GAME20.GR > tELeStic

tELeStic

alt text

Fort Solis review

Είμαι ιδιαίτερος φαν των «walking sims». Το σεναριακό βάρος και βάθος, όπως και η αριστουργηματική σκηνοθεσία και φωτογραφία που υπάρχουν στα καλύτερα δείγματα τέτοιων παιχνιδιών, με ενθουσιάζουν, καθώς είναι σα να απολαμβάνω τη δική μου προσωπική ταινία. Το sci-fi θρίλερ Fort Solis θα μπορούσε άνετα να πάρει ακόμη και την πρώτη θέση ως το καλύτερο που έχω παίξει, εάν απέφευγε κάποια στραβοπατήματα. Περισσοτερα...

alt text

System Shock review

Δε νομίζω πως υπάρχει gamer εκεί έξω που να μην έχει ακούσει για την Shodan, την πλέον διάσημη τεχνητή νοημοσύνη στην ιστορία του gaming. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο System Shock το 1994, για να εδραιωθεί ως το απόλυτα μοχθηρό AI στο sequel του, System Shock 2. Είχα την τύχη να ασχοληθώ λίγο με το αρχικό System Shock πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν ως πιτσιρίκι έπαιζα όλα τα παιχνίδια, ακόμα και αν δεν τα ολοκλήρωνα ποτέ. Από εκείνη την εμπειρία θυμάμαι τον εντυπωσιασμό αλλά και την μεγάλη δυσκολία. Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, το System Shock επιστρέφει με την μορφή remake, από την ειδική στις αναπαλαιώσεις Nightdive Studios. Ας δούμε αν παραμένει το ίδιο ξεχωριστή εμπειρία. Περισσοτερα...

alt text

Planet of Lana review

Η επιρροή των Limbo και Inside στο gaming είναι παραπάνω από εμφανής. Πολλά παρόμοια παιχνίδια έχουν κυκλοφορήσει έκτοτε, με τα περισσότερα πάντως να μην μπορούν να κρατήσουν κάτι από τη σκοτεινή λάμψη των καταπληκτικών τίτλων της Playdead. Υπάρχουν, όμως, και μερικά που κατάφερνουν να διακριθούν κερδίζοντας περήφανα περήφανα τον χαρακτηρισμό «κλώνος του Inside». Ένα τέτοιο παιχνίδι είναι και το Planet of Lana. Περισσοτερα...

alt text

Another Fisherman’s Tale review

To 2019 κυκλοφόρησε το A Fisherman's Tale, ένας VR τίτλος που κέρδισε τις εντυπώσεις, κυρίως γιατί, παρά την μικρή του διάρκεια, κατάφερε να αποζημιώσει με πολύ καλούς puzzle μηχανισμούς. Η αναγνώριση αυτή επέτρεψε στην δημιουργό InnerspaceVR να προχωρήσει και σε δεύτερο μέρος, το Another Fisherman's Tale για το PSVR2. Με μεγαλύτερη διάρκεια και διαφορετικούς εντελώς μηχανισμούς, ας δούμε αν αξίζει.

Στο Another Fisherman's Tale, πρωταγωνιστεί η Nina, κόρη του Bob του ψαρά. Όταν ήταν παιδί της εξιστορούσε φοβερές και τρομερές ιστορίες από τις περιπέτειές του στη θάλασσα. Για κάθε μία από τις ιστορίες του ο Bob είχε φτιάξει μαζί με την Nina διοράματα, τα οποία η Nina τώρα αναπολεί, καθώς ενήλικη πλέον βρίσκεται στο υπόγειο του πατρικού της σπιτιού και τα συμμαζεύει. Κάθε φορά που η Nina αναπολεί ένα από τα διοράματα, εσείς παίρνετε το ρόλο του Bob και ζείτε την αντίστοιχη ιστορία. Στις ιστορίες του, ο σκοπός του Bob είναι να εντοπίσει την Libertalia, το μυθικό νησί της ελευθερίας στο οποίο πίστευαν οι πειρατές. Για να το πετύχει αυτό περνάει από πολλά κύματα (μεταφορικά και κυριολεκτικά), αντιμετωπίζει πειρατές και τέρατα και βέβαια πρέπει να λύσει πολλούς γρίφους.

Δε θα ήθελα να πω περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία του παιχνιδιού, καθώς χωρίς να υπάρχει κάποια τεράστια έκπληξη, θεωρώ πως είναι καλύτερο να την ξετυλίξετε μόνος σας. Αυτό που θα πω είναι πως πρόκειται για μία απλή και άκρως συγκινητική αφήγηση που αφορά όλους μας και εξιστορείται πολύ όμορφα και με την πρέπουσα συναισθηματική φόρτιση. Να σημειώσω πως τα διοράματα που τακτοποιεί η Nina είναι πέντε, όσα δηλαδή και τα κεφάλαια του παιχνιδιού, με κάθε ένα από τα κεφάλαια να αφορά μία περιπέτεια του Bob. Η συνολική διάρκεια είναι μεγαλύτερη από το πρώτο παιχνίδι, αλλά και πάλι δε ξεπερνάει τις πέντε ώρες. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως είναι ιδανική, καθώς αν ήταν λίγο μεγαλύτερο το παιχνίδι μάλλον θα έκανε «κοιλιά».

Στις περιπέτειες που εσείς ζείτε ως Bob είναι που φαίνεται και ο puzzle χαρακτήρας του παιχνιδιού. Αυτή τη φορά υπάρχει κάτι καινούριο. Καταρχάς το παιχνίδι δεν περιορίζεται στο φάρο του Bob, αλλά περιλαμβάνει μία ποικιλία από τοποθεσίες, από βάρκες και κοντέινερ καράβια μέχρι και βυθούς θαλασσών. Επιπλέον, κάτι νέο στο gameplay είναι πως ο Bob είναι σα μία μαριονέτα της οποίας μπορείτε να αφαιρέσετε το κεφάλι και τα χέρια και να τα χρησιμοποιήσετε όπως εσείς θέλετε. Τα χέρια μπορούν να εκτιναχθούν από το σώμα του Bob προκειμένου να πιάσουν μακρινά αντικείμενα ή αφού εκτιναχθούν μπορείτε να τα χειριστείτε (δηλαδή να τα κάνετε να «περπατήσουν» ή να «κολυμπήσουν») για να φτάσουν αντικείμενα, μοχλούς, κλειδαριές ή άλλα πράγματα που βρίσκονται μακριά από το σώμα του Bob. Παράλληλα, τα χέρια του Bob είναι ανταλλάξιμα – μπορείτε στη θέση τους να βάλετε γάντζους , δαγκάνες καβουριού, άλλα χέρια κτλ. Με τους γάντζους μπορείτε να γραπώνεστε από σημεία που βρίσκονται ψηλά και με τον τρόπο αυτό να προσεγγίζετε ψηλά σημεία. Με τις δαγκάνες μπορείτε να κόψετε σχοινιά, αλυσίδες ή άλλα. Ένα ωραίο στοιχείο είναι όταν στη θέση των χεριών του Bob βάζετε μινιατούρες-δαγκάνες φορτοεκφορτωτικού μηχανήματος, οι οποίες κατόπιν ελέγχουν τις κανονικού μεγέθους δαγκάνες. Καθώς εσείς, λοιπόν, κουνάτε τα χέρια σας την ίδια στιγμή ακολουθούν τις κινήσεις σας οι δαγκάνες του μηχανήματος.

Ταυτόχρονα το κεφάλι του Bob είναι και αυτό εκτοξεύσιμο. Μπορείτε να το τοποθετείτε σε ειδικά σημεία, τα οποία ανοίγουν μηχανισμούς, αλλά ο βασικός τρόπος που θα το χρησιμοποιήσετε είναι για να έχετε οπτική επαφή σε σημεία που δεν είναι προσεγγίσιμα. Έτσι, μπορείτε να εκτοξεύετε το κεφάλι σε κάποια πλατφόρμα που βρίσκεται ψηλά ή χαμηλά προκειμένου να ελέγξετε τί βρίσκεται στο σημείο εκείνο και στη συνέχεια να ρίχνετε και τα χέρια εκεί. Με τον τρόπο αυτό μπορείτε να χειρίζεστε τα χέρια του Bob ακόμη και σε σημεία που το σώμα του δε μπορεί να προσεγγίσει.

Ο χειρισμός αυτός είναι πολύ πρωτότυπος και η αλήθεια είναι ότι όσον αφορά τους γρίφους, οι μηχανισμοί λειτουργούν άψογα. Χρειάζεται μερικές φορές να «στύψετε» λίγο το κεφαλάκι σας, αλλά η λύση του κάθε γρίφου σας ανταμείβει. Το πρόβλημα αφορά μάλλον τον χειρισμό. Τα χέρια εκτοξεύονται με τις σκανδάλες με τις οποίες και προχωρούν κατόπιν, ενώ για να δώσετε κατεύθυνση στα χέρια κουνάτε τον καρπό σας ενώ κρατάτε το Sense χειριστήριο. Η κατεύθυνση αυτή, όμως, του κάθε χεριού είναι κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Ως αποτέλεσμα υπάρχουν πολλές φορές που σπάνε τα νεύρα σας καθώς ο στόχος σας είναι ακριβώς μπροστά στο εκάστοτε χέρι αλλά εσείς αδυνατείτε να κατευθύνετε το χέρι προς αυτόν. Κατά τα άλλα ο χειρισμός είναι απλός. Μπορείτε να προχωρήσετε είτε με τον μοχλό είτε με teleporting – το παιχνίδι έχει όλα τα γνωστά comfort settings.

Στον τομέα των γραφικών το Another Fisherman's Tale ακολουθεί τον προκάτοχό του. Είναι αρκετά ευχάριστο στο μάτι, με πολλά και έντονα χρώματα, αλλά σε αρκετά σημεία φαντάζει κάπως ερασιτεχνικό και φτωχό. Basic μοντέλα, υφές και ειδικά εφέ, κρατάνε τον τίτλο ένα βήμα πίσω. Θεωρώ πως λίγες περισσότερες λεπτομέρειες και λιγότερο χοντροκομμένα μοντέλα θα βοηθούσαν πολύ το εικαστικό του παιχνιδιού. Από την άλλη, στον ήχο το παιχνίδι αποζημιώνει πλήρως. Οι ερμηνείες των ηθοποιών που παίζουν τους διαφόρους χαρακτήρες είναι καταπληκτικές, ενώ όλες σας τις περιπέτειες τις συνοδεύουν μουσικά κομμάτια και τραγούδια που σφύζουν από πειρατική-θαλασσινή-ψαράδικη ζωή και εντυπωσιάζουν ακουστικά. Εκεί που έχω ενδοιασμούς είναι στον τομέα του immersion. Ενώ το πρώτο παιχνίδι βασιζόταν σε μία ιδέα και gameplay μηχανισμούς που ενίσχυαν το immersion, εδώ σπάνια νιώθετε ότι είστε μέσα σε ένα εικονικό κόσμο. Αφενός τα γραφικά, αφετέρου ο χειρισμός με τα χέρια, είναι πράγματα που μειώνουν την αίσθηση του VR. Αντιθέτως, θεωρώ πως και το ίδιο το παιχνίδι θα είχε όφελος αν κυκλοφορούσε και εκτός VR, αφού είναι ιδιαίτερα χαλαρό και ξεκούραστο.

Το Another Fisherman's Tale είναι μια όμορφη και συγκινητική εμπειρία. Δεν διεκδικεί δάφνες κορυφαίας ποιότητας, ούτε αποτελεί ΑΑΑ τίτλο. Διαθέτει όμως έξυπνους γρίφους προς επίλυση, ιστορία με την οποία θα ταυτιστείτε και ευχάριστο gameplay. Αξίζει την προσοχή σας αν θέλετε να περάσετε μία όμορφη Κυριακή με το PSVR2 σας.

  • Ωραία, συγκινητική ιστορία
  • Εξαιρετική μουσική
  • Πρωτότυπος puzzle μηχανισμός
  • Απογοητευτικό immersion
  • Στρυφνός χειρισμός σε σημεία
  • Μέτρια γραφικά
  • Μικρή διάρκεια
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PSVR2 (PS5)
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:InnerspaceVR
ΕΚΔΟΣΗ:Vertigo Games
alt text

Star Wars Tales from the Galaxy’s Edge Enhanced Edition review

Το Star Wars: Tales from the Galaxy's Edge πρωτοβγήκε πριν λίγα χρόνια για το Meta Quest και το Meta Quest 2 σε δύο φάσεις. Ενιαίο πλέον και με βελτιωμένα τεχνικά χαρακτηριστικά, κυκλοφορεί ως Enhanced Edition για το PlayStation VR2. Περισσοτερα...

alt text

Horizon Call of the Mountain review

Το Horizon Call of the Mountain είναι ένα αυτόνομο spin-off της κορυφαίας σειράς Horizon, φτιαγμένο ειδικά για το PlayStation VR2 – για την ακρίβεια αποτελεί τη ναυαρχίδα των launch games της συσκευής. Το παιχνίδι, λόγω φύσης και ονόματος, συνοδεύεται από ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ας δούμε αν καταφέρνει να τον δικαιολογήσει. Περισσοτερα...

alt text

PlayStation VR2 review

Το 2016 η Sony μπήκε στο χώρο του VR με το PSVR για το PS4. Ήταν μία τολμηρή κίνηση εκ μέρους της, αφενός γιατί η τεχνολογία VR ήταν ακόμα σε σχετικά νέα μονοπάτια, αφετέρου γιατί επαναπροσδιόρισε την ταυτότητά της ως μία εταιρεία που τολμάει να προσφέρει κάτι διαφορετικό (που θα μπορούσε να αποδειχθεί αποτυχία, αν λάβουμε υπόψη τις αντίστοιχες προσπάθειες της Microsoft με το Kinect). Παρόλα τα τεχνικά θέματα (και είχε αρκετά από αυτά), το PSVR μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Έκανε περίπου 5 εκατομμύρια πωλήσεις, αγαπήθηκε από τους κατόχους του και συνοδεύτηκε από πληθώρα παιχνιδιών και εφαρμογών (πάνω από 650 τίτλοι) . Το σημαντικότερό του πλεονέκτημα, όμως, είναι πως έδωσε την ευκαιρία σε ευρύ κοινό να γνωρίσει την εμπειρία του VR – μία εμπειρία που κατ’ εμέ δε συγκρίνεται με κανένα είδος «flat» παιχνιδιού. Περισσοτερα...

alt text

Scorn review

Ένα καλό παιχνίδι τρόμου διακρίνεται για την τρομακτική του ατμόσφαιρα και την αγωνία που προκαλεί στον παίκτη μέσω του gameplay του. Συνήθως αυτό είναι η έλλειψη πυρομαχικών, η ανησυχία για το πού θα εμφανιστεί ο εχθρός, αλλά και οι περιορισμένοι ανεφοδιασμοί υγείας. Το σημαντικότερο, όμως, όλων, και πιστεύω θα συμφωνήσετε, είναι η ατμόσφαιρα. Σπλατεριές, υπερβολικό αίμα, γλίτσες και τα συναφή προσωπικά δεν τα θεωρώ στοιχεία τρόμου, αλλά μάλλον αφελή προσπάθεια τρόμου. Κάτι τέτοιο είναι και το Scorn: ένα παιχνίδι που δεν είναι σίγουρο αν έγκειται στην κατηγορία τρόμου, αλλά θεωρεί πως ανήκει εκεί λόγω υπερβολικής ποσότητας αίματος, αηδίας και γλίτσας. Περισσοτερα...

alt text

Lost in Play review

Τους developers του Lost in Play δεν τους γνώριζα, οπότε έκανα μικρή έρευνα. Όταν, λοιπόν, είδα πως είναι οι δημιουργοί του The Office Quest, ενός πολύ ευχάριστου indie adventure που είχα παίξει στο Switch, τότε κατάλαβα ότι όντως έχουμε να κάνουμε με ταλαντούχα ομάδα. Το Lost in Play είναι ένα πολύχρωμο και υπερευχάριστο καρτουνίστικο 2D adventure, του οποίου η φαντασία είναι εξωπραγματική. Το ντεμπούτο της ομάδας σε μεγάλου εύρους παιχνίδι και με ένα θέμα που ισορροπεί ανάμεσα στην παιδική φαντασία και στο παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας εκπλήσσει ευχάριστα. Περισσοτερα...

alt text

As Dusk Falls review

Για τα interactive narrative adventure έχουν ειπωθεί πολλά. Κάποια τα αγαπήσαμε, κάποια όχι τόσο. Ειδήμων στο είδος, βεβαίως βεβαίως, είναι η Quantic Dream, έχοντας βγάλει ορισμένους εξαιρετικούς τίτλους που έχουν μείνει στην ιστορία. Κάποια από αυτά τα ταλέντα της Quantic Dream, λοιπόν, έφτιαξαν το δικό τους στούντιο, την Interior Night και σε συνεργασία με τη Microsoft παρουσιάζουν το πρώτο τους παιχνίδι. Το As Dusk Falls, αποδεικνύεται ένα εξαιρετικό δείγμα διαδραστικής περιπέτειας, σε πολλά σημεία ανώτερο και αυτών της Quantic Dream. Περισσοτερα...

alt text

Syberia The World Before review

Για τη σειρά Syberia δε χρειάζεται να αναφέρω πολλά. Το ότι είναι, μαζί με το Longest Journey, μία εκ των δύο σειρών που επανέφεραν στο προσκήνιο τα adventure games σε μία δύσκολη για το είδος περίοδο είναι γνωστό. Το ότι ήταν στην ουσία τα παιχνίδια που καθόρισαν τους γυναικείους χαρακτήρες ως πρωταγωνιστές και μάλιστα πολύ πιο δυναμικούς και αγαπητούς από τους αντίστοιχους αντρικούς, επίσης είναι γνωστό. Μετά, λοιπόν, το καταπληκτικό Syberia, το εξαιρετικό σε γρίφους αλλά όχι τόσο σε σενάριο Syberia 2, το απελπιστικά μέτριο και σε γρίφους και σε σενάριο Syberia 3, μας έρχεται το Syberia: The World Βefore. Το παιχνίδι προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή για τη σειρά και να την επαναφέρει εκεί που ο θρυλικός δημιουργός της, Benoit Sokal, θα ήθελε να βρίσκεται: στο πάνθεον των adventure games. Περισσοτερα...

alt text

Moss Book 2 review

Το καταπληκτικό Moss “τάραξε τα νερά” του PSVR, προσφέροντάς μας ένα αρτιότατο, μαγικό και συναισθηματικό παραμύθι. Τέσσερα χρόνια μετά, η συνέχειά του είναι εδώ και μας ταξιδεύει ξανά στον σαγηνευτικό κόσμο της Quill. Περισσοτερα...

alt text

Martha Is Dead review

Το Martha Is Dead αποτελεί ακόμα ένα μέλος της σχολής των “walking sims”, αυτής της arthouse σχολής παιχνιδιών που ξεκίνησε ίσως με το Stanley Parable, αλλά εδραιώθηκε με το Dear Esther και βεβαίως το Gone Home. Το συγκεκριμένο παιχνίδι, βέβαια, ενσωματώνει και κάποιους γρίφους, αλλά στην ουσία του είναι μία περιπατητική ιστορία για την άβυσσο του ανθρώπινου μυαλού και την επίδραση που έχουν τα παιδικά τραύματα στη ψυχοσύνθεση του καθενός μας – και πώς σε κάποιες περιπτώσεις αυτά μπορεί να μας οδηγήσουν στα όρια της παράνοιας. Περισσοτερα...

alt text

Alfred Hitchcock Vertigo review

Όταν έμαθα ότι η Pendulo Studios, που μας έχει δώσει το “διαμάντι” Runaway (το πρώτο, όχι τα υπόλοιπα), βγάζει παιχνίδι βασισμένο στην ταινία Vertigo του Χίτσκοκ, απλά ενθουσιάστηκα. Παρότι η συγκεκριμένη ταινία δεν ανήκει στις αγαπημένες μου από τον τεράστιο σκηνοθέτη, εντούτοις η ατμόσφαιρά της και τα πλάνα της παραμένουν αντάξια του ονόματός του. Είχα, λοιπόν, τεράστιο ενδιαφέρον να δω τί μπορεί να προσφέρει ο συνδυασμός Pendulo και Χίτσκοκ στο χώρο των adventure. Ας σας απογοητεύσω από την αρχή: το Alfred Hitchcock – Vertigo είναι ένα μετριότατο παιχνίδι. Περισσοτερα...

alt text

Myst review

Το να κάνω εισαγωγή για το Myst και το ρόλο του στα adventure games το θεωρώ απολύτως περιττό, αφού σίγουρα γνωρίζετε την πορεία του πιο επιτυχημένου adventure όλων των εποχών. Προσωπικά η εμπειρία μου με τα Myst ξεκίνησε με το Myst 3 κάπου γύρω στο 2001, όταν ο έρωτας με την πρώτη ματιά με έκανε να αγαπήσω όλη τη σειρά και εννοείται να τα παίξω από το πρώτο έως και το τελευταίο. Πρόσφατα, μάλιστα, έπαιξα εκ νέου όλα τα παιχνίδια, προσπερνώντας ηθελημένα το Myst καθώς ανέμενα το remake του. Περισσοτερα...