Πιστεύω πως είναι άδικο για την δουλειά που έχει ρίξει από το 2013 μέχρι τώρα η Flying Wild Hog, να αναφερόμαστε στα σύγχρονα Shadow Warrior ακόμα ως reboot του ομώνυμου τίτλου του 1997. Έχει χαράξει ξεκάθαρα δική της πορεία, έδωσε ζωή σε ένα ξεχασμένο όνομα και κυρίως μας έχει προσφέρει ορισμένα πολύ καλά FPS, το καθένα με τον δικό του χαρακτήρα. Ξεκίνησα το Shadow Warrior 3 με πολλή όρεξη και το ολοκλήρωσα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Πέρασα εξαιρετικά καθώς είναι ένα άριστο FPS με καταπληκτική δράση αλλά βρίσκομαι σε ένα σταυροδρόμι. Να το κρίνω σαν sequel, καθώς ως τέτοιο βγάζει τα περισσότερα προβλήματα του; Ή να το κρίνω ως ξεχωριστό προϊόν που τα πηγαίνει σχεδόν περίφημα; Θεωρώ πως είμαι υποχρεωμένος να κινηθώ κάπου στη μέση. Περισσοτερα...
Δεν έχω ιδέα πως πέρασε κιόλας σχεδόν ενάμισι χρόνος από την κυκλοφορία του Serious Sam 4. Όλα μοιάζουν λίγο ίδια στο μυαλό μου. Αυτό που είναι διαφορετικό προς το καλύτερο είναι το standalone expansion (ή “midquel” όπως το αποκαλεί η Croteam) Siberian Mayhem. Αν έχετε παίξει το SS4 θυμάστε πως ανάμεσα στα τελευταία επίπεδα του campaign υπάρχει ένα σεναριακό κενό που δεν εξηγείται ικανοποιητικά. Αυτό το κενό έρχεται να μπαλώσει το Siberian Mayhem με ιδιαίτερη επιτυχία σε ότι αφορά το gameplay και μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες σε ότι αφορά την ιστορία. Περισσοτερα...
Την πρώτη φορά που είδα trailer του Foreclosed, ανησύχησα λόγω των έντονων χρωμάτων και εφέ πως θα είναι κουραστικό στα μάτια. Ευτυχώς έκανα λάθος καθώς μετά από τα πρώτα λεπτά δράσης το οπτικό συνηθίζεται εύκολα και είναι αρκετά ευχάριστο και διαφορετικό. Αυτό που δεν συνηθίζεται με τίποτα είναι το αφάνταστα βαρετό και ρηχό gameplay. Περισσοτερα...
Είχα πολλά χρόνια να ασχοληθώ με multiplayer τίτλο. Νομίζω πως η επιλογή του Chivalry 2 ήταν ότι έπρεπε για να “ξεσκουριάσω”. Τί πιο απολαυστικό από σιδερόφρακτους νταγλαράδες που ουρλιάζουν και κατεβάζουν πελώρια σπαθιά και τσεκούρια ο ένας στο κεφάλι του άλλου. Η Torn Banner επιστρέφει με σημαντικά βελτιωμένη τη συνταγή του αρχικού Chivalry και παραδίδει ένα εξαιρετικό και ξεδιάντροπα διασκεδαστικό νέο παιχνίδι. Περισσοτερα...
Είναι ορισμένες σειρές στο gaming που ξεχωρίζουν λόγω θεματολογίας και παρουσίασης. Η σειρά Oddworld μπορεί να μην έχει εκατομμύρια οπαδούς ανήκει όμως σε αυτές χωρίς ίχνος αμφιβολίας. Και επιτέλους μετά από αρκετά χρόνια επιστρέφει με το έκτο της παιχνίδι, το Oddworld: Soulstorm, συνέχεια του New n’ Tasty του 2014. Δεν πρόκειται για remake του Exodus με τον ίδιο τρόπο που ήταν το NnT remake του Odyssey, αλλά για μία νέα αφήγηση με κάποια στοιχεία από το Exodus. Αυτό κάνει ουσιαστικά το Exodus πλέον non-canon για τη συνολική ιστορία που θέλει να μας πει η δημιουργός Oddworld Inhabitants. Στο Soulstorm, τα έμμεσα σχόλια περί υπερκαταναλωτισμού, καταστροφής του περιβάλλοντος και φυσικά της παγκοσμιοποίησης, συμπληρώνονται από το θέμα του εθισμού. Περισσοτερα...
Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε δει πολλά indie παιχνίδια στα διάφορα online καταστήματα και από τις εικόνες ή κάποιο trailer μας κέντρισαν το ενδιαφέρον. Τις περισσότερες φορές προσπερνάμε, ενώ στις περιπτώσεις που πήραμε το ρίσκο μας έχουν τύχει και πατάτες. Σας εκλιπαρώ λοιπόν, αν δείτε ποτέ τον τίτλο Orange Cast, κλείστε το αμέσως και βγείτε μια βόλτα, κάντε κάτι δημιουργικό, κάτι καλό για τον εαυτό σας. Περισσοτερα...
Θα περίμενε κανείς μια θεματολογία όπως η ιταλική μαφία να έχει περισσότερη εκπροσώπηση στο χώρο του gaming. Αφοσίωση στην οικογένεια και αδελφικοί δεσμοί να αποτελούν βιτρίνα για ανείπωτη βία, αδίστακτα εγκλήματα και φόβο. Καλώς ή κακώς, μία είναι η σειρά που έρχεται στο μυαλό των περισσότερων: το Mafia. Και επιτέλους επέστρεψε με τον καλύτερο τρόπο. Η 2K και η Hangar13 επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος με το remake του πρώτου Μafia, που είναι ο “πατέρας” της σειράς, τον οποίο και ντύνουν με τα ακριβότερα κουστούμια. Το Mafia Definitive Edition είναι ο ορισμός του καλού remake από σχεδόν κάθε άποψη. Το μόνο που έχει μείνει ίδιο είναι η κεντρική ιστορία. Από εκεί και έπειτα όλα είναι ολοκαίνουρια και καλογυαλισμένα. Περισσοτερα...
Αν μου έλεγε κάποιος πριν λίγες μέρες πως έχουν περάσει εννιά ολόκληρα χρόνια από το προηγούμενο Serious Sam θα σκεφτόμουν πολύ σοβαρά τί έχω κάνει με τη ζωή μου τόσο καιρό. Η Croteam έκανε πολλά πάντως και με το Serious Sam 4 πήρε κάποιες αποφάσεις που άλλες φορές καταλήγουν στο καλύτερο παιχνίδι που έφτιαξε ποτέ και άλλες φορές σε ένα παιχνίδι κολλημένο στην περασμένη δεκαετία. Να ξεκαθαρίσουμε πως το Serious Sam 4 είναι ένα παιχνίδι παλιάς λογικής. Όχι απλά “retro” ή ότι θυμίζει τις παλιές καλές εποχές. Είναι προϊόν βγαλμένο από την καρδιά του 2000 με όλα τα καλά και τα κακά που μπορείτε να φανταστείτε. Περισσοτερα...
Έχουν γραφτεί πολλές ιστορίες ατόμων που προσπάθησαν να κερδίσουν την ελευθερία τους με κάθε δυνατό τρόπο. Ιστορίες ανθρώπων που προσπάθησαν να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία και αδικία που υποφέρουν, με υπομονή και σεβασμό ακόμα και σε αυτούς που τους προκάλεσαν όλη τους την δυστυχία. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που στη βία απαντούν με βία. Μαντέψτε τι είδους ιστορία είναι το Carrion! Ο τίτλος της Phobia Game Studio, με την πλάτη της Devolver, προσπαθεί να αντιστρέψει τους ρόλους στα παιχνίδια τρόμου δίνοντας στον παίκτη τον έλεγχο του τέρατος αντί των ανθρώπων, σε μία περιπέτεια με έναν και μόνο σκοπό: την απόδραση με κάθε τρόπο. Περισσοτερα...
Είναι γεγονός πως το είδος των παιχνιδιών stealth συγκαταλέγεται στα πιο δύσκολα για τους δημιουργούς. Λίγα είναι τα παιχνίδια που ξεχωρίζουν και ακόμα λιγότερα εκείνα που έχουν αποκτήσει θρυλικό όνομα. Κάπου εκεί ανάμεσα έρχεται να σταθεί, χωρίς τυμπανοκρουσίες, ένας τίτλος από ένα στούντιο που λίγες φορές έχει παραδώσει κάτι άνω του μετρίου. Κι όμως, με τον ξεχωριστό πρωταγωνιστή και τη σαδιστική δυσκολία του, το Styx: Master of Shadows της Cyanide φέρνει κάτι φρέσκο στο είδος. Περισσοτερα...
Δεν είναι ντροπή να παραδεχτούμε όλοι, ακόμα και οι πιο παλιοί, πως είχαμε ξεχάσει ή δεν γνωρίζαμε καν το όνομα Wasteland. Οι περισσότεροι όμως ξέρουμε πολύ καλά το όνομα Fallout, τον πνευματικό διάδοχο του Wasteland. 26 χρόνια και μία τεράστια επιτυχία crowdfunding χρειάστηκαν για να δει το φως μία συνέχεια από τα χέρια του “πάτερ Interplay” Brian Fargo και της ομάδας του στην Inxile. Το Wasteland 2 είναι εδώ και με το βλέμμα έντονα στραμμένο στο παρελθόν, αποτελεί επάξια τον πραγματικό συνεχιστή των Wasteland και Fallout. Περισσοτερα...
Η βελγική Larian είναι ένα στούντιο που έχει αποδείξει το ταλέντο της μέσω της σειράς Divinity. Μετά το πολύ καλό Dragon Commander, η Larian, με τη βοήθεια του Kickstarter, επιστρέφει με το Divinity: Original Sin και πέρα από μαθήματα ανεξάρτητης ανάπτυξης παραδίδει ένα από τα καλύτερα RPG των τελευταίων 15 ετών. Περισσοτερα...
Αν το Doom θεωρείται ο πατέρας των FPS, τότε το Wolfenstein3D είναι σίγουρα ο γερασμένος βετεράνος με τις αμέτρητες ιστορίες. Ακριβώς όπως και ο αιώνιος πρωταγωνιστής του, William B.J. Blazkowicz, που επιστρέφει στον νέο τίτλο της σειράς με σκοπό να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς του από τα Return to Castle Wolfenstein και Wolfenstein 2009. Και το κάνει πολύ καλά. Περισσοτερα...
Αναρωτιέμαι πόσο κέρδος έχουν οι εταιρίες από τις HD εκδόσεις παιχνιδιών για φορητές κονσόλες. Στην περίπτωση του Batman: Arkham Origins Blackgate – Deluxe Edition, αναρωτιέμαι αν είχαν καν κέρδος από τις αρχικές εκδόσεις των 3DS και PS Vita, αφού το παιχνίδι είναι πρακτικά ίδιο. Και όχι ιδιαίτερα καλό. Περισσοτερα...
Με οκτώ μήνες καθυστέρηση έρχεται το review του Divinity: Dragon Commander, αλλά θα μας συγχωρέσετε επειδή είμαστε καλά παιδιά και κυρίως επειδή ο τίτλος αξίζει την προσοχή σας. Έχοντας αρκετή πείρα και τεράστιο ταλέντο στα RPG, η Larian Studios δοκιμάζει την τύχη της στο πιο ιδιαίτερο και ριψοκίνδυνο υβρίδιο που έχει δει το gaming εδώ και χρόνια, προσπαθώντας να συνδυάσει RPG, TCG, RTS με action shooter και δράκους με jetpack ως κερασάκι στην τούρτα. Περισσοτερα...