O «παππούς», ο «πρώτος διδάξας», ο «δάσκαλος», ο «δημιουργός» του horror action adventure είδους επέστρεψε φέτος μετά από πολύχρονη απουσία. Αναφέρομαι στο Alone in the Dark franchise, δίχως το οποίο πιθανότατα τώρα να μην ξέραμε καν το όνομα Resident Evil. Το Alone in the Dark σίγουρα έχει αφήσει ιστορία στην βιομηχανία των videοgames, αλλά αυτό πέρα από τα θετικά του έχει και ένα μεγάλο αρνητικό. Αν οι developers βασιστούν μόνο στο όνομα και στην ιστορία, τότε έχουν χάσει το παιχνίδι εξαρχής.

Αυτό γιατί στην εποχή μας ο ανταγωνισμός είναι τρομακτικός. Το AitD μπορεί να τα ξεκίνησε όλα, εδώ και μια δεκαετία όμως κανείς δεν νοιάζεται γι αυτό και όλοι ασχολούνται με τα Resident Evil παιχνίδια. Όταν η Atari ανακοίνωσε το νέο Alone in the Dark, υποσχέθηκε μία νέα αρχή για τη σειρά, όπως φαίνεται και από την έλλειψη κάποιου νούμερου ή υπότιτλου στο όνομα. Αλλά για μια στιγμή. Στην πρώτη πρόταση αυτού του κειμένου ανέφερα τη λέξη «επέστρεψε», όχι «επιστρέφει». Bλέπετε, το παιχνίδι κυκλοφορεί από τον Ιούνιο για Xbox 360, PS2, Wii και PC. Tότε τί κάνουμε εδώ;

Οι κριτικές που έλαβε ο τίτλος ήταν σχετικά καλές, όχι όμως κάτι το ιδιαίτερο καθώς το gameplay υπέφερε από πολλά προβλήματα. Όπως συνηθίζεται σε αυτήν τη γενιά, η ανάπτυξη της PS3 έκδοσης είχε μείνει πίσω. Αφού λοιπόν θα αργούσε έτσι κι αλλιώς η κυκλοφορία του παιχνιδιού για την κονσόλα της Sony, η Atari και η Eden Studios αποφάσισαν να στρωθούν στη δουλειά και να διορθώσουν τα προβλήματα του original, δημιουργώντας έτσι το Alone in the Dark Inferno και ανταμείβοντας την υπομονή των κατόχων PS3. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έτυχε να ασχοληθώ με το original, οπότε δεν είμαι σε θέση να τα συγκρίνω. Μπορώ όμως να σας πω πως το Inferno είναι μια αξιόλογη περιπέτεια που όμοιά της δεν υπάρχει άλλη στο PS3.

To παιχνίδι ξεκινά χωρίς να σας έχει πληροφορήσει από πριν για το τί συμβαίνει. Αναλαμβάνετε τον ρόλο του Edward Carnby και ξυπνάτε σε ένα δωμάτιο ενός κτιρίου στη Νέα Υόρκη, χωρίς να ξέρετε ποιος είστε και γιατί είστε εκεί. Σύντομα ανακαλύπτετε ότι δαίμονες και τέρατα από μια άλλη οντότητα έχουν εισβάλει στην πόλη, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά τους και κατακυριεύοντας την ψυχή των κατοίκων, ενώ το Central Park αποτελεί κλειδί για την υπόθεση. Όλα αυτά ως προετοιμασία για την έλευση του Εωσφόρου. Σύμφωνα με μια αρχαία προφητεία, μόνο εσείς μπορείτε να επαναφέρετε την τάξη, καθώς είστε ο μεταφορέας της μαγικής πέτρας η οποία είναι η ρίζα του κακού. Στην αρχή όλα μοιάζουν λίγο μπερδεμένα, αλλά αυτός είναι και ο σκοπός του σεναρίου, να σας δημιουργήσει σύγχιση δηλαδή.

Το driving κομμάτι δίνει στο gameplay την απαραίτητη ποικιλία που χρειάζεται για να μην γίνει βαρετό

Ο Carnby αποτελεί μια τραγική φιγούρα. Έχει κάνει κακό σε πολλούς κατά την διάρκεια της ζωής του, αλλά πλέον δεν θυμάται τίποτα. Ξυπνά σε έναν καινούριο κόσμο, ο οποίος ζητά τα πάντα από αυτόν, αλλά δεν δίνει πίσω τίποτα. Δεν θέλει να έχει καμμία σχέση με όλα αυτά, αλλά και δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του. Οι κακουχίες που έχει περάσει ο ήρωας είναι εμφανείς στο πρόσωπό του. Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια και η μεγάλη ουλή στο αριστερό μέρος του προσώπου του, καταμαρτυρούν του λόγου το αληθές. Λόγω των παραπάνω, το παιχνίδι γίνεται πιο ενδιαφέρον. Ποιο είναι το παρελθόν αυτού του τύπου;

O τίτλος κατά βάθος είναι ένα third-person action adventure, το οποίο όμως μπορείτε να παίξετε και μέσω προοπτικής πρώτου προσώπου. Μπορείτε να αλλάζετε κάμερα όποτε θέλετε, ανάλογα με το τι σας βολεύει, αλλά να είστε σίγουροι ότι θα «αναγκαστείτε» να χρησιμοποιήσετε και τις δύο προοπτικές. Το παιχνίδι διαδραματίζεται στο Central Park και σε περιοχές γύρω από αυτό. Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται περιορισμένο, αλλά πιστέψτε με, δεν είναι. Θα βρεθείτε σε αρκετά διαφορετικά περιβάλλοντα και θα αντιμετωπίσετε διάφορες προκλήσεις. Οι εχθροί δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας και είναι λίγο πολύ ότι περιμένουμε από κάποιο τίτλο με θέμα τον Σατανά. Ζόμπι, φρικιά, τέρατα, μεταλλαγμένοι κλπ.

Το παιχνίδι δεν προσπαθεί τόσο να σας τρομάξει, όσο προσπαθεί να σας αναγκάσει να χρησιμοποιήσετε το μυαλό σας και να τεστάρει τα ανανακλαστικά σας. Ναι, το Alone in the Dark έχει κάποιες «τρομακτικές» στιγμές, αλλά τον περισσότερο χρόνο θα τον ξοδέψετε προσπαθώντας να λύσετε κάποιον γρίφο, αντιμετωπίζοντας διάφορους εχθρούς, προσπαθώντας να ξεφύγετε από επικίνδυνες καταστάσεις όπως κάποιο κτίριο που καταρρέει, και…οδηγώντας. Το driving κομμάτι έχει σημαντική παρουσία στο AitD, με το gameplay σε κάποια φάση να γίνεται open-world, δίνοντάς σας έτσι την δυνατότητα να πάτε όπου θέλετε στο Central Park.

Η φωτιά άλλωτε είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος, άλλωτε αποτελεί τον πιο αμείληκτο εχθρό

H έλευση των δαιμόνων έχει κυριολεκτικά διαλύσει την πόλη. Βαθιά ρήγματα έχουν χωρίσει το έδαφος σε κομάτια, από το οποίο έχουν φυτρώσει κάποια τεράστια «κλαδιά». Με λίγα λόγια, η Νέα Υόρκη έχει πλέον μια διαφορετική όψη. Είναι μια πόλη κυριευμένη από τις δυνάμεις του Εωσφόρου. Αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στο gameplay. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, θα βρεθείτε σε κτίρια που καταρρέουν, τρένα και λεωφορεία που ισορροπούν στο χείλος του γκρεμού, πλημμυρισμένους υπονόμους, θα βρεθείτε να τρέχετε για να ξεφύγετε από κομμένα καλώδια ηλεκτρικού και φυσικά από την φωτιά. Αχ αυτή η φωτιά…Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο ρεαλιστική γίνεται σε κάθε νέο videogame.

Η φωτιά λοιπόν στο Alone in the Dark, συμπεριφέρεται με ρεαλιστικό τρόπο, όπως στο Far Cry 2. Kαίει τις ξύλινες επιφάνειες, και αυτό θα πρέπει να το εκμεταλλευτείτε πολλές φορές σε διάφορους γρίφους, ενώ είναι και το στοιχείο που καταστρέφει τους εχθρούς. Συχνά όμως αποτελεί και τον μεγαλύτερο αντίπαλό σας. Ουκ ολίγες φορές θα πρέπει να λειτουργήσετε υπό την πίεση του χρόνου, πχ να βγείτε έξω από ένα δωμάτιο πριν αυτή εξαπλωθεί και σας κάψει ζωντανούς. Όσο για τους γρίφους, να ξέρετε πως το παιχνίδι διαθέτει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα environmental puzzles, στα οποία πρέπει να σκεφτείτε τι θα κάνετε με βάση τους νόμους της φυσικής. Δυστυχώς κάποιες φορές πέρα από το πώς πρέπει να κάνετε κάτι, δεν είναι ξεκάθαρο και το τί πρέπει να κάνετε, με συνέπεια να σπαταλάτε χρόνο σε άχρηστα πράγματα.

Το σύστημα μάχης (melee) δυστυχώς δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Πρέπει να έχετε κρατημένο το L1 και να κουνάτε τον δεξί μοχλό προς διάφορες κατευθύνσεις, ώστε ο χαρακτήρας να εκτελέσει τα χτυπήματα, όταν κρατάει πυροσβεστήρες, τσεκούρια, ρόπαλα, καρέκλες κλπ. Το σύστημα αυτό πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται oύτε σωστά ούτε άμεσα, ενώ είναι τουλάχιστον δύσχρηστο. Το inventory είναι σχετικά πολύπλοκο και θα χρειαστείτε αρκετό χρόνο για να το συνηθίσετε. Συχνά θα πρέπει να συνδυάζετε διάφορα αντικείμενα προκειμένου να δημιουργήσετε νέα, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Για παράδειγμα, συνδυάζοντας ένα μπουκάλι ουίσκι με ένα χαρτομάντηλο, φτιάχνετε ένα molotov cocktail, και ούτω καθεξής. Τέλος, για να γιατρέψετε τις πληγές σας χρησιμοποιείτε sprays και επιδέσμους, που βρίσκετε διάσπαρτους στον κόσμο του παιχνιδιού.

Όσο προχωράτε το παιχνίδι, τόσα περισσότερα μαθαίνετε για το παρελθόν σας

Το gameplay του AitD καταφέρνει να έχει την απαραίτητη ποικιλία ώστε να κρατήσει το ενδιαφέρον και την αγωνία σας σε υψηλά επίπεδα. Όπως είπαμε, οι γρίφοι στην πλειονότητά τους είναι έξυπνοι, υπάρχουν πολλά εντυπωσιακά scripted events, oι μάχες δεν είναι ιδιαίτερα πολλές, ενώ σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται στρατηγική σκέψη για να βγείτε από το αδιέξοδο και για να αποφασίσετε τί θα κουβαλάτε μαζί σας. Επίσης, υπάρχουν διάφορες μικρές λεπτομέρειες που κάνουν το παιχνίδι ακόμα πιο ξεχωριστό. Πριν οδηγήσετε πρέπει να βάλετε μπρος το εκάστοτε αμάξι, «παίζοντας» με τα καλώδια κάτω από το τιμόνι. Στην προοπτική πρώτου προσώπου, με το πάτημα του δεξιού μοχλού ανοιγοκλείνετε τα μάτια σας. Ανοίξτε το μπουκάλι που λέγαμε προηγουμένως, και θα δείτε το ουίσκι να τρέχει έξω, δίνοντάς σας τη δυνατότητα να δημιουργήσετε ένα fire trail.

Το Inferno είναι port από την έκδοση για το Xbox 360, και αυτό φαίνεται. Τα γραφικά δεν διακδικούν δάφνες ποιότητας, με τα χαμηλής ανάλυσης textures των περιβαλλόντων να αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Σα να μην έφτανε αυτό, συχνά μία ενοχλητική θολούρα κάνει την εμφάνισή της, και επηρεάζει ακόμα και το μοντέλο του χαρακτήρα, το οποίο κατά τα άλλα είναι εξαιρετικό. Τουλάχιστον το έντονο σκοτάδι που επικρατεί στις περισσότερες περιοχές του παιχνιδιού κρύβει κάπως αυτές τις αδυναμίες. Από την άλλη, τα ρεαλιστικά physics βοηθούν σημαντικά στην ύπαρξη έξυπνων γρίφων, οι καλές φωτοσκιάσεις δημιουργούν την σωστή ατμόσφαιρα, οι πληγές φαίνονται ξεκάθαρα στο σώμα του ήρωα, ενώ τα πολλά και θεαματικά set-pieces θα σας δώσουν την εντύπωση ότι παίζετε σε ταινία. Ο ηχητικός τομέας δεν εκπλήσσει ούτε ευχάριστα, ούτε δυσάρεστα. Η μουσική είναι ατμοσφαιρική, τα εφέ ικανοποιητικά και το voice work δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο.

Το έξυπνο αλλά και πολύπλοκο inventory

Τέλος, έχετε υπόψη πως το παιχνίδι απαιτεί εγκατάσταση στον σκληρό του PS3, η οποία κρατάει αρκετά λεπτά, αλλά το αποτέλεσμα δικαιολογεί την αναμονή σας και με το παραπάνω, γιατί οι χρόνοι φόρτωσης είναι πολύ μικροί.

Το Alone in the Dark Inferno διαθέτει πολλές έξυπνες ιδέες. Οι περισσότερες από αυτές έχουν υλοποιηθεί σωστά, κάποιες όμως όχι. Σημασία έχει πως πρόκειται για ένα καλό horror action adventure, όχι κορυφαίο, αλλά διαφορετικό από τον ανταγωνισμό. Αν είστε fans του είδους, αξίζει να ασχοληθείτε μαζί του.

+ Έξυπνοι γρίφοι
+ Εντυπωσιακά set-pieces
+ Eνδιαφέρουσα ιστορία
+ Μικροί χρόνοι φόρτωσης

- Δύσχρηστο σύστημα μάχης
- Απότομο τέλος
- Μηδενική replay αξία
- Μέτρια γραφικά
- Δεν είναι ξεκάθαρο πάντα το τι πρέπει να κάνετε για να προχωρήσετε

Βαθμολογία: 7.5

Πλατφόρμα: PS3 (Xbox 360, PS2, Wii, PC)
Έκδοση: Atari
Ανάπτυξη: Eden Studios
Διάθεση: Atari Hellas
Είδος: Horror action adventure
Παίκτες: 1
Επίσημο Site: http://www.centraldark.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 14/11/2008
PEGI: 18+