Somerville review
Με φανερή έμπνευση από τη βρετανική εξοχή, η Jumpship των Chris Olsen και Dino Patti (Limbo, Inside) μας φέρνει το Somerville, ένα puzzle-platformer επιστημονικής φαντασίας σε μίνιμαλ τόνους. Περισσότερα...
Sonic Frontiers review
Το έχουμε πει πολλές φορές σε αυτό το τίμιο site: ο Sonic είναι αυτός ο περίεργος ξάδερφος που ενώ έχει περιπέσει σε άπειρα παραπτώματα, εμείς εξακολουθούμε να τον αγαπάμε. Είναι το Sonic Frontiers ένα ακόμα τέτοιο «παράπτωμα»; Και πώς ακριβώς αλλάζει τα δεδομένα στα 3D παιχνίδια Sonic από εδώ και πέρα. Ας δούμε παρακάτω. Περισσότερα...
Call of Duty Modern Warfare 2 review
Το 2019 η υπο-σειρά Modern Warfare της σειράς Call of Duty έκανε μια νέα αρχή που αποδείχθηκε άκρως επιτυχημένη. Τρία χρόνια μετά, το Modern Warfare 2 φιλοδοξεί να ακολουθήσει τα βήματα του προκατόχου του, αλλά και να αποδειχθεί αντάξιο του ονόματος που κουβαλάει καθώς το αρχικό Modern Warfare 2 (2009) κατέχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία των FPS. Περισσότερα...
Gungrave Gore review
Το Gungrave Gore τυπικά είναι καινούριος τίτλος, όχι remake ή remaster. Όμως το παιχνίδι αποτελεί το τρίτο μέρος της σειράς Gungrave, η οποία ουσιαστικά έχει να εμφανιστεί από την μακρινή εποχή του PS2 (υπάρχει και ένα anime για όσους θέλουν να το τσεκάρουν παραπάνω). Είναι λογικό να μην το γνωρίζει πολύς κόσμος, καθώς πρόκειται για μία περιορισμένων προδιαγραφών σειρά shooter τρίτου προσώπου που ανέκαθεν ήταν αυτό που λέμε «niche», για λίγους δηλαδή. Έτσι λοιπόν, η επιστροφή της σχεδόν δύο δεκαετίες μετά ήταν μία απρόσμενη έκπληξη. Ευχάριστη όμως; Αυτό είναι άλλη ιστορία, όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω. Περισσότερα...
Scorn review
Ένα καλό παιχνίδι τρόμου διακρίνεται για την τρομακτική του ατμόσφαιρα και την αγωνία που προκαλεί στον παίκτη μέσω του gameplay του. Συνήθως αυτό είναι η έλλειψη πυρομαχικών, η ανησυχία για το πού θα εμφανιστεί ο εχθρός, αλλά και οι περιορισμένοι ανεφοδιασμοί υγείας. Το σημαντικότερο, όμως, όλων, και πιστεύω θα συμφωνήσετε, είναι η ατμόσφαιρα. Σπλατεριές, υπερβολικό αίμα, γλίτσες και τα συναφή προσωπικά δεν τα θεωρώ στοιχεία τρόμου, αλλά μάλλον αφελή προσπάθεια τρόμου. Κάτι τέτοιο είναι και το Scorn: ένα παιχνίδι που δεν είναι σίγουρο αν έγκειται στην κατηγορία τρόμου, αλλά θεωρεί πως ανήκει εκεί λόγω υπερβολικής ποσότητας αίματος, αηδίας και γλίτσας. Περισσότερα...
Sackboy A Big Adventure review
Μερικές φορές, θέλεις απλά να κάτσεις και να αράξεις με ένα χαλαρό παιχνίδι που δεν σε «εξωθεί στα άκρα», απολαμβάνοντας τον χαβαλέ. Το Sackboy: A Big Adventure είναι ένας τέτοιος τίτλος. Πρόκειται για ένα 3D platformer, το οποίο είναι spin-off της γνωστής σειράς LittleBigPlanet και πλέον κάνει ντεμπούτο στο PC, δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του στο PS5. Περισσότερα...
The Chant review
Είναι ξεκάθαρο ότι διανύουμε περίοδο αναγέννησης των παιχνιδιών survival horror, είτε με remake αγαπημένων τίτλων, είτε με νέες δημιουργίες. To The Chant είναι η πρώτη προσπάθεια της νεοσύστατης Brass Token, που εικαστικά θυμίζει λίγο τα παιχνίδια της Supermassive, αλλά με gameplay που παραπέμπει σε survival horror εποχής PS2. Είναι όμως μία αξιόλογη εμπειρία τρόμου ή κρατιέται πίσω από την απειρία των δημιουργών και το περιορισμένο budget του; Περισσότερα...
Resident Evil Vilage Winters’ Expansion review
Το περσινό Resident Evil Vilage έδωσε νέα πνοή στη σειρά Resident Evil, συνεχίζοντας την ιστορία του Ethan και συστήνοντας στο τέλος την ενήλικη κόρη του, Rose. Το Winters’ Expansion του παιχνιδιού επικεντρώνεται στην Rose και αποτελεί έναν ωραίο επίλογο που βάζει πολλά κομμάτια του παζλ στη θέση τους (και αφήνει άλλα τόσα). Περισσότερα...
Bayonetta 3 review
Η μάγισσα της καρδιάς μας επιστρέφει όλο σκέρτσο και νάζι, βάζοντας φωτιά στο Switch με καταιγιστική δράση και αλλοπρόσαλλο σενάριο. Μας έλειψε; Ω ναι! Μας παίδεψε μέχρι να βγει; Αμπσολούτλι! Άξιζε η αναμονή και οι θυσίες που κάναμε για χάρη της; Δεν τα ρωτάμε αυτά! Περισσότερα...
God of War Ragnarok review
Δεν χωρά αμφιβολία ότι το God of War (2018) αποτελεί ένα απο τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών, παρότι είχε έναν τεράστιο σκόπελο να υπερκεράσει. Έπρεπε να τιμήσει την βαριά κληρονομιά της αρχικής τριλογίας GoW και ταυτόχρονα να καθιερωθεί ως το νέο άρμα μάχης του PlayStation. Τα πολλαπλά ρίσκα του πρώτου τίτλου (μονοκάμερο, θεματολογία, gameplay κτλ) έφεραν έναν αέρα ανανέωσης, εκμοντερνίζοντας την εμβληματική αλλά -κακά τα ψέμματα- και αναχρονιστική μέχρι τότε σειρά GoW. Το God of War Ragnarok έχει ομολογουμένως ευκολότερο έργο από τον προκάτοχό του. Μοναδικός στόχος του ήταν να προσδώσει ακόμα περισσότερα επικά χαρακτηριστικά στον υπάρχων πυρήνα. Δεν χρειαζόταν να αλλάξει καμιά φόρμουλα και καμιά συνταγή. Άλλωστε ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, όπως ορθά λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Ε λοιπόν το Ragnarok είναι ακριβώς αυτό: ένα επικών διαστάσεων ταξίδι με τελικό προορισμό το Τέλος των Ημερών της σκανδιναβικής μυθολογίας! Περισσότερα...
Watcher Chronicles review
To Watcher Chronicles είναι ένα 2D soulslike που προσπαθεί να ξεχωρίσει προσφέροντας μια φωτεινή και καρτουνίστικη σχεδόν εμπειρία. Με την πρώτη ματιά φαντάζει αδιάφορο και απλοϊκό, όμως διαθέτει όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που «λάμπουν» μόνο στην συγκεκριμένη κατηγορία παιχνιδιών και την έχουν κάνει τόσο αγαπητή και διάσημη. Περισσότερα...
The Valiant review
Αδυνατώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που έπαιξα ένα, έστω, αξιοπρόσεκτο squad-based RTS παιχνίδι. Μάλλον θα χρειαστεί να ανατρέξω στο Company of Heroes 2 (2013), ενώ πριν από αυτό μόνο το Dawn of War 2 έρχεται κατά νου. Οφείλουμε, βέβαια, να λάβουμε υπόψιν, πως τέτοιου είδους παιχνίδια είναι πολύ απαιτητικά σε ό,τι αφορά την ανάπτυξή τους και, δεδομένου πως απευθύνονται σε περιορισμένο κοινό, είναι δύσκολο για μια εταιρεία να αναλάβει τέτοιο ρίσκο. Ακόμη κι έτσι, κοντά 10 χρόνια ξηρασίας (εξαιρουμένων κάποιων μέτριων προσθηκών) είναι πάρα πολλά και δύσκολα δικαιολογούνται. Αυτό το σκανδαλώδες, η αλήθεια είναι, κενό φιλοδοξεί να καλύψει το The Valiant της Kite Games. Περισσότερα...
Asterigos Curse of The Stars review
Το Asterigos: Curse of the Stars, της ταϊβανέζικης Acme, είναι μία soulslike action-RPG προσπάθεια με επιρροές από αρχαιοελληνική μυθολογία. Ας δούμε αν καταφέρνει να ξεχωρίσει από τον σωρό των παιχνιδιών τύπου Souls που μας έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια. Περισσότερα...
Mario + Rabbids Sparks of Hope review
Ας είμαστε ειλικρινείς: το Mario + Rabbids ήταν κάτι που απολύτως κανένας δεν ζήτησε, αλλά τελικά όλοι χρειαζόμασταν. Ως κάτι σαν «πολύχρωμο Xcom», αποτέλεσε μια ανέλπιστη επιτυχία. Το Mario + Rabbids: Sparks of Hope βελτιώνει την εν λόγω φόρμουλα, διατηρώντας το χιούμορ και την όλη τρέλα που μας έκανε να αγαπήσουμε το πρώτο παιχνίδι. Περισσότερα...
Gotham Knights review
Η Warner Bros Montreal είναι γνωστή για το Batman: Arkham Origins, το οποίο, παρόλο που δεν έφτασε το επίπεδο ποιότητας των Arkham της Rocksteady, ήταν μία αξιόλογη -μέχρι και υποτιμημένη θα μπορούσε να πει κανείς- προσπάθεια. Σχεδόν μία δεκαετία μετά, η WB Montreal επιστρέφει στην δράση με το Gotham Knights, έναν νέο «παιχνίδι Batman», που όμως… δεν έχει Batman και δεν ανήκει στο σύμπαν του Arkham, επιχειρώντας έτσι να δοκιμάσει κάτι νέο. Ας δούμε πώς πάει αυτό το πείραμα. Περισσότερα...