Μπόλικη δράση, λίγη επιβίωση και μια πρέζα τρόμου, ανακατεμένα με μια υποψία τραγικότητας και ανεκπλήρωτου έρωτα, μας δίνουν το Dead Space 3. Ο Isaac Clarkle βρίσκεται αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του. Τις κοτρόνες... Τις κοτρόνες που τόσο μισεί... Τις κοτρόνες που του στέρησαν τον έρωτα... Τις κοτρόνες που μπορεί να του στερήσουν ακόμη και την ζωή... (τι ωραία που τα λέω ο άτιμος).

Στην ιστορία του Dead Space 3, οι Unitologists τα έχουν πάρει άγρια και θέλουν να τα κάνουν όλα μπουρδέλο, κι έτσι ενεργοποιούν μια από τις κοτρόνες (Markers) που τόσο λατρεύουν. Ο Isaac Clarkle έχει αποσυρθεί από την ζωή και τα εγκόσμια, θρηνώντας την μοίρα και την αγάπη που του στέρησαν, αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει την κατάσταση. Πως θα το κάνει αυτό; Μα φυσικά σκοτώνοντας ότι βρεθεί στο διάβα του και ταξιδεύοντας με τις πτήσεις της Lufthansa σ'έναν παγωμένο πλανήτη απ'όπου και υποτίθεται ότι προέρχονται οι κοτρόνες. Εκεί βρίσκει την πρώην του (όχι αυτή που σκοτώθηκε στο πρώτο παιχνίδι, τη νέα) και τον νυν της και ψάχνουν σαν μια ωραία παρέα να βρουν τη λύση για τις κοτρόνες. Πρόκειται για μια αποστολή αυτοθυσίας και αυταπάρνησης, μέσα από το πρίσμα του ολοκληρωτισμού και της αποκέντρωσης (άσχετο). Καλά εκεί στην Visceral από το “Τόλμη και Γοητεία” τις παίρνουν τις ιδέες τους;

Το Dead Space 3 αρχικά θα φανεί οικείο σε όσους έχουν παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια. Διαστημόπλοια με κλειστοφοβικούς, σκοτεινούς διαδρόμους και necromorphs να πετάγονται από παντού σαν εντερικά αέρια. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με ένα shooter τρίτου προσώπου που κάποτε ήταν survival horror και έχει διατηρήσει λίγο το survival με κάποια ψήγματα μόνο horror. Στα μισά περίπου το παιχνίδι μας μεταφέρει σε έναν παγωμένο πλανήτη. Εκεί είναι που το survival κάνει δειλά δειλά την εμφάνισή του. Η πιο αραιή εμφάνιση των med kits και των πυρομαχικών αλλά και ο αφιλόξενος πλανήτης βοηθούν, σιγοντάροντας την κατάσταση. Το στοιχείο τρόμου παραμένει βαθιά κρυμμένο, και παρουσιάζεται μέσα από κλασικές απότομες εμφανίσεις necromorphs, που καταντούν κουραστικές.

Χάλια το έκανες το πουκάμισο. Μες τα αίματα. Κάτσε να πάρω την ανοιχτή γραμμή Skip...

Η ιστορία του Dead Space 3 είναι μεν γραμμική, αλλά η ελευθερία επιλογών των δευτερευουσών αποστολών χρυσώνει κάπως το χάπι. O χειρισμός είναι δεύτερη φύση για τους παίκτες των προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς αλλά και προσβάσιμος για τους νέους στο σύμπαν του Dead Space. Οι κλασικοί μηχανισμοί που χρησιμοποιεί το παιχνίδι σε συνδυασμό με τα δικά του χαρακτηριστικά, δίνουν μια ευχάριστη εμπειρία shooting.

Τα αγαπημένα εργαλεία του Isaac, plasma cutter και stasis, κάνουν δυναμική επιστροφή και εννοείται ότι είναι σημαντικά, με τη χρήση τους απαραίτητη καθ'όλη τη διάρκεια της περιπέτειας. Με την προσθήκη παραμετροποίησης των όπλων, το plasma cutter μπορεί να αναβαθμιστεί και να γίνει ελβετικός σουγιάς! Αναβαθμίσεις και προσθήκες για τα όπλα βρίσκετε σκόρπια στις πίστες αλλά και τυχαία στα σωθικά των necromorphs που σκοτώνετε (μα τι βολική τοποθεσία για να κρύψεις πυρομαχικά και λοιπά αντικείμενα). Η παραμετροποίηση των όπλων δεν είναι και το πιο εύκολο σύστημα αναβάθμισης που έχω συναντήσει σε παιχνίδι. Βρέθηκα να παίζω το Dead Space 3 με το κύριο όπλο, συν δυο τρεις προσθήκες, επειδή το παιχνίδι δεν ασχολείται ιδιαίτερα με το να μου εξηγήσει τι σκατά να προσθέσω/αναβαθμίσω χωρίς να μειώσω κατά λάθος το damage, αντί να το αυξήσω, χωρίς παράλληλα να μειώσω τον χρόνο reload και την χωρητικότητα του γεμιστήρα. Αναβαθμίσεις δέχονται και οι στολές του Isaac, αλλά εκεί τα πράγματα είναι πιο απλά, αφού οι επιλογές είναι περιορισμένες και έχουν να κάνουν πιο πολύ με την σειρά που γίνονται οι αναβαθμίσεις, ανάλογα με τον τρόπο που παίζετε.

Η μηχανή γραφικών του DS3 δείχνει μια ηλικία, αλλά τα γραφικά άσχημα δεν τα λες και σίγουρα δεν δημιουργούν διαστρέβλωση στον κερατοειδή. Το παιχνίδι έχει εντυπωσιακές σκηνές δράσης με όμορφη ατμόσφαιρα, παίζοντας με το φως, τα χρώματα και τους ήχους. Ειδικά οι σκηνές όπου ο πρωταγωνιστής μας “πετάει” στο διάστημα, δημιουργούν μια όμορφη αίσθηση αποπροσανατολισμού και απεραντοσύνης (παρά τους αόρατους τοίχους που κουτουλάμε από τον πολύ αποπροσανατολισμό). Σε έναν -υποτιθέμενο- τίτλο τρόμου, ο ήχος παίζει σημαντικό ρόλο. Οι κραυγές των necromorphs, οι ήχοι από τριγμούς στο πάτωμα, η διακριτική μουσική αλλά και η ησυχία του διαστήματος δημιουργούν μια ηχητική αρμονία με τα τεκταινόμενα στην οθόνη.

Κοίτα γραφικό στο αυτί... Είναι μετά να μην γκρινιάζεις;

Η μάστιγα του σύγχρονου gameplay, τα QTE's, έχουν κρατηθεί στο minimum και δεν ενοχλούν, ούτε είναι απαιτητικά με τα αντανακλαστικά σας. Τα rag-dolls των νεκρών necromorphs (necroception;) δίνουν ένα τόνο γελοιότητας στο Dead Space 3, όπου αφού τεμαχίσετε με το όπλο σας ένα τέρας, βλέπετε τον Isaac να παίρνει σβάρνα τα τεμαχισμένα άκρα και να τα κλοτσάει με το κουτουπιέ. Επίσης, η τακτική του Dead Space “σε κλείνω σε ένα δωμάτιο και σου πετάω μια ντουζίνα necromorphs” κουράζει και δείχνει κακό σχεδιασμό.

Το παιχνίδι υποστηρίζει και συνεργατικό παιχνίδι, όπου μπορείτε να παίξετε την ιστορία με ένα φίλο. Φυσικά η αίσθηση της απομόνωσης χάνεται στο co-op, όπως χάνεται και κάθε έννοια τρόμου και το παιχνίδι γίνεται ένα ευχάριστο συνεργατικό shooter. Οι χαρακτήρες που σας περιβάλλουν είναι αντιπαθητικοί ή στην καλύτερη περίπτωση αδιάφοροι. Τι ψοφάνε, τι τραυματίζονται, τι θυσιάζονται, κανείς δεν νοιάζεται. Ο Isaac είναι φυσικά χτυπημένος από την μοίρα και ανήμπορος να αποφύγει το πεπρωμένο του. Καλά, τα όσκαρ για τους σεναριογράφους θα τα αφήσω στο γραφείο αν δεν τους πετύχω εκεί. Τέλος, η διάρκεια του Dead Space 3 είναι ικανοποιητική, αν και μετά από λίγες ώρες στον παγωμένο πλανήτη το παιχνίδι αρχίζει να γίνεται κουραστικό. Δεν θα μπω καν στην διαδικασία να σχολιάσω το ότι η ΕΑ αμέσως άρχισε να πουλάει όπλα και αναβαθμίσεις μέσω DLC, γιατί θα βγάλω χολή και δεν μου έχει μείνει πολλή...

“Όχι μην μιλάς. Άσε την σιωπή να τα πει όλα.”

Η έλλειψη τρόμου μπορεί να είναι για μερικούς λόγος να μην αγοράσουν το Dead Space 3, αλλά το παιχνίδι αυτό που κάνει (shooter, survival) το κάνει καλά. Το πρόσφατο φιάσκο του Resident Evil 6 (αν και του Termi του άρεσε) φαίνεται να μην το πήρε σοβαρά υπόψη η Visceral, αλλά τουλάχιστον δεν έφτιαξε ένα παιχνίδι που να μην ικανοποιεί κανένα. Οι λάτρεις των τίτλων δράσης τρίτου προσώπου θα ευχαριστηθούν το Dead Space 3 και τις στιγμές που προσφέρει.

+ Εντυπωσιακές διαστημικές στιγμές
+ Καλοφτιαγμένοι μηχανισμοί shooting
+ Ικανοποιητική διάρκεια
+ Ευχάριστο co-op

- DLC όπλων - το έκανε πάλι το θαύμα της η ΕΑ
- Πολλή δράση και λιγότερος τρόμος σε σχέση με τα προηγούμενα
- Η παραμετροποίηση των όπλων θέλει φροντιστήρια για να αξιοποιηθεί σωστά

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

Πλατφόρμα: PS3 (review), Xbox 360, PC
Ανάπτυξη: Visceral Games
Έκδοση: EA
Διάθεση: CD Media
Είδος: 3rd-person shooter/action
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.deadspace.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 8/2/2013
PEGI: 18