alt text

Firewall Zero Hour Review

Ενώ στις άλλες VR πλατφόρμες έχουν κάνει την εμφάνιση τους κάποια multiplayer tactical shooters, με πιο γνωστό το Pavlov, από το PlayStation VR έλειπε ένα τέτοιο παιχνίδι. Το Firewall Zero Hour έρχεται για να καλύψει αυτό το κενό.

Στο Firewall τα πράγματα είναι πολύ απλά: παίζετε είτε ως αμυνόμενοι, είτε ως επιτιθέμενοι. Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να υπερασπιστείτε τα στοιχεία που υπάρχουν σε ένα laptop από το να τα χακάρουν οι εχθροί. Αντίστοιχα, ως επιτιθέμενοι πρέπει πρώτα απ' όλα να εντοπίσετε το firewall, να το καταστρέψετε ώστε να γνωστοποιηθεί η θέση του λαπτοπ και κατόπιν να χακάρετε το laptop προκειμένου να βγείτε νικητές.

Τα παραπάνω μπορείτε να τα κάνετε είτε μόνος, είτε σε ομάδα. Το παιχνίδι έχει δύο βασικά modes: το training και το contracts. Σε όλα τα modes ο στόχος είναι ο ίδιος – είτε υπερασπίζεστε το laptop, είτε προσπαθείτε να το χακάρετε σε μία μάχη που διαρκεί πέντε λεπτά. Στο training mode υπάρχει η δυνατότητα offline παιχνιδιού, όπου είστε πρακτικά μόνος ενάντια σε AI εχθρούς που μοιάζουν ατελείωτοι. Στο ίδιο mode μπορείτε να προχωρήσετε και σε online παιχνίδι, όπου μαζί με άλλους τρεις παίκτες (είτε τυχαίους, είτε με φίλους) αναλαμβάνετε είτε τους defenders, είτε τους attackers, σε ένα PvE ματς με πρακτικά άπειρους αντιπάλους. Σκοπός του training mode είναι αφενός να εξασκηθείτε και να εξοικειωθείτε με τα όπλα (βασικά και δευτεύοντα), με τους contractors (τους χαρακτήρες δηλαδή που επιλέγετε), όσο και να μαζέψετε xp και cryptocurrency προκειμένου να ανεβείτε rank και να προβείτε σε αναβαθμίσεις είτε των όπλων, είτε των ικανοτήτων των contractors.

Ξεκινώντας το ματς, είναι η ώρα για γρήγορο διαχωρισμό ρόλων στην ομάδα.

Ξεκινώντας το ματς, είναι η ώρα για γρήγορο διαχωρισμό ρόλων στην ομάδα.

Καλό το training, αλλά το παιχνίδι “απογειώνεται” στο contracts mode. Εδώ υπάρχει μόνο επιλογή online, ενώ και πάλι μπορείτε να δημιουργήσετε την δική σας πριβέ ομάδα – προσοχή όμως, στην περίπτωση αυτη δεν μαζεύετε xp ή currency. Το contracts είναι ένα PvP δύο ομάδων των τεσσάρων ατόμων η καθε μία, στο οποίο η μία αναλαμβάνει το ρόλο των defeneders και η άλλη των attackers. Εδώ το παιχνίδι εντυπωσιάζει, καθώς θυμίζει σχεδόν εξομοιωτή μαχών – μπορείτε να κινηθείτε αργά ή να επιτεθείτε κατά μέτωπον, να σκεφτείτε μέρη και χώρους όπου ο εχθρός θα παγιδευτεί και θα είναι εύκολος στόχος και άλλα πολλά που διασκεδάζουν απίστευτα. Ταυτόχρονα ,η συνομιλία μέσα από το μικρόφωνο του PS VR διευκολύνει την επικοινωνία και προωθεί την ομαδικότητα και τη σωστή στρατηγική.

Παρότι υπάρχουν διάσπαρτα μερικά medpacks, εντούτοις η πραγματικότητα είναι πως όταν δεχθείτε τα εχθρικά πυρά πέφτετε λαβωμένος, περιμένοντας ενδεχομένως κάποιον συμπαίκτη σας που θα σας προσφέρει regeneration – αυτό όμως μπορεί να το κάνει μόνο εάν είστε απλά τραυματισμένος. Στην (συχνή) περίπτωση που οι εχθροί σας πυροβολούν συνεχώς, πεθαίνετε φεύγοντας άμεσα από το παιχνίδι. Η συμβολή σας, όμως, δε σταματάει εδώ, αφού σε αυτή την περίπτωση παρακολουθείτε όσα συμβαίνουν από τις κάμερες ασφαλείας κάθε πίστας και μπορείτε να κατευθύνετε τους συμπαίκτες σας ή να τους προειδοποιήσετε για τις θέσεις των εχθρών.

Συνολικά υπάρχουν δώδεκα contractors, οι τέσσερις όμως είναι διαθέσιμοι μόνο μετά από σχετικό level up. Ο κάθε contractor είναι μοναδικός, τόσο φατσικά όσο και στις ικανότητες – άλλος περπατάει αθόρυβα, άλλος κάνει reload πιο γρήγορα, άλλος δέχεται λιγότερη ζημιά όταν τον πυρολοβολούν κτλ. Ταυτόχρονα μία ωραία προσθήκη είναι το βιογραφικό του κάθε contractor – υπάρχει μία προσεγμένη ιστορία πίσω από τον καθένα, κάτι που κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίζει από τις προχειροδουλειές που έχουμε δει στο είδος.

Σε κάποιες πίστες η καλύτερη στρατηγική είναι ο έλεγχος των υψηλών σημείων.

Σε κάποιες πίστες η καλύτερη στρατηγική είναι ο έλεγχος των υψηλών σημείων.

Τα όπλα είναι διάφορα και σε είδος και σε αποτελεσματικότητα. Υπάρχουν αυτόματα μακράς εμβέλειας, ημιαυτόματα μεσαίας εμβέλειας, καραμπίνες, secondary ημιαυτόματα με σιγαστήρες, ενώ και σε εκρηκτικά η ποικιλία συναρπάζει: χειροβομβίδες, βομβίδες κρότου λάμψης, C4, καπνογόνα κτλ. Κάθε contractor έχει στην διάθεσή του κάποιον από τους παραπάνω συνδυασμούς, ενώ μπορείτε να δημιουργήσετε δικούς σας συνδυασμούς οπλισμού. Για να το καταφέρετε αυτό όμως πρέπει να παίξετε πολύ. Πάρα πολύ. Δυστυχώς το παιχνίδι σας ανταμείβει με λίγα cryptocoins και xp μετά από κάθε ματς, ενώ τα περισσότερα όπλα ζητούν υψηλό level και πολύ currency. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, πρέπει μέσα από αρκετό training και πολλά contracts να γίνετε πρακτικά ειδικός προτού απολαύσετε σημαντικές αναβαθμίσεις.

Ένα κλασικό πρόβλημα που υπάρχει σε όλα τα multiplayer του PS VR και δυστυχώς δε λείπει ούτε από το Firewall, είναι ο λίγος κόσμος. Όταν πρωτοβγήκε το παιχνίδι έβρισκα ματς σχετικά άνετα. Τον τελευταίο καιρό, όμως, η αναμονή έχει καταντήσει κουραστική – πέρασε μέχρι και 10λεπτο χωρίς να έχει συμπληρωθεί οκτάδα. Αν σε αυτό βάλετε και κάποια τεχνικά θέματα λόγω των οποίων ο σέρβερ σας πετάει εκτός, υπολογίστε κανά 20λεπτο με μισάωρο για να καταφέρετε να παίξετε σωστό ματς. Και καθώς ένα ματς διαρκεί πέντε λεπτά, στο τέλος απλά αναρωτιέστε αν αξίζει η αναμονή. Στο training mode, καθώς απαιτούνται μόνο τέσσερις παίκτες, οι πιθανότητες είναι περισσότερες, αλλά το ίδιο το mode δεν ενθουσιάζει τόσο.

Θα τους φας, θα τους φάω ή θα μας φάνε;

Θα τους φας, θα τους φάω ή θα μας φάνε;

Βλέπετε, οι ΑΙ εχθροί δεν είναι και... σαϊνια. Σας ψιλοαγνοούν ή έρχονται κατά πάνω σας και κρύβονται τελευταία στιγμή, κάτι που μαζί με μερικά ακόμα μικρά θέματα κάνει το training κάπως κουραστικό και βαρετό μετά από κάποια ωρα. Καλώς ή κακώς, το να παίζετε ενάντια σε πραγματικούς παίκτες έχει άλλη αίσθηση. Βέβαια, μερικές φορές κάποιοι είναι μάστερ και κάποιοι καθόλου (αν και το παιχνίδι δείχνει να ισορροπεί τα ranks των παικτών). Επίσης, γενικότερα υπάρχει έντονη... ντροπαλότητα στην κοινότητα του PS VR. Με εξαίρεση τους Βρετανούς και του Αμερικάνους που είναι λαλίστατοι, στις υπόλοιπες περιπτώσεις η ομάδα είναι στο... mute με αποτέλεσμα όλη η χρησιμότητα της επικοινωνίας να χάνεται. Ακόμα και μετά το θάνατό τους, πολλοί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να βοηθήσουν τα εναπομείναντα μέλη της ομάδας σύμφωνα με ότι βλέπουν στις κάμερες. Με τον τρόπο αυτό το παιχνίδι καταντάει λίγο “ο καθένας για τη σκούφια του”, κάτι που είναι προφανώς ενάντια στη θέληση των δημιουργών.

Tο Firewall παίζεται είτε με το DualShock 4, είτε με το Aim Controller. Εάν δεν έχετε αποκτήσει μέχρι σήμερα το Aim Controller, μάλλον είναι καιρός να το κάνετε, αφού το παιχνίδι είναι πολύ ανώτερο με αυτό. Η υλοποίηση του Aim Controller είναι εξαιρετική και φτάνει τα επίπεδα του Farpoint. Υπάρχει όμως ένα μικρό θέμα: οταν χρησιμοποιείτε το σκόπευτρο στο Farpoint πρακτικά κρατάτε το Aim στο επίπεδο του ματιού, ενώ στο Firewall ο χαρακτήρας σας βλέπει μέσα από το σκόπευτρο αλλά εσείς κρατάτε στο ύψος του στήθους το Aim, με αποτέλεσμα να χάνεται κάτι από το immersion.

To oποίο immersion αποτελεί και το βασικό ατού του Firewall. Όσα τεχνικά θέματα και να έχει το παιχνίδι, όλα ξεχνιούνται μόλις ξεκινήσει η μάχη. Εκεί νιώθετε πραγματικά ως μέλος μίας τετραμελούς ομάδας και αρχίζετε να κρύβεστε πίσω από κιβώτια, τοίχους, κολώνες, να ελέγχετε τους χώρους για εχθρούς, να καλύπτετε συμπαίκτες σας και γενικότερα να είστε στο κλίμα της μάχης. Εδώ δεν μπορώ παρά να δηλώσω εντυπωσιασμένος.

Όλα γίνονται γι αυτό το ρημάδι το laptop.

Όλα γίνονται γι αυτό το ρημάδι το laptop.

Ως προς τα γραφικά, το παιχνίδι δεν ενθουσιάζει, αλλά ούτε και απογοητεύει. Από τη μία δεν υπάρχει καθόλου aliasing, από την άλλη για να το πετύχουν αυτό οι developers μάλλον δημιούργησαν μία γενικότερη θολούρα – είναι το πρώτο VR παιχνίδι στο οποίο δεν μπορούσα να διαβάσω πινακίδες και γράμματα που είναι κοντά στα μάτια (συνήθως αυτά είναι τα πιο καθαρά). Παρόλα αυτά, τα γραφικά κάνουν την δουλειά τους , με τις πίστες να είναι εξαιρετικά σχεδιασμένες και να περιέχουν πολλά κρυφά μέρη όπου μπορείτε να χωθείτε περιμένοντας τον εχθρό, διαδρόμους, δωμάτια, σκάλες, πόρτες και ένα σωρό άλλα. Και οι εννέα πίστες είναι καλοφτιαγμένες με βασικό γνώνομα τις στρατηγικές μάχες. Ο ήχος επίσης ικανοποιεί, με ρεαλιστικά εφέ όπλων και τις φωνές των συμπαικτών σας να ακούγονται δυνατά και καθαρά. Η μουσική δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά δεν έχει και κάποιο σημαντικό ρόλο σε τέτοιου είδους παιχνίδι. Τέλος, η ομιλία των Mother και Father, που είναι υπεύθυνοι για τις αποστολές σας, είναι πειστική και συνοδεύει ωραία το κάθε ματς.

Το Firewall Zero Hour είναι μία εξαιρετική υλοποίηση multiplayer tactical shooter σε VR περιβάλλον. Χωρίς πολλά “φρου φρου”, έχει τον πυρήνα για ένα ευχάριστο και διασκεδαστικό παιχνίδι, με ποικιλία όπλων και χαρακτήρων. Δυστυχώς υποφέρει από την μικρή βάση παικτών του PS VR, με αποτέλεσμα να αργεί να βρει ματς. Αν έχετε PS VR (και ακόμα καλύτερα και το Aim Controller) και σας αρέσουν τα multiplayer shooters, το Firewall αξίζει την προσοχή σας.

  • Εξαιρετική υλοποίηση multiplayer tactical shooter σε VR
  • Ποικιλία όπλων και χαρακτήρων
  • Απολαυστικό immersion
  • Υποφέρει από την μικρή βάση παικτών του PS VR
  • Κάποια τεχνικά θέματα με τους σέρβερ
  • Θολούρα στα γραφικά
  • Αδυναμίες στην εχθρική νοημοσύνη στο offline
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS VR
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:First Contact Entertainment
ΕΚΔΟΣΗ:Sony
ΔΙΑΘΕΣΗ:Sony Hellas
ΕΙΔΟΣ:Tactical shooter
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayer
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.playstation.com/en-us/games/firewall-zero-hour-ps4/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:29/8/2018