Digimon Survive review

Marioland, Παρασκευή 23 Σεπτέμβριος 2022 0 

Τα Digimon έχουν δικό τους αφοσιωμένο κοινό, όχι τόσο ως videogames (αν και έχουν αρκετή παράδοση από το πρώτο PlayStation), όσο ως anime. Αν μη τι άλλο, η φράση «με την αγάπη οδηγό, το Digimon μου και εγώ» είναι συνυφασμένη με την παιδική ηλικία πολλών. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, οι σειρές Digimon όπως το Digimon Tri πραγματεύονται πιο ώριμη θεματολογία. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στο Digimon Survive, που είναι στην ουσία ένα visual novel με κομμάτια (μέτριου προς κακού) tactical RPG ενδιάμεσα.

Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από μια παρέα παιδιών κατά την διάρκεια των ανοιξιάτικων διακοπών, που επιδίδονται σε εξωσχολικές δραστηριότητες σχετικά με την ιστορική μελέτη του θρύλου των Kemonogami (τοπικές τερατόμορφες θεότητες). Εκεί συναντάνε ένα koromon, ενώ μια κραυγή τους κάνει να τρέξουν και να βρουν έναν συμμαθητή τους που δέχεται επίθεση από ένα digimon άγνωστης προέλευσης. Όμως πριν καταλάβουν καλά-καλά τί συμβαίνει, μεταφέρονται σε έναν άλλο κόσμο ο οποίος είναι αμείλικτος και εντελώς άδειος από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη παρουσία. Η ιστορία διαθέτει αρκετά ώριμα θέματα, από διάφορες ψυχολογικές αστάθειες μέχρι την αντιμετώπιση της απώλειας του θανάτου.

Παίζοντας ως Takuma Momozuka, μπορείτε να μιλάτε με τους πέντε συμμαθητές σας αλλά με μόνο τέσσερις πόντους socializing στην κατοχή σας κάθε φορά. Έτσι, το παιχνίδι σας δίνει έμμεσα το έναυσμα να χτίζετε σχέσεις με τους συμμαθητές που συμπαθείτε περισσότερο και κατ’ επέκταση να ξεκλειδώνετε πιο δυνατά digimon. Βέβαια το παιχνίδι δεν διστάζει να βγάλει χαρακτήρες εκτός. Οπότε είναι πολύ πιθανό κάποιος αγαπημένος σας χαρακτήρας να δει τα ραδίκια ανάποδα. Αυτό πάντως δεν σημαίνει πως οι αποφάσεις σας δεν έχουν αποτέλεσμα στην ιστορία.

Η άλλη πτυχή του παιχνιδιού έχει να κάνει με turn-based strategy μάχες τύπου Final Fantasy Tactics. Εσείς και οι εχθροί παίρνετε σειρές για να μετακινήσετε τους χαρακτήρες στο πεδίο της μάχης και να επιτεθείτε με απλές ή με ειδικές κινήσεις. Κάνοντας digivolve χρησιμοποιείτε SP σε κάθε γύρο. Πρέπει να έχετε υπόψιν και τα SP που χρησιμοποιεί η κάθε κίνηση, οπότε μαζί με το digivolve stage του digimon σας πρέπει να υπολογίζετε πως οι πιο δυνατές επιθέσεις και αυτές που καλύπτουν περισσότερα τετράγωνα χρησιμοποιούν περισσότερα SP. Αυτό σας βάζει σε ένα σύστημα ρίσκου και επιβράβευσης που μπορεί να επιφέρει αρκετά εντυπωσιακές νίκες, αλλά μόλις τα SP σας μηδενιστούν το digimon σας καταλήγει στην αρχική του μορφή και πιθανότατα στα θυμαράκια. Φυσικά, μπορείτε κατά την διάρκεια του «free time», στο οποίο κοινωνικοποιείστε με τους άλλους χαρακτήρες, να στρατολογήσετε άλλα digimon στην παρέα σας. Αυτό γίνεται μέσα από μια μικρή μάχη και έπειτα πιάνοντας την κουβέντα μαζί τους και επιλέγοντας απαντήσεις που νομίζετε πως θα άρεσαν στο digimon, αλλά στην πραγματικότητα είστε έρμαιο της τύχης.

Όπως είναι κατανοητό η tactical RPG πτυχή υπάρχει για να εξισορροπήσει τη visual novel πτυχή, αλλά στην πραγματικότητα στερείται κάθε βάθους. Ναι, υπάρχουν κάπου στο υπερπέραν μηχανισμοί όπως το κλασικό data vs vaccine vs virus types όπου ο κάθε τύπος μπορεί να νικήσει κάποιον άλλον σε στιλ πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, αλλά θα ασχοληθείτε ελάχιστα με αυτό και θα προτιμήσετε την ωμή δύναμη τις περισσότερες φορές. Ταυτόχρονα, οι δημιουργοί ήξεραν πως αυτό το μέρος του παιχνιδιού θα είναι το λιγότερο αγαπημένο των παικτών και έχουν συμπεριλάβει μειωμένα και πιο γρήγορα animations, εξέλιξη της μάχης σε fast forward ή και εξ ολοκλήρου αυτοματισμό της για όσους βαριούνται να εμπλακούν.

Αυτό έχει αντίκτυπο και στον οπτικό τομέα. Όσο βρίσκεστε στο visual novel μέρος του τίτλου, έχετε να κάνετε με καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες που είναι πολύ κοντά σε ποιότητα προσεγμένου anime, με εξαιρετική παλέτα χρωμάτων και περιβάλλοντα που προσδίδουν φοβερά ωραία ατμόσφαιρα στην ιστορία. Από την άλλη, οι μάχες δεν έχουν τόσο μεγάλο οπτικό ενδιαφέρον και, δεδομένου πως θα θέλετε να γυρίσετε πίσω στην εξέλιξη της ιστορίας όσο πιο γρήγορα γίνεται, δύσκολα θα παρατηρήσετε κάτι ενδιαφέρον όσον αφορά το στιλ των γραφικών. Στα του ήχου, πείτε με περίεργο αλλά θεωρώ καλό το ότι διατηρείται το ιαπωνικό voice acting, αφού οι περισσότεροι φαν των anime προτιμούν αυθεντικές φωνές και αγγλικούς υπότιτλους. Η μουσική είναι αρκετά ατμοσφαιρική όπως και τα ηχητικά εφέ, αν και στις μάχες σίγουρα οι φωνές των digimon που λένε τα ίδια και τα ίδια ξανά εκνευρίζουν.

Το Digimon Survive είναι ένα... περίεργο συνονθύλευμα. Από την μία έχει αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία, όμως από την άλλη προσπαθεί να σπάσει την μονοτονία με στοιχεία tactical RPG χωρίς να τα πλαισιώνει ή να δίνει το ανάλογο βάθος. Δεν θα έλεγα πως είναι πράγματα ασυμβίβαστα, αλλά εδώ λείπουν οι απαραίτητες σχεδιαστικές επιλογές που θα μπορούσαν να εναρμονίσουν τα δύο στοιχεία. Πάντως αν μπορείτε να υποστείτε το προβληματικό tactical RPG μέρος του παιχνιδιού, θα απολαύσετε ίσως μία από τις καλύτερες ιστορίες Digimon.