Death Stranding 2 On the Beach review

Ο Καβάφης μας λέει «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος». Το Death Stranding 2 On the Beach, του σπουδαίου Hideo Kojima, είναι εδώ, επιχειρώντας για ακόμη μια φορά να ιντριγκάρει, να διχάσει και να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στο gaming. Καταφέρνει, όμως, να ξεπεράσει τον αριστουργηματικό προκάτοχό του; Πάμε να δούμε.

Η ιστορία ξεκινάει ακριβώς μετά το τέλος του πρώτου Death Stranding. Αναλαμβάνετε για άλλη μια φορά το ρόλο του Sam Bridges, ενός επαναπατριζόμενου μεταφορέα που πάσχει από Dooms. Έχοντας κατορθώσει να συνδέσει τις UCA (πάλαι ποτέ USA) από άκρη σε άκρη, ο Sam αποσύρεται μακριά από όλους και εκτός του δικτύου, με σκοπό να ζήσει μια ήρεμη ζωή με το Lou, το BB με το οποίο ταξίδεψε την Αμερική και πλέον, ως εκ θαύματος, μεγαλώνει σαν φυσιολογικό μωρό. Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον όμως, και σύντομα ο πρωταγωνιστής μας φοράει ξανά τις μπότες του και το σακίδιο του και εξορμεί στον αφιλόξενο κόσμο. Αρχική σας αποστολή, η ένωση ορισμένων δικτύων στο Μεξικό και πίσω το συντομότερο. Ορισμένα συνταρακτικά γεγονότα ωστόσο, μετατρέπουν το ολιγοήμερο αυτό ταξίδι σε μια νέα Οδύσσεια και μια νέα περιπέτεια ξεκινά. Στόχος σας, αυτή τη φορά, να ενώσετε την Αυστραλία.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το lore είναι πραγματικά τεράστιο και βαθύ και εάν δεν έχετε ασχοληθεί με τον πρώτο τίτλο τότε θα τα βρείτε πολύ σκούρα εδώ. Υπάρχει η δυνατότητα να δείτε μια ανασκόπηση της αρχικής ιστορίας, ωστόσο χρησιμεύει περισσότερο για να θυμηθούν οι παλιοί παρά για να μάθουν οι νέοι. Όσον αφορά τους χαρακτήρες, ορισμένοι παλιοί επιστρέφουν, ενώ κάνουν την εμφάνιση τους ενδιαφέροντες νέοι, ορισμένοι εκ των οποίων μάλιστα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Ο Higgs κάνει ξανά την εμφάνιση του ως ο κακός της όλης ιστορίας, με σκοπό τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους, ενώ ένα πέπλο μυστηρίου τυλίγει τον έτερο, εχθρικό χαρακτήρα, ονόματι Neil Vana. Σε γενικές γραμμές, η ιστορία είναι καλογραμμένη. Το δε φινάλε, λύνει πολλά καίρια ερωτήματα τα οποία ομολογώ με έκαναν να απορώ αρκετές φορές μήπως μου έχει ξεφύγει κάτι. Ορισμένες εικαστικές επιλογές ωστόσο, ειδικά του φινάλε, είναι βέβαιο πως θα διχάσουν, καθώς ακροβατούν ανάμεσα στη παράνοια, τη διάνοια και το ψυχεδελικό, χωρίς να είμαι βέβαιος πού καταλήγει η μπίλια. Σίγουρα όμως προκαλεί, κάτι που σαφέστατα επιδιώκει ο Kojima.

Τα μεγαλύτερα σεναριακά μειονεκτήματα του παιχνιδιού ωστόσο είναι τα εξής: αφενός απαιτεί τόνους υπομονής από τον παίκτη, αφετέρου είναι υπερβολικά οικείο στο συντριπτικά μεγαλύτερο του μέρος. Τόσο δηλαδή η αποστολή σας, όσο και οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι, παρουσιάζουν υπέρ του δέοντως πολλά κοινά στοιχεία με τον πρώτο τίτλο. Αν συνυπολογίσουμε πως πλέον λείπει το στοιχείο της έκπληξης, είναι κάτι που ενδέχεται να ξενίσει. Από την άλλη, όλα όσα αγαπήσαμε και περιμένουμε να κάνουν ξανά την εμφάνιση τους, είναι εδώ. Η μοναδική αυτή λογική που διέπει το παιχνίδι, η σκυταλοδρομία από την μια πλευρά της Ηπείρου έως την άλλη, η σύνδεση με άλλους παίκτες, ο αλτρουισμός και η βοήθεια μεταξύ αγνώστων, η μοναχικότητα και το αίσθημα ολοκλήρωσης όταν υπερνικάτε ασσύληπτα εμπόδια, η μουσική που παίζει όταν πλησιάζετε τον προορισμό σας και η προσπάθεια που έχετε καταβάλει, είναι στοιχεία που εξυψώνουν την εμπειρία. Επιπλέον, το παιχνίδι πραγματεύεται σπουδαία θέματα, όπως η απώλεια, το πένθος, η μοναξιά, η απομόνωση και η αξία της συντροφικότητας. Όσον αφορά την διάρκεια, η κεντρική ιστορία διαρκεί γύρω στις 50 ώρες, ενώ αν αποφασίσετε να ολοκληρώσετε ό,τι παραγγελία βρείτε και να ξαναφτιάξετε τον κόσμο, τότε το εν λόγω νούμερο διπλασιάζεται ή τριπλασιάζεται.

Περνώντας στα του gameplay, το Death Stranding 2 εξελίσσει τη φόρμουλα του προκατόχου του. Κύριο μέλημα είναι η σύνδεση ολόκληρης της Ηπείρου της Αυστραλίας στο χειρικό δίκτυο, ένα δίκτυο που συνδέεται με την Παραλία και ουσιαστικά επιτρέπει την μεταφορά δεδομένων και πληροφοριών με ασύλληπτη ταχύτητα. Η σύνδεση αυτή, φυσικά, δεν γίνεται να πραγματοποιηθεί εν μια νυκτί, αλλά σταδιακά. Αναλαμβάνετε παραγγελίες λοιπόν, από βάση σε βάση, παραδίδοντας τα ζητούμενα φορτία και, κατ’ επέκταση, ενώνοντας στο δίκτυο τον προορισμό σας. Το είδος των φορτίων, ποικίλλει, από μικρά και ελαφριά δέματα, μέχρι φορτία των 300 κιλών, επικίνδυνα για έκρηξη, ευαίσθητα στο νερό ή ακόμη και ανθρώπους ή ζώα τα οποία αποτελούν νέα προσθήκη. Όλα αυτά, όπως αντιλαμβάνεστε, αλλάζουν άρδην και την προσέγγισή σας στην αποστολή.

Πρωταρχικό μέλημα, σε κάθε παραγγελία, είναι η εύρεση της βέλτιστης διαδρομής. Μέσω του χάρτη, σχεδιάζετε το δρόμο που θα ακολουθήσετε, λαμβάνοντας υπόψιν τόσο τις προκλήσεις του τερέν, όσο και εξωγενείς παράγοντες, όπως εχθρικές βάσεις ή Ξεβρασμένους. Οι διάσπαρτοι εχθροί, εποφθαλμιούν το φορτίο σας και το συναπάντημα μαζί τους καταλήγει πάντοτε σε ανταλλαγή πυρών, εάν δεν είστε προσεκτικός. Συνιστάται η χρήση stealth για την αποφυγή τους, ωστόσο αν η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, τότε το παιχνίδι σας δίνει αρκετά όπλα που χρησιμοποιούν σφαίρες καουτσούκ. Προσοχή, εάν χρησιμοποιήσετε κανονικά όπλα και σκοτώσετε τους εχθρούς, αυτό μπορεί να επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα στο συγκεκριμένο σημείο του χάρτη με την δημιουργία Ξεβρασμένων και, κατ’ επέκταση, την δημιουργία κρατήρα από έκρηξη. Το παιχνίδι σας δίνει, γενικώς, αρκετά εφόδια ούτως ώστε είτε να τους ξεπαστρέψετε αθόρυβα, είτε να τους εξουδετερώσετε προσωρινά. Σε γενικές γραμμές, οι μάχες είναι ικανοποιητικές, ωστόσο δεν αποτελούν προτεραιότητα και σίγουρα το παιχνίδι δεν επικεντρώνεται σε αυτές, ενώ αν οι εχθροί είναι πολλοί, τότε οι μάχες χωλαίνουν ελαφρώς. Αν αναζητάτε gameplay τύπου Metal Gear Solid, θα απογοητευτείτε.

Από την άλλη, οι επαφές σας με τους Ξεβρασμένους είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση. Βασικό σας μέλημα εδώ, είναι η όσο το δυνατόν πιο αθόρυβη και διακριτική παρουσία σας, γλιστρώντας δίπλα τους και κρατώντας την ανάσα σας όταν χρειάζεται. Εάν κάποιος σας αντιληφθεί, σας δίνεται ένα μικρό παράθυρο διαφυγής, ενώ αν το χάσετε ξεκινάει ένα boss fight όπου αν ηττηθείτε, γίνεται μια έκρηξη και δημιουργείται ένας τεράστιος κρατήρας, αλλοιώνοντας το τερέν. Υπάρχουν ορισμένα νέα είδη Ξεβρασμένων, όπως πχ οι Παρατηρητές, οι οποίοι μπορούν και σας βλέπουν, ωστόσο αν είστε διακριτικός και σβέλτος, μπορείτε να γλιτώσετε. Υπάρχει και μια ενοχλητική, χειρική «πανίδα», πλάσματα δηλαδή με την μορφή αράχνης ή μικρών ζώων τα οποία δεν σας σκοτώνουν αλλά μπορούν κάλλιστα να σας αδειάσουν τις μπαταρίες. Επιπλέον, ένα νέο είδος εχθρού αποτελούν οι Πνευματομηχανές, πλάσματα που δεν είναι ζωντανά, αλλά ούτε και Ξεβρασμένοι και σας επιτίθενται με όπλα. Τέλος, τα boss fights είναι ιδιαίτερα και μοναδικά (αν και λίγα), σπάζοντας τη μονοτονία των μαχών ή των μεταφορών και προσφέροντας ορισμένες εντυπωσιακές αναμετρήσεις.

Πέραν της μάχης, ο έτερος, μεγάλος σας εχθρός είναι το ίδιο το περιβάλλον. Δύσβατα μονοπάτια, γκρεμοί, δάση, ποτάμια, έρημοι, βουνά, χιόνια, τα διασχίζετε όλα. Η ποικιλομορφία των περιβαλλόντων είναι σε καλύτερο επίπεδο από ότι στον πρώτο τίτλο και η κάθε περίσταση απαιτεί και διαφορετική αντιμετώπιση. Χρησιμοποιείτε σκάλες, σχοινιά, ειδικές μπότες, ειδικά γάντια, εξωσκελετούς κτλ, ενώ τα διαθέσιμα εργαλεία και ο εξοπλισμός εμπλουτίζονται με την ολοκλήρωση των παραγγελιών. Από ένα σημείο και μετά, μπορείτε να χρησιμοποιείτε διάφορους πόρους με σκοπό το χτίσιμο γεφυρών, δρόμων, παρατηρητηρίων κτλ. Όλα αυτά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από άλλους, πραγματικούς παίκτες, όπως κι εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα δικά τους, κάτι που δημιουργεί μια μοναδική σύνδεση μεταξύ της κοινότητας του παιχνιδιού. Πέραν αυτών, υπάρχουν και διάφορα οχήματα που σας κάνουν την ζωή ευκολότερη, όμως όλα αυτά απαιτούν κάλυψη από το χειρικό δίκτυο, καθώς αν είστε εκτός του, αφενός δεν μπορείτε να χτίσετε, αφετέρου η μπαταρία του εξοπλισμού σας εξαντλείται. Τέλος, ένα σημαντικό νέο στοιχείο είναι ορισμένες προσωρινές ιδιότητες τύπου RPG τις οποίες ενεργοποιείτε κατά την έναρξη της εκάστοτε αποστολής. Αυτές αφορούν καλύτερο δέσιμο στο φορτίο, πιο σταθερό όπλο κατά την μάχη, αθόρυβα βήματα κτλ και μπορείτε να τις αλλάζετε κατά το δοκούν.

Σημαντική προσθήκη αποτελούν οι φυσικές καταστροφές. Σεισμοί που σας βγάζουν εκτός ισορροπίας και αλλάζουν το τερέν, πλημμύρες που φουσκώνουν τα, κατά τα άλλα, ρηχά ποτάμια και φωτιές που αν σας παγιδεύσουν εντός τους τα πράγματα δυσκολεύουν. Πρόκειται για συνιστώσες τις οποίες δεν μπορείτε να λάβετε υπόψη κατά την διάρκεια του ταξιδιού, ωστόσο προσδίδουν μια ιδιαίτερη πινελιά στην περιπέτεια. Επιπλέον, υπάρχει κύκλος ημέρας – νύχτας, ο οποίος διαφοροποιεί ορισμένες καταστάσεις, όπως πχ το πόσο εύκολα μπορούν να σας εντοπίσουν οι εχθροί ή, γενικότερα, την ορατότητά σας. Το μοτίβο είναι σε γενικές γραμμές αυτό, πράγμα που σημαίνει πως αν δεν είστε φαν του ρητού «σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός», τότε ενδέχεται να κουραστείτε από τις πανομοιότυπες αποστολές.

Οπτικά, ο κόσμος του παιχνιδιού είναι πραγματικά εξαιρετικός. Μοναχικός, επιβλητικός, ποικιλόμορφος, λεπτομερής και εντυπωσιακός, μεταδίδει όλα τα στοιχεία του δέους, της καταστροφής και της γαλήνης. Η Decima Engine «ζωντανεύει» τον παρηκμασμένο αυτό κόσμο με ασύλληπτη λεπτομέρεια, κάνοντας σας να χαζεύετε συνεχώς τα μοναδικά του φυσικά τοπία. Παρά ταύτα, θα ήταν ευπρόσδεκτα ορισμένα αστικά, παρατημένα μέρη, καθώς οι εν λόγω περιπτώσεις είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές. Η λεπτομέρεια, φυσικά,   στους χαρακτήρες είναι και αυτή σε εκπληκτικά επίπεδα, μεταδίδοντας αβίαστα τα συναισθήματά τους και κάνοντάς σας ενίοτε να αισθάνεστε πως παρακολουθείτε ταινία. Ο ηχητικός τομέας επίσης παίρνει άριστα. Το λαμπερό καστ ηθοποιών παραδίδει κορυφαίου επιπέδου ερμηνείες, οι ανεπαίσθητοι ήχοι του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με τον ήχο τον βημάτων σας συνθέτουν μια τρομερή ηρεμία, ενώ τα εφέ του σεισμού, της χιονοθύελλας, της αμμοθύελλας και της βροχής είναι εξαιρετικά. Το δε soundtrack περιλαμβάνει κομμάτια από ονόματα όπως ο Woodkid, οι Low Roar και η αγαπημένη Hania Rani. Ειλικρινά, το συναίσθημα του να έχετε περάσει τα πάνδεινα, να πλησιάζετε στον προορισμό σας και να ξεκινάει να παίζει η μουσική είναι μοναδικό. Τέλος, να σημειωθεί πως το παιχνίδι έρχεται πλήρως υποτιτλισμένο στα ελληνικά, με την δουλειά που έχει γίνει να είναι πολύ καλή για ακόμη μια φορά.

To Death Stranding 2 On the Beach είναι ένα παιχνίδι… βραδείας καύσης. Απαιτεί τόνους υπομονής και απόλυτη ηρεμία. Αν καταφέρετε, ωστόσο, να μπείτε στη λογική του και να το κατανοήσετε, τότε θα συνειδητοποιήσετε πως δεν υπάρχει τίποτα όμοιο του εκεί έξω. Ορισμένα ταξίδια, άλλωστε, γίνονται για χάρη του ίδιου του ταξιδιού, δίχως να έχει κάποια σημασία ο προορισμός. Χαμηλώστε τα φώτα, απομακρύνετε τυχόν αντιπερισπασμούς και αφεθείτε σε μια περιπέτεια που όμοια της δύσκολα θα ξαναβρείτε.