Πληκτρολογήστε τουλάχιστον 2 χαρακτήρες

Goldeneye 007 Review

Game 2.0
LinkedIn Share

Τα χριστιανόπουλα θα πάνε με χαρά να δούνε πράκτορα 007, αλλά οι αλλόθρησκοι βλέπουν με σκεπτικισμό το remake του Goldeneye του N64, του shooter που έστρωσε το δρόμο για τα σημερινά FPS στις κονσόλες. Θα ρίσκαρε βρε, ποτέ η Ninty να μαγαρίσει ένα από τα παιχνίδια που καθιέρωσαν το Ν64; Ούτε φαντάζομαι πως πέρασε από το μυαλό τους ότι με ένα remake στο Wii θα το ξεπεράσουν, αφού τα FPS δεν είναι το genre της κονσόλας όσο και αν ενδείκνυται ο χειρισμός της.

Το σενάριο είναι λίγο πολύ γνωστό και οποιαδήποτε ανατροπή περιέχει έχει γίνει γνωστή εδώ και μια 15ετία (damn you Alec). Ο Pierce Brosnan έχει αντικατασταθεί από τον Daniel Graig τον οποίο βλέπουμε ελάχιστα οπότε ποιος νοιάζεται και υπάρχουν κάποιες πίστες που θυμίζουν το αρχικό αλλά και αρκετές νέες. Γενικά αφήνει την αίσθηση του deja-vu αλλά μέχρι εκεί. Το νέο Goldeneye έχει σχεδιαστεί με γνώμονα τα σύγχρονα FPS και οποιαδήποτε σύγκριση με τον τίτλο του Ν64 που ξεπερνά την νοσταλγία, είναι άτοπη.

Το παιχνίδι είναι εμφανίσιμο χωρίς να εντυπωσιάζει. Το Wii είναι ικανό για καλύτερα γραφικά από αυτά που μας προσφέρει η Eurocom. Είναι αξιοπρεπέστατα και δεν μαστιγώνουν αλύπητα τα μάτια μας αλλά βλέποντας την καλή δουλειά που έγινε στα πρόσωπα των χαρακτήρων με το ρευστό animation και το πολύ καλό motion capture συμπεραίνουμε ότι το κατέχουν το άθλημα και ότι έχοντας επαναπαυτεί στο «το Wii είναι last gen» δεν προσπάθησαν ιδιαίτερα. Τα εξωτερικά περιβάλλοντα είναι αρκετά όμορφα ενώ τα εσωτερικά είναι κενά και πολύ κοινότυπα. Εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι στο frame rate, ειδικά σε σημεία με πολλές εκρήξεις ταυτόχρονα, όλα γίνονται σε slow motion χωρίς να είναι σχεδιαστική επιλογή. Και στο online υπάρχουν κάποια προβλήματα με το frame rate αλλά εκεί ψιλοπαραβλέπονται.

Εκεί κάθεσαι για κάλυψη ή μαζεύεις ραδίκια;

Όταν οι εχθροί είναι μακριά χάνονται στο περιβάλλον και δεν φταίει το draw distance αλλά η επιλογή χρωμάτων – γκρι τοίχος, γκρι παραλλαγή, γκρι κράνος, γκρι καπνός, όλα ίδιας απόχρωσης. Ήμαρτον, έχει και άλλα χρώματα η παλέτα! Ο χάρτης κάπου κάπου τα παίζει και ενώ δείχνει ότι δεν έχει μείνει κανείς στην πίστα εκτός του 007, εμφανίζονται μπροστά μας εχθροί σαν την τσουτσού (πάνω που λες, ουφ τέλειωσαν και αυτοί… SURPRISE!).

Το παιχνίδι μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε οποιαδήποτε μέθοδο χειρισμού μας βολεύει (και είναι διαθέσιμη στο Wii – μην ακούσω τίποτα για ποντίκι-πληκτρολόγιο). Αφού μιλάμε για FPS στο Wii, το Wiimote με το Nunchuk είναι μάλλον η καλύτερη λύση. Δέχεται αρκετή παραμετροποίηση – όχι τόση όση του Conduit ή των Call of Duty που μόνο την ευαισθησία της κίνησης της παρανυχίδας μας δεν ρυθμίζουμε – αλλά τα βασικά για να προσαρμόσουμε τον χειρισμό στις ανάγκες μας υπάρχουν. Ο χειρισμός με Classic Controller Pro είναι ιδανικός για όσους θέλουν ένα παραδοσιακό κονσολίστικο shooter με τους αναλογικούς μοχλούς, αλλά το αρνητικό είναι ότι το χειριστήριο του Wii δεν έχει σκανδάλες αλλά απλά κουμπιά. Το Gamecube controller είναι μια καλή εναλλακτική αλλά, εκτός του ότι έχει καλώδιο (πολύ ντεμοντέ), δεν έχει έναν «σωστό» δεύτερο αναλογικό που να συμπαθεί τα FPS. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Goldeneye 007 περιέχει το Classic Controller Pro σε χρυσό χρώμα (του Φλωρινιώτη – πειράζει που είμαι μεγάλη φίρμα; – πειράζει;). Συλλεκτικό και εκτυφλωτικά κιτς!

Γύρνα αργά αργά προς το μέρος μας και πες μου που πήρες αυτά τα πολύ σικ γάντια.

Υπάρχουν επίπεδα δυσκολίας για όλα τα γούστα και επίπεδα χειρισμού για τους βετεράνους αλλά και για τους τουρίστες. Για τους πολύ κουλούς υπάρχει η επιλογή accessible στον χειρισμό που κάνει το παιχνίδι… παιχνιδάκι αφού το μόνο που θα πρέπει να κάνετε είναι να κινήστε και να πυροβολάτε καθώς η στόχευση γίνεται αυτόματη. Ο Bond πετυχαίνει ακόμα και εχθρούς που δεν βλέπει, πόσο βολικό! Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, αν σε ένα FPS δεν μπορείς ούτε καν να στοχεύσεις, με τόσες διαφορετικές επιλογές χειρισμού, τότε άστο το άθλημα και πιάσε τη σταυροβελονιά…

Εκτός της στόχευσης, το Wiimote το χρησιμοποιούμε και σαν τηλέφωνο. Ο Bond δέχεται κλήσεις (ο συνομιλητής μας ακούγεται από το ηχειάκι του χειριστηρίου) αλλά το χρησιμοποιεί και σαν κάμερα για την συλλογή στοιχείων που χρειάζεται η ΜΙ6, για να χακάρει συστήματα και να ξεκλειδώνει πόρτες (έχει καλή ανάλυση και για amateur porn άμα λάχει).

Ο James δεν μπορεί να πηδήξει (η κλιμακτήριος ήρθε πιο νωρίς) αλλά όταν βρίσκεται μπροστά από κάποιο εμπόδιο εμφανίζεται η ένδειξη στην οθόνη να πιέσουμε μπροστά στον αναλογικό και ένα πλήκτρο. Αυτό σε μερικές περιπτώσεις γίνεται σε πολύ συγκεκριμένα σημεία που γουσταρίζει το παιχνίδι και όχι όπου βρισκόμαστε την εκάστοτε στιγμή, με κίνδυνο να μας κάνουν κεφαλογραβιέρα μέχρι να βρούμε που ακριβώς πρέπει να σταθούμε. Η ενέργεια, στα αρχικά επίπεδα δυσκολίας, επανακτάται όταν δεν είμαστε εκτεθειμένοι σε πυρά κάνοντας το παιχνίδι λίγο πιο εύκολο.

Φτου, δεν έχω κάρτα… Λες να έχει What’s up η MI6;

Παραμένοντας πιστό στον αρχικό τίτλο, το νέο Goldeneye δίνει την έμφαση που πρέπει στο multiplayer. Υποστηρίζει 4-player split-screen με τέσσερα modes και πολλούς, παλιούς και νέους χαρακτήρες προς επιλογή αλλά και εννιά online multiplayer modes εκ των οποίων τρία είναι κλειδωμένα μέχρι να φτάσετε σε ένα συγκεκριμένο level. Ανεβαίνουμε level ολοκληρώνοντας συγκεκριμένα objectives που μας δίνουν πόντους εμπειρίας ακολουθώντας το στιλ των Call of Duty. Εύκολα βρίσκουμε παιχνίδι στο online (ιδιαίτερα στα Conflict και Team Conflict modes) και αν και υπάρχουν και εδώ hackers να σου καταστρέψουν την εμπειρία, όπως σε άλλα FPS του Wii, είναι προς το παρόν λίγοι. Πρόκειται για το καλύτερο FPS με online multiplayer του Wii με εύκολο matchmaking που δεν σου βγάζει την πίστη μέχρι να μπεις σε παιχνίδι (High Voltage για σένα τα λέω).

Α, και ένα ακόμα παράπονο: γιατί δεν περιέχονται υπότιτλοι; Εντάξει μπορεί να είμαστε εξοικειωμένοι με την – αμερικανοποιημένη – αγγλική προφορά αλλά δεν θα έβλαπτε και η επιλογή υποτίτλων για εμάς που θέλουμε να παίζουμε με χαμηλωμένη την TV επειδή είναι 4 τ’ αξημέρωτα και ο παππούς στο δίπλα διαμέρισμα έχει το τηλέφωνο της αστυνομίας στην μνήμη.

Η τροπική Σιβηρία, με τους φιλόξενους και ζεστούς Ρώσους…

Α ρε Activision όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις και εκεί που λέω «άι σιχτήρ δεν ξαναγοράζω παιχνίδι σου μέχρι να δω τον Kotick να καθαρίζει τις καλλιόπες των γραφείων της Platinum» βγάζεις το Goldeneye να μου πάρεις πάλι τα δουλεμένα με ιδρώτα ευρουδάκια μου! Το Goldeneye 007 είναι ένα άξιο remake που δεν ατιμάζει την μνήμη του original τίτλου της προηγούμενης γενιάς (sarcasm). Δεν κάνει τομή στα σύγχρονα FPS αλλά σίγουρα δείχνει τον σωστό δρόμο για τα FPS του Wii.

+ Το καλύτερο online multiplayer FPS του Wii
+ To καλύτερο offline multiplayer FPS του Wii
+ Βασίζεται στον πρωτότυπο τίτλο τόσο όσο χρειάζεται για να το πεις remake
+ Υποστηρίζονται όλοι οι μέθοδοι χειρισμού που προσφέρει η κονσόλα

– Μερικά προβληματάκια με το frame rate
– Δυσλειτουργικός χάρτης
– Εχθροί-χαμαιλέοντες

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

Πλατφόρμα: Wii (review), DS
Έκδοση: Acitvisions
Ανάπτυξη: Eurocom
Διάθεση: Dionic
Είδος: FPS
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://goldeneyegame.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 5/11/2010
PEGI: 16+

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ