Arise: A Simple Story review
Λένε πως την στιγμή που εγκαταλείπουμε τα εγκόσμια, η ζωή μας περνάει μπροστά από τα μάτια μας σαν καρτποστάλ και βιώνουμε ξανά τις στιγμές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη μας. Το Arise: A Simple Story βασίζεται ακριβώς σε αυτή την υπόθεση. Tαξιδεύει τον παίκτη σε μαγικούς κόσμους φτιαγμένους μέσα από το υποσυνείδητο του ήρωα, μέσα από ένα ιδιαίτερο εικαστικό και έξυπνους μηχανισμούς gameplay που κεντρίζουν το ενδιαφέρον με την πρώτη ματιά.
Το σενάριο του Arise ξεκινάει στην πραγματικότητα με την τελετή της αποτέφρωσης του προϊστορικού πρωταγωνιστή, οπότε ξυπνάτε σε μία απομονωμένη περιοχή γεμάτη χιόνια έτοιμος να "ξεθάψετε" σταδιακά τις ξεχασμένες μνήμες σας. Οι πρώτες πίστες που αντιστοιχούν στις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας του ήρωα είναι γεμάτες χρώμα, ενώ όσο περισσότερο προχωράτε τόσο οι παλέτα των χρωμάτων σκοτεινιάζει, καθώς θυμάστε δυσάρεστα γεγονότα που στοίχειωσαν τη ζωή του χαρακτήρα σας. Η όποια εξέλιξη της ιστορίας διαδραματίζεται μέσα από εικόνες που αντιστοιχούν σε κάποια ανάμνηση και βρίσκονται κρυμμένες στις πίστες του παιχνιδιού, ενώ με το τέλος κάθε πίστας συνήθως υπάρχει ένα σύντομο cutscene που σας δείχνει με αφαιρετικό τρόπο το γεγονός που σας έμεινε στη μνήμη. Δεν υπάρχει ούτε υπόνοια διαλόγου αφού ο χαρακτήρας είναι μόνος στα άδεια από ζωή περιβάλλοντα, αλλά η δύναμη της εικόνας και της νοσταλγικής μουσικής καταφέρνει να περάσει το συναίσθημα που απαιτείται ώστε να δεθείτε με τον χαρακτήρα και να βιώσετε μέσα από τα μάτια του τις δυσκολίες της ζωής.
Το gameplay του παιχνιδιού, αν και σε πρώτη φάση θυμίζει σε μεγάλο βαθμό το Journey, εντούτοις ουσιαστικά παραπέμπει περισσότερο στο αριστουργηματικό Brothers: A Tale of Two Sons. Και αυτό γιατί πέρα από την μοναχική περιπλάνηση στα περιβάλλοντα του παιχνιδιού που κάνετε με τον αριστερό μοχλό, καλείστε να μετακινήσετε τον χρόνο μπροστά ή πίσω με την βοήθεια του δεξιού μοχλού, έτσι ώστε ο χρόνος να ευθυγραμμιστεί σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορείτε να λύσετε τους περιβαλλοντικούς γρίφους. Πχ στην πρώτη πίστα, μετακινείτε το χρόνο μπροστά ώστε να λιώσουν οι πάγοι και να μετατραπούν τα νερά σε λίμνη ώστε να περάσετε με μία σχεδία στην απέναντι πλευρά. Σε άλλη πίστα εκμεταλλεύεστε το χρόνο ώστε να μετακινηθούν οι μέλισσες που σας μεταφέρουν σε άλλο σημείο της πίστας ή αργότερα η εναλλαγή του χρόνου εξαφανίζει τις σκοτεινές φιγούρες που σας καταδιώκουν ώστε να μπορείτε να περάσετε χωρίς κίνδυνο το μονοπάτι που μέχρι τότε ήταν γεμάτο από αυτές κτλ.
Όλοι οι έξυπνοι περιβαλλοντικοί γρίφοι δεν είναι παρά παραλλαγές του ίδιου μηχανισμού αντιστροφής του χρόνου και το παιχνίδι δεν παύει να σας εκπλήσσει με το πλήθος αυτών των παραλλαγών, καταφέρνοντας να διατηρεί το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Μάλιστα, αν αναλογιστείτε ότι δεν υπάρχει σε κανένα σημείο μάχη, το έργο του ήταν εκ των προτέρων δύσκολο, αλλά εντέλει τα καταφέρνει μια χαρά, ίσως και λόγω της μικρής διάρκειάς του που δύσκολα ξεπερνάει τις τρεις με τέσσερις ώρες.
Ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι η υπερβολική χρήση της ίδιας παραλλαγής του μηχανισμού του χρόνου σε κάθε μία από τις πίστες, γεγονός που σας κάνει πολλές φορές να αδημονείτε να τελειώσει η πίστα για να δείτε κάτι άλλο. Πχ η χρήση της μέλισσας που ανέφερα παραπάνω γίνεται περισσότερες από 10-15 φορές στην ίδια πίστα (!), οπότε στην πραγματικότητα λύνετε τον ίδιο γρίφο συνέχεια, χωρίς κάποια επιπλέον πρόκληση. Το φαινόμενο είναι συχνό σε κάθε εισαγωγή νέας παραλλαγής. Ευτυχώς αυτό αλλάζει κυρίως στις τελευταίες πίστες όπου χρησιμοποιείτε όσα μάθατε προηγουμένως, οπότε υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλομορφία γρίφων στην ίδια πίστα. Μικρό θέμα υπάρχει και στα άλματα, αφού σε κάποια σημεία άθελά σας πέφτετε στο κενό γιατί δεν μπορείτε να υπολογίσετε ακριβώς το σημείο στο οποίο θα πηδήξετε. Ευτυχώς σε περίπτωση θανάτου σχεδόν πάντα επανέρχεστε στο σημείο όπου βρισκόσασταν ή λίγο πιο πριν, οπότε δεν χαλάει σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία σας.
Εκεί που δεν υπάρχει κανένα παράπονο είναι στην ποικιλομορφία αλλά και την δομή των περιβαλλόντων σε κάθε πίστα, αφού πάντα βλέπετε κάτι διαφορετικό. Χιονισμένα τοπία, περιοχές γεμάτες τεράστια λουλούδια, μαγευτικοί κόσμοι που φαντάζουν βγαλμένοι μέσα από όνειρο, σκοτεινές έρημες κοιλάδες κτλ, που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες στιγμές στην ζωή του ήρωα και αντικατοπτρίζουν την ψυχική υγεία του. Η μοναχική περιπλάνηση σε αυτές τις περιοχές σας φορτίζει έντονα συναισθηματικά και η ατμόσφαιρα αγγίζει αλλά βέβαια δεν φτάνει το επίπεδο του αριστουργηματικού Journey. Το παιχνίδι ξεχωρίζει με το ιδιαίτερο εικαστικό του, το οποίο βέβαια το βλέπουμε όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Ο ήρωας έχει ατελή χαρακτηριστικά, τα περιβάλλοντα άλλοτε σφύζουν από χρώματα και έχουν υπερμεγέθη στοιχεία, όπως γιγάντια νούφαρα και μαργαρίτες και άλλοτε είναι πλήρως αφαιρετικά και σκοτεινά. Οι φωτισμοί όπου υπάρχουν είναι επίσης υποδειγματικοί και στο σύνολό του το παιχνίδι καταφέρνει οπτικά να σας δώσει αυτό που θέλει εξαρχής. Στο ίδια υψηλό επίπεδό κυμαίνεται και η μουσική, η οποία βασικά είναι μελαγχολική και σας φορτίζει συναισθηματικά.
Το Arise: A Simple Story, παρά την μικρή του διάρκεια και κάποιες αστοχίες, αποτελεί ένα ποιοτικό “σφηνάκι” που σας ταξιδεύει σε μελαγχολικούς κόσμους και ενδεχομένως να σας κάνει να σκεφτείτε τί πραγματικά αξίζει να θυμάστε από την ζωή. Αν θέλετε ένα σύντομο συναισθηματικό ταξίδι, αξίζει να ασχοληθείτε με το Arise.
- Ο μηχανισμός αντιστροφής του χρόνου με τις διαφορετικές παραλλαγές του
- Ιδιαίτερο εικαστικό που κεντρίζει το ενδιαφέρον
- Ποικιλία περιβαλλόντων
- Έντονα συναισθήματα μέσα από την δύναμη των εικόνων
- Μελαγχολική μουσική που σε βάζει στο κλίμα
- Συχνή επανάληψη ίδιων περιβαλλοντικών γρίφων στην ίδια πίστα
- Τα άλματα δεν έχουν την ακρίβεια που θα έπρεπε
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS4, Xbox One, PC |
ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Piccolo Studio |
ΕΚΔΟΣΗ: | Techland |