Battlestations: Pacific Preview
Το Battlestations: Midway ξεχώρισε από τα υπόλοιπα παιχνίδια με θέμα τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Αυτό γιατί δεν ήταν FPS, αλλά ένας πολύ έξυπνος συνδυασμός δράσης και στρατηγικής. Με λίγα λόγια ήταν ένα από τα πιο φιλόδοξα παιχνίδια που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Fast forward στο 2009, όπου το (αναπόφευκτο) sequel, ονόματι Battlestations: Pacific, είναι σχεδόν έτοιμο και υπόσχεται να μας προσφέρει μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία. Μετά από πρόσκληση της Centric Multimedia, είχα την ευκαιρία να βρεθώ στα γραφεία της εταιρείας και να δοκιμάσω το παιχνίδι.
Συγκεκριμένα, έπαιξα τα τρία πρώτα επίπεδα του αμερικανικού campaign. Έχετε υπόψη ότι το Battlestations: Pacific περιλαμβάνει και ένα δεύτερο campaign, αφιερωμένο στους Ιάπωνες. Για όσους δεν γνωρίζουν, το παιχνίδι αφηγείται την σύγκρουση Αμερικής και Ιαπωνίας στον Ειρηνικό Ωκεανό, κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου. Δόθηκαν πολλές απίστευτες μάχες τότε, και το παιχνίδι επιχειρεί να τις αναπαραστήσει.
Η πρώτη αποστολή ήταν σχετικά απλή και δεν απαιτούσε στρατηγική σκέψη από μέρους μου. Ανέλαβα τον έλεγχο ενός μαχητικού της εποχής και στόχος μου ήταν να καταρρίψω 10 ιαπωνικά αεροπλάνα, κάτι που κατάφερα με σχετική ευκολία και με τη βοήθεια των συντρόφων μου φυσικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Battlestations: Pacific δεν είναι εξομειωτής. Ο χειρισμός των αεροπλάνων είναι απλός και εύκολος, καθώς το παιχνίδι θέλει να σας αναγκάσει να δώσετε προσοχή στην ίδια την δράση και την στρατηγική.

Ο χειρισμός των αεροπλάνων είναι απλός και εύκολος
Τα πράγματα έγιναν πολύ πιο ενδιαφέροντα στη συνέχεια, καθώς κάποια ιαπωνικά πλοία εμφανίστηκαν από του πουθενά και εμείς δεν μπορούσαμε να τα αφήσουμε έτσι. Με την βοήθεια των υπόλοιπων αεροπλάνων του σμήνους μου, στα οποία μπορούσα να δώσω διαφόρων ειδών εντολές ή ακόμα και να αναλάβω τον άμεσο έλεγχό τους, άρχισα την επίθεση. Τα συγκεκριμένα πλοία ήταν απλά μεταγωγικά και γι αυτό δεν μας προξένησαν ιδαίτερα προβλήματα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το damage system που χρησιμοποιεί το παιχνίδι για τα πλοία. Με λίγα λόγια, το κάθε πλοίο είναι χωρισμένο σε διάφορα μέρη, όπως πχ τα πυρομαχικά, η μηχανή και τα καύσιμα, που σημαίνει ότι μπορούσα να επικεντρώσω τα πυρά μου σε συγκεκριμένο σημείο, ανάλογα με την στρατηγική που έχω στο μυαλό μου. Εξαιρετικό.
Κάποια από τα αεροπλάνα του παιχνιδιού μπορούν να κουβαλούν τορπίλες για επιθέσεις αέρος-θαλάσσης. Αυτή η δυνατότητα μου φάνηκε φοβερά χρήσιμη όταν ήρθε η ώρα να βυθίσω ένα ιαπωνικό αεροπλανοφόρο. Εδώ τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Το αεροπλανοφόρο, όπως και τα πολεμικά πλοία, είναι πολύ ισχυρά και δεν “ενοχλούνται” από τα πυρά του πολυβόλου του μαχητικού. Για να εκτοξεύσετε τορπίλη από αεροπλάνο και να χτυπήσετε επιτυχώς ένα εχθρικό πλοίο, πρέπει να πετάτε χαμηλά και φυσικά να έχετε καλό timing. Mετά από αρκετά χτυπήματα με τορπίλες, το αεροπλανοφόρο επιτέλους βυθίστηκε. Την ίδια στιγμή, οι σύντροφοί μου αντιμετώπισαν με επιτυχία τα εχθρικά μαχητικά.
Το δεύτερο επίπεδο που έπαιξα διαδραματιζόταν νύχτα, στη θάλασσα. Η ναυμαχία που ακολούθησε ήταν δραματική! Τα δικά μου πλοία, εναντίον των ιαπωνικών. Στην διάθεσή μου είχα διαφόρων ειδών battleships, εξοπλισμένα με διαφόρων ειδών όπλα. Το ισχυρότερο από αυτά δεν είναι άλλο από το artillery, το οποίο προξενεί σημαντική ζημιά στους εχθρούς, όμως έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα. Τα artillery κανόνια μπορούν να δουλέψουν ικανοποιητικά μόνο αν το θωρηκτό μου έχει παράλληλη πορεία με το εχθρικό. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να κάνω προσεκτικές κινήσεις, προκειμένου να αποκτήσω τη σωστή γωνία. Φυσικά, ο χειρισμός των πλοίων είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν των αεροπλάνων, και απαιτεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή και υπομονή. Όπως και στην προηγούμενη αποστολή, ανά πάσα στιγμή μπορούσα να δώσω διαταγές ή να αναλάβω τον άμεσο έλεγχο οποιουδήποτε άλλου αμερικανικού πλοίου που έπαιρνε μέρος στη μάχη, ανάλογα με τις ανάγκες του σχεδίου μου.

Προσέξτε την λεπτομέρεια στον σχεδιασμό του θωρηκτού
Το κάθε battleship έχει το δικό του πλήρωμα, το οποίο δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια κατά τη διάρκεια της μάχης. Μέσω ενός ειδικού μενού, μπορούσα να διατάζω τους άντρες μου να κάνουν διαφόρων ειδών επισκευές στο πλοίο, όπως πχ να φτιάξουν τη μηχανή, να σβήσουν τις φωτιές που έχουν ξεσπάσει, να σταματήσουν την εισροή υδάτων κλπ. Την ώρα που δεχόμουν καταιγισμό πυρών, έπρεπε να είχα και αυτό στην άκρη του μυαλού μου. Εν τέλει, βύθισα τους αντιπαλους μου και ολοκλήρωσα επιτυχώς κι αυτήν την αποστολή. Παρόλο που η συγκεκριμένη ναυμαχία δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, την απόλαυσα δεόντως. Ο τρόπος που κινούνται τα πλοία, οι κανονιοβολισμοί, οι επισκευές, οι μικρολεπτομέρειες όπως οι άντρες πάνω στα καταστρώματα, είναι μερικά από τα στοιχεία που με εντυπωσίασαν.
Το τρίτο επίπεδο αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο. Απόστολή μου ήταν να καταστρέψω από αέρος ένα ιαπωνικό αεροπλανοφόρο, που όμως συνοδευόταν από δύο battleships και πολλά μαχητικά αεροπλάνα. Εδώ έπρεπε να σκεφτώ πολύ πιο προσεκτικά. Μέσω του δικού μου αεροπλανοφόρου, μπορούσα να στείλω στη μάχη επιπλέον αεροπλάνα ή να προσγειώσω σε αυτό όσα δεν χρειαζόμουν, ενώ είχα τη δυνατότητα να επιλέξω και το “φορτίο” που θα κουβαλούσαν. Την ίδια στιγμή, έπρεπε να αποφασίσω αν θα επιτεθώ κατευθείαν στο εχθρικό αεροπλανοφόρο, ρισκάροντας έτσι να χάσω πολλά αεροπλάνα, ή αν θα βγάλω από τη μέση τη συνοδεία του, ώστε να είναι απροστάτευτο. Επειδή δεν έχω υπομονή, αποφάσισα το πρώτο και... απέτυχα παταγωδώς. Τα αντιαεροπορικά πυρά των δύο συνοδευτικών θωρηκτών με έκαναν κιμά και δεν με άφησαν να πλησιάσω. Προσπάθησα το ίδιο και με τα άλλα αεροπλάνα που είχα στον αέρα εκείνη τη στιγμή, αλλά χωρίς αντίκρυσμα.

Οι ναυμαχίες είναι το στοιχείο του παιχνιδιού που με εντυπωσίασε περισσότερο
Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η πρώτη μου επαφή με το Battlestations: Pacific. Αξίζει να σημειωθεί ότι δοκίμασα το παιχνίδι στο Xbox 360, συνδεδεμένο με projector, οπότε δεν μπόρεσα να εκτιμήσω πλήρως τα γραφικά. Πάντως, οι μονάδες του τίτλου είναι αυθεντικές και σχεδιασμένες με μεγάλη λεπτομέρεια. Αρνητική εντύπωση μου έκανε το μετριότατο voice work, ειδικά από τη στιγμή που οι συνομιλίες μέσω ασυρμάτου ήταν συχνές. Όμως αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η δράση του Battlestations: Pacific με απορρόφησε πλήρως, και όπως είπα πιο πριν, ειδικά η ναυμαχία που έπαιξα. Υπάρχουν πολλά στοιχεία του παιχνιδιού που ούτε καν πρόλαβα να δοκιμάσω, όπως τα υποβρύχια, οι αποβάσεις, η δυνατότητα σχηματισμού formation με τις μονάδες κ.α.. Με βάση αυτά που είδα όμως, είμαι σίγουρος ότι το Battlestations: Pacific θα αποτελέσει έναν άξιο διάδοχο του Midway.
Το περιμένουμε στις 15 Μαϊου για Xbox 360 και PC.