alt text

Full Throttle Remastered Review

Κάθε άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του συνδυάζει μυρωδιές, ήχους και εικόνες με συγκεκριμένες αναμνήσεις, οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια κάθε φορά που ένα ή παραπάνω από τα συστατικά αυτά ξανασυναντηθούν. Μία τέτοια ανάμνηση που έχει χαραχτεί στα πέρατα του υποσυνείδητού μου είναι συνυφασμένη με το γρατζούνισμα της κιθάρας, το logo της LucasArts (RIP) και την βαθιά μπάσα αντρίκια φωνή του Roy Conrad (RIP) στην εισαγωγή του αξέχαστου Full Throttle. O έρωτάς μου με τα adventures αλλά και το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν κεραυνοβόλος.

Το Full Throttle ήταν το πρώτο παιχνίδι του Tim Schafer μετά το Day of the Tentacle, το οποίο είχε ήδη λάβει εξαιρετικές κριτικές. Παραμένοντας πιστός στο είδος του, αλλά με μια δόση κινηματογραφική, κατάφερε να μας χαρίσει ένα παιχνίδι που για μένα (προφανώς αν κρίνετε από τα παραπάνω) έμεινε αξέχαστο. Οι κριτικές της εποχής ήταν σχετικά πιο μετριοπαθείς σε σχέση με το Day of the Tentacle, κρίνοντας αυστηρά την μικρή διάρκειά του (γύρω στις έξι-οκτώ ώρες, χωρίς βοήθεια εννοείται), διάρκεια που για την εποχή ήταν ελαφρώς... σκανδαλώδης. Επίσης, συνδύαζε στοιχεία που δεν ήταν point and click, κάτι που ξένισε αρκετούς. Παρόλα αυτά είχε τεράστια επιτυχία πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Μετά από τα remasters των Monkey Island, Day of the Tentacle και Grim Fandango, ήρθε η ώρα και για το remaster του Full Throttle. Και βεβαίως μόλις κυκλοφόρησε το τσίμπησα, το έπαιξα, συγκινήθηκα, ξαναθυμήθηκα. Επέστρεψα στον 14χρονο εαυτό μου. Αλλά πέρα από τους συναισθηματισμούς, ας δούμε κατά πόσο μετά από τόσα χρόνια μία remastered έκδοση αξίζει τα λεφτά της. Ειδικά όταν η αντίστοιχη του Grim Fandango θεωρήθηκε προχειροφτιαγμένη.

Το παιχνίδι ξεκινάει με μία πραγματικά εντυπωσιακή και κινηματογραφική εισαγωγή. Την εισαγωγή αυτή τη θεωρώ μία από τις καλύτερες που έχουν γίνει για adventure game και εννοείται εντυπωσιάζει και σήμερα όσο εντυπωσίαζε και τότε. Κατά τη διάρκεια της εισαγωγής ο ηλικιωμένος Malcom Corley, ιδρυτής της Corley Motors, της μόνης εναπομείνασας αμερικάνικης εταιρείας κατασκευής μηχανών, συζητάει με τον αντιπρόεδρο της εταιρείας Adrian Ripburger για τα μελλοντικά σχέδια της Corley Motors, ενώ κατευθύνονται προς το ετήσιο συνέδριο μετόχων. Ο Ripburger του αποκαλύπτει πως σκέφτεται να προσλάβουν μία συμμορία μηχανόβιων για να τους συνοδεύσει και πως έτσι θα καταπλήξουν τους μετόχους. Τη στιγμή εκείνη εμφανίζονται στο δρόμο οι Polecats με τον αρχηγό τους, Ben, να οδηγεί τη συμμορία. Ο Malcolm εντυπωσιάζεται και αποφασίζουν με τον Ripburger να προσλάβουν τους Polecats. Παρότι ο Ben διαφωνεί, o Ripburger τον βγάζει νοκάουτ και συμφωνεί με τους Polecats, οι οποίοι αγνοούν το γεγονός πως τον βοηθούν να βάλει μπροστά ένα σχέδιο σκοτεινό και πανούργο με σκοπό να γίνει ο πρόεδρος της Corley Motors και να αρχίσει την παραγωγή μηχανοκίνητων mini van. Δε θα πω περισσότερα, γιατί το σενάριο, παρότι πιθανόν να είναι γνωστό στους περισσότερους, κρύβει μία συνωμοσία και είναι τόσο καλογραμμένο που ακόμη και ένας να μην το γνωρίζει θα ήταν κρίμα να χαλάσω την εμπειρία. Η υπόθεση εκτυλίσσεται με κινηματογραφική χάρη και εντυπωσιάζει στο σύνολό της. Θα μου πείτε Tim Schafer είναι αυτός και μάλιστα σε μία εποχή που το ένα παιχνίδι του ήταν καλύτερο από το άλλο.

Σύσσωμη η συμμορία των Polecats.

Σύσσωμη η συμμορία των Polecats.

Το Full Throttle είναι ένα κλασικό point and click adventure. Με το αριστερό κλικ επιλέγετε πού κινείται ο Ben, ενώ με δεξί κλικ ανοίγετε το inventory. Όταν ο κέρσορας είναι πάνω από ένα hotspot, πατώντας και πάλι το αριστερό κλικ ανοίγετε το interface με τις επιλογές για τις διάφορες ενέργειες (talk, look at, take, kick κτλ). Στην αρχική έκδοση το αριστερό κλικ χρειαζόταν να παραμένει πατημένο μέχρι να γίνει η επιλογή της ενέργειας. Στo remaster έχει προστεθεί και η δυνατότητα για ανανεωμένο gameplay, αλλάζοντας ελαφρά τον τρόπο παιξίματος. Έτσι το παραπάνω interface παραμένει ανοιχτό με ένα απλό αριστερό κλικ και εξαφανίζεται μόλις κάνετε μία επιλογή ή πατήσετε αριστερό κλικ έξω από αυτό. Επίσης έχει προστεθεί και η μόδα της εποχής: πατώντας shift εμφανίζονται όλα τα hotspots στην οθόνη για να μην τυραννιέστε. Αν και δε νομίζω ότι θα το χρησιμοποιήσετε, αφού όλες οι οθόνες είναι καλοσχεδιασμένες χωρίς κρυφά hotspots ή μικρά αντικείμενα. Οι γρίφοι είναι σε γενικές γραμμές συνυφασμένοι με την υπόθεση, ενώ οι περισσότεροι χαρακτηρίζονται από την μέτρια ευκολία τους. Υπάρχουν, βεβαίως, ορισμένοι που σας κάνουν λίγο να χτυπήσετε τα χέρια στο πληκτρολόγιο από τα νεύρα, αφού χρησιμοποιώντας το λεπτό και εξαιρετικό χιούμορ του παιχνιδιού ίσως ξεφεύγουν ελαφρά από τη νόρμα της λογικής. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως ακόμα και οι πιο δύσκολοι των γρίφων είναι απολαυστικοί και έξυπνοι.

Δυστυχώς, στα πλαίσια του remaster δεν βελτιώθηκε ο χειρισμός της μηχανής του Ben στο σημείο του Mine Road, ούτε του αυτοκινήτου στο σημείο της αρένας, οπότε ετοιμαστείτε για μικρή ταλαιπώρια. Τα δύο αυτά σημεία του παιχνιδιού είναι σίγουρα τα πιο αμφιλεγόμενα, καθώς συνδυάζουν action χειρισμό και μάλιστα όχι πολύ καλό. Στον μεν Mine Road, ο Ben χρησιμοποιώντας διάφορα melee όπλα μάχεται μηχανή με μηχανή με μέλη άλλων συμμοριών με σκοπό τη συλλογή κάποιων κρίσιμων αντικειμένων προκειμένου να προχωρήσει η ιστορία. Στην δε αρένα, πρέπει να χειριστείτε το αυτοκίνητο που οδηγεί ο Ben με τέτοιο τρόπο ώστε να συγκρουστείτε με αυτό της Maureen. Από τα δύο αυτά σημεία, προσωπικά η αρένα ποτέ δε με βρήκε σύμφωνο και θεωρώ ότι είναι μία μάλλον λανθασμένη προσθήκη. Εξάλλου, το remaster περιλαμβάνει και διάφορα bonus όπως concept art (εκεί φαίνεται πως το επώνυμο του Ben είναι Throttle), σχολιασμό από τους δημιουργούς και ηχητικά κομμάτια σε μορφή jukebox.

Η Maureen παίζει σημαντικό ρόλο και για την Corley Motors, αλλά και για τον Ben.

Η Maureen παίζει σημαντικό ρόλο και για την Corley Motors, αλλά και για τον Ben.

Ως προς τα γραφικά, η δουλειά που έχει γίνει στο remaster είναι εξαιρετική. Σε αντίθεση με το Grim Fandango όπου απλά βελτιώθηκε η ανάλυση και κάποια shaders ή το Monkey Island όπου έγινε πλήρης επανασχεδιασμός με μέτρια (για μένα) αποτελέσματα, στο Full Throttle όλες οι οθόνες έχουν επαναζωγραφιστεί με βάση τις πρωτότυπες ώστε να υποστηρίζουν υψηλότερη ανάλυση, αλλά και αναλογίες 16:9. Το αποτέλεσμα ανταμείβει με το παραπάνω. Υπάρχει η ατμόσφαιρα και τα χρώματα του αρχικού παιχνιδιού, αλλά χωρίς τη θολούρα και βέβαια τα πίξελ. Τα τρισδιάστατα μοντέλα έχουν επίσης περάσει από νέα επεξεργασία, οπότε η μηχανή του Ben είναι πλέον γυαλιστερή και εντυπωσιακή (αν και, μεταξύ μας, πάντα ήταν).

Δύο σημεία με ενόχλησαν ελαφρά. Πρώτον, οι πέτρες δεξιά και αριστερά της ασφάλτου ξανασχεδιάστηκαν αλλά θεωρώ ότι έτσι όπως τις έφτιαξαν “βγάζουν μάτι” και πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να κοιτάει αυτές αντί για την κυρίως δράση. Δεύτερον, ενώ η αρχική έκδοση χρησιμοποιώντας την Insane engine (μαζί με τη SCUMM βεβαίως βεβαίως) είχε μοντέλα για τις σκηνές δράσης εντυπωσιακά για την εποχή και κάπως ρεαλιστικά σε σχέση με την cartoony διάθεση του υπόλοιπου παιχνιδιού, το remaster περιλαμβάνει νέα μοντέλα σαφώς ανανεωμένα, αλλά πλέον και αυτά με τον cartoony χαρακτήρα των υπόλοιπων οθονών. Μην ανησυχείτε, όμως, γιατί όλα αυτά μπορείτε να τα συγκρίνετε ιδίοις όμμασι, αφού πατώντας το F1 (τόσο απλά) μπορείτε να πηγαίνετε από την αρχική έκδοση του 1995 στη remastered έκδοση και τούμπαλιν. Έτσι, μπορείτε να παίζετε το παιχνίδι όπως ήταν το 1995 ή με τις φρέσκιες αλλαγές που έχουν γίνει. Συνολικά πάντως η δουλειά που έκανε η Double Fine είναι εντυπωσιακή.

Φύγαμεεεε μηχανάρα μου!

Φύγαμεεεε μηχανάρα μου!

Ως προς τον ηχητικό τομέα, τα πράματα ήδη ήταν ανυπέρβλητα, ανεπανάληπτα, απαράμιλλα το 1995, οπότε με την επεξεργασία που έχει γίνει πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα. Το mixing των ήχων έχει βελτιωθεί ώστε η ισορροπία φωνής, μουσικής και εφέ να είναι καλύτερη και βέβαια πολλοί χαμηλής ποιότητας ήχοι έχουν αναβαθμιστεί για να ανταποκρίνονται στα δεδομένα της εποχής. Τα μουσικά κομμάτια (με αποκορύφωμα αυτό των Gone Jackals που συνοδεύει την εισαγωγή) είναι αριστουργηματικά, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με το φωνητικό μέρος. Μα είναι τέτοια η μαγεία του να ακους αυτές τις φωνές. Τον Mark Hamill (ναι του Star Wars) αγνώριστο στον ρόλο του Ripburger (ο ίδιος εξίσου αγνώριστος ενσαρκώνει και τον Joker σε πολλά παιχνίδια και animated σειρές Batman), τις απίστευτες φωνές των Malcolm Corley, Maureen αλλά και της Suzie, και βέβαια τον αξέχαστο Roy Conrad στον ρόλο του Ben. Χωρίς να υπερβάλλω θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ερμηνεία είναι η καλύτερη στην ιστορία των adventure (καλύτερη ακόμα και από αυτή του Manny Calavera). Ο Roy Conrad κατάφερε να δώσει τέτοια υπόσταση στον Ben, ώστε να μείνουν και οι δύο στην ιστορία.

Η Double Fine μας εκπλήσσει ευχάριστα με το Full Throttle Remastered. Η όποια επεξεργασία έχει γίνει στο Full Throttle είναι καλοδουλεμένη, προσεγμένη, χωρίς προβλήματα, bugs ή ατέλειες. Πρόκειται για ένα διαμάντι που πέρασε από καθαρισμό και πλέον λάμπει με όλα του τα καράτια. Το να ζωγραφίσεις ξανά ένα παιχνίδι με τέτοια ιστορία δεν είναι εύκολο πράμα, και είμαι διπλά χαρούμενος που η DF το κατάφερε με τέτοια επιτυχία. Αφενός γιατί θα μπορώ για χρόνια ακόμα να απολαμβάνω αυτό το παιχνίδι, αφετέρου γιατί οι νεότερες γενιές ή οι παίκτες που δεν το είχαν για κάποιο λόγο υπόψη τους μπορούν να το γνωρίσουν σα να έπαιζαν ένα σύγχρονο adventure. Θεωρώντας ότι είναι στο top 10 όλων των adventure, το συστήνω ανεπιφύλακτα γιατί τα καλά παιχνίδια πάντα ξαναπαίζονται, πόσο μάλλον όταν είναι φρέσκα σαν καινούρια. Μάλιστα με τιμή μόλις 15 ευρώ, είναι αμαρτία να το προσπεράσετε.

  • Εξαιρετική δουλειά σε γραφικά και ήχο
  • Καλοδουλεμένο σενάριο με λεπτό χιούμορ, αλλά και αγωνία
  • Ο πρωταγωνιστής
  • Εξαιρετική τιμή
  • Τα αρνητικά του χειρισμού παραμένουν όπως ήταν
  • Ορισμένοι γρίφοι φλερτάρουν με τα όρια της λογικής
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, PC (review)
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Double Fine
ΕΚΔΟΣΗ:Double Fine
ΔΙΑΘΕΣΗ:-
ΕΙΔΟΣ:Adventure
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://fullthrottle.doublefine.com/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:18/4/2017
PEGI:16