alt text

Dying Light Review

To Dying Light είναι το νέο δημιούργημα της πολωνικής Techland και αποτελεί τον πνευματικό διάδοχο τoυ Dead Island. Αν και το περιβάλλον, αλλά και η δομή του παιχνιδιού παραπέμπουν άμεσα στον προκάτοχό του, ευτυχώς το Dying Light δεν είναι απλά ένα Dead Island με παρκούρ. Αντίθετα, έχει την δική του προσωπικότητα και προσφέρει μια φρέσκια εμπειρία επιβίωσης, φέρνοντας νέα πνοή στο κορεσμένο είδος των παιχνιδιών με ζόμπι, παρά τις σημαντικές αδυναμίες του.

Το Dying Light διαδραματίζεται στην τουρική πόλη Harran, η οποία βρίσκεται σε καραντίνα λόγω επιδημίας που μεταλλάσσει τους ανθρώπους σε ζόμπι. Εσείς είστε ο Kyle Crane, ένας πράκτορας της ανθρωπιστικής οργάνωσης GRE με σκοπό να βρει έναν επιζώντα, ο οποίος έχει στην κατοχή του ένα πολύ σημαντικό αρχείο. Τα πράγματα παίρνουν απρόσμενη τροπή όταν ο Kyle με το που φτάνει στην πόλη, δέχεται επίθεση από ζόμπι, ένα εκ των οποίων τον δαγκώνει και τον μολύνει. Μία ομάδα επιζώντων σώζει τον ήρωα από βέβαιο θάνατο και από εδώ ξεκινάει μια βίαιη περιπέτεια γεμάτη ηθικά διλήμματα και σκληρές αποφάσεις. Το σενάριο, χωρίς να αποτελεί κάτι το συνταρακτικό, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του παιχνιδιού κρίνεται αρκετά ικανοποιητικό. Αυτό γιατί ο ήρωας συνεχώς αντιμετωπίζει ηθικά διλήμματα και καλείται να αποφασίσει αν πρέπει να υπερασπιστεί την ομάδα των επιζώντων που του έσωσαν την ζωή ή αν πρέπει να ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες της GRE, γεγονός που δίνει ενδιαφέρον σε ένα τετριμμένο θέμα. Δυστυχώς από τα μέσα της περιπέτειας μέχρι το τέλος οι ρόλοι των καλών και των κακών γίνονται ξεκάθαροι και η κλισέ εξέλιξη της ιστορίας δεν προσφέρει μεγάλες εκπλήξεις.

Το Dying Light δανείζεται στοιχεία από το Dead Island, όπως η κάμερα πρώτου προσώπου, ο ανοιχτός κόσμος με βασικές και προαιρετικές αποστολές, η πληθώρα όπλων που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι για μάχες σώμα με σώμα, αλλά και διάσπαρτα εύπεπτα στοιχεία RPG όπως skill trees και crafting όπλων και αντικειμένων. H ποικιλία των βασικών αποστολών ικανοποιεί, με τις αποστολές σε γενικές γραμμές να είναι απόλυτα συνηφασμένες με την εξέλιξη της ιστορίας. Αντίθετα, οι προαιρετικές αποστολές είναι επαναλαμβανόμενες και περισσότερο σας αποπροσανατολίζουν παρά σας βάζουν για τα καλά στον κόσμο του παιχνιδιού. Πολύ ταιριαστά με το ύφος του παιχνιδιού είναι και κάποια live events στα οποία μπορείτε να σώσετε κάποιον επιζώντα από τα ζόμπι ή να βρείτε ένα κιβώτιο με πρώτες ύλες πρωτού σας προλάβει η συμμορία των κακών του παιχνιδιού.

Τέτοιες... όμορφες παρουσίες κατακλύζουν τo Harran.

Τέτοιες... όμορφες παρουσίες κατακλύζουν τo Harran.

Ενδιαφέρον έχει η ανάπτυξη του χαρακτήρα σας η οποία βασίζεται στην ανάπτυξη τριών διαφορετικών skill trees που αφορούν τις ικανότητες surviror, agility και power αντίστοιχα. Ανάλογα με το στιλ παιχνιδιού σας αναπτύσσεται ξεχωριστά η κάθε μία από τις τρεις βασικές κατηγορίες ικανοτήτων. Για παράδειγμα αν επιδίδεστε σε ασταμάτητα ακροβατικά ανεβαίνετε πιο γρήγορα level στο agility skill tree και ξεκλειδώνετε perks που αντιστοιχούν στη συγκεκριμένη κατηγορία, ενώ αν προτιμάτε να πλακώνεστε με τα ζόμπι έχετε σαν αποτέλεσμα να ξεκλειδώνετε τα perks που αντιστοιχούν στο power skill tree. Κάθε φορά που χάνετε τη ζωή σας είτε από επιθέσεις ζόμπι είτε από πτώσεις από ψηλά σημεία χάνετε ένα μεγάλο αριθμό πόντων survivor, οπότε πρέπει να είστε προσεκτικοί αν θέλετε να αναπτύξετε το συγκεριμένο skill tree και να ξεκλειδώσετε perks που αφορούν την επιβίωσή σας, όπως πχ να μπορείτε να χρησιμοποιείτε διάφορα αντικείμενα για δημιουργία φαρμάκων, φωτοβολίδων, δυναμίτη κτλ. Η εξέλιξη του χαρακτήρα σας ανάλογα με τον τρόπο παίζετε είναι ένα πολύ έξυπνο τέχνασμα που συνάδει εξαιρετικά με τη φιλοσοφία του παιχνιδιού που βασίζεται στο στοιχείο της επιβίωσης.

Οι μάχες είτε ενάντια στα ζόμπι, είτε ενάντια σε επιζώντες που έχουν εχθρική συμπεριφορά απέναντι στη δική σας ομάδα, έχουν αρκετά κοινά στοιχεία με το Dead Island, ιδιαίτερα στην αίσθηση των όπλων που χρησιμοποιείτε σε μάχες σώμα με σώμα, με σαφέστατες βελτιώσεις στο animation των χτυπημάτων, το οποίο παρουσιάζεται πολύ πιο ρεαλιστικό. Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να σκοτώνετε τα ζόμπι -που παραπιμπτόντως χρειάζονται αρκετά χτυπήματα για να πεθάνουν- καθώς μπορείτε να χρησιμοποιείτε στοιχεία του περιβάλλοντος. Μπορείτε να σπρώχνετε τα ζόμπι σε καρφιά που υπάρχουν στο έδαφος, να ενεργοποιείτε συναγερμό αυτοκίνητων για να τους αποσπάσετε την προσοχή και να μαζευτούν όλα μαζί σε ένα σημείο και να τους πετάξετε βόμβα μολότοφ, να πετάτε δυναμιτάκι σε κάποια εστία φωτιάς ώστε να ακούσουν τον ήχο και να πέσουν στην φωτιά και άλλες πολλές τακτικές που σας βοηθούν να αντιμετωπίσετε με επιτυχία μεγάλες ομάδες ζόμπι που θα ήταν αδύνατον να εξολοθρεύσετε απλά με τα όπλα που έχετε στην κατοχή σας.

Όποιος νύχτα περπατεί, ζόμπι και φρικιά θα δει.

Όποιος νύχτα περπατεί, ζόμπι και φρικιά θα δει.

Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που κάνουν το Dying Light ένα πραγματικά διαφορετικό παιχνίδι. Το πρώτο είναι ο πιο σκοτεινός και σαφώς πιο survival horror χαρακτήρας του. Η αίσθηση ότι τα πάντα κρίνονται γύρω από την επιβίωσή σας είναι έκδηλη σε κάθε σας βήμα μέσα στο παιχνίδι. Ψάχνοντας κάποια καινούρια περιοχή ή κάποιο καινούριο κτίσμα μπορείτε να σκανάρετε τον χώρο, με μία λογική παρόμοια με του ZombiU, όπου σας υποδεικνύονται στην οθόνη τα σημεία στα οποία βρίσκεται κάποιο μπαούλο, κάποιο ντουλάπι ή κάποια βαλίτσα που περιέχουν υλικά για crafting, πυρομαχικά κτλ. Αν το μπαούλο είναι κλειδωμένο πρέπει να το ξεκλειδώσετε χρησιμοποιώντας κάποιο lock pick, χάνοντας χρόνο και καθώς τα ζόμπι πλησιάζουν όλο και περισσότερο, η αγωνία μεγαλώνει. Στο άγχος της επιβίωσης συντελεί σε μεγάλο βαθμό και η ευκολία με την οποία μπορείτε να χάσετε τη ζωή σας αν πέσετε σε μία ομάδα δύο-τριών ζόμπι, ιδιαίτερα σε κάποιο κλειστό χώρο. Η σφαγή των ζόμπι πλέον γίνεται επιλεκτικά και αποκλειστικά για την επιβίωσή σας και όχι για διασκέδαση.

Το δεύτερο βασικό στοιχείο του Dying Light είναι το πολυδιαφημισμένο παρκούρ στο οποίο επιδίδεται ο χαρακτήρα σας και προσφέρει ένα σαφως πιο γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι. Το παρκούρ στο Dying Light είναι σαφέστατα πιο γήινο και ρεαλιστικό σε σχέση με το ανεξέλεγκτο παρκούρ του Assassin’s Creed ή τους φουτουριστικούς ρυθμούς του Mirror’s Edge, ενώ απαιτείται χρόνος εκμάθησης για να μπορείτε με επιτυχία να σκαρφαλώνετε σε σκαλωσιές, κτίρια, κολώνες κτλ. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους για το απολαυστικό παρκούρ στο Dying Light είναι ο εξαιρετικός σχεδιασμός του κόσμου του παιχνιδιού, κυρίως στο δεύτερο μισό της περιπέτειας.

Το τρίτο και καλύτερο βασικό στοιχείο του Dying Light είναι η εναλλαγή μέρας νύχτας και οι αλλαγές που επιφέρει στη συμπεριφορά των ζόμπι. Κάθε μία ώρα παιχνιδιού ισοδυναμεί με 24 ώρες in-game χρόνου. Έτσι όταν ο ήλιος δύει κάνουν την εμφάνισή τους πανίσχυρα ζόμπι τα οποία είναι αδύνατον να σκοτώσετε και πρέπει να τα αποφεύγετε προσέχοντας να μην σας αντιληφθούν. Σε αυτό το σημείο γίνεται έκδηλη η αίσθηση ότι είστε απροστάτευτος σε ένα εχθρικό περιβάλλον και η ανάγκη της επιβίωσης κάνει το παιχνίδι απολαυστικό. Τη νύχτα η εύρεση ενός καταφυγίου όπου μπορείτε να ξαπλώσετε μέχρι το πρωί αποτελεί μονόδρομο. Ο αριθμός των καταφυγίων στην πόλη μπορεί να αυξηθεί αν καταφέρετε να εξοντώσετε τα ζόμπι που βρίσκονται στην εκάστοτε περιοχή και να ασφαλίσετε τις πύλες κατά τη διάρκεια της μέρας, ώστε να μην μπορούν να εισέλθουν άλλα στο χώρο. Όσο περισσότερα καταφύγια έχετε στην κατοχή σας τόσο πιο βατή είναι η επιβιώση σας το βράδυ. Αν και είναι πιο ασφαλές να εκτελείτε τις αποστολές σας υπό το φως του ήλιου, το ίδιο το παιχνίδι σας δίνει κίνητρο να ρισκάρετε παίζοντας βράδυ, καθώς διπλασιάζει τα aglity και power points σας, με αποτέλεσμα να μπορείτε να ανεβείτε πολύ πιο γρήγορα level στις αντίστοιχες κατηγορίες.

Τα γραφικά είναι χάρμα οφθαλμών.

Τα γραφικά είναι χάρμα οφθαλμών.

Το Dying Light, αν και είναι καλά δουλεμένο στους μηχανισμούς του gameplay, πλήττεται από σχεδιαστικές ανορθογραφίες που μειώνουν την ευχαρίστηση της ενασχόλησής σας με τον τίτλο. Πρώτα απ’ ολα υπάρχουν αρκετά bugs που σας αναγκάζουν να αρχίσετε ξανά την αποστολή. Για παράδειγμα σε μία αποστολή δεν εμφανίστηκε ποτέ ένα αρχείο που υπήρχε στο πτώμα του εχθρού, με αποτέλεσμα να πρέπει να την ξεκινήσω ξανά για να εμφανιστεί. Σε μία άλλη περίπτωση μετά το θάνατό του ήρωα βρέθηκα σε καταφύγιο στο οποίο δεν άνοιγε καμία πόρτα(!) και δεν μπορούσα να βγω έξω, ενώ σε μία άλλη περίπτωση δεν λειτούργησε σωστά το παρκούρ και το κτίριο όπου ήμουν κυριολεκτικά εξαφανίστηκε(!) και βρέθηκα στην θάλασσα... Ένα ακόμη προβληματικό στοιχείο αποτελεί το βέλος κατεύθυνσης που υποδεικνύει πού πρέπει να πάτε για να ξεκινήσετε κάποια αποστολή, το οποίο συχνά οδηγεί σε αδιέξοδο. Μάλιστα, όταν βρίσκεστε σε πολυόροφα κτίρια σας μπερδεύει ακόμη περισσότερο, καθώς δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον όροφο που είστε παρά μόνο το σημείο στο χάρτη, ακόμη κι αν είστε 10 ορόφους πιο ψηλά ή πιο χαμηλά από το σημείο που σας υποδεικνύει.

Προβλήματα εντοπίζονται και στη νοημοσύνη των εχθρών. Για τα ζόμπι είναι εύκολο να προσπεράσετε το γεγονός ότι πολλές φορές δεν σας αντιλαμβάνονται ακόμη κι αν είστε δίπλα τους, αλλά δεν είναι εύκολο να χωνέψετε την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των ανθρώπινων εχθρών. Χρησιμοποιείτε την τακτική της ανοιχτής πόρτας για να εξολοθρεύετε έναν έναν τους εχθρούς, αντικρίζετε αντιπάλους με πυροβόλα όπλα να οπισθοχωρούν στη θέα ενός... σιδερένιου λοστού που έχετε στην κατοχή σας και άλλα τέτοια ευτράπελα που ευτυχώς συμβαίνουν σε μεμονωμένες περιπτώσεις και όχι σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Το multiplayer του Dying Light έχει ωραίες ιδέες οι οποίες όμως δεν υλοποιούνται σωστά. Συγκεκριμένα μπορείτε να παίζετε το campaign μέσω drop-in/drop-out co-op είτε με φίλους, είτε με άλλους παίκτες που έχουν κάνει την ίδια πρόοδο με εσάς. Το θέμα με το co-op είναι ότι το παιχνίδι χάνει την προσωπικότητά του και γίνεται ένα πανηγύρι σφαγής ζόμπι. Δεν υπάρχει ισορροπία στη δυναμικότητα των εχθρών, με αποτέλεσμα το παιχνίδι με τέσσερις παίκτες αντί για εμπειρία επιβίωσης να γίνεται περίπατος στο λιβάδι. Σε αυτό προσθέστε και κάποιες αποσυνδέσεις και errors όπου ξαφνικά το παιχνίδι κρασάρει, αφαιρώντας ακόμη περισσότερο από την ευχαρίστηση του co-op. Υπάρχει και το Be the Zombie mode όπου παίρνετε τον ρόλο ενός πανίσχυρου ζόμπι με πλοκάμια και στόχος σας είναι να εξολοθρεύσετε την αντίπαλη ομάδα από έναν εώς τέσσερις παίκτες πρωτού εξολοθρεύσουν τις πέντε φωλιές σας. Το Be the Zombie αποδεικνύεται απολαυστικό όταν αντιμετωπίζετε τέσσερις παίκτες. Δυστυχώς όμως επίσης μαστίζεται από προβλήματα σύνδεσης, ενώ δεν έχει καμμία ισορροπία όταν αντιμετωπίζετε έναν ή δύο παίκτες, αφού το ζόμπι είναι υπερβολικά ισχυρό και είναι σχεδόν αδύνατον να αντιμετωπιστεί από μια ολιγομελή ομάδα. Πέρα από το ζόμπι μπορείτε να έχετε και το ρόλο ενός εκ των κυνηγών, αρκεί είτε να έχετε στο δικό σας παιχνίδι ενεργοποιημένη την επιλογή στις νυχτερινές ώρες να μπορεί να μπει κάποιος παίκτης στο ρόλο του ζόμπι, είτε να μπείτε μέσω matchmaking σε online παιχνίδι άλλων παικτών που έχουν ενεργοποιημένη την εν λόγω επιλογή και να παίζετε μαζί τους.

Το παρκούρ σώζει ζωές.

Το παρκούρ σώζει ζωές.

Περνώντας στα γραφικά, το Dying Light είναι ένα από τα πλέον εντυπωσιακά παιχνίδια της νέας γενιάς μέχρι τώρα. Οι φωτισμοί, τα παιχνιδίσματα του ήλιου στις επιφάνειες των κτιρίων, οι ρεαλιστικές σκιές, τα πανέμορφα χρώματα του ουρανού κατά τη δύση του ηλίου, το μεγάλο draw distance, αλλά και οι εξαιρετικά σχεδιασμένοι χαρακτήρες και εχθροί αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της εξαιρετικής δουλειάς που έχει γίνει στον οπτικό τομέα. Μοναδικό ψευγάδι αποτελεί η καθυστερημένη εμφάνιση κτιρίων στο βάθος του ορίζοντα (pop in), που συμβαίνει σε μεμονωμένες περιπτώσεις και δεν αμαυρώνει την συνολική εικόνα των γραφικών. Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στη σκηνοθεσία των cutscenes, καθώς η οπτική παραμένει πάντα σε πρώτο πρόσωπο και βλέπετε το πλήθος εκφράσεων των χαρακτήρων που σφύζουν από αληθοφάνεια. Στον ηχητικό τομέα τα πράγματα είναι αντιφατικά. Τα άκρως ταιριαστά αγχωτικά μουσικά θέματα έρχονται σε αντίθεση με τις μέτριες ερμηνείες, με εξαίρεση ίσως τον πρωταγωνιστή που αποφεύγει τις υπερβολές και στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.

Το Dying Light έχει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και φέρνει στο τραπέζι νέες ιδέες στα παιχνίδια επιβίωσης, βάζοντας το δικό του λιθαράκι στην εν λόγω κατηγορία. Παρά τις αδυναμίες του, αποτελεί μία πολύ καλή επιλογή τόσο για τους φαν του Dead Island, όσο και για όσους αρέσκονται σε παιχνίδια επιβίωσης γενικώς.

  • Οι αλλαγές κατά την εναλλαγή μέρας και νύχτας
  • Απολαυστικό και ρεαλιστικό παρκούρ
  • Εξαιρετικά σχεδιασμένος κόσμος
  • Ανάπτυξη χαρακτήρα ανάλογα με τον τρόπο παιχνιδιού
  • Πανέμορφα γραφικά
  • Ταιριαστά μουσικά θέματα
  • Η αλλοπρόσαλλη τεχνητή νοημοσύνη των ανθρώπινων εχθρών
  • Προβληματικό και ανισόρροπο multiplayer
  • Μέτριες και υπερβολικές ερμηνείες
  • Bugs που οδηγούν σε επανέναρξη των αποστολών
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review), Xbox One, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Techland
ΕΚΔΟΣΗ:Warner
ΔΙΑΘΕΣΗ:Zegetron
ΕΙΔΟΣ:Action survival
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayer
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://dyinglightgame.com/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:27/1/2015
PEGI:18