Μέσα στον καταιγισμό από παιχνίδια τύπου Souls, έχουμε δει αρκετές προσπάθειες που προσφέρουν κάτι (έστω λίγο) διαφορετικό. Το Steelrising, της Spiders (The Technomancer, Greedfall), είναι ένα τέτοιο soulslike παιχνίδι, διατηρώντας αναλλοίωτο βέβαια τον βασικό πυρήνα του που καθορίζει το συγκεκριμένο είδος. Περισσοτερα...
Το Cult of the Lamb είναι ένας πρωτότυπος συνδυασμός στοιχείων roguelike και μικρο-διαχείρισης. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που εμφανίστηκε από το πουθενά και παραδίδει μαθήματα εθιστικού gaming αλλά και σεβασμού στον προσωπικό χρόνο του παίκτη. Περισσοτερα...
Μέσα στον καταιγισμό από soulslike παιχνίδια που κυκλοφορούν στις μέρες μας, θέλει πραγματικά προσοχή και προσπάθεια για να ξεχωρίσεις αυτούς τους τίτλους που έχουν να προσφέρουν κάτι πραγματικά διαφορετικό. Το Lost Epic, της ιαπωνικής Team Earth Wars, υιοθετεί όλα εκείνα τα θετικά στοιχεία του είδους που αντιγράφει, μαζί με πλήθος από επιλογές και παραμετροποιήσεις προσπαθώντας να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό παίκτη. Ας δούμε αν και κατά πόσο τα παραπάνω συνδυάζονται αρμονικά. Περισσοτερα...
Το Klonoa Phantasy Reverie Series σηματοδοτεί την αναβίωση μιας (δυστυχώς υποτιμημένης) σειράς platformer παιχνιδιών, με ανάλαφρη ατμόσφαιρα και διασκεδαστικό gameplay. Παρόλο που δεν έκαναν τεράστια επιτυχία, τα Klonoa: Door to Phantomile και Klonoa 2: Lunatea's Veil απέκτησαν το δικό τους αφοσιωμένο κοινό, με συνέπεια η Bandai Namco να δρομολογήσει τις επανεκδόσεις τους, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Ο αγαπητός πρωταγωνιστής, Klonoa, ένα πολυσυλλεκτικό ζώο, ζει ειρηνικά στην πόλη Phantomile, ώσπου ξαφνικά, έπειτα από μια συντριβή ενός αεροσκάφους, ανακαλύπτει ότι η πόλη δέχεται επίθεση. Το σκοτεινό πνεύμα Ghadius, σχεδιάζει να μετατρέψει σε εφιάλτες όλα τα όνειρα των καλών κατοίκων του Phantomile. Ο Klonoa, με τη βοήθεια των συμμάχων του και του μαγικού του δακτυλιδιού, ταξιδεύει σε όλο το βασίλειο, βάζοντας τέλος στα σατανικά σχέδια του κακού. Η υποτυπώδης υπόθεση, κοινό χαρακτηριστικό της πλειοψηφίας των platformers των 90s, σίγουρα δεν είναι από τα δυνατά σημεία της σειράς. Παρόλα αυτά υπάρχει μια αγνότητα και μια γλυκύτητα, τόσο στην παρουσίαση όσο και στη συνολική πρόοδο του ήρωα στο παιχνίδι, που σε κερδίζουν, χωρίς να λείπουν βέβαια οι απρόσμενες και αναπάντεχες συγκινήσεις. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το δεύτερο παιχνίδι, με τον Klonoa σε συνεργασία με την High Priestess να αναλαμβάνει να σώσει το βασίλειο της Lunatea από μια νέα απειλή που σκιάζει τη χώρα.
Τα Klonoa είναι επηρεασμένα από την μόδα της τότε εποχής, με την ψευδαίσθηση ενός τρισδιάστατου κόσμου να κυριαρχεί χρησιμοποιώντας διάφορα φθηνά κόλπα όπως “πέταγμα” του πρωταγωνιστή στο βάθος ή στην κορυφή μιας πίστας. Ουσιαστικά η κίνηση του ήρωα περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε δισδιάστατο φάσμα στα γνώριμα πλαίσια ενός παιχνιδιού πλατφόρμας αλλά με πολύ ωραίο σχεδιασμό πιστών που απαιτούν πισωγυρίσματα, ανακάλυψη μυστικών αντικειμένων και επίλυση απλών γρίφων. Ο Klonoa μέσω του μαγικού του δαχτυλιδιού μπορεί να σηκώσει τους εχθρούς και να τους εκσφενδονίσει σαν όπλο, πετώντας τους προς πάσα κατεύθυνση ή να τους χρησιμοποιήσει σαν γέφυρα ανύψωσης, πατώντας πάνω τους και φτάνοντας δυσπρόσιτες πλατφόρμες. Καθώς περιηγείστε στις πίστες ανακαλύπτετε έξτρα ζωές, πετράδια (στα 100 πετράδια αποκτάτε μια επιπλέον ζωή) και αναπληρώσεις υγείας. Γενικά, το πρώτο Klonoa είναι αρκετά εύκολο και απλοϊκό, προδίδοντας την ηλικία του, ενώ η διάρκεια του είναι μόλις τρεις ώρες.
To Klonoa 2 είναι μια διαφορετική ιστορία, καθώς είναι βελτιωμένος σε όλους τους τομείς. Υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία στα περιβάλλοντα και στους τύπους των εχθρών, περισσότερη τρέλα και χιούμορ, δυνατότητα επιλογής πίστας, πιο πλούσιο gameplay όπως πίστες με κυνηγητό (που θυμίζουν τις σκηνές κυνηγητού του Crash Bandicoot) και αγώνες ταχύτητας με διάφορα μέσα. Το δεύτερο παιχνίδι είναι ανώτερο σε όλους τους τομείς και διπλάσιο τουλάχιστον σε διάρκεια, αλλά υποφέρει από ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα: απότομες αυξήσεις δυσκολίας, που οφείλονται στην κατάχρηση της δυνατότητας να χρησιμοποιείτε τους εχθρούς σαν γέφυρα ανύψωσης για να προχωρήσετε. Υπάρχουν επίπεδα όπου παρελαύνουν στην σειρά ιπτάμενοι εχθροί τους οποίους πρέπει να αρπάξετε και να χρησιμοποιήσετε σαν ώθηση προς τον επόμενο, ενώ από κάτω βρίσκεται καυτή λάβα που ισοδυναμεί με άμεσο θάνατο. Τα συγκεκριμένα επίπεδα απαιτούν μαθηματική ακρίβεια στο χειρισμό και σε συνδυασμό με τις λίγες ζωές που έχετε στην διάθεση σας, μπορούν πολύ εύκολα να σας οδηγήσουν σε game over άρα επανάληψη της πίστας από την αρχή. Τουλάχιστον μπορείτε σε οποιοδήποτε σημείο τα βρείτε σκούρα να κατεβάσετε τον βαθμό δυσκολίας του παιχνιδιού που ισοδυναμεί με άπειρες ζωές και λιγότερη εισερχόμενη ζημιά.
Πέρα από τις κλασικές επιλογές δυσκολίας, υπάρχει επιλογή -που θα ξυπνήσει μνήμες στους παλιούς- να παίξετε την αρχική εκδοχή των παιχνιδιών ώστε να διαπιστώσετε και με τα μάτια σας όλες τις αλλαγές και το λίφτινγκ που υπέστη η σειρά. Η δεύτερη εξίσου σημαντική επιλογή είναι η δυνατότητα αυξομείωσης της ταχύτητας των cutscenes ή ακόμα και η παράλειψή τους τελείως. Το αναφέρω κυρίως λόγω της τάσης που έχει το παιχνίδι να “τραβάει από τα μαλλιά” την χαριτωμενιά και την υπερβολή με μεγάλα cutscenes που ίσως είναι κουραστικά για τα σημερινά δεδομένα, οπότε η επιλογή αυτή βοηθάει πολύ. Τέλος, υπάρχει υποτυπώδες co-op για δύο παίκτες, στο οποίο ο δεύτερος παίκτης πατώντας ένα κουμπί την κατάλληλη στιγμή ωθεί τον Klonoa πιο ψηλά.
Τα δύο παιχνίδια έχουν πλήρως ανανεωμένα γραφικά και είναι 4K/60fps. Αυτό σίγουρα αποτελεί κολοσσιαία βελτίωση σε σχέση με το παρελθόν αλλά γενικώς τα γραφικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Οι άκομψοι σχεδιαστικά χαρακτήρες και τα απλά χοντροκομμένα περιβάλλοντα δεν μαγεύουν παρά το ρετουσάρισμα που έχουν υποστεί. Υπάρχουν πολλές εναλλαγές τοπίων και πίστες, κυρίως στο δεύτερο παιχνίδι, οι οποίες διαδραματίζονται σε διάφορες τοποθεσίες όπως σπηλιές, λούνα παρκ και δαιδαλώδεις λαβύρινθοι που εστιάζουν μόνο στα βασικά και στερούνται λεπτομέρειας που θα εντυπωσίαζε. Ο ηχητικός τομέας, αντίθετα, ξεχωρίζει, με πλήθος μουσικών κομματιών που αν και είναι μικρά και τείνουν να επαναλαμβάνονται, έχουν το απαραίτητο χαρούμενο τέμπο και ρυθμό που απαιτείται από το συνολικό ύφος των παιχνιδιών. Μπορείτε να ξεκλειδώσετε όλα τα μουσικά κομμάτια και να τα ακούσετε με όποια σειρά θέλετε αν ολοκληρώσετε κάποιες από τις ειδικές πίστες. Οι χαρακτήρες δεν έχουν φωνή και συνεννοούνται με “μουρμουρητά”, κάτι που παλαιότερα δούλευε αρκετά καλά και είχε την πλάκα του να ακούς ασυναρτησίες με καρτουνίστικο τρόπο. Για τα σημερινά δεδομένα όμως ίσως θα ήταν καλό να υπήρχε κανονικό voice acting στους χαρακτήρες για μια φρέσκια και πιο σύγχρονη αίσθηση.
Ανεξάρτητα από τη νοσταλγική προσέγγιση, το Klonoa Phantasy Reverie Series απευθύνεται ως επί το πλείστον σε νεαρές ηλικίες, λόγω της απλότητας και της καρτουνίστικης -έως παρεξηγήσεως- αισθητικής του. Είναι διασκεδαστικό και έχει τις στιγμές του αλλά ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του στον Klonoa, με ρηχό, παρωχημένο gameplay και μικρή διάρκεια. Οι μεγαλύτεροι θα δουν αυτή την διλογία με άλλο μάτι και θα της συγχωρήσουν πολλά. Οι μικρότεροι, χωρίς να είναι δέσμιοι της συναισθηματικής ταύτισης, ίσως να του έδιναν μια ευκαιρία εστιάζοντας στην φιλότιμη προσπάθεια αναβίωσης δύο πολύ αξιόλογων μουσειακών παιχνιδιών.
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, Switch, PC |
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Monkey Craft |
| ΕΚΔΟΣΗ: | Bandai Namco |
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | Bandai Namco Hellas |
Το The Quarry είναι το νέο παιχνίδι τρόμου της Supermassive Games. Παρότι η ανθολογία Dark Pictures του στούντιο “τρέχει” τα τελευταία χρόνια, το παιχνίδι δεν ανήκει σε αυτήν και αντ' αυτού αποτελεί πνευματικό διάδοχο του πολυαγαπημένου Until Dawn. Περισσοτερα...
Μέσα από τους μύθους και τις λαϊκές παραδόσεις προκύπτουν συχνά οι πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες. Βασισμένο στην ιαπωνική μυθολογία και το υπερφυσικό, το Ghostwire: Tokyo της Tango Gameworks (The Evil Within) έρχεται για να κάνει την έκπληξη με ένα συνδυασμό μοναχικής εξερεύνησης και γρήγορης μάχης, σε ένα Τόκιo βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες. Περισσοτερα...
Μετά το αξιόλογο σε γενικές γραμμές Elex, η δημιουργός Piranha Bytes μας δίνει τη συνέχειά του, υποσχόμενη ακόμα περισσότερη δράση και εξερεύνηση, όπως μας έχει καλομάθει το στούντιο με τις παλιές του επιτυχίες, Gothic και Risen. Το Elex 2 βασίζεται στη φόρμουλα του προκατόχου του σε μεγάλο βαθμό, αλλά δυστυχώς κουβαλάει και όλα εκείνα τα κακώς κείμενα που ήταν αποδεκτά επί εποχής Gothic, όμως σήμερα αποτελούν χτυπητές αδυναμίες. Περισσοτερα...
Το Dying Light ξεχώρισε γιατί κατάφερε να προσφέρει έναν πρωτότυπο συνδυασμό: εμπειρία τρόμου πρώτου προσώπου σε ανοιχτό κόσμο, με ευφάνταστο παρκούρ και ακροβατικές κινήσεις. Σχεδόν οκτώ χρόνια μετά, το Dying Light 2 εξελίσσει τη φόρμουλα του προκατόχου του με νέο πρωταγωνιστή, ιστορία και πολλά ακόμα στοιχεία, αν και δεν αποφεύγει κάποια στραβοπατήματα. Περισσοτερα...
Το Scarf ανήκει στην ιδιαίτερη κατηγορία παιχνιδιών που ανέδειξε (αν όχι ξεκίνησε) το πασίγνωστο indie Journey, με όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία αλληγορίας και αφετηρίας για αφαιρετική σκέψη. Ας δούμε αν καταφέρνει να προσφέρει κάτι το ξεχωριστό. Περισσοτερα...
Με το review του In Sound Mind, θα ήθελα να ξεκινήσω κάπως ανάποδα την αποτύπωση των εντυπώσεών μου για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Το αναφέρω λοιπόν στην αρχή για να σας προϊδεάσω κατάλληλα με το “καλημέρα”: το Ιn Sound Mind δεν αποτελεί ένα ακόμα “walking sim”, παρόλο που μπορεί να σας μπερδέψει με την πρώτη ματιά, αλλά το ακριβώς αντίθετο και είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια τρόμου του 2021. Περισσοτερα...
Τρίτη και φαρμακερή για την ανθολογία The Dark Pictures, το φιλόδοξο εγχείρημα της Supermassive Games. Ένα εγχείρημα όμως που δεν έχει εξελιχθεί όπως ακριβώς περίμεναν οι δημιουργοί του, αλλά κυρίως δεν έχει αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις μέχρι τώρα, ακόμα και στους υπέρμαχους της συγκεκριμένης ιδιαίτερης κατηγορίας διαδραστικών τίτλων με πολλαπλά μονοπάτια επιλογών και διαφορετικά φινάλε. Στην καλύτερη των περιπτώσεων τα πρώτα δύο παιχνίδι μπορούν να χαρακτηριστούν ως “χλιαρά”, τόσο από πλευράς υπόθεσης και πραγματικού τρόμου όσο και από πλευράς εξέλιξης και ανάπτυξης των χαρακτήρων. Προσωπικά περίμενα με ανυπομονησία το τρίτο μέρος, House of Ashes, με την ελπίδα η σειρά να μπει επιτέλους στον σωστό δρόμο και χαίρομαι που εν τέλει η αισιοδοξία μου ήταν βάσιμη. Περισσοτερα...
Είναι πραγματικά απελευθερωτικό και αγχολυτικό να ασχολείσαι πού και πού με κάποιο παιχνίδι μαγικό και προσιτό στην απλότητα του, που δεν επιβαρύνει τον “άρρωστο” για την πλατίνα εγκέφαλό σου που επιτάσσει να ξεκοκαλίσεις κάθε μυστικό και κάθε σκοτεινή γωνιά ενός τεράστιου κόσμου. Το Song of Iron είναι αυτό ακριβώς, μια εντυπωσιακή indie προσπάθεια από έναν και μόνο developer, που θυμίζει τα παλιά, καλά χρόνια όταν ο παράγοντας διασκέδαση ήταν στεγασμένος κάτω από την μινιμάλ επίστρωση των απολύτως απαραίτητων και βασικών ενεργειών. Περισσοτερα...
Το Deathloop είναι η νέα δημιουργία της Arkane, η οποία μας έχει δώσει κορυφαία παιχνίδια, με δείγματα ώριμου και ενήλικου gaming χωρίς να χάνουν στον πιο σημαντικό παράγοντα, αυτόν της διασκέδασης. Παιχνίδια όπως το Dishonored και το Prey έχουν δεσπόζουσα θέση στη σκέψη των gamers ως επιτυχημένες υβριδικές προσπάθειες stealth-action τρόπου παιχνιδιού με πολύ ωραία ιστορία και αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Με αυτή την “κληρονομιά” λοιπόν η Arkane τώρα μας φέρνει το Deathloop για PS5 και PC. Περισσοτερα...
Για όλους εσάς που αγαπάτε τα παραμύθια σας έχω καλά νέα. Δεν θα μιλήσουμε για παραμύθια που ακούγαμε μικροί στο κρεβάτι μας, πριν κοιμηθούμε χορτάτοι από φαγητό και παιχνίδι, αλλά για τα σκοτεινά και “ενήλικα” αν θέλετε παραμύθια που εκπέμπουν απαισιοδοξία και ποτέ δεν είστε σίγουρος αν θα έχουν όντως αίσιο τέλος. Ένα τέτοιο παραμύθι είναι το action-adventure Lost in Random, της σουηδικής Zoink (Fe), το οποίο καταπιάνεται με μια φανταστική ιστορία που δεν θα τολμούσατε να πείτε ποτέ στο εγγόνι σας. Τα σκοτεινά παραμύθια έχουν μια ιδιαίτερη μαγεία που μεγεθύνεται με την δύναμη των videogames αν αποδοθεί και αφηγηθεί σωστά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το το παιχνίδι βαδίζει σε πολύ καλό δρόμο. Περισσοτερα...
Για εμάς τους λίγο μεγαλύτερους σε ηλικία που ζήσαμε από πρώτο χέρι τις πρώτες κυκλοφορίες και τις πρώτες τρομάρες από τίτλους που έμελλε να θέσουν τον πήχη για οποιαδήποτε αξιομνημόνευτη εμπειρία τρόμου, το Tormented Souls είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν. Σαν να βγήκε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, δανείζεται όλα εκείνα τα πρωτογενή στοιχεία που αγαπήσαμε από παιχνίδια-ορόσημα όπως τα Resident Evil και Silent Hill και βάζει την δικιά του σφραγίδα στο σήμερα, κουβαλώντας όμως μαζί με τη νοσταλγία και κάποια κουσούρια του παρελθόντος. Περισσοτερα...