Το adventure platformer Stray, της γαλλικής BlueTwelve Studio, με πρωταγωνίστρια μια αξιαγάπητη πορτοκαλί γάτα, λιμάρει τα νύχια στο ονυχοδρόμιο, γουργουρίζει στα 150Hz και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για παιχνίδι της χρονιάς. Είτε είστε γατόφιλος επιπέδου Ernest Hemingway (με πάνω από 50 γάτες στο ομώνυμο σπίτι-μουσείο), είτε ορκισμένος λάτρης των… σκύλων, το Stray είναι μια ιδιαίτερα ξεχωριστή εμπειρία. Ας δούμε γιατί. Περισσότερα...
Το Klonoa Phantasy Reverie Series σηματοδοτεί την αναβίωση μιας (δυστυχώς υποτιμημένης) σειράς platformer παιχνιδιών, με ανάλαφρη ατμόσφαιρα και διασκεδαστικό gameplay. Παρόλο που δεν έκαναν τεράστια επιτυχία, τα Klonoa: Door to Phantomile και Klonoa 2: Lunatea's Veil απέκτησαν το δικό τους αφοσιωμένο κοινό, με συνέπεια η Bandai Namco να δρομολογήσει τις επανεκδόσεις τους, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Ο αγαπητός πρωταγωνιστής, Klonoa, ένα πολυσυλλεκτικό ζώο, ζει ειρηνικά στην πόλη Phantomile, ώσπου ξαφνικά, έπειτα από μια συντριβή ενός αεροσκάφους, ανακαλύπτει ότι η πόλη δέχεται επίθεση. Το σκοτεινό πνεύμα Ghadius, σχεδιάζει να μετατρέψει σε εφιάλτες όλα τα όνειρα των καλών κατοίκων του Phantomile. Ο Klonoa, με τη βοήθεια των συμμάχων του και του μαγικού του δακτυλιδιού, ταξιδεύει σε όλο το βασίλειο, βάζοντας τέλος στα σατανικά σχέδια του κακού. Η υποτυπώδης υπόθεση, κοινό χαρακτηριστικό της πλειοψηφίας των platformers των 90s, σίγουρα δεν είναι από τα δυνατά σημεία της σειράς. Παρόλα αυτά υπάρχει μια αγνότητα και μια γλυκύτητα, τόσο στην παρουσίαση όσο και στη συνολική πρόοδο του ήρωα στο παιχνίδι, που σε κερδίζουν, χωρίς να λείπουν βέβαια οι απρόσμενες και αναπάντεχες συγκινήσεις. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το δεύτερο παιχνίδι, με τον Klonoa σε συνεργασία με την High Priestess να αναλαμβάνει να σώσει το βασίλειο της Lunatea από μια νέα απειλή που σκιάζει τη χώρα.
Τα Klonoa είναι επηρεασμένα από την μόδα της τότε εποχής, με την ψευδαίσθηση ενός τρισδιάστατου κόσμου να κυριαρχεί χρησιμοποιώντας διάφορα φθηνά κόλπα όπως “πέταγμα” του πρωταγωνιστή στο βάθος ή στην κορυφή μιας πίστας. Ουσιαστικά η κίνηση του ήρωα περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε δισδιάστατο φάσμα στα γνώριμα πλαίσια ενός παιχνιδιού πλατφόρμας αλλά με πολύ ωραίο σχεδιασμό πιστών που απαιτούν πισωγυρίσματα, ανακάλυψη μυστικών αντικειμένων και επίλυση απλών γρίφων. Ο Klonoa μέσω του μαγικού του δαχτυλιδιού μπορεί να σηκώσει τους εχθρούς και να τους εκσφενδονίσει σαν όπλο, πετώντας τους προς πάσα κατεύθυνση ή να τους χρησιμοποιήσει σαν γέφυρα ανύψωσης, πατώντας πάνω τους και φτάνοντας δυσπρόσιτες πλατφόρμες. Καθώς περιηγείστε στις πίστες ανακαλύπτετε έξτρα ζωές, πετράδια (στα 100 πετράδια αποκτάτε μια επιπλέον ζωή) και αναπληρώσεις υγείας. Γενικά, το πρώτο Klonoa είναι αρκετά εύκολο και απλοϊκό, προδίδοντας την ηλικία του, ενώ η διάρκεια του είναι μόλις τρεις ώρες.
To Klonoa 2 είναι μια διαφορετική ιστορία, καθώς είναι βελτιωμένος σε όλους τους τομείς. Υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία στα περιβάλλοντα και στους τύπους των εχθρών, περισσότερη τρέλα και χιούμορ, δυνατότητα επιλογής πίστας, πιο πλούσιο gameplay όπως πίστες με κυνηγητό (που θυμίζουν τις σκηνές κυνηγητού του Crash Bandicoot) και αγώνες ταχύτητας με διάφορα μέσα. Το δεύτερο παιχνίδι είναι ανώτερο σε όλους τους τομείς και διπλάσιο τουλάχιστον σε διάρκεια, αλλά υποφέρει από ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα: απότομες αυξήσεις δυσκολίας, που οφείλονται στην κατάχρηση της δυνατότητας να χρησιμοποιείτε τους εχθρούς σαν γέφυρα ανύψωσης για να προχωρήσετε. Υπάρχουν επίπεδα όπου παρελαύνουν στην σειρά ιπτάμενοι εχθροί τους οποίους πρέπει να αρπάξετε και να χρησιμοποιήσετε σαν ώθηση προς τον επόμενο, ενώ από κάτω βρίσκεται καυτή λάβα που ισοδυναμεί με άμεσο θάνατο. Τα συγκεκριμένα επίπεδα απαιτούν μαθηματική ακρίβεια στο χειρισμό και σε συνδυασμό με τις λίγες ζωές που έχετε στην διάθεση σας, μπορούν πολύ εύκολα να σας οδηγήσουν σε game over άρα επανάληψη της πίστας από την αρχή. Τουλάχιστον μπορείτε σε οποιοδήποτε σημείο τα βρείτε σκούρα να κατεβάσετε τον βαθμό δυσκολίας του παιχνιδιού που ισοδυναμεί με άπειρες ζωές και λιγότερη εισερχόμενη ζημιά.
Πέρα από τις κλασικές επιλογές δυσκολίας, υπάρχει επιλογή -που θα ξυπνήσει μνήμες στους παλιούς- να παίξετε την αρχική εκδοχή των παιχνιδιών ώστε να διαπιστώσετε και με τα μάτια σας όλες τις αλλαγές και το λίφτινγκ που υπέστη η σειρά. Η δεύτερη εξίσου σημαντική επιλογή είναι η δυνατότητα αυξομείωσης της ταχύτητας των cutscenes ή ακόμα και η παράλειψή τους τελείως. Το αναφέρω κυρίως λόγω της τάσης που έχει το παιχνίδι να “τραβάει από τα μαλλιά” την χαριτωμενιά και την υπερβολή με μεγάλα cutscenes που ίσως είναι κουραστικά για τα σημερινά δεδομένα, οπότε η επιλογή αυτή βοηθάει πολύ. Τέλος, υπάρχει υποτυπώδες co-op για δύο παίκτες, στο οποίο ο δεύτερος παίκτης πατώντας ένα κουμπί την κατάλληλη στιγμή ωθεί τον Klonoa πιο ψηλά.
Τα δύο παιχνίδια έχουν πλήρως ανανεωμένα γραφικά και είναι 4K/60fps. Αυτό σίγουρα αποτελεί κολοσσιαία βελτίωση σε σχέση με το παρελθόν αλλά γενικώς τα γραφικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Οι άκομψοι σχεδιαστικά χαρακτήρες και τα απλά χοντροκομμένα περιβάλλοντα δεν μαγεύουν παρά το ρετουσάρισμα που έχουν υποστεί. Υπάρχουν πολλές εναλλαγές τοπίων και πίστες, κυρίως στο δεύτερο παιχνίδι, οι οποίες διαδραματίζονται σε διάφορες τοποθεσίες όπως σπηλιές, λούνα παρκ και δαιδαλώδεις λαβύρινθοι που εστιάζουν μόνο στα βασικά και στερούνται λεπτομέρειας που θα εντυπωσίαζε. Ο ηχητικός τομέας, αντίθετα, ξεχωρίζει, με πλήθος μουσικών κομματιών που αν και είναι μικρά και τείνουν να επαναλαμβάνονται, έχουν το απαραίτητο χαρούμενο τέμπο και ρυθμό που απαιτείται από το συνολικό ύφος των παιχνιδιών. Μπορείτε να ξεκλειδώσετε όλα τα μουσικά κομμάτια και να τα ακούσετε με όποια σειρά θέλετε αν ολοκληρώσετε κάποιες από τις ειδικές πίστες. Οι χαρακτήρες δεν έχουν φωνή και συνεννοούνται με “μουρμουρητά”, κάτι που παλαιότερα δούλευε αρκετά καλά και είχε την πλάκα του να ακούς ασυναρτησίες με καρτουνίστικο τρόπο. Για τα σημερινά δεδομένα όμως ίσως θα ήταν καλό να υπήρχε κανονικό voice acting στους χαρακτήρες για μια φρέσκια και πιο σύγχρονη αίσθηση.
Ανεξάρτητα από τη νοσταλγική προσέγγιση, το Klonoa Phantasy Reverie Series απευθύνεται ως επί το πλείστον σε νεαρές ηλικίες, λόγω της απλότητας και της καρτουνίστικης -έως παρεξηγήσεως- αισθητικής του. Είναι διασκεδαστικό και έχει τις στιγμές του αλλά ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του στον Klonoa, με ρηχό, παρωχημένο gameplay και μικρή διάρκεια. Οι μεγαλύτεροι θα δουν αυτή την διλογία με άλλο μάτι και θα της συγχωρήσουν πολλά. Οι μικρότεροι, χωρίς να είναι δέσμιοι της συναισθηματικής ταύτισης, ίσως να του έδιναν μια ευκαιρία εστιάζοντας στην φιλότιμη προσπάθεια αναβίωσης δύο πολύ αξιόλογων μουσειακών παιχνιδιών.
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, Switch, PC |
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Monkey Craft |
| ΕΚΔΟΣΗ: | Bandai Namco |
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | Bandai Namco Hellas |
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι με την πορεία των χρόνων η ψαλίδα στην ποιότητα ανάμεσα στα indie παιχνίδια και στις ΑΑΑ παραγωγές ολοένα και μικραίνει, είτε σε επίπεδο gameplay, είτε ακόμη και σε επίπεδο γραφικών. Το action-FPS Bright Memory: Infinite είναι μία τέτοια indie περίπτωση, τουλάχιστον με την πρώτη ματιά. Oυσιαστικά αποτελεί δημιούργημα ενός developer, o οποίος στην πορεία κατάφερε να φτιάξει μία μικρή ομάδα για να ολοκληρώσει την ανάπτυξη του τίτλου. Περισσότερα...
Πόσες φορές δεν έχετε μετανιώσει για κάτι; Εκείνη τη φορά που έπρεπε να είχατε μείνει σπίτι, ή τότε που δεν σταματήσατε έναν φίλο από το να κάνει μια μεγάλη γκάφα. Στην περίπτωση του narrative adventure Eternal Threads, της Cosmonaut Studios, οι αποφάσεις που πήραν -ή δεν πήραν- οι πρωταγωνιστές τους κόστισαν την ίδια τους τη ζωή. Ευτυχώς για εκείνους, έχουν μια δεύτερη ευκαιρία να κάνουν το σωστό, ακόμα κι αν δεν το γνωρίζουν. Περισσότερα...
Η Sega συνεχίζει να πουλάει τα παιχνίδια Sonic του Mega Drive ξανά και ξανά και ξανά με συλλογές, επανεκδόσεις κτλ. Το Sonic Origins είναι μία ακόμα τέτοια απόπειρα της εταιρείας, με τα Sonic the Hedgehog, Sonic the Hedgehog 2, Sonic CD, συν το Sonic 3 and Knuckles που ήταν το μόνο που είχε μείνει χωρίς «φροντίδα» για κάμποσα χρόνια και πλέον έχει υποστεί facelift. Περισσότερα...
Ένα αξιολάτρευτο μαρσιποφόρο επέστρεψε στο gaming μετά από μεγάλη απουσία. Τον αγαπήσαμε στα 90s και οι δημιουργοί του άκουσαν τις πολυετείς προσευχές μας! Ναι, ο Crash επέστρεψε για τα καλά στο gaming. Αλλά εδώ είμαστε για τον Kao. Ποιος είναι ο Kao; Έλα ντε! Ο Kao είναι ένα καγκουρό πολωνικής καταγωγής (μην μου σηκώνετε το φρύδι εμένα) που έρχεται από την Ιουρασική περίοδο των video games (από Dreamcast/PS2). Εκεί, ούτε μεσουράνησε, ούτε έλαμψε, μπορούμε να πούμε ότι απλά υπήρξε. Οι δημιουργοί του μετά από απαίτηση των φανατικών οπαδών του (και των δύο) αποφάσισαν να τον επαναφέρουν στο προσκήνιο (αν υποθέσουμε ότι κάποτε ήταν εκεί) με ένα remaster/reboot/reimagining (ορίστε μέχρι και ο Kao αναστήθηκε που δεν τον θυμόταν ούτε η μάνα του η καγκουρίνα και εσύ κυρία Sony δεν μπορείς να φέρεις πίσω ένα Jak and Daxter, νισάφι). Περισσότερα...
Το Crypt of the Necrodancer είναι ένα παιχνίδι που μας έχει μείνει αξέχαστο, τόσο για την φοβερή του μουσική, όσο και για τον συνδυασμό dungeon crawling με μουσική. Το Soundfall φιλοδοξεί να πάει αυτή τη συνταγή ένα βήμα παραπέρα συνδυάζοντας ρυθμική δράση με περισσότερα στοιχεία RPG, roguelike και twin-stick shooter. Περισσότερα...
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα τελευταία χρόνια έχουμε γεμίσει με soulslike τίτλους, τόσο ΑΑΑ, όσο και indie, με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό το γεγονός. To Souldiers, η πρώτη κυκλοφορία της ισπανικής Retro Forge, είναι μια action-RPG metroidvania περιπέτεια με επιρροές από Dark Souls. Περισσότερα...
Ποιος θα περίμενε πως ένα indie comic που κυκλοφόρησε το 1984, το οποίο είχε για πρωταγωνιστές μεταλλαγμένες χελώνες-νίντζα με σκοπό να παρωδήσει άλλα κόμικ (όπως το Daredevil και το Ronin) και εν συνεχεία, μια τηλεοπτική, animated σειρά, θα ήταν η αρχή ενός τεράστιου multimedia franchise που σάρωσε τα 80s και τα 90s, και συνεχίζει ακάθεκτο μέχρι σήμερα; Τα Χελωνονιντζάκια, όχι μόνο αποτελούν μέρος της παιδικής ηλικίας πολλών από εμάς, αλλά έχουν αποδειχτεί και διαχρονικά. Το ίδιο ισχύει και για την παρουσία τους στον κόσμο των videogames. Από τις αρχές του 1990, οι αγαπημένες Χελώνες και η παρέα τους έχουν εμφανιστεί σε πάρα πολλά παιχνίδια για κονσόλες, PC και κινητά. Σε αυτή την πλούσια ιστορία έρχεται να προστεθεί το Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge, από την Dotemu (Streets Of Rage 4, Wonder Boy: The Dragon’s Trap) και την Tribute Games (Scott Pilgrim vs. The World: The Game, TMNT για το Game Boy Advance). Περισσότερα...
Πέραν κλασσικών επουσιωδών ρομαντικοποιήσεων κι ευφημισμών, υπάρχει κάτι το μακάβρια γοητευτικό στην τέχνη του ελεύθερου σκοπευτή, ίσως γιατί απαιτεί και συνταιριάζει όλες εκείνες τις δεξιότητες που καθιστούν έναν κυνηγό ικανό, και τις απαιτεί στο maximum. Δεν είναι διόλου τυχαίο πως δεινοί ελεύθεροι σκοπευτές απολαμβάνουν φήμης και αναγνώρισης που ξεπερνούν κατά πολύ και τα πιο τρελά όνειρα του μέσου στρατιώτη. Τα παραδείγματα τυπάδων όπως ο Vasily Zaitsev, ο Simo Häyhä (aka The White Death) και η Lyudmila Pavlichenko (aka The Lady Death), που ανήχθησαν σε εθνικά σύμβολα είναι πάμπολλα. Ακριβώς αυτή τη φαντασίωση, του θρυλικού και χιλιοτραγουδισμένου ελεύθερου σκοπευτή, έρχεται να θρέψει η Rebellion με τη σειρά Sniper Elite, η οποία αριθμεί πλέον αριθμεί 17 χρόνια ύπαρξης και πέντε παιχνίδια. Όπως και οι προκάτοχοί του, το Sniper Elite 5 είναι ένα tactical shooter τρίτου προσώπου με έμφαση στο stealth – ένα παιχνίδι που θαρρώ δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις στην κοινότητα του gaming. Περισσότερα...
Το The Quarry είναι το νέο παιχνίδι τρόμου της Supermassive Games. Παρότι η ανθολογία Dark Pictures του στούντιο “τρέχει” τα τελευταία χρόνια, το παιχνίδι δεν ανήκει σε αυτήν και αντ' αυτού αποτελεί πνευματικό διάδοχο του πολυαγαπημένου Until Dawn. Περισσότερα...
Τα τελευταία 20 χρόνια παιχνιδιών Terminator μάλλον ήταν εξίσου απογοητευτικά με τα τελευταία 20 χρόνια ταινιών Terminator. Απλά αυτό δεν μας ενοχλεί ιδιαίτερα λόγω χαμηλών προσδοκιών, αντίθετα με τις ταινίες για τις οποίες αρχικά είχαμε πολλές ελπίδες (κυρίως λόγω του θεού Άρνολντ). Από κοινότυπα ταινιοπαίχνιδα (πχ Rise of the Machines, Salvation), έως φιλότιμες προσπάθειες που όμως δεν ξεπέρασαν την μετριότητα (πχ Dawn of Fate, Redemption), δεν έχει υπάρξει κάποιο πραγματικά καλό 3D παιχνίδι Terminator. Αυτό επιτέλους άλλαξε με το Terminator: Resistance, το οποίο βγήκε πριν λίγα χρόνια. Πλέον το παιχνίδι είναι αναβαθμισμένο για PS5 (δυστυχώς όχι και για Xbox Series X), με βελτιώσεις σε γραφικά, χρόνους φόρτωσης, χειρισμό (DualSense), συν όλες τις παικτικές βελτιώσεις που έχουν γίνει με update στην έκδοση PC. Περιλαμβάνει επίσης επιπλέον περιεχόμενο. Περισσότερα...
Για τη σειρά Syberia δε χρειάζεται να αναφέρω πολλά. Το ότι είναι, μαζί με το Longest Journey, μία εκ των δύο σειρών που επανέφεραν στο προσκήνιο τα adventure games σε μία δύσκολη για το είδος περίοδο είναι γνωστό. Το ότι ήταν στην ουσία τα παιχνίδια που καθόρισαν τους γυναικείους χαρακτήρες ως πρωταγωνιστές και μάλιστα πολύ πιο δυναμικούς και αγαπητούς από τους αντίστοιχους αντρικούς, επίσης είναι γνωστό. Μετά, λοιπόν, το καταπληκτικό Syberia, το εξαιρετικό σε γρίφους αλλά όχι τόσο σε σενάριο Syberia 2, το απελπιστικά μέτριο και σε γρίφους και σε σενάριο Syberia 3, μας έρχεται το Syberia: The World Βefore. Το παιχνίδι προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή για τη σειρά και να την επαναφέρει εκεί που ο θρυλικός δημιουργός της, Benoit Sokal, θα ήθελε να βρίσκεται: στο πάνθεον των adventure games. Περισσότερα...
Όταν πέρσι κυκλοφόρησε το action-adventure Baldo: The Guardian Owls, έφαγε το κράξιμο της αρκούδας. Έκτοτε, οι δημιουργοί του έκαναν διορθωσούλες (όχι διορθωσάρες) και έδωσαν τσάμπα 10ωρο DLC (και επιτέλους μας έστειλαν το παιχνίδι για review). Ακούτε χωριανοί, έχει και τα καλά της η κυκλοφορία μισοτελειωμένων παιχνιδιών. Τώρα αν είναι θετικό το να έχεις να παίξεις άλλες 10 ώρες από ένα παιχνίδι που ούτως ή άλλως δεν είναι τίποτα το αξιοσημείωτο δεν ξέρω, αλλά κάτι είναι κι αυτό. Περισσότερα...
Η καλτ σειρά ταινιών τρόμου Evil Dead πλέον έχει το δικό της παιχνίδι στην τρέχουσα γενιά. Το Evil Dead: The Game είναι (ένα ακόμα) ασύμμετρο multiplayer horror 4v1, πιο διασκεδαστικό από ότι αρχικά περιμένει κανείς από ένα παιχνίδι βασισμένο σε ταινίες και με τις λέξεις “The Game” στην ονομασία του. Περισσότερα...