Σπύρος Κλαουδάτος (Terminator)
Έγκλειστος στον κόσμο των games από μικρό παιδί, ο τρόφιμος Κλαουδάτος είναι φανατικός των shooters και γι αυτό έχει το ψευδώνυμο "Terminator". Στα αγαπημένα του retro παιχνίδια περιλαμβάνονται τα εκπληκτικά για την εποχή τους Driver και Syphon Filter. O τρόφιμος Κλαουδάτος δεν έχει ιδιαίτερη προσωπική ζωή πέρα από τα games. Βρίσκεται συνεχώς στο playroom του δοκιμάζοντας παιχνίδια. Σιχαίνεται το σπιτικό φαγητό και γι αυτό παίρνει έτοιμα απ' έξω. Ψυχολογικά είναι ιδιαίτερα ασταθής, εκνευρίζεται εύκολα και επηρεάζεται πολύ από τα games και τις ταινίες. Κουτσαίνει επίτηδες σαν χαλασμένο Τ-800 και κυκλοφορεί με ένα κουκλάκι Batman (που βρήκε στα δημητριακά) στην τσέπη λόγω της τρέλας του με το The Dark Knight. Οι προοπτικές θεραπείας για τον τρόφιμο Κλαουδάτο είναι ανύπαρκτες.
Ελευθερία Χρυσοχόου (elchrys)
Το μόνο πράγμα που θυμάται η τρόφιμος elchrys αφότου την έκλεισαν μπήκε εθελοντικά στο Ασυλο είναι μια Amiga 500 δίπλα σε δισκέττες του Indiana Jones and the Fate of Atlantis. Είναι αλλεργική στα Myst και το τέλος του Mass Effect 3, ενώ δηλώνει φαν των Bethesda και Rockstar. Τα indie δεν την ενθουσιάζουν, εκτός κι αν πρόκεται για μουσική. Στον ελεύθερο χρόνο της καταστρώνει σχέδια απόδρασης, τα οποία πουλάει online. Έχει Twitter το οποίο χρησιμοποιεί μόνο όταν παίρνει μπρός ο παλιός MacBook Pro της, καθώς τα λεφτά που είχε μαζέψει για smartphone τα έφαγε στο Στοίχημα.
Γιώργος Σακκαλής (GSak)
Ο GSak είναι ένας έναν παλιός τρόφιμος που με κάποιο τρόπο κατάφερε να αποδράσει. Όμως τελικά κανείς δεν γλιτώνει και ξαναβρέθηκε εδώ. Παλαίμαχος gamer που ενώ εξακολουθεί να τρέφει ελπίδες για την βιομηχανία, παραμένει κυνικός και δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομα τους και να σχολιάσει αιχμηρά και καυστικά τα κακώς κείμενα. Φανατικός λάτρης των Castlevania, Bloodborne, Shadow Of the Colossus, Street Fighter και Tekken, μεταξύ πολλών άλλων, παλιών και πιο νέων. Έχει μία ιδιαίτερη προτίμηση σε fighting και action-adventure και λατρεύει την καλή videogame μουσική. Μπορείτε να τον βρείτε να παίζει παιχνίδια και να κάνει podcast και διάφορες συζητήσεις στο YouTube και στην σελίδα του στο Facebook.
Ιωάννης Ελέζης (John-el)
Ο πρώτος εξόριστος από τον πλανήτη Κρύπτον και τρίτος μπατζανάκης του Kal-El, έφτασε στη Γη σε μια ειδική κάψουλα Game Boy. Τότε κατάλαβε ότι οι υπερδυνάμεις του ήταν... ανύπαρκτες αλλά η αγάπη του για τα βιντεοπαιχνίδια υπαρκτή με το πρώτο Atari 2600 που έπιασε στα χέρια του. Με την πάροδο των χρόνων και αφού η συλλογή του άνθιζε με τα πιο σπάνια κομμάτια από κάθε κονσόλα, ο κρυπτονίτης που εξαπλώθηκε με την είσοδο του multiplayer στα παιχνίδια και το Fortnite τον ανάγκασαν να αυτοεξοριστεί ηττημένος στο δικό του προσωπικό Fortress of Solitude που το έφτιαξε εξ ολοκλήρου από Lego. Από εκεί συνεχίζει να μάχεται και να υποστηρίζει ακάθεκτος κάθε single-player και indie τίτλο και να παραπονιέται που δεν περνάει ποτέ ο Kal-El για ένα καφεδάκι με συνοδεία πτιφούρ για να θυμηθούνε τα παλιά.
Δημήτρης Χρηστόπουλος (Sir Daniel)
O τρόφιμος Sir Daniel, μπήκε στο άσυλο καθώς τον βρήκαν με βαλλίστρα -όχι βαλίτσα- στο χέρι στο κέντρο της Αθήνας, πιστεύοντας ότι ο κόσμος γύρω του ήταν γεμάτος ζόμπι και φονικές κολοκύθες. Άλλωστε ένα από τα μεγαλύτερα παράπονά του είναι ότι δεν έχει δει την αγαπημένη του σειρά Medievil σε κονσόλες νέας γενιάς. Όντας από μικρός στα βάσανα του gaming, αναπολεί τις θρυλικές στιγμές μπροστά στην οθόνη της Amiga 1200 του, το φύσημα στις διαλυμένες κασέτες του ταλαιπωρημένου Game Boy και το καρδιοχτύπι του όταν πρωτοαντίκρισε το Gran Tourismo στο PS1. Όταν δεν ασχολείται με το αγαπημένο του Xbox 360, όταν δεν τσακώνεται με την παρέα του για το κατά πόσο casual ή όχι είναι το Wii ή όταν δεν ασχολείται με κάποιον πολλά υποσχόμενο indie τίτλο στo PC, θα τον βρείτε να δακτυλογραφεί το βιβλίο του (το οποίο δεν λέει να το τελειώσει ποτέ). Όνειρό του είναι να συγγράψει μία ανθολογία με τα 1000 σημαντικότερα παιχνίδια στην ιστορία των video games.
Μάριος Δρακόπουλος (Marioland)
Η περίπτωση του τρόφιμου Μάριου είναι απο αυτές που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Το χειρότερο βέβαια, είναι οτι ο ίδιος ειναι εκκολαπτόμενος επιστήμων κοινωνιολόγος. Βέβαια, αυτό η επιστήμη το ξέρει καλά και κάνει ότι το αγνοεί – για το δικό της καλό. Ο Μάριος χαρακτηρίζεται απο τον υπερβολικά εύθυμο χαρακτήρα του. Αντιμετωπίζει τα πάντα με χιούμορ, τοσο που αρκετοί κοντινοί άνθρωποί του δεν τον παίρνουν στα σοβαρά. Η κούτρα του έχει μέσα ένα σωρό άχρηστες μα ενδιαφέρουσες γνώσεις οπου ο ίδιος τις έχει τιτλοφορήσει “marioland's useless knowledge”. Μεγάλωσε με Nintendo και Sega και αγαπημένα του παιγνίδια είναι τα Sonic και τα Mario. Απο εκεί προκύπτουν και αρκετά από τα κολλήματά του με τα χρώματα στα videogames. Επίσης ψάχνει απο πέντε χρονών παπούτσια που να μοιάζουν με αυτά του Sonic αλλά ποτέ δεν τα βρήκε. Του αρέσει παθιασμένα η πίτσα αλλά και ο μουσακάς. Αν δεν είναι κάπου έξω να χoροπηδάει σαν κατσίκι ή κάπου να μασουλάει, θα τον βρείτε μπροστά απο μία οθόνη να γράφει ή να παίζει. Βρείτε τον στο YouTube, στο Twitch και στο Twitter.
Κώστας Καστραντάς (tELeStic)
Ο τρόφιμος tELeStic εισήχθη στο άσυλο αφού στην προσπάθειά του να αποδείξει στον κόσμο ότι είναι ένας shifter, κοπανιόταν στον τοίχο νομίζοντας ότι έχει ανοίξει πύλη για την Arcadia. Ως εκλεκτικός και περίεργος adventure gamer απαίτησε κατά την εισαγωγή του δωμάτιο με θέα θάλασσα, παρότι δεν την κοιτάει ποτέ αφού φοράει το PS VR του και μεταφερέται σε άλλους κόσμους. Συναισθηματικός gamer, σε σημείο γελοίο, δηλώνει πως τα αγαπημένα του games είναι αυτά για τα οποία έχει ρίξει μαύρο δάκρυ. Φανταστείτε από τα Myst ξεχωρίζει το 4. Μετά τα adventures λατρεύει τα stealth, γιατί του επιτρέπουν να αναδείξει την τόλμη του (μπορεί να μείνει για ώρες κρυμμένος στη σκιά πριν προχωρήσει ένα βήμα). Τέλος, δοκιμάζει όλα τα είδη, αν και είναι τόσο άχρηστος στα shooters που μπορεί να ξοδέψει όλο το ammo και να μην έχει πετύχει ούτε ένα στόχο. Τα βράδια κοιμάται με τη βοήθεια ενός dream machine και ονειρεύεται πως δημιουργεί το δικό του adventure.
Μάρκος Γ. (Lev N. Myshkin)
Από την τρυφερή ηλικία των 12 ο πατέρας του Μίσκιν τον ανάγκαζε να κλείνεται σπίτι τα καλοκαίρια και να διαβάζει Κάφκα και Ντοστογιέφσκι, τραυματίζοντας έτσι ανεπανόρθωτα την παιδική ψυχή του μεταγγίζοντάς του έτσι την αγάπη για την λογοτεχνία. Ωστόσο, ο Μίσκιν δεν έχανε ευκαιρία να τρυπώνει στο σαλόνι την ώρα που ο πατέρας του κοιμόταν στην κρεβατοκάμαρα και να παίζει λυσσασμένα Super Nitendo, ρισκάροντας το δίχως άλλο την ίδια του τη ζωή. Τα χρόνια πέρασαν, ο Μίσκιν γίνηκε άντρας, όμως το παρασιτικό μικρόβιο για τα games και τη λογοτεχνία είναι ακόμη εκεί και του τριβελίζει την ψυχή. Συχνά εκνευρίζει το αφεντικό του στη δουλειά επειδή τα emails που στέλνει περισσότερο θυμίζουν ερωτικό γράμμα του Μπαλζάκ παρά εμπορική επιστολή, ενώ οι gaming αναφορές που κάνει κατά τη διάρκεια των εταιρικών meetings προκαλούν μνημειώδη αμηχανία. Ο εγκλεισμός του στο Άσυλο προκάλεσε κραυγές ευτυχίας φίλων και συναδέλφων, ενώ η περίπτωσή του θεωρείται πλέον ανίατη.
Σπύρος Βιτουλαδίτης (Vituman)
Πριν ακόμη πατήσει το πόδι του στο νηπιαγωγείο και μάθει να φυτεύει φακές σε κυπελάκια, ο τρόφιμος Vituman είχε ήδη αφιερώσει δεκάδες εργατοώρες παίζοντας Duke Nukem: Time to Kill και Blood 2. Στα 10 του, θεωρούσε ήδη τον εαυτό του «seasoned gamer». Έκτοτε πέρασαν χρόνια πολλά και το μικρόβιο του gaming αντί να εξασθενήσει, θέριεψε. Ερωτευμένος με τις κουζίνες, τη λογοτεχνία και τη μυρωδιά του κουτιού ενός νέου video game, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τα συνδυάζει σε καθημερινή βάση. Εδώ και χρόνια δεν μπορεί να κοιμηθεί δίχως να παίζει η μουσική του Skyrim, ενώ ένα αιώνιο ερώτημα τον βασανίζει νυχθημερόν: ποια είναι η σπουδαιότερη δημιουργία του ανθρώπινου είδους, το The Last of Us ή το Red Dead Redemption 2; Ο ισόβιος εγκλεισμός του στο άσυλο είναι η τελευταία του ελπίδα να δώσει μιαν απάντηση δίχως περιττούς περισπασμούς.
Νίκος Χονδρός (azazel)
12 χρόνια ακριβώς ζει στην παράνοια, κάποιος που διαβάζει κείμενά του γελάει σπάνια. Τι να κάτσω να του πω αφού δεν νοιάζεται, την ώρα κοίταξε να παίξει βιάζεται. 12 χρόνια κι άλλη μια αιωνιότητα, που δεν έχει χειριστήριο ψάχνει ταυτότητα. Το δικό του το Switch docked το άφησε, ποτέ δεν ξέχασε κι ούτε προσπάθησε... Και στο κάτω κάτω χέσε μας ρε αζαζέλ που θες και δικό σου κείμενο για editor, γράψε κανένα review πρώτα και μετά βλέπουμε.
Κώστας Βλαχάκης (Costas Vlachakis)
Ο Κώστας Βλαχάκης είναι δημοσιογράφος τεχνολογίας, αρθρογραφεί από το 1999 και είναι δημιουργός των site τεχνολογίας Techblog.gr και Autonomous.gr. Έχει συνεργαστεί με το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star ενώ ήταν συμπαρουσιαστής στην εκπομπή τεχνολογίας Escape στην ΕΤ1 αλλά και ραδιοφωνικός παραγωγός στο σταθμό Αθήνα 984. Επίσης έχει αρθρογραφήσει στις εφημερίδες Ναυτεμπορική και Καθημερινή.