Capsized Review

, Δευτέρα 16 Μαΐου 2011 0  

Κατεβαίνει το παιχνίδι από Steam – περίπου 700MB. Ξεκινάω. Μαυρίζει η οθόνη. Τίτλοι. Απόκοσμη, μυστήρια ηλεκτρονική μουσική πλημμυρίζει τα ηχεία. Το εισαγωγικό βίντεο παίζει, χωρίς λόγια, σε μορφή καρέ από κόμικ. Ένα διαστημόπλοιο συγκρούεται με έναν αστεροειδή και οι επιβαίνοντες αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν καταλήγοντας σε έναν άγνωστο πλανήτη. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ένας τέτοιος αστροναύτης... το ίντρο κλείνει κι εγώ ανυπομονώ να παίξω! Βγαίνω στο κεντρικό μενού του Capsized, και επιλέγω το Campaign (σε normal δυσκολία). Τώρα, στην πρώτη μου αποστολή, βγαίνω από την άτρακτο διαφυγής και πατάω, γεμάτιος αγωνία και συγκίνηση, το πόδι μου σε έναν εξωγήινο κόσμο. Η περιπέτεια έχει ξεκινήσει.

Μπορεί η εξερεύνηση εξωγήινων κόσμων να είναι κάτι το αρκετά συχνό στον κόσμο των video games, σπάνια όμως παρουσιάζεται με τέτοιο μυστήριο. Μόλις ο αστροναύτης έχει την πρώτη επαφή με τον εξωγήινο κόσμο, μένουμε να θαυμάζουμε ένα από τα καλύτερα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού: τα απίστευτα 2-D γραφικά, ζωγραφισμένα στο χέρι, θα σας αφήσουν έκθαμβους καθ'όλη την διάρκεια της περιπέτειας. Ξεκινώντας την περιπλάνηση στον περίεργο, πράσινο, κατάφυτο κόσμο, ανακαλύπτουμε άλλη μια διαφορά με την γνώριμη μας Γη: η δύναμη της βαρύτητας είναι πολύ πιο αδύναμη εδώ, επιτρέποντας στον ταλαίπωρο ήρωα μας να πηδάει πιο ψηλά και μακριά.

Δεν αργούν να κάνουν την εμφάνιση τους και οι πρώτες μορφές ζωής. Σε καμιά περίπτωση δεν έχουν φιλικές διαθέσεις: το μόνο που φαίνονται να θέλουν είναι τον ήρωα μας νεκρό. Από έντομα διαφόρων μεγεθών, μέχρι πλάσματα που μοιάζουν με σκυλιά μέχρι την ντόπια φυλή ανθρωποειδών, όλοι προσπαθούν να εξοντώσουν τον άμοιρο Γήινο ο οποίος απλά προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στην ατυχία του. Και πώς να επιβιώσει! Ευτυχώς, οι άνθρωποι προνόησαν: ο ήρωας μας είναι εξοπλισμένος με διάφορα όπλα τα οποία θα μπορούσαμε να περιμένουμε από ένα παιχνίδι του είδους. Κατα την διάρκεια του παιχνιδιού, και ανάλογα το επίπεδο, βρίσκει πολυβόλα, φλογοβόλα, διαφόρων ειδών όπλα ενέργειας... Τα περισσότερα θέλουν προσοχή γιατί είναι πολύ εύκολο να σκοτώσουν κι αυτόν τον ίδιο με τα εκρηκτικά τους βλήματα.

Εξερευνώντας εξωγήινες φωσφοριζέ σπηλιές.

Σύντομα ανακαλύπτουμε ότι η βαρύτητα σε αυτόν τον κόσμο έχει περισσότερες χρήσεις απ'όσες νομίζαμε. Ο ανώνυμος εξερευνητής διαθέτει στην στολή του έναν γάντζο, ο οποίος με σωστή χρήση μπορεί να τον κάνει σωστό Spiderman. Ο γάντζος αυτός μπορεί να πιαστεί και σε αντικείμενα, και η χρήση του απο'κει και πέρα θυμίζει το Gravity Gun (από ένα άλλο σύμπαν...) Μπορείτε να εκτοξεύσετε βράχους πάνω σε εχθρούς, να λύσετε μικρούς γρίφους, να πιάσετε τους ίδιους τους εχθρούς...

Σε συνδυασμό με άλλα δύο πολύ χρήσιμα αντικείμενα (το jetpack, το οποίο κάνει οποιοδήποτε παιχνίδι λίγο καλύτερο, και το gravity ram, το οποίο είναι σαν μια γερή σπρωξιά βαρυτικής δύναμης) μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε, να χρησιμοποιήσετε και να παίξετε με την φυσική αυτού του κόσμου για την ευχαρίστηση σας. Κάνει την εξερεύνηση του κόσμου αρκετά πιο διασκεδαστική, όμως, δυστυχώς, το παιχνίδι δεν την εκμεταλλεύεται όσο θα μπορούσε. Δηλαδή, η τεχνική σας με τον γάντζο πχ δεν θα δοκιμαστεί σε καμιά φάση του παιχνιδιού, ούτε είναι ακριβώς απαραίτητη, αφού ο αστροναύτης μπορεί και να σκαρφαλώσει τις περισσότερες κάθετες επιφάνειες με διαδοχικά άλματα.

Από κάποια φάση και μετά, οι εχθροί γίνονται πολλοί και υπερβολικά δύσκολοι. Η ευχάριστη εξερεύνηση γίνεται μάχη για επιβίωση, και όχι με την καλή έννοια. Ειδικότερα στα τελευταία επίπεδα εμφανίζονται τόσοι πολλοί εχθροί ταυτόχρονα, και ο καθένας αδύναμος σε κάτι διαφορετικό, που απλά γίνεται εκνευριστικό και όχι ικανοποιητικό. Το χειρότερο είναι το σύστημα με τις ζωές. Σε κάθε επίπεδο έχετε συγκεκριμένες ζωές, και όταν χάνετε μία ξεκινάτε από το σημείο από το οποίο πήρατε την τελευταία έξτρα ζωή. Αν αυτό ήταν πριν λίγα βήματα, έχει καλώς, αν όχι, μπορεί να δείτε ολόκληρο το επίπεδο να περνάει μπροστά από τα μάτια σας καθώς η κάμερα σας επιστρέφει στο σημείο εκκίνησης. Όταν δε έχετε χάσει πολλή ζωή, η οθόνη γεμίζει αίματα και σπασμένα τζάμια, τα οποία όμως δεν φεύγουν αν δεν αναπληρώσετε ζωή, και έτσι είναι ακόμα πιο εύκολο να πεθάνετε. Ρεαλιστικό, ενδιαφέρον, σπαστικό!

Γρήγορα θα ανακαλύψετε ότι δεν είστε μόνοι στον πλανήτη...

Το χειρότερο είναι όταν σε μια αποστολή έρχεστε αντιμέτωποι με ίσως τον δυνατότερο εχθρό του παιχνιδιού, ο οποίος πετάει και χρησιμοποιεί ένα πεδίο ενέργειας για να απορροφάει οτιδήποτε προσπαθήσετε να χρησιμοποιήσετε εναντίον του (σφαίρες, ρουκέτες, βράχους, τα πάντα). Αφού με το πεδίο τα συγκεντρώσει όλα γύρω του, κάποια στιγμή τα εκτοξεύει και ο Χάρος ξεκινάει ειδικό διαστημικό ταξίδι μόνο για σας. Και, όταν τελικά καταφέρετε να τον σκοτώσετε, εκμεταλλεύοντας τις ευκαιρίες που έχει αυτό το πεδίο απενεργοποιημένο, χαίρεστε, γιατί λέτε «Ναι! Σκότωσα το boss του επιπέδου!» Όμως η χαρά του αστροναύτη μας αλλά και η δική σας θα είναι μόνο προσωρινή, καθώς θα αντικρίσετε το μήνυμα που θα εμφανιστεί μετά τον θάνατο του μισητού αυτού εχθρού: 1 of 4 killed.

Τέτοιες απογοητεύσεις στο μήκος κήματος του «πρέπει να το κάνω όλο αυτό ξανά;;» είναι συχνές κοντά στο τέλος του παιχνιδιού, και είναι κρίμα, γιατί φαίνεται να χάνει την όμορφη σκοπιά του, Η μυστηριακή εξερεύνηση που έχει πιο κοντά στην αρχή γίνεται απλά άπειρο πιστολίδι. Όπως και να 'χει, το Capsized προσφέρεται και για εξάρσεις τελειομανίας. Σε κάθε επίπεδο (από τα 12 του campaign, το οποίο μπορείτε να το τελειώσετε και μέσα σε 2-3 ώρες), μπορείτε να πάρετε μέχρι 10 αστεράκια. Το πόσα αστεράκια θα πάρετε εξαρτάται από την ταχύτητα σας, πόσα μυστικά θα βρείτε (περνώντας μέσα από αόρατα ανοίγματα σε τοίχους), την δυσκολία του παιχνιδιού αλλά και πόσες φορές πεθάνατε. Η ανταμοιβή για περισσότερα αστεράκια είναι περισσότερα επι μέρους modes (survival και arcade) αλλά και πολυπόθητα achievements.

Με τέτοιες εικόνες ξεκινάει κάθε επίπεδο. Δουλεύει πολύ καλά με την μουσική.

Το παιχνίδι διαθέτει και split-screen co-op για το campaign αλλά και deathmatch, το οποίο λειτουργεί μια χαρά και παραπέμπει σε άλλες εποχές... Ναι, μπορείτε να συνδέσετε ένα gamepad και να παίξετε έτσι διπλό. Μια ωραία προσθήκη αν μη τι άλλο.

Κλείνοντας, πρέπει να παραδεχτώ ότι με το Capsized υπήρχαν στιγμές που ανατρίχιασα. Όταν ξεκίναγε μια αποστολή, με την καταπληκτική μουσική του Solar Fields να παίζει από πίσω, και να βλέπω την ιστορία να αποδίδεται τόσο τέλεια με τα απλά καρεδάκια, χωρίς ούτε μία λέξη. Ένιωσα ότι τα games σαν τέχνη είχαν κάνει ένα σημαντικό βήμα. Όμως το gameplay, ενώ είναι τολμηρό, δεν είναι αρκετά τολμηρό, κι έτσι αφήνει τελικά μια κάπως ξινή γεύση. Σίγουρα όμως το Capsized είναι ένας καλός indie τίτλος και αξίζει την προσοχή σας τουλάχιστον για την απίστευτη αισθητική του.

+ Καθηλωτική αισθητική
+ Ατμοσφαιρικό
+ Διασκεδαστικό σύστημα φυσικής
+ Το soundtrack θα το ακούσετε και εκτός παιχνιδιού...
+ Καλό old-school multiplayer

- Από ένα σημείο και μετά, επαναλαμβανόμενο και εκνευριστικά δύσκολο
- Campaign 2-3 ωρών
- Το πιστολίδι καταντά ανούσιο
- Δεν εκματελλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες της φυσικής του

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

Πλατφόρμα: PC
Έκδοση: Alientrap
Ανάπτυξη: Alientrap
Διάθεση: Steam
Είδος: 2D platformer
Παίκτες: Single-player, multiplayer
Επίσημο Site: http://www.capsizedgame.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: Απρίλιος 2011
PEGI: -