Demon's Souls Review
Το Demon’s Souls μοιάζει να είναι ένα παιχνίδι που δεν δίνει την παραμικρή δεκάρα για τον τρόπο με τον οποίο σχεδίαζονται τα video games στις μέρες μας. Είναι πλήρως αντισυμβατικό, απίστευτα δύσκολο και δεν συγχωρεί, ούτε για πλάκα, το παραμικρό λάθος. Παρόλα αυτά πιάνεις τον εαυτό σου να μην θέλει να το αφήσει από τα χέρια του... όσο πιο πολύ σε τιμωρεί, εσύ τόσο περισσότερο να βυθίζεσαι στον κόσμο του και να πεισμώνεις! Ένα πολύ περίεργο, σχεδόν σαδομαζοχιστικό, συναίσθημα σε κυριεύει καθόλη την διάρκεια και αυτό ακριβώς σε ωθεί να συνεχίσεις ένα βήμα πιο πέρα κάθε φορά. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό, γιατί ένα τόσο αντισυμβατικό οπαιχνίδι να είναι μια από τις πιο επιβλητικές και εντυπωσιακές action-RPG εμπειρίες της χρονιάς; Διαβάστε παρακάτω και θα το διαπιστώσετε!
Ξεκινάω με λίγα λόγια για τον κόσμο του Demon’s Souls και την ιστορία που τον περιτριγυρίζει. Το φανταστικό Βασίλειο της Boletaria, έπειτα από την απληστία του βασιλιά της βρίσκεται στο έλεος ενός αρχι-δαίμονα που φέρει τον τίτλο “Old One”. Ένας προς ένα όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου, καθώς και οι γύρω περιοχές, μετατρέπονται σε κάθε λογής φρικιαστικό δημιούργημα της κολάσεως, ενώ παράλληλα το κάθε τμήμα της Boletaria διοικείται από έναν δαίμονα. Τελευταία ελπίδα αποτελούν ελάχιστοι γενναίοι ήρωες, έναν εκ των οποίων εκπροσωπείτε και εσείς, που έχουν ως στόχο να εξοντώσουν τους δαίμονες ώστε να αποδυναμωθεί ο Old One και στο τέλος να τον ξεφορτωθούν μια και καλή. Κάθε επίδοξος Demon Hunter παρουσιάζεται στο Nexus, ένα ναό που αποτελεί το μοναδικό μέρος που δεν μπορούν να αγγίξουν οι σκοτεινές δυνάμεις και παράλληλα λειτουργεί ως το μέρος που οι παίχτες μπορούν να αλληλεπιδράσουν με NPCs και να αναβαθμίσουν τους χαρακτήρες τους. Το σενάριο στο σύνολο του είναι αρκετά απλό, μα οι λεπτομέρειες στην δημιουργία του κόσμου είναι διάχυτες παντού και όσοι ασχοληθούν θα βρούν ένα άκρως πειστικό και ενδιαφέρον RPG.
Ιδίως η ατμόσφαιρα του τίτλου είναι εκπληκτικη, πραγματικά άξια συγχαρητηρίων. Κάθε περιοχή είναι διαφορετική από την άλλη - από κάστρα, ορυχεία και φυλακές μέχρι βάλτους, το Demon’s Souls δεν απογοητεύει. Η αίσθηση της απομόνωσης και της απελπισίας είναι διάχυτη σε κάθε επίπεδο, με την απειλή να παραμονεύει σε κάθε γωνία. Ο κόσμος του παιχνιδιού πραγματικά σου δίνει την εντύπωση οτι δεν υπάρχει καμμία ελπίδα για να φτιάξουν τα πράγματα, καθώς το μόνο που αντικρύζεις είναι ερείπια και φρικιαστικά δαιμονικά πλάσματα. Και το παιχνίδι είναι σκοτεινό... πολύ σκοτεινό, ιδίως στα επίπεδα σε κλειστούς χώρους ο φωτισμός είναι επίτηδες τόσο χαμηλός που, σε συνδυασμό με την τρομερή δυσκολία, κυριολεκτικά σε κρατάει σε ένταση και αγωνία καθόλη την διάρκεια του. Ελάχιστα παιχνίδια μου έχουν δώσει παρόμοιο feeling... μιλάμε για αυθεντικό κλειστοφοβικό τρόμο, όχι αστεία. Δεν σε τρομάζει αυτό που βλέπεις, σε τρομάζει αυτό που δεν βλέπεις, αυτό που παραμονεύει σε μια γωνία έτοιμο να σου πάρει το κεφάλι με μια κίνηση...
Και στο Demon’s Souls θα πεθάνετε... και μόλις πεθάνετε θα ξαναπεθάνετε... πολλές μα πολλές φορές. Το παιχνίδι δεν χαρίζεται σε κανέναν και για τίποτα. Και δεν είναι οτι απλά χάνεις και συνεχίζεις από εκεί που είχες μείνει ή από κάποιο βολικό save point. Όχι, το παιχνίδι δεν διαθέτει τέτοιες πολυτέλειες, για την ακρίβεια τις απεχθάνεται και πολύ καλά κάνει. Δεν υπάρχουν save points, δεν υπάρχει καν παύση και από την στιγμή που ο χαρακτήρας σας πεθάνει, θα πρέπει να ξαναξεκινήσετε το επίπεδο από την αρχή με όλους τους εχθρούς στην θέση τους ακόμα και αν τους είχατε σκοτώσει πιο πριν! Και γίνεται και καλύτερο... από την στιγμή που θα πεθάνετε, μεταμορφώνεστε από την πραγματική σας ανθρώπινη μορφή (human form)σε φάντασμα (soul form) με την ενέργεια σας να πέφτει σχεδόν στο μισό και τα στατιστικά σας να μειώνονται, ενω παράλληλα χάνετε το πολυτιμότερο αγαθό που αποκτάτε καθώς σκοτώνετε εχθρούς, τα Souls (περισσοτερα παρακατω). Περιττό να σας πω οτι την περισσότερη ώρα που θα παίζετε θα είστε στην κουτσουρεμένη Soul form εκδοχή του χαρακτήρα σας. Ο μοναδικός τρόπος επαναφοράς του παίκτη σε human form είναι είτε να σκοτώσει κάποιο αφεντικό (με ή χωρίς βοήθεια), ή να χρησιμοποιήσει έναν σπάνιο και ακριβό λίθο, που για να είμαι ειλικρινής δεν συμφέρει και ούτε και πρόκειται να το κάνει κανείς.
Κι όμως, μην σας δημιουργηθεί η εντύπωση μετά από όλα αυτά οτι η δυσκολία είναι άδικη. Όχι, κάθε άλλο. Το Demon’s Souls απαιτεί από τον παίχτη να γίνει καλύτερος όσο προχωράει το παιχνίδι. Δεν θα πεθάνετε επειδή φταίει το σύστημα ή λόγω κάποιου φτηνού σχεδιαστικού κόλπου, αλλά επειδή εσείς δεν προσέξατε και κάνατε κάποιο λάθος. Αυστηρό το Demon’s Souls όσον αφορά στην δυσκολία του, αλλά ταυτόχρονα απόλυτα δίκαιο. Σας δίνει όλα τα απαραίτητα εργαλεία και ένα εκπληκτικό σύστημα μάχης για να υπερνικήσετε τους φαινομενικά αδύνατες προκλήσεις που σας θέτει. Το σύστημα μάχης του τίτλου διαμορφώνεται ανάλογα με το είδος του χαρακτήρα που θα επιλέξετε, αν και στην πορεία μπορείτε εσείς να τον μετατρέψετε σε οτιδήποτε επιθυμείτε, χωρίς να υπάρχει περιορισμός. Είτε πάντως επιλέξετε για πχ Knight που βασίζεται στις μάχες σώμα με σώμα, είτε Μagician που ειδικεύεται στα ξόρκια από απόσταση, αργά ή γρήγορα θα διαπιστώσετε οτι η ασπίδα και η άμυνα είναι ο καλύτερος φίλος σας και στις δύο περιπτώσεις.
Ο χειρισμός είναι αμεσότατος και αρκετά ρεαλιστικός και πραγματικά είναι ο λόγος που το παιχνίδι δικαιολογεί την δυσκολία του. Το βάρος παίζει σημαντικό ρόλο και είναι καθαρά στην κρίση του παίκτη ο τρόπος με τον οποίο θα παίξει τον χαρακτήρα του. Όσο ισχυρότερη πανοπλία κουβαλάει ένας χαρακτήρας, τόσο πιο δυσκίνητος θα είναι, αλλά τόσο περισσότερο θα μπορεί να αντέχει στο ξύλο που θα τρώει. Αντίθετα ένας χαρακτήρας με ελάχιστη ή λίγη πανοπλία, θα είναι master της αποφυγής, αλλά τρομερά ευάλωτος σε οποιαδήποτε επίθεση. Το κλειδί είναι να βρεθεί η ισσορροπία σε αυτόν τον τομέα, ανάλογα βέβαια και με το είδος του χαρακτήρα που θέλετε να δημιουργήσετε.
Όπως προείπα, το παιχνίδι απαιτεί από τον παίκτη να μαθαίνει από τα λάθη του και να γίνεται καλύτερος. Όποιος νομίζει οτι επειδή μόλις απεκτησε ένα ωραίο και ισχυρό ξόρκι ή μια μεγάλη σπαθα, ότι μπορει να θερίσει τα πάντα στο πέρασμα του, γρήγορα θα φάει τα μούτρα του. Κάθε εχθρός, όσο μα όσο ισχυρός και αν φαίνεται αρχικά, έχει κάποιες αδυναμίες και αυτές ακριβώς πρέπει να εκμεταλλευτείτε. Και αυτό είναι που το κάνει τόσο ενδιαφέρον, γιατί ενώ αρχικά φαίνεται αδύνατο να πετύχεις αυτό που σου ζητάει το παιχνίδι, μόλις βρεις τον τρόπο και τελικά κερδίσεις την μάχη η ικανοποίηση είναι τέτοια που πραγματικά ελάχιστα παιχνίδια έχουν προσφέρει ποτέ ever! Νιώθεις οτι κατάφερες κάτι μοναδικό, οτι υπερνίκησες το αδύνατο... είναι δύσκολο να το περιγράψω, μα όλο το παιχνίδι είναι στημένο πάνω σε αυτο, να δικαιώσει τον παίχτη για την προσπάθεια του, την υπομονή του και την βελτίωση των ικανοτήτων του.
Από το Nexus, το κεντρικό και μοναδικό ασφαλές μέρος στον κόσμο του Demon’s Souls, οπού μπορεί κανείς να χαλαρώσει για μερικές στιγμές, ασχολούμαστε με την αναβάθμιση των όπλων και των χαρακτηριστικών του παίκτη μας. Αύτο γίνεται με την βοήθεια των NPCs οι οποίοι λειτουργούν είτε ως μαγαζάτορες είτε ως δάσκαλοι που σας μαθαίνουν - με το αζημείωτο - καινούρια ξόρκια και ειδικές κινήσεις. Η ποικιλία των όπλων και των αντικειμένων που υπάρχουν είναι εντυπωσιακή, όπως επίσης και οι αναβαθμίσεις αυτών, οι οποίες καθίστανται απαραίτητες από κάποιο σημείο και μετά.
Όλα αυτά γίνονται εφικτά μέσω των Souls, του πολυτιμότερου αγαθού, που αποκτάτε όσο σκοτώνετε δαίμονες και τέρατα στα διάφορα επίπεδα του παιχνιδιού. Οποιαδήποτε συναλλαγή γίνεται με τα Souls, αφού στην ουσία αυτά αποτελούν το «νόμισμα» και χρειάζεται σύνεση στο πώς θα χρησιμοποιηθούν κάθε φορά, καθώς είναι απαραίτητα για τα πάντα, από την απόκτηση αντικειμένων, την αναβάθμιση των όπλων σας, την επισκευή του εξοπλισμού σας, την εκμάθηση καινούργιων τεχνικών, μέχρι τα στατιστικά του χαρακτήρα σας και το γενικό Soul level σας. Και από την στιγμή που χρησιμοποιήσετε τα Souls, δεν μπορείτε να τα πάρετε πίσω ή να αναιρέσετε την επιλογή σας, οπότε χρειάζεται προσοχή και ευλάβεια στο πώς θα κινηθείτε. Επίσης δεν μπορείτε να πουλήσετε τίποτα, οπότε ο μοναδικός τρόπος απόκτησης νεων Souls είναι μέσα από τα επίπεδα του παιχνιδιού και την ατελείωτη σφαγή δαιμόνων και τεράτων. Όπως διαπιστώνετε, όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν ακόμα πιο δύσκολο και ταυτόχρονα ξεχωριστό αυτό το RPG.
Κάπου εδώ επιβάλλεται να μιλήσω για το καινοτομικό multiplayer μέρος του παιχνιδιού. Το Demon’s Souls υποστηρίζει co-op για έως τρεις παίχτες, αλλά όχι με τον συνηθισμένο τρόπο (άλλωστε δεν κάνει τίποτα το συνηθισμένο στο σύνολο του). Έτσι λοιπόν, για να μπορέσετε να παίξετε co-op θα πρέπει να πληρείτε κάποιες προυποθέσεις. Πρώτα από όλα θα πρέπει να είστε σε human form και στην συνέχεια θα πρέπει να έχετε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο που αποκτάτε αφού νικήσετε το αφεντικό της πρώτης πίστας. Εφόσον χρησιμοποιήσετε αυτό το αντικείμενο, τότε αφήνετε στο δεδομένο σημείο του επιπέδου που βρίσκεστε εκείνη την στιγμή ένα μήνυμα, οτι αναζητείτε παίχτη για βοήθεια/co-op. Τα μηνύματα αυτά τα βλέπουν μόνο όσοι παίχτες βρίσκονται σε Soul form στο ανάλογο επίπεδο στον δικό τους κόσμο. Εφόσον δεχτούν να παίξουν μαζί σας, τότε πατάνε πάνω στο μήνυμα αυτό και έτσι έρχονται στο δικό σας κόσμο ως φαντάσματα για να σας βοηθήσουν. Το ίδιο φυσικά μπορείτε να κάνετε και εσείς και είναι ένας τρόπος για να βγάλετε κάποια δύσκολα επίπεδα με βοήθεια ή να μαζέψετε γρήγορα Souls ή να επαναφέρετε τον χαρακτήρα σας σε human form σκοτώνοντας κάποιο αφεντικό στον κόσμο ενός άλλου παίκτη.
Εκτός όμως από το να σας βοηθήσει κάποιος παίκτης, μπορεί να έχει άλλους πιο εχθρικούς σκοπούς, όπως για παράδειγμα να σας σκοτώσει εισβάλλοντας στον κόσμο σας ως Black Phantom! Φανταστείτε να παίζετε αυτό το απίστευτα δύσκολο παιχνίδι και ταυτόχρονα εκτος από όλα τα άλλα, να έχετε το νου σας πότε θα εισβάλλει κάποιος άλλος παίκτης για να σας καθαρίσει λίγο πριν φτάσετε στο αφεντικό... Γενικά, οι συγκινήσεις που προσφέρει το παιχνίδι είναι εξαιρετικές και ακόμα και το multiplayer βασίζεται στην μεγάλη ικανοποίηση του παίκτη όταν καταφέρνει να τα βγάζει πέρα παρά τις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Παράλληλα, υπάρχουν και απλά μηνύματα που μπορεί να αφήσει οποιοσδήποτε παίκτης μέσα στις πίστες τα οποία προειδοποιούν άλλους παίκτες για ενδεχόμενες παγίδες ή ενέδρες και πιστέψτε με θα σας βοηθήσουν πολύ!
Στο τεχνικό κομμάτι, ο τίτλος, παρότι δεν εντυπωσιάζει σε καθαρούς αριθμούς και τεχνικά χαρακτηριστικά, σε κερδίζει με την ατμόσφαιρα και την καλλιτεχνική αρτιότητα που διαθέτει. Το κάθε περιβάλλον είναι απόλυτα πειστικό, είτε μιλάμε για κάστρα γοτθικού ρυθμού, είτε για σπήλαια και βαλτότοπους. Ο σχεδιασμός των όπλων και ειδικά των πανοπλιών είναι επίσης εκπληκτικός και τα τεράστια αφεντικά που θα αντιμετωπίσετε προκαλούν δέος, όχι μόνο λόγω του μεγέθους, αλλά και της εμφάνισης τους. Στα του ήχου, το παιχνίδι δεν έχει μουσική επένδυση παρά μόνο στις μάχες με τα αφεντικά. Όλη την υπόλοιπη ώρα έχουμε ambient ατμοσφαιρικούς ήχους κατάλληλους στο να δημιουργούν ένταση και αγωνία. Το voice acting κινείται σε μέτρια επίπεδα, ενώ τα ηχητικά εφέ είναι απλώς κάλα.
Στα αρνητικά του παιχνιδιού, έχουμε όχι την δυσκολία του αυτή καθεαυτή, αλλά το λειτουργικό κομμάτι ορισμένων στοιχείων του, όπως η πλοήγηση στα μενού και η πολυπλοκότητα αυτών. Δεν είναι οτι λείπουν πληροφορίες από τα μενού - ίσα ισα είναι υπερπλήρη - απλά ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένα και παρουσιάζονται είναι αρκετά δύσχρηστος και πολλές φορές πιάνεις τον εαυτό σου να ψάχνει μέσα στα μενού για να βρει κάτι απλό. Ένα ακόμη μειονέκτημα του τίτλου είναι οτι κάποια πράγματα όντως παραείναι υπερβολικά. Για παράδειγμα δεν μπορείς να παίξεις με κάποιον φίλο σου online παρά μόνο αν τύχει και συννεονηθείτε μέσω τηλεφώνου πρώτα ώστε να μην ενεργοποιήσει κάποιος άλλος την πρόσκληση σας. Επίσης δεν υποστηρίζεται voice chat μεταξύ των παικτών, πράγμα που κάνει την συνεννόηση εκνευριστικά δύσκολη, ιδίως όταν μιλάμε για ένα απαιτητικό παιχνίδι που θέλει προσοχή και στρατηγικές κινήσεις. Τέλος, παρόλο που πρόκειται για ένα εκπληκτικά βαθύ RPG όσον αφορά το σύστημα μάχης του, σαν ιστορία/σενάριο δεν προσφέρει πολλά. Ένα cinematic στην αρχή και δύο-τρία στο τέλος. Ο κόσμος περιβάλλεται από λεπτομέρειες σχετικά με το παρελθόν και την ιστορία του, αλλα θα πρέπει κάποιος να ψάξει για να τα παρατηρήσει.
Ολοκληρώνοντας, το Demon’s Souls είναι μια μεγάλη, ευχάριστη και πρωτότυπη έκπληξη για την εποχή μας. Είναι ένα παιχνίδι που δημιουργήθηκε αγνοώντας παντελώς τις κοινές πρακτικές και ευκολίες του σήμερα. Είναι hardcore μέχρι... αηδίας και έχει σκοπό να τσακίσει τον παίκτη με την δυσκολία του και τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του. Παράλληλα όμως καταφέρνει να είναι δίκαιο και κυρίως να αντιμοίβει την προσπάθεια. Όταν τελειώσετε το Demon’s Souls θα διαπιστώσετε οτι έχετε γίνει master του παιχνιδιού, του συστήματος μάχης και των προκλήσεων που θέτει και η ικανοποίηση που θα λάβετε κάθε φορά θα είναι αξεπέραστη. Είναι ένας τίτλος που αξίζει όλοι οι φανατικοί του είδους να δοκιμάσετε, αλλά να γνωρίζετε ευθύς εξαρχής οτι χρειάζεται την υπομονή και την απόλυτη προσοχή σας!
+ Εξαιρετικό σύστημα μάχης, άμεσο, ευέλικτο και προσαρμόσιμο στο στιλ του κάθε παίκτη
+ Επιβλητική ατμόσφαιρα, δυσκολία που τσακίζει κόκαλα, αλλά που αποζημιώνει την προσπάθεια και με το παραπάνω
+ Μεγάλη ποικιλία εχθρών και εκπληκτικές, επικές μάχες με αφεντικά
+ Το online είναι πολύ πρωτότυπο με την συνεργασία των παικτών να είναι καθοριστικής σημασίας σε κάποια προχωρημένα επίπεδα. Επίσης το να εισβάλλεις στον κόσμο άλλων παιχτών είναι επικό.- Τα μενού προβληματίζουν και είναι αρκετά δύσχρηστα, παρόλο που διαθέτουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες
- Το πολύ hardcore κάνει κακό μερικές φορές, ιδίως όταν μιλάμε για co-op που η συνεννόηση μεταξύ των παικτών είναι σχεδόν αδύνατη λόγω έλλειψης voice chat
- Mέτριος ήχος, ενώ τα γραφικά είναι μεν σε καλό επίπεδο από πλευράς ατμόσφαιρας και καλλιτεχνικής δουλειάς, πάσχουν όμως σε τεχνικό επίπεδοΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5
Πλατφόρμα: PS3
Έκδοση: Namco Bandai
Ανάπτυξη: From Software
Διάθεση: Namco Bandai Partners Hellas
Είδος: Action-RPG
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.demons-souls.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 25/6/2010
PEGI: 16