Το πέπλο της μοίρας.
Μία ολόκληρη δεκαετία μετά τον προκάτοχό του και έχοντας ταραχώδη διαδικασία ανάπτυξης, το Dragon Age The Veilguard είναι επιτέλους εδώ, συνοδευόμενο από πολύ μεγάλες προσδοκίες. Ας δούμε αν το παιχνίδι σηματοδοτεί την μεγάλη επιστροφή της Bioware στην κορυφή. Περισσοτερα...
Rescue mission.
Μετά την επιτυχία του καταπληκτικού Astro Bot Rescue Mission για το PlayStation VR, αλλά και του tech demo Astro’s Playroom που συνοδεύει το PS5, η κυκλοφορία ενός νέου πλήρους παιχνιδιού Astro ήταν δεδομένη. Ας δούμε αν το Astro Bot καταφέρνει να αποτελέσει το νέο μεγάλο platformer της Sony. Περισσοτερα...
Καλώς ήρθατε στην Πέμπτη Εποχή.
Η Cyan, μετά το Myst, αναβιώνει και τον εξίσου θρυλικό διάδοχό του, το Riven. Αυτή τη φορά όμως δεν μας δίνει απλά μία νέα έκδοση με σύγχρονα γραφικά. Πολλοί γρίφοι έχουν επανασχεδιαστεί, έχουν αφαιρεθεί κάποιοι, έχουν προστεθεί καινούριοι, ενώ εμφανίζεται το Starry Expanse, ένας κόσμος μέσα στο Fissure που συνδέει μεταξύ τους όλα τα νησιά του παιχνιδιού. Στην ουσία πρόκειται για μία σχεδόν νέα εμπειρία για τους παλιούς παίκτες και μία σύγχρονη εμπειρία για τους καινούριους. Ας δούμε αν είναι αντάξια του αρχικού τίτλου. Περισσοτερα...
Starship troopers.
Η ταινία Starship Troopers του Paul Verhoeven έχει γράψει ιστορία για την ακραία μιλιταριστική και συνάμα σατιρική απεικόνιση του πολέμου ενάντια σε τεράστια εξωγήινα μαμούνια με βίαιους θανάτους και στρατιώτες αναλώσιμους. Το Helldivers 2 αντιγράφει την εν λόγω ιδέα και μέχρι ενός σημείου και την υλοποίησή της, προσφέροντας μια εμπειρία που φαντάζει γνώριμη αλλά ταυτόχρονα και φρέσκια και πολύ διασκεδαστική. (κάτι που για να είμεθα ειλικρινείς έκανε και το πρώτο Helldivers, το οποίο ήταν επίσης διασκεδαστικό και υποστήριζε και local co-op). Περισσοτερα...
Την ισπανική Out of the Blue την γνωρίσαμε με το πολύ καλό και πρωτότυπο adventure Call of the Sea. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν περίμενα προσωπικά η δεύτερη προσπάθεια του στούντιο, το American Arcadia, να είναι ένα από τα πιο μεστά, πιο ολοκληρωμένα και καλοσχεδιασμένα παιχνίδια που έχω παίξει. Περισσοτερα...
Από την πάλαι ποτέ κραταιά κατηγορία των adventure games, την τελευταία δεκαετία σχεδόν πιο γνωστά ευρέως γίνονται αυτά που ανήκουν στο υποείδος των «walking sims». Δεν είναι δύσκολο να το κατανοήσει κανείς: είναι χαλαρά παιχνίδια, συνήθως ιδιαιτέρως ατμοσφαιρικά, ενώ δίνουν μεγάλη έμφαση στο εικαστικό κομμάτι, κάνοντάς τα θελκτικά. Παράλληλα, δρουν κάπως σαν κινηματογραφική ταινία, προσφέροντας χώρο για φιλοσοφική σκέψη. Κάτι τέτοιο προσπαθεί να κάνει και το The Invincible, αποτυγχάνει όμως γιατί ξεχνάει το πιο σημαντικό: ακόμα και το walking sim, πρέπει να έχει ένα κάποιο gameplay που να κρατάει τον παίκτη σε εγρήγορση. Περισσοτερα...
Είναι κοινό μυστικό ότι ουσιαστικά κανένα από τα παιχνίδια με Unreal Engine 5 που έχουν βγει μέχρι τώρα δεν την εκμεταλλεύεται πλήρως, καθώς οι απαιτήσεις της τόσο σε βελτιστοποίηση όσο και σε δύναμη hardware είναι μεγάλες. Το φιλόδοξο «magic shooter» πρώτου προσώπου Immortals of Aveum προσπαθεί να πετύχει αυτόν τον άθλο και κατά τόπους τα καταφέρνει. Περισσοτερα...
Είμαι ιδιαίτερος φαν των «walking sims». Το σεναριακό βάρος και βάθος, όπως και η αριστουργηματική σκηνοθεσία και φωτογραφία που υπάρχουν στα καλύτερα δείγματα τέτοιων παιχνιδιών, με ενθουσιάζουν, καθώς είναι σα να απολαμβάνω τη δική μου προσωπική ταινία. Το sci-fi θρίλερ Fort Solis θα μπορούσε άνετα να πάρει ακόμη και την πρώτη θέση ως το καλύτερο που έχω παίξει, εάν απέφευγε κάποια στραβοπατήματα. Περισσοτερα...
Δε νομίζω πως υπάρχει gamer εκεί έξω που να μην έχει ακούσει για την Shodan, την πλέον διάσημη τεχνητή νοημοσύνη στην ιστορία του gaming. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο System Shock το 1994, για να εδραιωθεί ως το απόλυτα μοχθηρό AI στο sequel του, System Shock 2. Είχα την τύχη να ασχοληθώ λίγο με το αρχικό System Shock πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν ως πιτσιρίκι έπαιζα όλα τα παιχνίδια, ακόμα και αν δεν τα ολοκλήρωνα ποτέ. Από εκείνη την εμπειρία θυμάμαι τον εντυπωσιασμό αλλά και την μεγάλη δυσκολία. Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, το System Shock επιστρέφει με την μορφή remake, από την ειδική στις αναπαλαιώσεις Nightdive Studios. Ας δούμε αν παραμένει το ίδιο ξεχωριστή εμπειρία. Περισσοτερα...
Η επιρροή των Limbo και Inside στο gaming είναι παραπάνω από εμφανής. Πολλά παρόμοια παιχνίδια έχουν κυκλοφορήσει έκτοτε, με τα περισσότερα πάντως να μην μπορούν να κρατήσουν κάτι από τη σκοτεινή λάμψη των καταπληκτικών τίτλων της Playdead. Υπάρχουν, όμως, και μερικά που κατάφερνουν να διακριθούν κερδίζοντας περήφανα περήφανα τον χαρακτηρισμό «κλώνος του Inside». Ένα τέτοιο παιχνίδι είναι και το Planet of Lana. Περισσοτερα...
To 2019 κυκλοφόρησε το A Fisherman's Tale, ένας VR τίτλος που κέρδισε τις εντυπώσεις, κυρίως γιατί, παρά την μικρή του διάρκεια, κατάφερε να αποζημιώσει με πολύ καλούς puzzle μηχανισμούς. Η αναγνώριση αυτή επέτρεψε στην δημιουργό InnerspaceVR να προχωρήσει και σε δεύτερο μέρος, το Another Fisherman's Tale για το PSVR2. Με μεγαλύτερη διάρκεια και διαφορετικούς εντελώς μηχανισμούς, ας δούμε αν αξίζει. Περισσοτερα...
Το Star Wars: Tales from the Galaxy's Edge πρωτοβγήκε πριν λίγα χρόνια για το Meta Quest και το Meta Quest 2 σε δύο φάσεις. Ενιαίο πλέον και με βελτιωμένα τεχνικά χαρακτηριστικά, κυκλοφορεί ως Enhanced Edition για το PlayStation VR2. Περισσοτερα...
Το Horizon Call of the Mountain είναι ένα αυτόνομο spin-off της κορυφαίας σειράς Horizon, φτιαγμένο ειδικά για το PlayStation VR2 – για την ακρίβεια αποτελεί τη ναυαρχίδα των launch games της συσκευής. Το παιχνίδι, λόγω φύσης και ονόματος, συνοδεύεται από ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ας δούμε αν καταφέρνει να τον δικαιολογήσει. Περισσοτερα...
Το 2016 η Sony μπήκε στο χώρο του VR με το PSVR για το PS4. Ήταν μία τολμηρή κίνηση εκ μέρους της, αφενός γιατί η τεχνολογία VR ήταν ακόμα σε σχετικά νέα μονοπάτια, αφετέρου γιατί επαναπροσδιόρισε την ταυτότητά της ως μία εταιρεία που τολμάει να προσφέρει κάτι διαφορετικό (που θα μπορούσε να αποδειχθεί αποτυχία, αν λάβουμε υπόψη τις αντίστοιχες προσπάθειες της Microsoft με το Kinect). Παρόλα τα τεχνικά θέματα (και είχε αρκετά από αυτά), το PSVR μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Έκανε περίπου 5 εκατομμύρια πωλήσεις, αγαπήθηκε από τους κατόχους του και συνοδεύτηκε από πληθώρα παιχνιδιών και εφαρμογών (πάνω από 650 τίτλοι) . Το σημαντικότερό του πλεονέκτημα, όμως, είναι πως έδωσε την ευκαιρία σε ευρύ κοινό να γνωρίσει την εμπειρία του VR – μία εμπειρία που κατ’ εμέ δε συγκρίνεται με κανένα είδος «flat» παιχνιδιού. Περισσοτερα...
Ένα καλό παιχνίδι τρόμου διακρίνεται για την τρομακτική του ατμόσφαιρα και την αγωνία που προκαλεί στον παίκτη μέσω του gameplay του. Συνήθως αυτό είναι η έλλειψη πυρομαχικών, η ανησυχία για το πού θα εμφανιστεί ο εχθρός, αλλά και οι περιορισμένοι ανεφοδιασμοί υγείας. Το σημαντικότερο, όμως, όλων, και πιστεύω θα συμφωνήσετε, είναι η ατμόσφαιρα. Σπλατεριές, υπερβολικό αίμα, γλίτσες και τα συναφή προσωπικά δεν τα θεωρώ στοιχεία τρόμου, αλλά μάλλον αφελή προσπάθεια τρόμου. Κάτι τέτοιο είναι και το Scorn: ένα παιχνίδι που δεν είναι σίγουρο αν έγκειται στην κατηγορία τρόμου, αλλά θεωρεί πως ανήκει εκεί λόγω υπερβολικής ποσότητας αίματος, αηδίας και γλίτσας. Περισσοτερα...
