Aυτό που λείπει τον τελευταίο καιρό από τα video games είναι κάτι ξεχωριστό όσον αφορά την θεματολογία και τα γραφικά. Σίγουρα έχουμε δει παιχνίδια με τρομερό art όπως το Alice: Madness Returns ή πανέμορφα downloadables όπως το Braid ή το Limbo. Πόσα όμως μας παίρνουν το μυαλό με το “κάτι παραπάνω”; Πόσο καιρό έχετε να νιώσετε ότι ένα παιχνίδι σας ανεβάζει ψυχολογικά και σιγά σιγά σας φέρνει σε μια μοναδική ευφορική κατάσταση; Το ξέρω, “ακούγομαι” σαν… πρεζόνι, αλλά το Child of Eden είναι πραγματικά κάτι μοναδικό.
Το Child of Eden είναι το πνευματικό παιδί του Rez, ενός μοναδικού παιχνιδιού που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί on-rails shooter με στοιχεία από παιχνίδια ρυθμού, αφού οποιαδήποτε ενέργειά σας παράγει μουσικές νότες και ηχητικά εφέ, αλλάζοντας την μουσική υπόκρουση. Ταυτόχρονα, τα πάντα κινούνται με ρυθμό σε ένα μοναδικό διαισθητικό ταξίδι στα έγκατα ενός υπολογιστή.
Το Child of Eden δεν πάει πολύ μακριά. Η ιστορία του είναι μάλιστα πολύ κοντινή σε αυτήν του REZ. Στον 23ο αιώνα, οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να ταξιδέψουν παντού στο διάστημα (καιρός ήταν) και να φτιάξουν και το ανάλογο δίκτυο πληροφοριών εκτός Γης. Το internet όπως το ξέρουμε πλέον αποτελεί ένα τεράστιο αποθεματικό της ανθρώπινης μνήμης, που κρατά ζωντανές τις αναμνήσεις και την γνώση όλου του ανθρώπινου είδους. Σε εκείνη την απέραντη database, ονόματι Eden (το ίδιο όνομα και ιδιότητα με το REZ) ξυπνά η Lumi ή έστω… οι μνήμες της. Η Lumi είναι το πρώτο παιδί που γεννήθηκε στο διάστημα και με σύμμαχο την φωνή της, τραγουδούσε την επιθυμία της να επιστρέψει στην όμορφη Γη.
Σκοπός σας λοιπόν είναι να σταματήσετε μια μόλυνση που απειλεί την Lumi και κατ’ επέκταση ολόκληρη την Eden, πράγμα που σημαίνει χάσιμο πληροφοριών απο το πολύτιμο αποθεματικό της ανθρώπινης μνήμης. Το παιχνίδι δεν μπαίνει βαθιά στο να εξηγήσει τι είστε και ποιος ακριβώς ο ρόλος σας. Απλά βουτάτε στα πέντε Archives για να τα απαλλάξετε απο την μόλυνση.
Το Child of Eden παίζεται σχεδόν όπως ο πνευματικός του πατέρας. Με το ένα πλήκτρο έχετε το Locker, με το οποίο κλειδώνετε πάνω σε στόχους (μέχρι οχτώ την φορά) και εξ απολύετε τις επιθέσεις σας. Το tracer είναι ενα διαφορετικό mode το οποίο δεν έχει lock, αλλά είναι γρήγορο και ποιο αποτελεσματικό σε μοβ στόχους (κυρίως ενάντια στα πυρά που εξαπολύονται εναντίον σας). Μπορείτε να επιτύχετε πολύ πιο εύκολα μεγαλύτερο σκορ αν εναρμονίσετε τις βολές σας με την μουσική, ανεβάζοντας multipliers.
Εκτός απο το κλασικό και μη εξαιρετέο controller, μπορείτε να παίξετε το παιχνίδι με το Kinect. Με το δεξί σας χέρι χειρίζεστε το Locker και με το αριστερό το Tracer. Μπορείτε να αλλάξετε τον χειρισμό αν θέλετε ώστε να χρησιμοποιείτε και τα δύο με το ένα χέρι και να τα εναλλάσσετε χτυπώντας παλαμάκια, αλλά η συγκεκριμένη επιλογή αποδεικνύεται αργή.
Το καλό με το Child of Eden είναι οτι προσφέρει δύο διαφορετικές εμπειρίες όταν παίζεται με το controller ή το Kinect αντίστοιχα. Με τον μεν κλασικό τρόπο, έχετε ενα μουσικό shooter, πολύ κοντά στο REZ και μπορείτε να επικεντρωθείτε στα high scores, ενώ με το Kinect είναι σαν να χειρίζεστε μια ηλεκτρονική ορχήστρα, αφού οι κινήσεις σας εν τέλει παράγουν διαφορετικά ηχητικά εφέ. Ίσως χρειαστεί λίγος χρόνος για να συνηθίσετε τον τρόπο χειρισμού με το Kinect, αλλά αφενός μπορείτε να μπείτε στον ρυθμό πιο εύκολα, ενώ μπορείτε να βάλετε ένα χειριστήριο στην… τσέπη σας για να σας κρατάει τον ρυθμό με την δόνηση. Προσωπικά βέβαια, προτίμησα να αράξω στον καναπέ μου και να προσποιηθώ οτι παίζω στο Dreamcast 2 (το αρχικό Rez βγήκε πρώτα στο Dreamcast) συγκινημένος απο τις απίστευτες μνήμες του Rez. (υπάρχει στο XBLA αν ενδιαφέρεστε).
Ας περάσουμε στην πεμπτουσία του τίτλου: τα γραφικά και το ήχο. Η λέξη ψυχεδέλεια είναι πολύ λίγη για να περιγράψει το πώς το απίστευτα αφαιρετικό artwork φλερτάρει με την μουσική. Το αποτέλεσμα πάντως είναι κάτι που θα σας καταπλήξει. Το κάθε archive έχει μια διαφορετική θεματολογία. Το Matrix είναι ένας σωρός απο γεωμετρικά σχήματα, το Evolution επικεντρώνεται στην βιολογική εξέλιξη των ειδών, το Beauty έχει να κάνει με την ομορφιά και έχει ένα σωρό λουλούδια και πεταλούδες, το Passion έχει να κάνει με τις ανθρώπινες ανακαλύψεις και κατασκευές και το Journey είναι ενα ποτπουρί απ’ όλα τα προηγούμενα που οδηγούν στην απελευθέρωση της Lumi.
Τα γραφικά είναι καθαρά, με πλούσια χρώματα, ενώ χρησιμοποιούνται πολλές διαφορετικές τεχνικές, δίνοντας ένα αποτέλεσμα που μόνο από ένα τρελό όνειρο θα μπορούσε να είχε βγει. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ίσως να ζαλίσει μερικούς που είναι ευαίσθητοι, αφού συμβαίνουν πολλά πράγματα επί της οθόνης, με πολλά έντονα χρώματα κλπ. Πράγμα που ίσως κουράσει τους ευάλωτους σε επιληπτικές κρίσεις (γι αυτό να θυμάστε να κάνετε και κανένα διαλειμματάκι). Πάντως, για να γυρίσουμε στο θέμα των γραφικών, πιστεύω οτι το μόνο που θα έκανε το Child of Eden πιο εντυπωσιακό, είναι μια 3D έκδοση.
Τα γραφικά όμως δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τον υπέροχο μουσικό τομέα. Τα πάντα επί της οθόνης παράγουν ήχο. Οι εχθροί που δέχονται και ανταποδίδουν πυρά παράγουν διάφορα ηχητικά εφέ που ενσωματώνονται σχεδόν τέλεια με το μουσικό υπόβαθρο. Τα πυρά των εχθρών παράγουν και αυτά διάφορους ήχους όταν τα εξουδετερώνετε, ενώ όταν πετυχαίνετε βολή πάνω στον ρυθμό, το παιχνίδι σας ανταμείβει με μια στιγμιαία προσθήκη επιπρόσθετου κομματιού της μουσικής. Το soundtrack είναι απο τους Genki Rockets, το συγκρότημα στο οποίο μετέχει ο ίδιος ο δημιουργός Tetsuya Mizuguchi. Είναι αρκετά πιο pop απο το REZ και ελαφρώς πιο mainstream, αλλά είναι καταπληκτικό όπως και να έχει. Το ίδιο και τα διάφορα remixes των τραγουδιών που ακούγονται είναι αρκετά προσεγμένα, ενώ μερικά απο αυτά “βρωμοκοπάνε” άγριο clubbing.
Κλείνοντας αυτό το review μπορώ να δηλώσω καταγοητευμένος απο το Child of Eden (αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη). Το μόνο αρνητικό που μπορώ να προσάψω σε αυτό το διαμάντι, είναι η πολύ μικρή διάρκειά του. Έχετε πέντε archives (μαζί με το 6ο που είναι το challenge mode) που δεν θα σας πάρει ενα τριωράκι να τα τελειώσετε. Αν βέβαια έχετε το μικρόβιο του τελειομανή, μπορείτε να δοκιμάσετε την τύχη σας σε κάποια από τα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας ή να προσπαθήσετε να επιτύχετε 100% στα πάντα. Τότε μόνο το Child of Eden θα σας κρατήσει περισσότερο. Από την άλλη, η μαγεία του τίτλου ίσως να χάλαγε αν κρατούσε παραπάνω. Κανένας δεν είναι τόσο ευφυής για να κρατήσει τα πράγματα φρέσκα σε ένα τέτοιο παιχνίδι για πολύ περισσότερο. Όπως και να έχει, σε full price ή φτηνότερα, αυτός είναι ένας τίτλος που πρέπει οπωσδήποτε να παίξετε, ή ακόμα καλύτερα, μια εμπειρία που πρέπει να ζήσετε.
+ Τρομερή μουσική
+ Μαγικά γραφικά
+ Εξίσου μαγικό artw
+ Προσφέρει διαφορετικές εμπειρίες με Kinect και με χειριστήριο
+ Είναι ότι καλύτερο έχει να προσφέρει το Kinect μέχρι σήμερα– Μικρή διάρκεια
– Πολλά χρώματα και εναλλαγές που ίσως προκαλέσουν πονοκεφάλους σε ευαίσθητους παίκτεςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0
Πλατφόρμα: Xbox 360, PS3
Έκδοση: Ubisoft
Ανάπτυξη: Q Entertainment
Διάθεση: CD Media
Είδος: Rail shooter music
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://child-of-eden.us.ubi.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 17/6/2011 (Xbox 360), 26/8/2011 (PS3)
PEGI: 7