Play it again Sam.

Τί θα λέγατε για ένα παιχνίδι με σύντομη ματιά στο μέλλον, νέον ατμόσφαιρα Blade Runner, ανάλυση εγκλημάτων α λα CSI και πρωταγωνιστή με κάτι από Dick Tracy; Το Nobody Wants to Die της πολωνικής Critical Hit είναι ένα cyber-noir adventure που εκπλήσσει ευχάριστα.

Το παιχνίδι διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη του 2329, όπου πλέον η αιώνια ζωή είναι γεγονός. Κανείς δεν πεθαίνει πραγματικά, παρά μεταφέρει τη συνείδησή του στο σώμα κάποιου άλλου, «υιοθετώντας» όλες του τις σωματικές αδυναμίες, ασθένειες, αλλεργίες και όλα τα συναφή. Όλα αυτά γίνονται με την έγκριση του κράτους, που φροντίζει να υπάρχουν αρκετές τράπεζες μνήμης για την αποθήκευση των συνειδήσεων μέχρι τη μεταφορά τους σε άλλο σώμα. Αρκεί να υπάρχουν τα χρήματα για τη συνδρομή. Μετά από μια τραυματική εμπειρία, ο ντετέκτιβ James Karra του Mortality Department (Τμήματος Θνητότητας;) επιστρέφει στην δράση… άλλος άνθρωπος. Κυριολεκτικά. Έχει πέσει στο ποτό, τα χάπια και τα τσιγάρα προσπαθώντας -και συχνά καταφέρνοντας- να ξεχάσει το παρελθόν του. Τα βράδια γυρίζει σε ένα άδειο διαμέρισμα με ψεύτικη θέα στην παραλία και απελπιστικά μολυσμένη ατμόσφαιρα. Όταν ο αρχηγός του αναθέτει μια νέα υπόθεση δολοφονίας ενός εξέχοντος πολίτη, προσπαθεί να συγκεντρωθεί πίσω στη δουλειά. Για καλή του τύχη δεν είναι μόνος, αλλά έχει για στήριγμα τη νεαρή Sara Kai, με την οποία, παρά τις διαφορές μεταξύ τους, καταφέρνει να «δεθεί» με έναν ξεχωριστό τρόπο.

Η ιδέα της αθανασίας μέσω της τεχνολογίας και της μεταφοράς συνείδησης δεν είναι καινούρια, όμως παρουσιάζεται με τρόπο που σας κάνει να αναρωτηθείτε γι αυτήν, αν όχι περισσότερο από άλλες φορές αφού το μέλλον δείχνει να πλησιάζει. Ο πρωταγωνιστής είναι βγαλμένος από κλασικά φιλμ νουάρ, μονολογώντας ή συζητώντας με τη συνάδελφό του πότε σε συναισθηματικά ανάλαφρο κλίμα και πότε σε βαρύ. Οι διάλογοι, τόσο των κεντρικών χαρακτήρων όσο και άλλων ατόμων που κάνουν την εμφάνισή τους, είναι απολαυστικά φυσικοί και κυλούν αβίαστα.

Ο σχεδιασμός του κόσμου όπου εξελίσσεται η ιστορία έχει γίνει με τόσο προσεγμένο τρόπο που σας κάνει να νοιάζεστε σταδιακά γι αυτόν και να αναρωτιέστε πόσο απέχουν όλα αυτά από την κοντινή μας πραγματικότητα. Κάθε νέα τοποθεσία που επισκέπτεστε και κάθε σκηνή εγκλήματος «ξεκλειδώνει» πτυχές της προσωπικότητας όλων των εμπλεκομένων χωρίς βιασύνη ή υπερβολές. Αυτό το χαρακτηριστικό κρατάει το ενδιαφέρον ακόμη και αν η εξέλιξη του παιχνιδιού είναι γραμμική και προχωράει μαζί με τις υποθέσεις που αναλύετε. Ωστόσο, πολλά σημεία του κόσμου και της ιστορίας δείχνουν να είναι «συμπυκνωμένα» ή έστω να μην έχει αφιερωθεί αρκετός χρόνος για την ανάλυσή τους. Προκύπτουν απορίες που θα μπορούσαν να απαντηθούν με περισσότερη ώρα παιχνιδιού χωρίς πολλή επιπλέον δουλειά από πλευράς δημιουργών. Είναι σαν το παιχνίδι να τελειώνει τη στιγμή που καταλαβαίνετε πού το πάει και μόλις αρχίζετε να νιώθετε άνετα με τον χειρισμό του.

Ως James Karra αναλύετε βάναυσες σκηνές εγκλημάτων και δολοφονίες. Έχετε στην διάθεσή σας εργαλεία όπως υπεριώδες φως και ακτινογραφίες, για να ακολουθείτε στοιχεία και καλά κρυμμένα καλώδια μέχρι την πηγή τους. Με άλλο εργαλείο, πηγαίνετε τον χρόνο πίσω για να κάνετε αναπαράσταση και στο τέλος συλλέγετε όλα τα στοιχεία για να φτάσετε στο συμπέρασμα, λίγο-πολύ όπως σε κάποια παιχνίδια Sherlock Holmes. Επίσης, τα κοντινά στα δύσμοιρα πτώματα είναι μια ακόμη δική σας δουλειά, θυμίζοντας CSI. Πέρα από την ανάλυση των εγκλημάτων, εξερευνάτε τα μέρη που επισκέπτεστε, πυροδοτώντας ενδιαφέρουσες συζητήσεις και πειράγματα μεταξύ James και Sara. Κατά καιρούς, καλείστε να επιλέξετε απαντήσεις ή να κάνετε ενέργειες που επηρεάζουν το φινάλε της ιστορίας, χωρίς όμως να γνωρίζετε ποιες είναι αυτές. Αν σκεφτείτε ότι το παιχνίδι προσφέρει μόνο ένα auto-save ανά playthrough και δεν χωρίζεται σε κεφάλαια ώστε να ξαναπαίξετε μόνο τα σημαντικά σημεία, ο μόνος τρόπος να μάθετε ποιες επιλογές κάνουν τη διαφορά είναι ένα walkthrough.

Ενδεχομένως να χρειαστείτε μερικά λεπτά για να συνηθίσετε τον χειρισμό του κάθε εργαλείου, όμως το σίγουρο είναι πως ποτέ δεν θα «κολλήσετε», αφού το παιχνίδι πάντα σας λέει τί να κάνετε και με ποιον τρόπο. Ουσιαστικά, σας κρατάει από το χεράκι, από την αρχή μέχρι το τέλος, με εξαίρεση το φινάλε όπου σας αφήνει απότομα. Δεν περνάει στιγμή που προβληματίζεστε για την επόμενη κίνηση, δεν έχετε δυνατότητα μετακίνησης μεταξύ τοποθεσιών, ούτε μπορείτε να καλέσετε όποιον θέλετε. Ακολουθείτε τη σειρά με την οποία πρέπει να γίνουν τα πράγματα. Στις σπάνιες περιπτώσεις όπου δεν είστε σίγουρος για το πού πρέπει να στέκεστε, όπως πχ σε εξωτερικούς χώρους, πατώντας το hint εμφανίζεται ολόγραμμα που δείχνει το σημείο.

Τα γραφικά με Unreal Engine 5 είναι πραγματικά πανέμορφα και άκρως ατμοσφαιρικά. Το παιχνίδι συνδυάζει στοιχεία από κλασικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως ζέπελιν και ιπτάμενα αυτοκίνητα πάνω από τα δυνατά φώτα νέον μιας μητρόπολης που δεν συγχωρεί, με στοιχεία μυστηρίου βγαλμένα από φιλμ νουάρ όπως μοιραίες γυναίκες και βασανισμένοι άντρες που καλούνται να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Οι εσωτερικοί χώροι είναι προσεγμένοι με μεγάλες δόσης λεπτομέρειας, που διηγούνται διακριτικά μέρη της υπόθεσης χωρίς να αναφέρονται ποτέ. Νιώθετε πως βρίσκεστε εκεί ανά πάσα στιγμή και δεν θέλετε να φύγετε από το σημείο αν δεν έχετε εξερευνήσει πρώτα κάθε σπιθαμή. Η ένταση στην ατμόσφαιρα ενισχύεται από την επίσης εξαιρετική μουσική, που αν και επαναλαμβάνεται στις τοποθεσίες όπου περνάτε πολύ χρόνο εξερευνώντας, ταιριάζει απόλυτα με το περιβάλλον. Σίγουρα θα σας μείνει στο μυαλό, θυμίζοντάς σας το παιχνίδι. Οι ηθοποιοί κάνουν καλή δουλειά στο voice acting, δίνοντας επιτυχημένα τις φωνές τους στους χαρακτήρες, χωρίς παραφωνίες.

Με διάρκεια λίγο παραπάνω από πέντε ώρες, το Nobody Wants to Die είναι μια ατμοσφαιρικότατη νουάρ εμπειρία. Το φινάλε φτάνει σύντομα, και πάνω στη στιγμή που νιώθετε άνετα με τον χειρισμό και τους εμπλεκόμενους, όμως αυτό δεν αναιρεί το ότι θα περάσετε καλά μαζί του και θα θέλετε να το ξαναπαίξετε από την αρχή. Αν είστε φαν του είδους και της θεματολογίας, το Nobody Wants to Die αξίζει την προσοχή σας.