον Air Jordan), γίνεται ο πρώτος γήινος που αποκτά ένα τέτοιο όπλο, όταν ένας άλλος Green Lantern από τα πέρατα του διαστήματος προσγειώνεται στη Γη και πεθαίνει στα χέρια του. Το δαχτυλίδι διαλέγει τον Jordan ως νέο του κάτοχο. Τώρα ο ήρωας πρέπει να αντιμετωπίσει τους Manhunters, μια φυλή ρομπότ που προστάτευε τον γαλαξία πριν απο το πράσινο σώμα, ενώ πρέπει να βρει και τον υποκινητή τους.
Το παιχνίδι αποτελείται από 10 επίπεδα, τα οποία δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα το ιδιαίτερο, ούτε σε δυσκολία ούτε σε ποικιλία. Αλλά μήπως περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό; Παρότι είναι διασκεδαστικό να χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας, μετά απο λίγο η επανάληψη των εχθρών αλλά και η γραμικότητα των επιπέδων κουράζει. Εκτός απο τα κλασικές πίστες όπου προχωράμε, εξοντώνουμε εχθρούς και λύνουμε πανεύκολους γρίφους, υπάρχουν και μερικές πίστες όπου πετάμε, καταστρέφουμε οτι βρούμε μπροστά μας και καμιά φορά αποφεύγουμε και κανά εμποδιάκι! Τα επίπεδα αυτά είναι θετική προσθήκη, αλλά το καθένα κρατάει το πολύ 10 λεπτά.

Στείλτον και θα του δείξω εγώ που τόλμησε να με πει κακοκουρεμένη μελιτζάνα!
Το καλό όμως σε αυτόν τον τίτλο δεν είναι το ποιους θα σπάμε στο ξύλο, αλλά το πώς! Στο οπλοστάσιό μας έχουμε τα constructs, τα οποία περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα όπλων - από σφυριά και ρόπαλα του μπέιζμπολ, μέχρι στολές mech, gattling gun, ακόμα και ένα F-22 μπορούμε να σκάσουμε στα μούτρα των εχθρών μας! Όλα αυτά τα αποκτούμε όταν ανεβαίνουμε level, και χρησιμοποιόντας τους πόντους εμπειρίας μας μπορούμε να διαλέξουμε αν θα αποκτήσουμε ένα καινούργιο construct ή αν θα αναβαθμίσουμε τα χαρακτηριστικά μας, όπως τα βασικά combos, την άμυνα κ.α. Όλα αυτά γίνονται ακόμα καλύτερα όταν παίζετε μαζί με έναν φίλο σας, ο οποίος ελέγχει τον διοικητή του Hal, τον Sinestro. Ο δεύτερος παίχτης μπορεί να μπει και να βγεί όποτε θέλει από το παιχνίδι, έχει της ίδιες δυνάμεις με εσάς, αλλά μπορεί να επιλέξει όποιες αναβαθμίσεις θέλει.
Ο χειρισμός αφήνει ανάμικτες εντυπώσεις. Από την μία, επιτρέπει με ευκολία την ακύρωση των κινήσεων αλλά και την γρήγορη αλλαγή των constructs. Έτσι μπορούμε εύκολα να κάνουμε ένα 99 hit-combo, ακόμα και στο πιο δύσκολο επίπεδο. Αντιθέτως, η κάμερα είναι από τα χειρότερα στοιχεία του τίτλου, αφού δεν μπορούμε να την κοντρολάρουμε και έχει και την κακή συνήθεια να κρύβεται! Τρανό παράδειγμα στο αφεντικό του προτελευταίου επιπέδου, όπου περισσότερο βλέπουμε τους... σωλήνες του τοίχου παρά την δράση!
Πολλές από τις εκρήξεις αλλά και όλα τα όπλα του ήρωα έχουν το κλασικό πράσινο χρώμα, διατηρώντας το κλίμα του τίτλου χωρίς να κουράζουν, αλλά και χωρίς να κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Αδιάφορα είναι και τα επίπεδα, με λίγες λεπτομέρειες και μικρή ποικιλία. Το ίδιο με και με τα μοντέλα των χαρακτήρων και ιδιαίτερα αυτό του ήρωα μας, που δεν μοιάζει και πολύ με τον αντίστοιχο της ταινίας. Πάντως, όλα αυτά μπορείτε να τα δείτε και σε αναγλυφικό 3D σε HD τηλεόραση με τα γυαλιά που έρχονται μαζί με το παιχνίδι, ή σε στερεοσκοπικό 3D σε 3D τηλεόραση. Τα ηχητικά εφέ και η μουσική είναι απλά και δεν ξεχωρίζουν. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ομιλία του ήρωα, αφού ο πρωταγωνιστής της ταινίας Ryan Reynolds ακούγεται σαν να βαριέται (συχνό φαινόμενο σε τέτοιου είδους τίτλους), ενώ πολλές φορές οι ατάκες δεν ακούγονται καθόλου. Αλλά ντάξει, μπορεί να αντιδρούσα και εγώ έτσι αν είχα χωρίσει πρόσφατα από την Scarlett Johansson.

Τα επίπεδα όπου πετάμε είναι ευχάριστα, αλλά πολύ μικρά.
Ο Green Lantern είναι ένας υπερήρωας με απίστευτες δυνάμεις και το παιχνίδι του θα μπορούσε να είναι υπέροχο, αν δεν έπρεπε να βασιστεί και να κυκλοφορήσει παράλληλα με την ταινία. Τα πολλά όπλα, η γρήγορη δράση και η πλάκα που μπορείτε να σπάσετε με έναν φίλο σας, δεν αρκούν για να “σώσουν” ένα story mode που τελειώνει σε μόλις τέσσερις ώρες και ο τερματισμός του κρατάει ένα λεπτό! Τελικά, ούτε το Green Lantern: Rise of the Manhunters καταφέρνει να αποφύγει την... κατάρα των “ταινιοπαίχνιδων” και δεν ξεχωρίζει από τον σωρό των αμέτρητων movie tie-in τίτλων που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια.
+ Μεγάλη ποικιλία σε όπλα και κινήσεις.
+ Το co-op είναι άκρως διασκεδαστικό- Μικρή διάρκεια και μικρή δυσκολία
- Η κάμερα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός σας
- Συνεχής επανάληψη εχθρών και επιπέδωνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5
H ταινία Green Lantern παίζεται από σήμερα, 25 Αυγούστου, στις ελληνικές αίθουσες.
Πλατφόρμα: Xbox 360 (review), PS3, Wii, DS, 3DS, iOS
Έκδοση: Warner
Ανάπτυξη: Double Helix Games
Διάθεση: Zegetron
Είδος: Action
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.greenlanternvideogame.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 10/6/2011
PEGI: 12