Η Microsoft και η Turn 10 έχουν πάθει ψύχωση με την κατάκτηση του θρόνου στην κατηγορία των racers. Δεν εξηγείται αλλιώς. Τρία Forza Motorsport σε πέντε χρόνια και στην ίδια γενιά, δηλαδή με συχνότητα... Modern Warfare, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Όπως και να 'χει, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ποιότητα της σειράς σε γενικές γραμμές. Έφτασε λοιπόν η ώρα και του Forza Motorsport 4, το οποίο φιλοδοξεί να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη (GT5). Η αποκαθήλωση του Gran Turismo από τον θρόνο συζητείται εδώ και χρόνια, και αν μη τι άλλο αυτό δείχνει ότι τουλάχιστον πια υπάρχει ανταγωνισμός. Όμως κατ' εμέ κανένα παιχνίδι δεν καταφέρνει να φτάσει ή και να ξεπεράσει το GT5... μέχρι τώρα. Είναι το Forza Motorsport 4 ο νέος βασιλιάς; Η απάντηση στη συνέχεια.

Ας ξεκινήσουμε από το περιεχόμενο. Το σύνολο και η ποικιλία των αμαξιών του παιχνιδιού ικανοποιεί. Το Forza 4 περιλαμβάνει 500 αμάξια, από μικρά πόλης, μέχρι μεγαλύτερα παραγωγής, supercars, GT αγωνιστικά, Le Mans, ακόμα και NASCAR. Υπάρχουν επίσης και σπέσιαλ είδη, όπως φορτηγάκια, hummer, κλασικά μοντέλα από το παρελθόν κλπ. Ανάλογη ποικιλία συναντάμε και στις μάρκες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται τα πιο γνωστά ονόματα (εκτός από την Porsche βέβαια), αλλά και λιγότερο γνωστές. Τα αμάξια είναι χωρισμένα σε κατηγορίες, από τις κατώτερες όπως Ε και F, μέχρι τις ανώτερες αγωνιστικές R2 και R1. Το πολύ χρήσιμο σύστημα αυτόματων αναβαθμίσεων επιστρέφει από το Forza 3. Αν δεν έχετε χρόνο να κάθεστε να τσεκάρετε το αμάξι σας, αλλά και το τι κάνει κάθε αναβάθμιση, μπορείτε να υποδείξετε στο παιχνίδι σε ποια class θέλετε να το πάτε, και αυτό επιλέγει αυτόματα τα νέα μέρη, σας δείχνει το συνολικό κόστος και εσείς αποφασίζετε αν θα το αποδεχθείτε ή όχι. Ιδανικό για όσους βαριούνται και κουράζονται από τις τεχνικές λεπτομέρειες.

Όσο για τις πίστες, υπάρχουν πραγματικές, όπως το Hockenheimring, η Catalunya, το Silverstone, η Road America, η πίστα του Top Gear, και βέβαια το περίφημο Nurburgring, αλλά και δημιουργήματα της Turn 10, όπως η Maple Valley, και η ολοκαίνουρια πίστα στις Άλπεις. Και αρκετές άλλες φυσικά που δεν αναφέρω. Η πίστα στις Άλπεις αποτελεί ένα πραγματικό έργο τέχνης, τόσο οπτικά, όσο και από πλευράς σχεδιασμού, καθώς είναι πολύ διασκεδαστική. Δυστυχώς, ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσ' το γάλα. Οι πίστες του παιχνιδιού στην πλειοψηφία τους είναι γνωστές, είτε από άλλα Forza, είτε από άλλα racers γενικώς. Όχι μόνο έπρεπε να είναι περισσότερες στον αριθμό, αλλά απουσιάζουν και μεγάλα ονόματα που οι fans δικαίως ζητούσαν σαν τρελοί, όπως το Spa και το Bathurst. Ούτε καν η Monza δεν υπάρχει! Το Shift 2 είναι -και όπως φαίνεται θα παραμείνει και πολύ καιρό- το κορυφαίο στο θέμα της ποικιλίας και του αριθμού των πιστών, και βάζει τα γυαλιά στον ανταγωνισμό, συμπεριλαμβανομένου και του Forza 4.

Mosler MT900S. Γνωριστήκαμε στο Forza 4 και από τότε είμαστε συνέχεια μαζί. Σκεφτόμαστε να παντρευτούμε.

Ευτυχώς το παιχνίδι τα πάει καλά εκεί που μετράει περισσότερο, δηλαδή στον τομέα του gameplay. O χειρισμός ήταν πάντα το δυνατό σημείο της σειράς, και το Forza 4 τα πάει ακόμα καλύτερα από τους προκατόχους του. Δύο βασικοί παράγοντες επηρεάζουν το χειρισμό στο παιχνίδι: τα ίδια τα χαρακτηριστικά και το είδος του αυτοκινήτου, και το επίπεδο ρεαλισμού που έχετε επιλέξει. Στο πρώτο σκέλος περιλαμβάνεται και το καλό μοντέλο ζημιών, το οποίο αν και εμφανισιακά απλά ικανοποιεί (περισσότερα γι αυτό στη συνέχεια), δουλεύει ρεαλιστικότατα. Τα αυτοκίνητα πλέον μπορούν να τουμπάρουν, και βέβαια να υποστούν ζημιές σε πολλά μέρη, είτε ελαφριές, είτε σοβαρές. Για παράδειγμα, αν έχει πρόβλημα η μηχανή, το αμάξι αρχίζει και καπνίζει από πίσω. Ή η “αγαπημένη” μου ζημιά, το πρόβλημα στο κιβώτιο ταχυτήτων, που κάνει τις αλλαγές πιο αργές και έντονες, και μάλιστα αυτό το νιώθετε με τη δυνατότερη δόνηση του χειριστηρίου. Μιλώντας για τη δόνηση, γενικώς χρησιμοποιείται αριστοτεχνικά για άλλη μια φορά από την Turn 10. Νιώθετε την δύναμη της μηχανής, την κάθε γλίστρα, την κάθε ανωμαλία στην πίστα, τα κερμπ κλπ.

Το δεύτερο σκέλος του τομέα του χειρισμού είναι εξίσου σημαντικό. Μπορείτε να επιλέξετε από τρία επίπεδα ρεαλισμού: το πανεύκολο, το normal, και το simulation. Μην σας τρομάζει η εξομείωση, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα. Μην φαντάζεστε ότι θα χάνετε τον έλεγχο σε κάθε στροφή κλπ. Αν θέλετε να απολαύσετε το παιχνίδι και τον αριστοτεχνικό χειρισμό του στο έπακρο, είναι η καλύτερη επιλογή. Είναι αυτό που λέμε, ευκαιρία να δαμάσετε τα “θηρία”. Μην ξεχνάτε ότι μπορείτε να τσιμπάτε αμάξια που ταιριάζουν στον τρόπο οδήγησής σας, πχ τετρακίνητα για όσους δεν αντέχουν τα παντιλίκια, πισωκίνητα για αυτούς που θέλουν το αντίθετο. Αν παρόλα αυτά τα βρείτε σκούρα, το normal δίνει τη λύση και σας αφήνει ήσυχους να απολαύσετε τα υπόλοιπα κάλλη του τίτλου. Για το πανεύκολο επίπεδο χειρισμού, ούτε λόγος φυσικά. Είναι χάσιμο χρόνου και δε νομίζω να υπάρχει έστω και ένας από το κοινό στο οποίο απευθύνεται το Forza 4, που να θέλει να παίξει έτσι. Εξάλλου, όπως πάντα, υπάρχουν οι καθιερωμένες βοήθειες, όπως traction control, ABS, προβολή της σωστής γραμμής, rewind (OFF ρε!) κλπ. Προσωπικά παίζω με τα πάντα απενεργοποιημένα, πέρα από το αυτόματο κιβώτιο (μου λείπει η απαιτούμενη υπομονή να μαθαίνω και να παίζω με τις ταχύτητες κάθε φορά).

Περνώντας στους άλλους τομείς του gameplay, έχουμε σχεδόν παντού βελτιώσεις. Στους αγώνες στο single-player πλέον παίρνουν μέρος έως 12 αμάξια, αντί για οκτώ που ήταν το όριο στα προηγούμενα. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2011 και στο τέταρτο παιχνίδι για να γίνει αυτή η... “πρόοδος”, ενώ και πάλι ο ανταγωνισμός προσφέρει περισσότερα, αλλά τέλος πάντων. Το στοιχείο που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης είναι η εσωτερική κάμερα, η οποία έχει βελτιωθεί τρομακτικά σε σχέση με το FΜ3. Aν έχετε διαβάσει τo review του 3, γνωρίζετε ότι ήταν ένα από τα μεγάλα παράπονα που είχα από το παιχνίδι. Αντίθετα, στο Forza 4 η εσωτερική κάμερα είναι χάρμα οφθαλμών και συμβάλλει στην απόλαυση του gameplay. Η βελτίωση οφείλεται κυρίως στο ότι την “τραβήξανε” πιο πίσω, κι έτσι πλέον βλέπετε περισσότερο εσωτερικό του αυτοκινήτου, καθώς και στο ότι τρέμει όταν τρέχετε γρήγορα. Σε συνδυασμό με την τρομερή αίσθηση της ταχύτητας και τα 60 fps, το αποτέλεσμα ικανοποιεί και με το παραπάνω. Ως εκ τούτου, υπάρχουν στιγμές, κυρίως όταν τρέχετε με αγωνιστικά, που η όλη κατάσταση μοιάζει με τηλεοπτική μετάδοση. Δε νοείται να παίζετε με άλλη κάμερα το Forza 4!

Όπως πάντα, αγωνιστικά = πόρωση!

Και φτάνω στο θέμα που υποθέτω θα κυριαρχήσει στις συζητήσεις για το εν λόγω review και το παιχνίδι γενικώς. Αναφέρομαι στο career ή αλλιώς World Tour mode. Ένα mode πολυδιαφημισμένο από την Turn 10, το οποίο υποτίθεται ότι είναι πρωτοποριακό και διαφέρει από τα αντίστοιχα των άλλων racers, γιατί σας δίνει περισσότερη ελευθερία από ποτέ. Ενώ μέχρι τώρα στα παιχνίδια της κατηγορίας έπρεπε να αγοράζετε νέα αμάξια για να πάρετε μέρος σε περισσότερα events και να προχωρήσετε, στο World Tour του Forza 4 τα ίδια τα events που γίνονται διαθέσιμα βασίζονται στα αμάξια που ήδη έχετε. Έως τρία διαφορετικά events είναι διαθέσιμα κάθε φορά, με δυνατότητα να πάρετε μέρος σε όποιο θέλετε από αυτά, αφού αφορούν είδη αυτοκινήτων που έχετε ήδη στο γκαράζ σας. Εσείς επιλέγετε αυτό που θέλετε, και όταν το ολοκληρώσετε ακολουθείτε την ίδια διαδικασία με άλλο σετ από events. Φυσικά, αξίζει να τσιμπήσετε νέα αμάξια ανώτερης class -ή να αναβαθμίσετε υπάρχοντα βέβαια- γιατί οι πιο “γρήγοροι” αγώνες είναι και πιο διασκεδαστικοί. Απλά, πλέον δεν είναι αναγκαστικό. Στα διάφορα events συμπεριλαμβάνονται κλασικοί αγώνες, ένας-εναντίον-ενός με πιο αργά αυτοκίνητα στην πίστα, και άλλα. Η ίδια η ελευθερία που προσφέρεται είναι θετική, αλλά μέχρι ενός σημείου.

Γιατί κατά τ' άλλα, το World Tour είναι για γέλια και για κλάματα (και δεν υπερβάλλω). Από πού να ξεκινήσω και πού να τελειώσω; Ας ακολουθήσουμε... αύξουσα σειρά, από τα κάπως πιο “ελαφριά” αρνητικά, στα βαρβάτα. Καταρχάς, δεν σας δίνονται ιδιαίτερα κίνητρα για τη νίκη και γενικώς για να τα πηγαίνετε καλά. Το παιχνίδι φροντίζει να σας δίνει credits με το παραμικρό, σε κάθε ευκαιρία, να σας ανεβάζει level εξίσου εύκολα, ακόμα και να σας χαρίζει αμάξια ως ανταμοιβή που ανεβαίνετε level, από τα οποία μάλιστα και πάλι μπορείτε να επιλέξετε όποιο θέλετε (προσφέρονται πέντε-έξι κάθε φορά)! Ακόμα χειρότερα, το World Tour προχωράει... θέλετε δε θέλετε. Δε πα' να βγαίνετε συνέχεια τελευταίοι; Προχωράτε σε επόμενα events! Έχετε αρχίσει να γελάτε/κλαίτε; Και που 'στε ακόμα. Συνεχίζω. Στο World Tour υπάρχουν μόνο μεμονωμένα events, χωρίς ίχνος πρωταθλήματος, με την έννοια σειράς αγώνων με ενιαία βαθμολογία κλπ. Αυτό κι αν είναι... “πρωτοποριακό”! Το mode που υποτίθεται ότι απευθύνεται στους σοβαρούς παίκτες, δεν διαθέτει το κατεξοχήν σοβαρό και πορωτικό στοιχείο που πρέπει να έχει το career οποιουδήποτε racing game που σέβεται τον εαυτό του. Όλα αυτά τη στιγμή που το GT5 μας βομβαρδίζει με μίνι-πρωταθλήματα, και το Shift 2 περιλαμβάνει ολόκληρο FIA GT Championship.

Η χαριστική βολή έρχεται από εκεί που δεν το περιμέναμε - το ΑΙ. Πολύ απλά, το World Tour είναι παν-εύ-κο-λο. Το υποτίθεται δυναμικό ΑΙ, παραμένει κολλημένο σε πολύ χαμηλό επίπεδο δυσκολίας, με συνέπεια οι αντίπαλοί σας να είναι της πλάκας. Από ταχύτητα τα πάνε καλά. Τα καραγκιοζιλίκια αρχίζουν στα... φρένα. Οι αντίπαλοι οδηγοί φρενάρουν πολύ νωρίς στις στροφές, τόσο νωρίς που φτάνουν να αποτελούν κίνδυνο για σας αν έχετε ενεργοποιημένες τις ζημιές! Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται διάφορα τραγελαφικά. Στους περισσότερους αγώνες τους περνάτε για πλάκα, τους αφήνετε πίσω πολύ νωρίς και ουσιαστικά τρέχετε μόνοι σας. Στους μεγαλύτερους σε διάρκεια αγώνες θα φτάσετε να τους ρίχνετε γύρο, κι ας χρησιμοποιούν ισάξια αμάξια με εσάς. Στους αγώνες με δύο κατηγορίες αυτοκινήτων, θα διαπιστώσετε ότι μπορείτε να ακολουθείτε τον ρυθμό πχ των GT1 με μοντέλα GT2! Κι όλα αυτά ισχύουν από την αρχή μέχρι τα τελικά events, είτε τρέχετε με κάνα KIA πόλης, είτε με το πιο τρελό Le Mans prototype να πούμε. Για να μην σας τα πολυλογώ, σε συνδυασμό με τα της προηγούμενης παραγράφου, το αποτέλεσμα είναι το World Tour να καταντά αγγαρεία, χωρίς την παραμικρή πρόκληση. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ξενέρωμα που έχω φάει σε παιχνίδι τα τελευταία χρόνια. Τρελή απογοήτευση και απίστευτο αυτογκόλ από την Turn 10.

Η νέα πίστα στις Άλπεις είναι έργο τέχνης.

Πάλι καλά που μπορείτε να παίξετε το κάθε event ξεχωριστά, έξω από το World Tour, με δυνατότητα επιλογής της υψηλότερης δυσκολίας και “σωστό” ΑΙ. Δυστυχώς χάνεται έτσι η αίσθηση της συνέχειας, και τα events φαντάζουν λιγότερο σημαντικά, αλλά από το τίποτα καλύτερο αυτό. Ήθελαν να προσφέρουν πρωτοφανή ελευθερία και το παράκαναν. Από την... αναγκαστική ευκολία, μέχρι την υπερβολική απλότητα του World Tour, όλα δείχνουν ότι όταν το σχεδίαζαν, είχαν στο μυαλό τους τους αρχάριους gamers, και το πως θα τους προσφέρουν μια εμπειρία που δεν θα τους τρομάξει και δεν θα τους διώξει. Κάπου στην πορεία, ξέχασαν το κοινό που τους έφερε (κοντά) στην κορυφή. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Είναι ένα φαινόμενο που τελευταία επαναλαμβάνεται με ανησυχητική συχνότητα σε ότι έχει να κάνει με την Microsoft. Α ναι, τώρα που έχω πιάσει τα αρνητικά, ας βγάλω κι άλλο ένα από τη μέση. Οι γελοίες τιμωρίες για κόψιμο δρόμου που είχαν τα προηγούμενα Forza, οι περιβόητες μαγικές ξαφνικές καθυστερήσεις έτσι και βγείτε εκτός, επιστρέφουν. Είναι τόσο δύσκολο να υλοποιήσουν άλλου είδους τιμωρίες, όπως πχ του F1 2011; Πφφφφ...

Το Forza Motorsport 4 είναι το παιχνίδι των αντιθέσεων, οπότε αναγκαστικά το review ακολουθεί το ίδιο μοτίβο. Αφήνω το απογοητευτικό World Tour πίσω λοιπόν και επιστρέφω σε... αποθεωτική διάθεση. Αφορμή το εκπληκτικό online μέρος του παιχνιδιού. Το multiplayer δίνει ρέστα, με πάμπολλες επιλογές και modes, και υποστήριξη έως 16 παικτών στους αγώνες. Έπαιξα ωραίες μάχες, και δεν συνάντησα ιδιαίτερο lag, ούτε άλλων ειδών προβλήματα. Συνάντησα όμως τα κλασικά κωλοπαίδια που υπάρχουν σε κάθε online racer και μου σπάνε τα νεύρα. Η καλή αρχή και κυρίως η... επιβίωση στην πρώτη στροφή είναι το ήμισυ του παντός. Από εκεί και πέρα, κατά την διάρκεια των αγώνων άλλοι στέκονται κάθετα στη μέση του δρόμου για να μπλοκάρουν τους υπόλοιπους, άλλοι πάνε... ανάποδα και πέφτουν στον πρώτο που θα συναντήσουν. Τζάμπα κόπος όμως, αφού το παιχνίδι αν δει ότι κάποιος δεν προχωράει όπως πρέπει στην πίστα, τον κάνει... φάντασμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι να παίζουν σοβαρά, ενώ αν μείνουν πολύ πίσω προτιμούν να βγουν εντελώς από τον αγώνα. Bottom line, το multiplayer του Forza 4 είναι διασκεδαστικό και εθιστικό. Θα παίζετε για καιρό.

Το ίδιο το multiplayer όμως είναι απλά ένα κομμάτι της γενικότερης online εμπειρίας που προσφέρει το παιχνίδι. Το άλλο μεγάλο θέμα είναι το Rivals mode, το οποίο αποτελεί την απάντηση της Turn 10 στο Autolog των Need for Speed. Μέσω του Rivals, επιλέγετε τον χρόνο ενός φίλου σας ή οποιουδήποτε άλλου παίκτη από πάνω σας στα leaderboards κάθε πίστας, και στόχος σας είναι να κάνετε καλύτερο χρόνο από αυτόν σε διαφόρων ειδών challenges, όπως κλασικούς χρονομετρημένους γύρους και άλλα. Μαζί σας τρέχει και το ghost του, ώστε να ξέρετε ανά πάσα στιγμή πως τα πάτε. Αν κάνετε καλύτερη επίδοση, ο φίλος σας λαμβάνει σχετικό μήνυμα και καλείται να προσπαθήσει με τη σειρά του να σας ξεπεράσει. Έτσι ενισχύεται ο ανταγωνισμός, και πάντα έχετε κάτι να κάνετε, ακόμα κι αν οι φίλοι σας είναι offline. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι στα leaderboards φαίνεται αν χρησιμοποιήσατε βοήθειες για την επιδοσή σας, καθώς και αν βγήκατε εκτός πίστας κάποια στιγμή. Το παιχνίδι δίνει προτεραιότητα στους “καθαρούς” γύρους.

Το Autovista είναι τρελό... οφθαλμόλουτρο, αλλά από ουσία λίγα πράγματα.

Η αλληλεπίδραση με τους άλλους παίκτες δεν σταματά εδώ. Τα Forza είναι γνωστά για την έμφαση που δίνουν στην κοινότητα και το Forza 4 χτίζει πάνω σε αυτή την κληρονομιά. Το κέντρο δημοπρασιών επιστρέφει βελτιωμένο, δίνοντάς σας τη δυνατότητα να πουλάτε τα αμάξια σας σε άλλους παίκτες. Μπορείτε επίσης να πουλάτε/δίνετε τις εμφανίσεις που έχετε σχεδιάσει στον απίθανο editor του παιχνιδιού, τα setups με ρυθμίσεις που έχετε κάνει σε αμάξια, ακόμα και τις φωτογραφίες που έχετε τραβήξει στο εντυπωσιακό photo mode. Ειδικά στα σχέδια και στις φωτογραφίες συμπεριλαμβάνονται ορισμένα έργα τέχνης από την κοινότητα, που μόλις τα δείτε θα τα ερωτευθείτε. Πρωτοποριακά είναι και τα λεγόμενα car clubs (clans δηλαδή), καθώς επιτρέπουν στα μέλη τους να μοιράζονται τα αυτοκίνητα που έχουν στη διάθεσή τους. Πολύ ωραίο αυτό. Δίνεται μεγάλη έμφαση στον ανταγωνισμό μεταξύ των car clubs, με την προσθήκη ομαδικών αγώνων, leaderboards κλπ. Να σημειωθεί εξάλλου ότι η online περσόνα σας στο παιχνίδι αντιπροσωπεύεται από μια κάρτα, με σήμα και παρατσούκλι, όπως στο Modern Warfare 2. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού ξεκλειδώνετε σήματα και παρατσούκλια, εκπληρώνοντας διάφορους στόχους και προϋποθέσεις. Εγώ για παράδειγμα έχω για σήμα ένα χρυσό λιοντάρι που δείχνει ότι έχω ολοκληρώσει το career, και το παρατσούκλι “The Overtaker”.

Καθώς φτάνουμε στο τέλος, να πω δυο λόγια για το Autovista mode, το οποίο είναι ένα από τα πιο πολυδιαφημισμένα στοιχεία του Forza 4. Εδώ επιλέγετε ένα από τα 25 διαθέσιμα σπέσιαλ αμάξια (Ferrari 458, DeLorean κα), και ουσιαστικά το “εξερευνείτε”. Κινείστε ελεύθερα γύρω του αλλά και μέσα σε αυτό, και αλληλεπιδράτε με διάφορα σημεία του, μαθαίνοντας πληροφορίες για τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του. Πχ μπορείτε να του ανάψετε την μηχανή και να μαρσάρετε, να του ανοίξετε το καπό, ή να ενεργοποιήσετε την αφήγηση του πασίγνωστου παρουσιαστή του Top Gear, Jeremy Clarkson, o oποίος περιγράφει το αυτοκίνητο με τον δικό ξεχωριστό τρόπο. Το Autovista είναι πρωτότυπη και καλοδεχούμενη προσθήκη, car porn που θα αρέσει στους φανατικούς με τα αυτοκίνητα. Αλλά μέχρι εκεί. Όσον αφορά το Top Gear, έχει πολύ πιο έντονη παρουσία εδώ απ' ότι στο GT5, με τη φωνή του Clarkson παρούσα όχι μόνο στο Autovista, αλλά και στην επική εισαγωγή του παιχνιδιού. Έχουμε επίσης την γνωστή πίστα δοκιμών του Top Gear, τον κλασικό χώρο της εκπομπής στον οποίο μπορείτε να θαυμάζετε τα αμάξια σας, πρώτοτυπα Top Gear modes όπως το ποδόσφαιρο και το bowling με αυτοκίνητα, και Top Gear challenges στο Rivals.

Ως Forza Motorsport, η μεγάλη δύναμη του τίτλου είναι τα 60 fps, όπως πάντα. Το υψηλό frame rate κάνει τη διαφορά και ενισχύει την αίσθηση της ταχύτητας. Ταυτόχρονα, η Turn 10 καταφέρνει να αποφύγει τις μεγάλες θυσίες που συνήθως απαιτούν τα 60 fps στις κονσόλες. Τα αυτοκίνητα μοιάζουν βγαλμένα από CG βίντεο (για τέτοια ποιότητα μιλάμε), τα εσωτερικά τους αναπαρίστανται ρεαλιστικά, ενώ η κίνηση των τροχών δεν μπορεί να γίνει πιο αληθοφανής. Επιπλέον, το παιχνίδι έχει τα καλύτερα replays που έχω δει οποιοδήποτε racer, arcade ή sim, σε οποιαδήποτε πλατφόρμα. Δεν είναι μόνο η φοβερή κίνηση των αμαξιών, είναι και οι σωστές θέσεις της κάμερας, που δίνουν την αίσθηση τηλεοπτική μετάδοσης. Παρεπιπτόντως, από τα replays μπορείτε να φτιάχνετε... ταινίες, με αργή κίνηση κλπ. Από την άλλη, υπάρχει λίγο aliasing, φτωχά εφέ (καπνός, σκόνη) ενώ κάποιες από τις πραγματικές πίστες θα μπορούσαν να είναι πιο όμορφες. Αντίθετα, οι πλασματικές πίστες είναι χάρμα οφθαλμών και δεν θα χορταίνετε να τρέχετε σε αυτές. Όπως το GT5, έτσι και το Forza 4 συνολικά φαίνεται κάπως “στείρο” οπτικά, σε σχέση με το Shift 2 που τρέχει στα 30 και δίνει έμφαση στους άλλους τομείς των γραφικών. Πάντως, πιο όμορφο racing game που να τρέχει στα 60, από αυτό εδώ δεν θα βρείτε.

Λόγος αγοράς του παιχνιδιού!

Αν για τα γραφικά έχω κάποια παραπονάκια, για τον ηχητικό τομέα δεν έχω κανένα, καθώς αγγίζει την τελειότητα. Οι ήχοι των αυτοκινήτων, δηλαδή των κινητήρων, είναι ότι πιο κοντινό στην πραγματικότητα έχετε ακούσει σε παιχνίδι της κατηγορίας. Τόσο απλά. Βάλτε την εσωτερική κάμερα, και απολαύστε στο έπακρο τον... βρυχηθμό των “θηρίων”. Σε ανάλογα υψηλό επίπεδο κινούνται τα εφέ, με αυτά των συγκρούσεων και του “τσίρισματος” των λαστίχων να είναι πολύ ρεαλιστικά. Για το... voice cast, τα είπαμε παραπάνω – ο Jeremy Clarkson δίνει μια “αριστοκρατική” πινελιά στο παιχνίδι.

Eν κατακλείδι, και μετά από 3.000 λέξεις, μην έχετε καμμία αμφιβολία, το Forza Motorsport 4 είναι διαμάντι. Ένα διαμάντι που θα μπορούσε να αποτελεί το καλύτερο racer της γενιάς, όπως αποκάλεσα πέρσι το GT5. Tελικά όμως πρέπει να συβιβαστεί με την δεύτερη θέση, πίσω από τον τίτλο της Polyphony, για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Πρώτα απ' όλα το World Tour mode, το οποίο είναι ένας "λεκές" που αφαιρεί πόντους από το single-player και χαντακώνει ένα παιχνίδι που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να διαλύσει τον ανταγωνισμό. Επίσης, δεν υπάρχουν καιρικά φαινόμενα, ούτε νυχτερινοί αγώνες (υπάρχουν κατά τη δύση του ήλιου αλλά δεν είναι το ίδιο). Φαίνεται πως η Turn 10 είχε το μυαλό της σε ανούσια πράγματα όπως η υλοποίηση του Kinect και το Autovista, και ξέχασε τα βασικά. Είναι πραγματικά κρίμα, για το Forza 4 θέτει νέα στάνταρ σε πολλούς άλλους τομείς, όπως ο χειρισμός, ο ήχος, το online περιβάλλον που είναι ασυναγώνιστο, τα όμορφα γραφικά στα 60 fps, τα απίστευτα replays κ.α. Γι αυτό ακριβώς, αν είστε... βενζινοκέφαλοι, επιβάλλεται να τσιμπήσετε το παιχνίδι... χθες!

+ Κορυφαίος χειρισμός, με επιλογές ρεαλισμού
+ Δραστικά βελτιωμένη εσωτερική κάμερα και αίσθηση της ταχύτητας
+ 60 fps
+ Multiplayer με 16 παίκτες
+ Rivals mode, car clubs, πωλήσεις/ανταλλαγές, σήματα/παρατσούκλια κλπ, συνθέτουν το καλύτερο online περιβάλλον σε παιχνίδι της κατηγορίας
+ Ήχος που αγγίζει την τελειότητα
+ Aμάξια κουκλιά, το Αutovista είναι car porn
+ Ορισμένες πίστες είναι χάρμα οφθαλμών
+ Έξυπνα events όπως multi-class αγώνες και ένας-εναντίον-ενός με πιο αργά αμάξια στην πίστα
+ Σύστημα αυτόματων αναβαθμίσεων
+ Φοβερά replays

- To πανεύκολο και λάθος δομημένο World Tour είναι το απόλυτο ξενέρωμα και χαντακώνει τη single-player εμπειρία
- Καιρικά φαινόμενα και νυχτερινοί αγώνες λάμπουν διά της απουσίας τους
- Το σύνολο των πιστών δεν ικανοποιεί
- Κάποιες από τις πραγματικές πίστες θα μπορούσαν να είναι πιο όμορφες
- Tιμωρίες με μαγικές καθυστερήσεις

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0

Πλατφόρμα: Xbox 360
Έκδοση: Microsoft
Ανάπτυξη: Turn 10
Διάθεση: Microsoft Hellas
Είδος: Racing
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: www.forzamotorsport.net
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 14/10/2011
PEGI: 3