Καλοκαίρια στο σπίτι της γιαγιάς, εξερεύνηση στο δάσος, νέοι φίλοι, αξέχαστες εμπειρίες, παιδικές αναμνήσεις. Αυτά είναι τα θέματα του Dordogne, που παίρνει το όνομά του από την ομώνυμη περιοχή στα νότια της Γαλλίας. Πρόκειται για μια ανάλαφρη, καλοκαιρινή περιπέτεια που εξελίσσεται από την πλευρά ενός κοριτσιού που πλέον έχει μεγαλώσει.

Η 12χρονη Mimi αναγκάζεται να περάσει ένα καλοκαίρι με τη γιαγιά της σε ένα παλιό σπίτι στην εξοχή. Στην αρχή βαριέται τη ζωή της, της λείπουν οι φίλοι της και δεν βρίσκει τίποτα ενδιαφέρον μακριά από την πόλη. Μην έχοντας πολλές επιλογές, η γιαγιά της προσπαθεί να κάνει πράγματα μαζί της και να της δείξει ότι η ζωή στη φύση έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που λείπουν από την «αποστειρωμένη» ζωή που κάνει στην πόλη με τους γονείς της. Εκεί που δεν την αφήνουν να ψωνίσει μόνη της, η γιαγιά την στέλνει σε μικρές «αποστολές» στα μαγαζιά. Ενώ στο σπίτι τρώει τυποποιημένα δημητριακά, η γιαγιά έχει μόνο φρέσκο βούτυρο και μέλι. Στην πόλη πηγαίνει κάθε μέρα για μάθημα, αλλά η γιαγιά δεν φοβάται να την πάρει μαζί της για… καγιάκ. Σιγά σιγά η μικρή Mimi ανακαλύπτει πτυχές της ζωής που αγνοούσε και γνωρίζεται κάθε μέρα και καλύτερα με τη γιαγιά της. Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα, αφού οι γονείς της ξαφνικά της απαγορεύουν κάθε επαφή με τη γιαγιά για κάποιον άγνωστο λόγο. Πολλά χρόνια μετά, η ενήλικη πλέον Mimi είναι αποφασισμένη να θυμηθεί εκείνο το τελευταίο καλοκαίρι που πέρασε στην εξοχή και να ανακαλύψει οικογενειακά μυστικά που εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδια στο να έρθει κοντά στους αγαπημένους της.

Ο χειρισμός του παιχνιδιού κυμαίνεται μεταξύ ενός απλού narrative adventure και ενός casual τίτλου για όλη την οικογένεια. Μετακινείστε και εξερευνάτε σημεία. Στιγμές όπου απαιτείται μια ενέργεια, όπως να βγάλετε ένα γράμμα από την τσάντα, εμφανίζεται στην οθόνη ακριβώς η κίνηση που πρέπει να κάνετε, όπως η κυκλική κίνηση του μοχλού. Όταν υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνει για να προχωρήσει η ιστορία, όπως να βρείτε φαγητό για μια γάτα ή να ανάψετε κάποιο φως για να βλέπετε πού πάτε, το παιχνίδι σας το υπενθυμίζει με τη μορφή λίστας εργασιών, αν και οι εργασίες αυτές είναι τόσο λίγες που δεν χρειάζεται. Το πιο δύσκολο μέρος του χειρισμού εμφανίζεται μια-δυο φορές, όταν πρέπει να κεντράρετε κάποιο κλειδί μέσα στην κλειδαριά, το οποίο διαρκεί το πολύ μερικά δευτερόλεπτα. Ανά διαστήματα καλείστε να επιλέξετε κάποιο συναίσθημα που εκφράζει τη Mimi, όπως αν διασκέδασε όταν βγήκε βόλτα για εξερεύνηση με τη γιαγιά, αν ήταν περίεργα ή αν συνεχίζει να νιώθει ψυχολογικά πεσμένη επειδή είναι μακριά από το σπίτι. Οι επιλογές αυτές επηρεάζουν την άμεση συζήτηση του παιχνιδιού, αλλά πιθανότατα όχι το αποτέλεσμα.

Συχνά συλλέγετε λέξεις που εμφανίζονται με μεγάλα γράμματα στον κόσμο για να τις χρησιμοποιήσετε αργότερα σε ποιήματα στο λεύκωμα, το οποίο μοιάζει πολύ με το λεύκωμα στο Season: A Letter to the Future. Σε αυτό συμπληρώνετε ό,τι επιθυμείτε, από φωτογραφίες και αυτοκόλλητα μέχρι εικόνες και λέξεις. Κάτι λίγο ενοχλητικό εδώ είναι ότι για λίγα παραπάνω βήματα μπορεί να χάσετε κάποιες λέξεις, αφού το παιχνίδι προχωράει αυτόματα στην επόμενη σκηνή μόλις πατήσετε στο κατάλληλο σημείο. Δεν μπορείτε να επιστρέψετε πίσω, ούτε να επιλέξετε κεφάλαιο, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το τέλος του παιχνιδιού, κάτι που κουράζει όσους ενδιαφέρονται για trophy hunting. Από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με ένα σύντομο και απλό παιχνίδι, ήδη χωρισμένο σε κεφάλαια, θα μπορούσε εύκολα να υπάρχει η αντίστοιχη επιλογή.

Ένα άλλο σκέλος του χειρισμού είναι τα mini-games, όπως να βουτυρώνετε το ψωμί του πρωινού, να γεμίζετε την κούπα με γάλα και να πλένετε τα δόντια σας. Από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία είναι οι στιγμές όπου η Mimi στο παρόν ανακαλύπτει κασέτες με συνομιλίες από τα παλιά -κυρίως των παππούδων της- που δίνουν μια καλύτερη εικόνα των ανθρώπων της οικογένειας και σας φέρνουν πιο κοντά στο να ανακαλύψετε τί ήταν αυτό που διατάραξε τις μεταξύ τους σχέσεις. Κάθε φορά που βρίσκεστε σε μια καινούρια περιοχή, το παιχνίδι την αναφέρει ως ένα μέρος που ξεκλειδώσατε, δίνοντας την εντύπωση ότι είναι δυνατή η εξερεύνηση από μέρος σε μέρος όποτε θέλετε, όμως απλά ακολουθείτε την ιστορία μέσα από τα κεφάλαια όπως αυτά παρουσιάζονται.

Τα σχεδιασμένα στο χέρι γραφικά με στιλ νερομπογιάς έχουν έντονα χρώματα και μεταφέρουν απολύτως το καλοκαιρινό κλίμα του παιχνιδιού. Οι ζεστές ακτίνες του ήλιου που μπαίνουν στα δωμάτια, το σκιερό δάσος και το δροσερό ρυάκι που είναι πάντα εκεί για ένα μικρό διάλειμμα ή ένα πικνίκ με παρέα κτλ. Η περιπλάνηση στο δάσος, το σκαρφάλωμα στο βουνό, το ίδιο το σπίτι της γιαγιάς αλλά και η σύντομη βόλτα στην αγορά είναι όλα καλοσχεδιασμένα, όπως και ο ίδιοι οι χαρακτήρες. Κάποια μικρά θέματα στο animation, όπως να γεμίζει όλο το πρόσωπο της Mimi με οδοντόκρεμα αντί όλα της τα δόντια ή να χοροπηδάει για λίγο όταν φτάνει στην άκρη μια οθόνης εμφανίζονται πολύ σπάνια, αλλά δεν παύουν να παραξενεύουν εκείνη τη στιγμή. Την ιστορία συντροφεύουν απαλή και νοσταλγική μουσική και εφέ όπως ήχοι της εξοχής, κελαηδίσματα, νερό που κυλάει, βήματα στα χαλίκια και βροχή που πέφτει στο αυτοκίνητο. Οι περιγραφές και οι διάλογοι δεν συνοδεύονται από ομιλίες, παρά μόνο από πλαίσιο κειμένου. Παραδόξως, σε κάθε cutscene που προχωράει την ιστορία, ακούγονται φωνές ηθοποιών κανονικά και μάλιστα με εξαιρετικό αποτέλεσμα. Είναι κρίμα που δεν υπάρχει voice-over και στις συνομιλίες ή τη σκέψη των χαρακτήρων (έστω της πρωταγωνίστριας), καθώς θα προσέθετε ακόμα περισσότερο σε ατμόσφαιρα, ειδικά από τη στιγμή που η μισή δουλειά έχει γίνει.

Το Dordogne είναι ένα πολύχρωμο και καλοσχεδιασμένο narrative adventure όπου το παρόν συναντάει το παρελθόν. Με απλό χειρισμό, όπου απλά πατάτε ό,τι βλέπετε στην οθόνη και ακολουθείτε προδιαγεγραμμένα μονοπάτια, και χωρίς δυσκολίες, ολοκληρώνεται σε ένα σαββατοκύριακο. Περιγράφει συγκινητικές στιγμές, ανέμελες αναμνήσεις, οικογενειακά μυστικά, αλλά και μηνύματα που αξίζει να ανακαλούμε κάθε τόσο. Ασχοληθείτε αν έχετε όρεξη για μια ωραία, συγκινητική ιστορία.